< Matthieu 25 >

1 Alors le royaume des cieux sera semblable à dix vierges qui, ayant pris leurs lampes, allèrent au-devant de l’époux et de l’épouse.
Tedy podobne będzie królestwo niebieskie dziesięciu pannom, które wziąwszy lampy swoje, wyszły przeciwko oblubieńcowi.
2 Cinq d’entre elles étaient folles et cinq sages.
A było z nich pięć mądrych, a pięć głupich.
3 Les cinq folles, en prenant leurs lampes, n’emportèrent point d’huile avec elles:
One głupie wziąwszy lampy swoje, nie wzięły oleju z sobą.
4 Mais les sages prirent de l’huile dans leurs vases avec les lampes.
Lecz mądre wzięły oleju w naczynia swoje z lampami swemi.
5 Or l’époux tardant à venir, elles s’assoupirent toutes, et s’endormirent.
A gdy oblubieniec odwłaczał z przyjściem, zdrzemały się wszystkie i posnęły.
6 Mais au milieu de la nuit, un cri s’éleva: Voici l’époux qui vient; sortez au-devant de lui.
A o północy stał się krzyk: Oto oblubieniec idzie; wynijdźcie przeciwko niemu!
7 Aussitôt toutes ces vierges se levèrent, et préparèrent leurs lampes.
Tedy wstały one wszystkie panny i ochędożyły lampy swoje.
8 Mais les folles dirent aux sages: Donnez-nous de votre huile, parce que nos lampes s’éteignent.
Ale głupie rzekły do mądrych: Dajcie nam z oleju waszego, boć lampy nasze gasną.
9 Les sages répondirent, disant: De peur qu’il n’y en ait pas assez pour nous et pour vous, allez plutôt à ceux qui en vendent, et achetez-en pour vous.
I odpowiedziały one mądre, mówiąc: Nie damy, by snać nam i wam nie dostało; idźcie raczej do sprzedawających, a kupcie sobie.
10 Or pendant qu’elles allaient en acheter l’époux arriva; et celles qui étaient prêtes entrèrent avec lui dans la salle des noces, et la porte fut fermée.
A gdy odeszły kupować, przyszedł oblubieniec; a te, które były gotowe, weszły z nim na wesele; i zamknione są drzwi.
11 Enfin les autres vierges vinrent aussi, disant: Seigneur, Seigneur, ouvrez-nous.
Lecz potem przyszły i one drugie panny, mówiąc: Panie, Panie, otwórz nam!
12 Mais l’époux répondant, dit: En vérité je vous dis que je ne vous connais point.
A on odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, nie znam was.
13 Veillez donc, parce que vous ne savez ni le jour ni l’heure.
Czujcież tedy; bo nie wiecie dnia ani godziny, której Syn człowieczy przyjdzie.
14 C’est comme un homme qui, partant pour un voyage, appela ses serviteurs et leur remit ses biens.
Albowiem jako człowiek precz odjeżdżający zwołał sług swoich i oddał im dobra swoje;
15 À l’un il donna cinq talents, à un autre deux, à un autre un, à chacun selon sa capacité, et il partit aussitôt.
I dał jednemu pięć talentów, a drugiemu dwa, a drugiemu jeden, każdemu według przemożenia jego, i zaraz precz odjechał.
16 Or celui qui avait reçu les cinq talents s’en alla, les fit valoir et en gagna cinq autres.
A poszedłszy on, który wziął pięć talentów, robił niemi, i zyskał drugie pięć talentów.
17 Pareillement celui aussi, qui en avait reçu deux, en gagna deux autres.
Także i on, który wziął dwa, zyskał i ten drugie dwa.
18 Mais celui qui n’en avait reçu qu’un, s’en allant, creusa la terre maître.
Ale ten, który wziął jeden, odszedłszy wykopał dół w ziemi, i skrył pieniądze pana swego.
19 Longtemps après, le maître de ces serviteurs revint et compta avec eux.
A po długim czasie przyszedł pan onych sług, i rachował się z nimi.
