Matthieu 7
1 Ne jugez point, afin que vous ne soyez point jugés.
μη κρινετε ινα μη κριθητε
2 Car d’après le jugement selon lequel vous aurez jugé, vous serez jugés, et selon la mesure avec laquelle vous aurez mesuré, mesure vous sera faite.
εν ω γαρ κριματι κρινετε κριθησεσθε και εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν
3 Pourquoi vois-tu la paille qui est dans l’œil de ton frère et ne vois-tu point la poutre qui est dans ton œil?
τι δε βλεπεις το καρφος το εν τω οφθαλμω του αδελφου σου την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον ου κατανοεις
4 Ou comment dis-tu à ton frère: Laisse-moi ôter la paille de ton œil, tandis qu’il y a une poutre dans le tien?
η πως ερεις τω αδελφω σου αφες εκβαλω το καρφος εκ του οφθαλμου σου και ιδου η δοκος εν τω οφθαλμω σου
5 Hypocrite, ôte d’abord la poutre de ton œil, et alors tu songeras à ôter la paille de l’œil de ton frère.
υποκριτα εκβαλε πρωτον εκ του οφθαλμου σου την δοκον και τοτε διαβλεψεις εκβαλειν το καρφος εκ του οφθαλμου του αδελφου σου
6 Ne donnez pas les choses saintes aux chiens, et ne jetez pas vos perles devant les pourceaux, de peur qu’ils ne les foulent aux pieds, et que, se tournant, ils ne vous déchirent.
μη δωτε το αγιον τοις κυσιν μηδε βαλητε τους μαργαριτας υμων εμπροσθεν των χοιρων μηποτε καταπατησουσιν αυτους εν τοις ποσιν αυτων και στραφεντες ρηξωσιν υμας
7 Demandez, et il vous sera donné; cherchez et vous trouverez; frappez, et il vous sera ouvert.
αιτειτε και δοθησεται υμιν ζητειτε και ευρησετε κρουετε και ανοιγησεται υμιν
8 Car quiconque demande, reçoit; et qui cherche, trouve; et à qui frappe, il sera ouvert.
πας γαρ ο αιτων λαμβανει και ο ζητων ευρισκει και τω κρουοντι ανοιγησεται
9 Quel est d’entre vous l’homme qui, si son fils lui demande du pain, lui présentera une pierre?
η τις {VAR2: εστιν } εξ υμων ανθρωπος ον αιτησει ο υιος αυτου αρτον μη λιθον επιδωσει αυτω
10 Ou si c’est un poisson qu’il lui demande, lui présentera-t-il un serpent?
η και ιχθυν αιτησει μη οφιν επιδωσει αυτω
11 Si donc vous qui êtes mauvais, vous savez donner de bonnes choses à vos enfants, combien plus votre Père qui est dans les cieux donnera-t-il de bonnes choses à ceux qui les lui demandent?
ει ουν υμεις πονηροι οντες οιδατε δοματα αγαθα διδοναι τοις τεκνοις υμων ποσω μαλλον ο πατηρ υμων ο εν τοις ουρανοις δωσει αγαθα τοις αιτουσιν αυτον
12 Ainsi, tout ce que vous voulez que les hommes vous fassent, faites-le leur aussi: car c’est la loi et les prophètes.
παντα ουν οσα εαν θελητε ινα ποιωσιν υμιν οι ανθρωποι ουτως και υμεις ποιειτε αυτοις ουτος γαρ εστιν ο νομος και οι προφηται
13 Entrez par la porte étroite; parce que large est la porte et spacieuse la voie qui conduit à la perdition; et nombreux sont ceux qui entrent par elle.
