Matthieu 26
1 Or il arriva que lorsque Jésus eut achevé tous ces discours, il dit à ses disciples:
ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਸਮਾਪ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੂਚੇ,
2 Vous savez que la pâque se fera dans deux jours, et que le Fils de l’homme sera livré pour être crucifié.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਜ੍ਞਾਤੰ ਦਿਨਦ੍ਵਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤਤ੍ਰ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਹਨ੍ਤੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
3 Alors les princes des prêtres et les anciens du peuple s’assemblèrent dans la salle du grand prêtre appelé Caïphe,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਕਿਯਫਾਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਯਾਂ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ
4 Et tinrent conseil pour se saisir de Jésus par ruse, et le faire mourir.
ਕੇਨੋਪਾਯੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯੁਰਿਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
5 Mais ils disaient: Non pas un jour de la fête, de peur qu’il ne s’élevât du tumulte parmi le peuple.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਰੁਕ੍ਤੰ ਮਹਕਾਲੇ ਨ ਧਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ, ਧ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਜਾਨਾਂ ਕਲਹੇਨ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
6 Or, comme Jésus était à Béthanie, dans la maison de Simon le lépreux,
ਤਤੋ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਾਖ੍ਯਸ੍ਯ ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਵੇਸ਼੍ਮਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
7 Vint auprès de lui une femme ayant un vase d’albâtre plein d’un parfum de grand prix, et elle le répandit sur sa tête, lorsqu’il était à table.
ਕਾਚਨ ਯੋਸ਼਼ਾ ਸ਼੍ਵੇਤੋਪਲਭਾਜਨੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੰ ਸੁਗਨ੍ਧਿ ਤੈਲਮਾਨੀਯ ਭੋਜਨਾਯੋਪਵਿਸ਼ਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰੋਭ੍ਯਸ਼਼ੇਚਤ੍|
8 Ce que voyant, ses disciples s’indignèrent, disant: Pourquoi cette perte?
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਲੋਕ੍ਯ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਕੁਪਿਤੈਰੁਕ੍ਤੰ, ਕੁਤ ਇੱਥਮਪਵ੍ਯਯਤੇ?
9 Il pouvait, en effet, ce parfum, se vendre très cher et être donné aux pauvres.
ਚੇਦਿਦੰ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਭੂਰਿਮੂਲ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵ੍ਯਤਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤ|
10 Mais Jésus le sachant, leur dit: Pourquoi faites-vous de la peine à cette femme? c’est une bonne œuvre qu’elle a faite envers moi.
ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਦਵਗਤ੍ਯ ਤੇ ਸਮੁਦਿਤਾਃ, ਯੋਸ਼਼ਾਮੇਨਾਂ ਕੁਤੋ ਦੁਃਖਿਨੀਂ ਕੁਰੁਥ, ਸਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਧੁ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
11 Car vous avez toujours les pauvres avec vous; mais moi, vous ne m’avez pas toujours.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੰ ਸਮੀਪੇ ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਤਤਮੇਵਾਸਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਿਕੇਹੰ ਨਾਸੇ ਸਤਤੰ|
12 Cette femme, en répandant ce parfum sur mon corps, l’a fait pour m’ensevelir.
ਸਾ ਮਮ ਕਾਯੋਪਰਿ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੰ ਸਿਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦਾਨਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
13 En vérité, je vous le dis, partout où sera prêché cet évangile, dans le monde entier, on dira même, en mémoire d’elle, ce qu’elle vient de faire.
ਅਤੋਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰੈਸ਼਼ ਸੁਸਮਾਚਾਰਃ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰੈਤਸ੍ਯਾ ਨਾਰ੍ੱਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਕਰ੍ੰਮੇਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
14 Alors un des douze, appelé Judas Iscariote, alla vers les princes des prêtres,
ਤਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕ ਏਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
15 Et leur dit: Que voulez-vous me donner, et je vous le livrerai? Et ceux-ci lui assurèrent trente pièces d’argent.
ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਦਾਸ੍ਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
16 Et de ce moment il cherchait une occasion favorable pour le leur livrer.
ਸ ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸੁਯੋਗੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍|
17 Or, le premier jour des azymes, les disciples s’approchèrent de Jésus, disant: Où voulez-vous que nous vous préparions ce qu’il faut pour manger la pâque?
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪਪਰ੍ੱਵਣਃ ਪ੍ਰਥਮੇਹ੍ਨਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉਪਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਭਵਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕੁਤ੍ਰ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਆਯੋਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਭਵਤਃ ਕੇੱਛਾ?