20 Alors celui qui avait reçu cinq talents s’approchant, lui présenta cinq autres talents, disant: Seigneur, vous m’avez remis cinq talents, en voici cinq autres que j’ai gagnés de plus.
Tedy przystąpiwszy on, który był wziął pięć talentów, przyniósł drugie pięć talentów, mówiąc: Panie! oddałeś mi pięć talentów, otom drugie pięć talentów zyskał niemi.
21 Son maître lui répondit: Fort bien, serviteur bon et fidèle: parce que tu as été fidèle en peu de choses, je t’établirai sur beaucoup: entre dans la joie de ton maître.
I rzekł mu pan jego: To dobrze, sługo dobry i wierny! nad małem byłeś wiernym, nad wielem cię postanowię; wnijdź do radości pana twego.
22 Celui qui avait reçu deux talents vint aussi, et dit: Seigneur, vous m’aviez remis deux talents; en voici deux autres que j’ai gagnés.
A przystąpiwszy i on, który był dwa talenty wziął, rzekł: Panie! oddałeś mi dwa talenty, otom drugie dwa talenty zyskał niemi.
23 Son maître lui répondit: Fort bien, serviteur bon et fidèle: parce que tu as été fidèle en peu de choses, je t’établirai sur beaucoup: entre dans la joie de ton maître.
Rzekł mu pan jego: To dobrze, sługo dobry i wierny! gdyżeś był wierny nad małem, nad wielem cię postanowię; wnijdź do radości pana twego.
24 Puis s’approchant aussi, celui qui avait reçu un seul talent dit: Seigneur, je sais que vous êtes un homme sévère; vous moissonnez où vous n’avez point semé, et recueillez où vous n’avez rien mis.
A przystąpiwszy i ten, który był wziął jeden talent, rzekł: Panie! wiedziałem, że jesteś człowiek srogi, który żniesz, gdzieś nie rozsiewał, i zbierasz, gdzieś nie rozsypywał;
25 Aussi, craignant, je m’en suis allé et j’ai caché votre talent dans la terre: voici, je vous rends ce qui est à vous.
Bojąc się tedy, szedłem i skryłem talent twój w ziemię; oto masz, co twego jest.
26 Son maître répondant lui dit: Serviteur mauvais et paresseux, tu savais que je moissonne où je n’ai point semé, et que je recueille où je n’ai rien mis:
A odpowiadając pan jego, rzekł mu: Sługo zły i gnuśny! wiedziałeś, iż żnę, gdziem nie rozsiewał, i zbieram, gdziem nie rozsypywał;
27 Il fallait donc remettre mon argent aux banquiers, et, revenant, j’aurais reçu avec usure ce qui est à moi.
Przetożeś miał pieniądze moje dać tym, co pieniędzmi handlują, a ja przyszedłszy, wziąłbym był, co jest mojego, z lichwą.
28 Reprenez-lui donc le talent, et donnez-le à celui qui a dix talents.
Przetoż weźmijcie od niego ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
29 Car on donnera à celui qui a, et il sera dans l’abondance; mais à celui qui n’a pas, même ce qu’il semble avoir, lui sera ôté.
(Albowiem każdemu, który ma, będzie dano, i obfitować będzie; a od tego, który nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.)
30 Et jetez ce serviteur inutile dans les ténèbres extérieures: là sera le pleur et le grincement de dents.
A niepożytecznego sługę wrzućcie do onych ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
31 Or, quand le Fils de l’homme viendra dans sa majesté, et tous les anges avec lui, alors il s’assiéra sur le trône de sa majesté.
A gdy przyjdzie Syn człowieczy w chwale swojej, i wszyscy święci Aniołowie z nim, tedy usiądzie na stolicy chwały swojej,
32 Et toutes les nations seront rassemblées devant lui, et il les séparera les uns d’avec les autres, comme le pasteur sépare les brebis d’avec les boucs;
I będą zgromadzone przed niego wszystkie narody, i odłączy je, jedne od drugich, jako pasterz odłącza owce od kozłów.
33 Et il placera les brebis à sa droite et les boucs à sa gauche.
A postawi owce zaiste po prawicy swojej, a kozły po lewicy.
