< Matthieu 25 >

1 Alors le royaume des cieux sera semblable à dix vierges qui, ayant pris leurs lampes, allèrent au-devant de l’époux et de l’épouse.
Neuze, rouantelezh an neñvoù a vo heñvel ouzh dek gwerc'hez a gemer o lampoù ganto, hag a ya da ziaraogiñ ar pried.
2 Cinq d’entre elles étaient folles et cinq sages.
Pemp anezho a oa diskiant, ha pemp a oa fur.
3 Les cinq folles, en prenant leurs lampes, n’emportèrent point d’huile avec elles:
Ar re ziskiant, en ur gemer o lampoù, ne gemerjont ket a eoul ganto.
4 Mais les sages prirent de l’huile dans leurs vases avec les lampes.
Ar re fur a gemeras eoul en o fodoù, gant o lampoù.
5 Or l’époux tardant à venir, elles s’assoupirent toutes, et s’endormirent.
Evel ma talee ar pried da zont, e voredjont holl hag e kouskjont.
6 Mais au milieu de la nuit, un cri s’éleva: Voici l’époux qui vient; sortez au-devant de lui.
Met, war-dro hanternoz, e voe klevet ur griadenn: Setu ar pried a zeu, it en e raok!
7 Aussitôt toutes ces vierges se levèrent, et préparèrent leurs lampes.
Neuze an holl werc'hezed-se a savas hag a fichas o lampoù.
8 Mais les folles dirent aux sages: Donnez-nous de votre huile, parce que nos lampes s’éteignent.
Ar re ziskiant a lavaras d'ar re fur: Roit deomp eus hoc'h eoul, rak hol lampoù a ya da vougañ.
9 Les sages répondirent, disant: De peur qu’il n’y en ait pas assez pour nous et pour vous, allez plutôt à ceux qui en vendent, et achetez-en pour vous.
Met ar re fur a respontas: Gant aon n'hor befe ket a-walc'h evidomp hag evidoc'h, it kentoc'h da gavout ar re a werzh, ha prenit evidoc'h.
10 Or pendant qu’elles allaient en acheter l’époux arriva; et celles qui étaient prêtes entrèrent avec lui dans la salle des noces, et la porte fut fermée.
E-pad ma'z aent da brenañ, e teuas ar pried; ar re a oa prest a zeuas gantañ d'an eured, hag e voe serret an nor.
11 Enfin les autres vierges vinrent aussi, disant: Seigneur, Seigneur, ouvrez-nous.
Goude-se e teuas ivez ar gwerc'hezed all, hag e lavarjont: Aotrou, aotrou, digor deomp!
12 Mais l’époux répondant, dit: En vérité je vous dis que je ne vous connais point.
Met eñ a respontas: Me a lavar deoc'h e gwirionez, n'anavezan ket ac'hanoc'h.
13 Veillez donc, parce que vous ne savez ni le jour ni l’heure.
Chomit dihun eta, rak n'ouzoc'h nag an deiz nag an eur [ma teuio Mab an den en-dro].
14 C’est comme un homme qui, partant pour un voyage, appela ses serviteurs et leur remit ses biens.
Rak heñvel eo ouzh un den a yeas en ur vro bell, a c'halvas e servijerien, hag a lakaas e vadoù etre o daouarn.
15 À l’un il donna cinq talents, à un autre deux, à un autre un, à chacun selon sa capacité, et il partit aussitôt.
Reiñ a reas pemp talant da unan, daou da unan all, unan da unan all, da bep hini hervez e c'halloud.
16 Or celui qui avait reçu les cinq talents s’en alla, les fit valoir et en gagna cinq autres.
Neuze, an hini en devoa resevet ar pemp talant, a yeas hag o lakaas da dalvezout, hag a c'hounezas pemp talant all.
17 Pareillement celui aussi, qui en avait reçu deux, en gagna deux autres.
En hevelep doare, an hini en devoa resevet daou dalant, a c'hounezas daou all.
18 Mais celui qui n’en avait reçu qu’un, s’en allant, creusa la terre maître.
Met an hini en devoa resevet unan, a yeas d'ober un toull en douar hag a guzhas arc'hant e aotrou.
19 Longtemps après, le maître de ces serviteurs revint et compta avec eux.
Pell amzer goude, mestr ar servijerien-mañ a zistroas, hag e reas o c'hont ganto.
20 Alors celui qui avait reçu cinq talents s’approchant, lui présenta cinq autres talents, disant: Seigneur, vous m’avez remis cinq talents, en voici cinq autres que j’ai gagnés de plus.
An hini en devoa resevet pemp talant, a zeuas hag a zegasas pemp talant all, en ur lavarout: Aotrou, pemp talant ac'h eus roet din, setu pemp talant all am eus gounezet ouzhpenn.
21 Son maître lui répondit: Fort bien, serviteur bon et fidèle: parce que tu as été fidèle en peu de choses, je t’établirai sur beaucoup: entre dans la joie de ton maître.