εισελθατε δια της στενης πυλης οτι πλατεια {VAR2: η πυλη } και ευρυχωρος η οδος η απαγουσα εις την απωλειαν και πολλοι εισιν οι εισερχομενοι δι αυτης
14 Combien est étroite la porte et resserrée la voie qui conduit à la vie, et qu’il en est peu qui la trouvent!
{VAR1: οτι } {VAR2: τι } στενη η πυλη και τεθλιμμενη η οδος η απαγουσα εις την ζωην και ολιγοι εισιν οι ευρισκοντες αυτην
15 Gardez-vous des faux prophètes qui viennent à vous sous des vêtements de brebis, tandis qu’au dedans ce sont des loups ravissants:
προσεχετε απο των ψευδοπροφητων οιτινες ερχονται προς υμας εν ενδυμασιν προβατων εσωθεν δε εισιν λυκοι αρπαγες
16 Vous les connaîtrez à leurs fruits. Cueille-t-on des raisins sur des épines, ou des figues sur des ronces?
απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους μητι συλλεγουσιν απο ακανθων σταφυλας η απο τριβολων συκα
17 Ainsi, tout arbre bon produit des fruits bons; mais tout mauvais arbre produit de mauvais fruits.
ουτως παν δενδρον αγαθον καρπους καλους ποιει το δε σαπρον δενδρον καρπους πονηρους ποιει
18 Un arbre bon ne peut produire de mauvais fruits, ni un arbre mauvais produire de bons fruits.
ου δυναται δενδρον αγαθον καρπους πονηρους {VAR1: ενεγκειν } {VAR2: ποιειν } ουδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν
19 Tout arbre qui ne produit point de bon fruit sera coupé et jeté au feu.
παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται
20 Vous les connaîtrez donc à leurs fruits.
αρα γε απο των καρπων αυτων επιγνωσεσθε αυτους
21 Ce ne sont pas tous ceux qui me disent: Seigneur, Seigneur, qui entreront dans le royaume des cieux; mais celui qui fait la volonté de mon Père qui est aux cieux, celui-là entrera dans le royaume des cieux.
ου πας ο λεγων μοι κυριε κυριε εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν τοις ουρανοις
22 Beaucoup me diront en ce jour là: Seigneur, Seigneur, n’est-ce pas en votre nom que nous avons prophétisé; en votre nom que nous avons chassé des démons, et en votre nom que nous avons fait beaucoup de miracles?
πολλοι ερουσιν μοι εν εκεινη τη ημερα κυριε κυριε ου τω σω ονοματι επροφητευσαμεν και τω σω ονοματι δαιμονια εξεβαλομεν και τω σω ονοματι δυναμεις πολλας εποιησαμεν
23 Et alors je leur dirai hautement: Je ne vous ai jamais connu: retirez-vous de moi, vous qui opérez l’iniquité.
και τοτε ομολογησω αυτοις οτι ουδεποτε εγνων υμας αποχωρειτε απ εμου οι εργαζομενοι την ανομιαν
24 Quiconque donc entend ces paroles que je dis et les accomplit, sera comparé à un homme sage qui a bâti sa maison sur la pierre:
πας ουν οστις ακουει μου τους λογους {VAR1: [τουτους] } {VAR2: τουτους } και ποιει αυτους ομοιωθησεται ανδρι φρονιμω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την πετραν
25 Et la pluie est descendue, et les fleuves se sont débordés et les vents ont soufflé et sont venus fondre sur cette maison, et elle n’a pas été renversée, parce qu’elle était fondée sur la pierre.
και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεπεσαν τη οικια εκεινη και ουκ επεσεν τεθεμελιωτο γαρ επι την πετραν
26 Mais quiconque entend ces paroles que je dis, et ne les accomplit point, sera semblable à un homme insensé qui a bâti sa maison sur le sable;
και πας ο ακουων μου τους λογους τουτους και μη ποιων αυτους ομοιωθησεται ανδρι μωρω οστις ωκοδομησεν αυτου την οικιαν επι την αμμον
27 Et la pluie est descendue, et les fleuves se sont débordés, et les vents ont soufflé et sont venus fondre sur cette maison; elle s’est écroulée et sa ruine a été grande.
και κατεβη η βροχη και ηλθον οι ποταμοι και επνευσαν οι ανεμοι και προσεκοψαν τη οικια εκεινη και επεσεν και ην η πτωσις αυτης μεγαλη
28 Or il arriva que, lorsque Jésus eut achevé ces discours, le peuple était dans l’admiration de sa doctrine.
και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους τους λογους τουτους εξεπλησσοντο οι οχλοι επι τη διδαχη αυτου
29 Car il les instruisait comme ayant autorité, et non comme leurs scribes et les pharisiens.
ην γαρ διδασκων αυτους ως εξουσιαν εχων και ουχ ως οι γραμματεις αυτων