18 Jésus répondit: Allez dans la ville, chez un tel, et dites-lui: Le maître dit: Mon temps est proche, je veux faire chez toi la pâque avec mes disciples.
ਤਦਾ ਸ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਧ੍ਯੇਨਗਰਮਮੁਕਪੁੰਸਃ ਸਮੀਪੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਵਦਤ, ਗੁਰੁ ਰ੍ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਤ੍ਕਾਲਃ ਸਵਿਧਃ, ਸਹ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਸ੍ਤ੍ਵਦਾਲਯੇ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯੰ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ|
19 Et les disciples firent comme Jésus leur commanda, et ils préparèrent la pâque.
ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਨਿਦੇਸ਼ਾਨੁਰੂਪਕਰ੍ੰਮ ਵਿਧਾਯ ਤਤ੍ਰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਾਮਾਸੁਃ|
20 Le soir donc étant venu, il était à table avec ses douze disciples.
ਤਤਃ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਸ ਨ੍ਯਵਿਸ਼ਤ੍|
21 Et pendant qu’ils mangeaient, il dit: En vérité, je vous dis qu’un de vous doit me trahir.
ਅਪਰੰ ਭੁਞ੍ਜਾਨ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
22 Alors, grandement contristés, ils commencèrent à lui demander chacun en particulier: Est-ce moi, Seigneur?
ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦੁਃਖਿਤਾ ਏਕੈਕਸ਼ੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ?
23 Mais Jésus répondant, dit: Celui qui met avec moi la main dans le plat, celui-là me trahira.
ਤਤਃ ਸ ਜਗਾਦ, ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰੇ ਕਰੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤਿ, ਸ ਏਵ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
24 Pour ce qui est du Fils de l’homme, il s’en va, selon ce qui a été écrit de lui; mais malheur à l’homme par qui le Fils de l’homme sera trahi; il vaudrait mieux pour cet homme qu’il ne fût pas né.
ਮਨੁਜਸੁਤਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਤਦ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਪੁੰਸਾ ਸ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਹਾ ਹਾ ਚੇਤ੍ ਸ ਨਾਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
25 Mais prenant la parole. Judas qui le trahit, dit: Est-ce moi, maître? Il lui répondit: Tu l’as dit.
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ? ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਸਤ੍ਯੰ ਗਦਿਤਮ੍|
26 Or, pendant qu’ils soupeaient, Jésus prit le pain, le bénit, le rompit, et le donna à ses disciples, et dit: Prenez et mangez; ceci est mon corps.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮਸ਼ਨਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪਮਾਦਾਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਜਗਾਦ, ਮਦ੍ਵਪੁਃਸ੍ਵਰੂਪਮਿਮੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਖਾਦਤ|
27 Et, prenant le calice, il rendit grâces, et le leur donna, disant: Buvez-en tous.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੇਨ ਪਾਤਵ੍ਯੰ,
28 Car ceci est mon sang, le sang du nouveau testament, qui sera répandu pour un grand nombre en rémission des péchés.
ਯਸ੍ਮਾਦਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਮਰ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਪਾਤਿਤੰ ਯਨ੍ਮੰਨੂਤ੍ਨਨਿਯਮਰੂਪਸ਼ੋਣਿਤੰ ਤਦੇਤਤ੍|
29 Or, je vous le dis, je ne boirai plus désormais de ce fruit de la vigne, jusqu’au jour où je le boirai nouveau avec vous dans le royaume de mon Père.
ਅਪਰਮਹੰ ਨੂਤ੍ਨਗੋਸ੍ਤਨੀਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਤ੍ ਗੋਸ੍ਤਨੀਫਲਰਸੰ ਪੁਨਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
30 Et l’hymne dit, ils s’en allèrent à la montagne des Oliviers.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਜੈਤੁਨਾਖ੍ਯਗਿਰਿੰ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
31 Alors Jésus leur dit: Vous tous vous prendrez du scandale à mon sujet pendant cette nuit; car il est écrit: Je frapperai le pasteur, et les brebis du troupeau seront dispersées.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਤ੍, ਅਸ੍ਯਾਂ ਰਜਨ੍ਯਾਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, "ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਯਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ"||
32 Mais, après que je serai ressuscité, je vous précéderai en Galilée.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਸਮੁੱਥਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
33 Or, Pierre répondant, lui dit: Quand tous se scandaliseraient de vous, pour moi jamais je ne me scandaliserai.
ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਭਵਾਂਸ਼੍ਚੇਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਤਿ, ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
34 Jésus lui répondit: En vérité, je te dis que cette nuit même, avant qu’un coq chante, tu me renieras trois fois.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸ ਉਕ੍ਤਃ, ਤੁਭ੍ਯਮਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਮਿਨ੍ਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਚਰਣਾਯੁਧਸ੍ਯ ਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
35 Pierre lui dit: Quand il me faudrait mourir avec vous, je ne vous renierai point. Et tous les disciples dirent aussi de même.
ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਦਿਤਵਾਨ੍, ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਮੰ ਮਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ, ਤਥਾਪਿ ਕਦਾਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ; ਤਥੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚੋਚੁਃ|
36 Alors Jésus vint avec eux à une maison de campagne qui est appelée Gethsémani, et il dit à ses disciples: Asseyez-vous ici, pendant que j’irai là et que je prierai.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਦਃ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਾਵਦ੍ ਯੂਯਮਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਤ|
37 Et ayant pris avec lui Pierre et les deux fils de Zébédée, il commença à s’attrister et à être affligé.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਪਿਤਰੰ ਸਿਵਦਿਯਸੁਤੌ ਚ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਗਤਵਾਨ੍, ਸ਼ੋਕਾਕੁਲੋ(ਅ)ਤੀਵ ਵ੍ਯਥਿਤਸ਼੍ਚ ਬਭੂਵ|
38 Alors il leur dit: Mon âme est triste jusqu’à la mort; demeurez ici, et veillez avec moi.
ਤਾਨਵਾਦੀੱਚ ਮ੍ਰੁʼਤਿਯਾਤਨੇਵ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਯਾਤਨਾ ਜਾਯਤੇ, ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ|
39 Et, s’étant un peu avancé, il tomba sur sa face, priant et disant: Mon Père, s’il est possible, que ce calice passe loin de moi; toutefois, non ma volonté, mais la vôtre.
ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾਧੋਮੁਖਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮਤ੍ਪਿਤਰ੍ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕੰਸੋ(ਅ)ਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦਿੱਛਾਵਤ੍ ਨ ਭਵਤੁ, ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
40 Ensuite il vint à ses disciples, et il les trouva endormis, et Il dit à Pierre: Ainsi, vous n’avez pu veiller une heure avec moi.
ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰਾਯ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯੂਯੰ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਦਣ੍ਡਮੇਕਮਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਤ?
41 Veillez et priez, afin que vous n’entriez point en tentation; à la vérité, l’esprit est prompt, mais la chair est faible.
ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨ ਪਤਿਤੁੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵਞ੍ਚ; ਆਤ੍ਮਾ ਸਮੁਦ੍ਯਤੋਸ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁ ਰ੍ਦੁਰ੍ੱਬਲੰ|
42 Il s’en alla encore une seconde fois, et pria, disant: Mon Père, si ce calice ne peut passer sans que je le boive, que votre volonté se fasse.
ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮੱਤਾਤ, ਨ ਪੀਤੇ ਯਦਿ ਕੰਸਮਿਦੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
43 Il vint de nouveau, et les trouva dormant, car leurs yeux étaient appesantis.
ਸ ਪੁਨਰੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਦਦਰ੍ਸ਼, ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਾਸਨ੍|
44 Et les ayant laissés, il s’en alla encore, et pria une troisième fois, disant les mêmes paroles.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਕਥਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
45 Alors il revint à ses disciples, et leur dit: Dormez maintenant, et reposez-vous: voici que l’heure approche, et le Fils de l’homme sera livré aux mains des pécheurs.
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਾਗਤ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ਯਾਨਾਃ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸਮਯ ਉਪਾਸ੍ਥਾਤ੍, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਾਪਿਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
46 Levez-vous, allons; voici qu’approche celui qui me livrera.
ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਯਾਮਃ, ਯੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਸਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਿ|
47 Jésus parlant encore, voici que Judas, l’un des douze, vint, et, avec lui, une troupe nombreuse armée d’épées et de bâtons, envoyée par les princes des prêtres et par les anciens du peuple.