34 Alors, le roi dira à ceux qui seront à sa droite: Venez, les bénis de mon père; possédez le royaume préparé pour vous depuis la fondation du monde:
Tedy rzecze król tym, którzy będą po prawicy jego: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mego! odziedziczcie królestwo wam zgotowane od założenia świata.
35 Car j’ai eu faim, et vous m’avez donné à manger; j’ai eu soif, et vous m’avez donné à boire; j’étais sans asile, et vous m’avez recueilli;
Albowiem łaknąłem, a daliście mi jeść; pragnąłem, a daliście mi pić; byłem gościem, a przyjęliście mię;
36 Nu, et vous m’avez vêtu; malade, et vous m’avez visité; en prison, et vous êtes venus à moi.
Byłem nagim, a przyodzialiście mię; byłem chorym, a nawiedziliście mię; byłem w więzieniu, a przychodziliście do mnie.
37 Alors les justes lui répondront: Seigneur, quand est-ce que nous vous avons vu ayant faim, et que nous vous avons rassasié; ayant soif, et que nous vous avons donné à boire?
Tedy mu odpowiedzą sprawiedliwi, mówiąc: Panie! kiedyżeśmy cię widzieli łaknącym, a nakarmiliśmy cię? albo pragnącym, a napoiliśmy cię?
38 Quand est-ce que nous vous avons vu sans asile, et que nous vous avons recueilli; ou nu, et que nous vous avons vêtu?
I kiedyśmy cię widzieli gościem, a przyjęliśmy cię? albo nagim, a przyodzialiśmy cię?
39 Ou quand est-ce que nous vous avons vu malade ou en prison, et que nous sommes venus à vous?
Albo kiedyśmy cię widzieli chorym, albo w więzieniu, a przychodziliśmy do ciebie?
40 Et le roi répondra, disant: En vérité, je vous dis: Chaque fois que vous l’avez fait à l’un de ces plus petits d’entre mes frères, c’est à moi que vous l’avez fait.
A odpowiadając król, rzecze im: Zaprawdę powiadam wam, cokolwiekieście uczynili jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili.
41 Alors il dira aussi à ceux qui seront à sa gauche: Allez loin de moi, maudits, au feu éternel, qui a été préparé au diable et à ses anges; (aiōnios g166)
Potem rzecze i tym, którzy będą po lewicy: Idźcie ode mnie, przeklęci! w ogień wieczny, który zgotowany jest dyjabłu i Aniołom jego. (aiōnios g166)
42 Car j’ai eu faim, et vous ne m’avez point donné à manger; j’ai eu soif, et vous ne m’avez point donné à boire;
Albowiem łaknąłem, a nie daliście mi jeść; pragnąłem, a nie daliście mi pić;
43 J’étais sans asile, et vous ne m’avez point recueilli; nu, et vous ne m’avez point vêtu; malade et en prison, et vous ne m’avez point visité.
Byłem gościem, a nie przyjęliście mię; nagim, a nie przyodzialiście mię; chorym i w więzieniu, a nie nawiedziliście mię.
44 Alors, eux aussi lui répondront, disant: Seigneur, quand est-ce que nous vous avons vu ayant faim, ou soif, ou sans asile, ou nu, ou malade, ou en prison, et que nous ne vous avons point assisté?
Tedy mu odpowiedzą i oni, mówiąc: Panie! kiedyśmy cię widzieli łaknącym, albo pragnącym, albo gościem, albo nagim, albo chorym, albo w więzieniu, a nie służyliśmy tobie?
45 Alors il leur répondra, disant: En vérité, je vous le dis, chaque fois que vous ne l’avez point fait à l’un de ces petits, à moi non plus, vous ne l’avez point fait.
Tedy im odpowie, mówiąc: Zaprawdę powiadam wam, czegościekolwiek nie uczynili jednemu z tych najmniejszych, i mnieście nie uczynili.
46 Et ceux-ci s’en iront à l’éternel supplice, et les justes dans la vie éternelle. (aiōnios g166)
I pójdą ci na męki wieczne; ale sprawiedliwi do żywota wiecznego. (aiōnios g166)

< Matthieu 25 >