ਏਤਤ੍ਕਥਾਕਥਨਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕੋ ਮੁਖ੍ਯਯਾਜਕਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਃ ਪ੍ਰਹਿਤਾਨ੍ ਅਸਿਧਾਰਿਯਸ਼਼੍ਟਿਧਾਰਿਣੋ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮੁਪਤਸ੍ਥੌ|
48 Or celui qui le livra, leur donna un signe, disant: Celui que je baiserai, c’est lui-même, saisissez-le.
ਅਸੌ ਪਰਕਰੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਨ੍ ਇੱਥੰ ਸਙ੍ਕੇਤਯਾਮਾਸ, ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯੇ, ਸੋ(ਅ)ਸੌ ਮਨੁਜਃ, ਸਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਧਾਰ੍ੱਯਤਾਂ|
49 Et aussitôt, s’approchant de Jésus, il dit: Je vous salue, maître. Et il le baisa.
ਤਦਾ ਸ ਸਪਦਿ ਯੀਸ਼ੁਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਪ੍ਰਣਮਾਮੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬੇ|
50 Et Jésus lui répondit: Mon ami, dans quel dessein es-tu venu? Alors ils s’avancèrent, mirent la main sur Jésus et se saisirent de lui.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਮਿਤ੍ਰੰ ਕਿਮਰ੍ਥਮਾਗਤੋਸਿ? ਤਦਾ ਤੈਰਾਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਰਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਦਘ੍ਰੇ|
51 Et voilà qu’un de ceux qui étaient avec Jésus, étendant la main, tira son épée, et, frappant le serviteur du prince des prêtres, lui coupa l’oreille.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮੇਕਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਕੋਸ਼਼ਾਦਸਿੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕਮਾਹਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
52 Alors Jésus lui dit: Remets ton épée en son lieu; car tous ceux qui se serviront de l’épée périront par l’épée.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਖਡ੍ਗੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੇ ਨਿਧੇਹਿ ਯਤੋ ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਅਸਿੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ, ਤਏਵਾਸਿਨਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
53 Penses-tu que je ne puisse pas prier mon Père, et qu’il ne m’enverra pas à l’heure même plus de douze légions d’anges?
ਅਪਰੰ ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਮਦਨ੍ਤਿਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਾਹਿਨੀਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਪ੍ਰਹਿਣੁਯਾਤ੍ ਮਯਾ ਤਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯੇਦਾਨੀਮੇਵ ਤਥਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮਿੱਥੰ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
54 Comment donc s’accompliront les Ecritures, disant qu’il doit en être ainsi?
ਤਥਾ ਸਤੀੱਥੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਕਥੰ ਸਿਧ੍ਯੇਤ੍?
55 En cette heure-là, Jésus dit à la troupe: Vous êtes sortis comme contre un voleur avec des épées et des bâtons afin de me prendre; j’étais tous les jours assis parmi vous, enseignant dans le temple, et vous ne m’avez point pris.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਨਨਿਵਹੰ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਖਡ੍ਗਯਸ਼਼੍ਟੀਨ੍ ਆਦਾਯ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤੁਮਾਯਾਤਾਃ? ਅਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਕਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਾਦਿਸ਼ੰ, ਤਦਾ ਮਾਂ ਨਾਧਰਤ;
56 Or tout cela s’est fait, pour que s’accomplissent les Ecritures des prophètes. Alors tous les disciples l’abandonnant, s’enfuirent.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਾਂ ਸੰਸਿੱਧਯੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦਭੂਤ੍| ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਵਿਹਾਯ ਪਲਾਯਨ੍ਤ|
57 Mais les autres, se saisissant de Jésus, l’emmenèrent chez Caïphe, prince des prêtres, où s’étaient assemblés les scribes et les anciens du peuple.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਮਨੁਜਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਪਰਿਸ਼਼ਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍ ਤਤ੍ਰ ਕਿਯਫਾਨਾਮਕਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
58 Or Pierre le suivit de loin, jusque dans la cour du prince des prêtres; et y étant entré, il s’assit avec les serviteurs, pour voir la fin.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵੇੱਤੁੰ ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਦਾਸੈਃ ਸਹਿਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
59 Cependant les princes des prêtres et tout le conseil cherchaient un faux témoignage contre Jésus, pour le livrer à la mort.
ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਪ੍ਰਾਚੀਨਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਲਿਪ੍ਸਨ੍ਤ,
60 Et ils n’en trouvèrent point, quoique beaucoup de faux témoins se fussent présentés. En dernier lieu, vinrent deux faux témoins,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਲੇਭਿਰੇ| ਅਨੇਕੇਸ਼਼ੁ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼੍ਵਪਿ ਤੰਨ ਪ੍ਰਾਪੁਃ|
61 Et ils dirent: Celui-ci a dit: Je puis détruire le temple de Dieu, et, après trois jours, le rebâtir.
ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਦ੍ਵੌ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾਵਾਗਤ੍ਯ ਜਗਦਤੁਃ, ਪੁਮਾਨਯਮਕਥਯਤ੍, ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਮਨ੍ਦਿਰੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤੰਨਿਰ੍ੰਮਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
62 Alors le prince des prêtres se levant, lui dit: Tu ne réponds rien à ce que ceux-ci témoignent contre toi?
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍| ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਤਿਵਦਸਿ? ਤ੍ਵਾਮਧਿ ਕਿਮੇਤੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
63 Mais Jésus se taisait. Et le prince des prêtres lui dit: Je t’adjure par le Dieu vivant de nous dire si tu es le Christ, le Fils de Dieu.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ| ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਨਾਮ੍ਨਾ ਸ਼ਪਯਾਮਿ, ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਭਵਸਿ ਨਵੇਤਿ ਵਦ|
64 Jésus lui répondit: Tu l’as dit. De plus, je vous le déclare, vous verrez un jour le Fils de l’homme assis à la droite de la majesté de Dieu, et venant dans les nuées du ciel.
ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍; ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃਪਰੰ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਗਗਣਸ੍ਥੰ ਜਲਧਰਾਨਾਰੁਹ੍ਯਾਯਾਨ੍ਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ|
65 Aussitôt le prince des prêtres déchira ses vêtements, disant: Il a blasphémé; qu’avons-nous encore besoin de témoins? voilà que maintenant vous avez entendu le blasphème.
ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਨਿਜਵਸਨੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਏਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਨ੍ਦਿਤਵਾਨ੍, ਅਸ੍ਮਾਕਮਪਰਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇਣ ਕਿੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਯੂਯਮੇਵਾਸ੍ਯਾਸ੍ਯਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ,
66 Que vous en semble? Et eux répondant, dirent: Il mérite la mort.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤੇ? ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ, ਵਧਾਰ੍ਹੋ(ਅ)ਯੰ|
67 Alors ils lui crachèrent au visage, et le déchirèrent à coups de poing; et d’autres lui donnèrent des soufflets,
ਤਤੋ ਲੋਕੈਸ੍ਤਦਾਸ੍ਯੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵਿਤੰ ਕੇਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਤਲਮਾਹਤ੍ਯ ਕੇਚਿੱਚ ਚਪੇਟਮਾਹਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ,
68 Disant: Christ, prophétise-nous, qui est celui qui t’a frappé?
ਹੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਤ੍ਵਾਂ ਕਸ਼੍ਚਪੇਟਮਾਹਤਵਾਨ੍? ਇਤਿ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦਾਸ੍ਮਾਨ੍|
69 Cependant Pierre était assis dehors dans la cour; et une servante s’approcha de lui, disant: Et toi aussi tu étais avec Jésus le Galiléen?
ਪਿਤਰੋ ਬਹਿਰਙ੍ਗਨ ਉਪਵਿਸ਼ਤਿ, ਤਦਾਨੀਮੇਕਾ ਦਾਸੀ ਤਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਹਚਰਏਕਃ|
70 Mais il nia devant tous, disant: Je ne sais ce que tu veux dire.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਵਾਦੀਤ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਦੁਚ੍ਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
71 Et comme il sortait hors de la porte, une autre servante l’aperçut et dit à ceux qui se trouvaient là: Celui-ci était aussi avec Jésus de Nazareth.
ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰੰ ਗਤੇ (ਅ)ਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਤੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਜਨਾਨਵਦਤ੍, ਅਯਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
72 Et il le nia de nouveau avec serment, disant: Je ne connais point cet homme.
ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਪਥੇਨ ਪੁਨਰਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ|
73 Peu après, ceux qui se trouvaient là s’approchèrent et dirent à Pierre: Certainement, toi aussi tu es de ces gens-là; ton langage te décèle.
ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਏਤ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍, ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕ ਇਤਿ ਤ੍ਵਦੁੱਚਾਰਣਮੇਵ ਦ੍ਯੋਤਯਤਿ|
74 Alors il se mit à faire des imprécations et à jurer qu’il ne connaissait point cet homme. Et aussitôt un coq chanta.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਭਿਸ਼ਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਜਨੰ ਨਾਹੰ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ, ਤਦਾ ਸਪਦਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
75 Et Pierre se souvint de cette parole que Jésus lui avait dite: Avant qu’un coq chante, tu me renieras trois fois. Et étant sorti, il pleura amèrement.
ਕੁੱਕੁਟਰਵਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਕ੍ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿਰਪਾਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ, ਯੈਸ਼਼ਾ ਵਾਗ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾਵਾਦਿ ਤਾਂ ਪਿਤਰਃ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਬਹਿਰਿਤ੍ਵਾ ਖੇਦਾਦ੍ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਚਕ੍ਰਨ੍ਦ|