E vestr a lavaras dezhañ: Mat eo, servijer mat ha leal; dre ma'z out bet leal war nebeut a dra, da lakaat a rin war galz; kae e-barzh levenez da aotrou.
22 Celui qui avait reçu deux talents vint aussi, et dit: Seigneur, vous m’aviez remis deux talents; en voici deux autres que j’ai gagnés.
An hini en devoa resevet daou dalant a zeuas ivez hag a lavaras: Aotrou, daou dalant ac'h eus roet din, setu daou dalant all am eus gounezet ouzhpenn.
23 Son maître lui répondit: Fort bien, serviteur bon et fidèle: parce que tu as été fidèle en peu de choses, je t’établirai sur beaucoup: entre dans la joie de ton maître.
E vestr a lavaras dezhañ: Mat eo, servijer mat ha leal; dre ma'z out bet leal war nebeut a dra, da lakaat a rin war galz; kae e-barzh levenez da aotrou.
24 Puis s’approchant aussi, celui qui avait reçu un seul talent dit: Seigneur, je sais que vous êtes un homme sévère; vous moissonnez où vous n’avez point semé, et recueillez où vous n’avez rien mis.
An hini n'en devoa resevet nemet un talant, a zeuas ivez hag a lavaras: Aotrou, gouzout a ran penaos out un den didruez, penaos e vedez e-lec'h na'c'h eus ket hadet, hag e tastumez e-lec'h na'c'h eus ket strewet;
25 Aussi, craignant, je m’en suis allé et j’ai caché votre talent dans la terre: voici, je vous rends ce qui est à vous.
hag e teuas aon din, hag on aet da guzhat da dalant en douar; setu, e roan dit ar pezh a zo dit.
26 Son maître répondant lui dit: Serviteur mauvais et paresseux, tu savais que je moissonne où je n’ai point semé, et que je recueille où je n’ai rien mis:
Met e aotrou a respontas dezhañ: Servijer fall ha diegus, gouzout a ouies penaos e vedan e-lec'h na'm eus ket hadet, hag e tastuman e-lec'h na'm eus ket strewet;
27 Il fallait donc remettre mon argent aux banquiers, et, revenant, j’aurais reçu avec usure ce qui est à moi.
dleout a rajes eta reiñ va arc'hant d'ar vankerien, ha pa vijen deuet en-dro, em bije tennet va arc'hant gant ar c'hampi.
28 Reprenez-lui donc le talent, et donnez-le à celui qui a dix talents.
Lamit eta e dalant digantañ, hag roit eñ d'an hini en deus dek talant.
29 Car on donnera à celui qui a, et il sera dans l’abondance; mais à celui qui n’a pas, même ce qu’il semble avoir, lui sera ôté.
Rak roet e vo d'an neb en deus, hag en devo a fonn; met an hini n'en deus ket, e vo lamet digantañ memes ar pezh en deus.
30 Et jetez ce serviteur inutile dans les ténèbres extérieures: là sera le pleur et le grincement de dents.
Ha taolit ar servijer didalvoud-se en deñvalijenn a-ziavaez, e-lec'h ma vo goueladegoù ha grigoñsadegoù-dent.
31 Or, quand le Fils de l’homme viendra dans sa majesté, et tous les anges avec lui, alors il s’assiéra sur le trône de sa majesté.
Pa zeuio Mab an den en e c'hloar, gant an holl aeled, ec'h azezo war dron e c'hloar.
32 Et toutes les nations seront rassemblées devant lui, et il les séparera les uns d’avec les autres, comme le pasteur sépare les brebis d’avec les boucs;
An holl bobloù a vo dastumet dirazañ, hag e tispartio an eil diouzh egile, evel ma tisparti ar mesaer an deñved diouzh ar bouc'hed.
33 Et il placera les brebis à sa droite et les boucs à sa gauche.
Lakaat a raio an deñved a-zehou dezhañ, hag ar bouc'hed a-gleiz.
34 Alors, le roi dira à ceux qui seront à sa droite: Venez, les bénis de mon père; possédez le royaume préparé pour vous depuis la fondation du monde:
Neuze ar Roue a lavaro d'ar re a vo a-zehou dezhañ: Deuit, c'hwi a zo benniget gant va Zad, bezit perc'henn war ar rouantelezh a zo bet kempennet evidoc'h adalek krouidigezh ar bed;
35 Car j’ai eu faim, et vous m’avez donné à manger; j’ai eu soif, et vous m’avez donné à boire; j’étais sans asile, et vous m’avez recueilli;
rak naon am eus bet, ha roet hoc'h eus din da zebriñ; sec'hed am eus bet, ha roet hoc'h eus din da evañ; diavaeziad on bet, ha va degemeret hoc'h eus;
36 Nu, et vous m’avez vêtu; malade, et vous m’avez visité; en prison, et vous êtes venus à moi.
en noazh e oan, ha va gwisket hoc'h eus; klañv e oan, ha deuet oc'h da'm gwelout; er prizon e oan, ha deuet oc'h da'm c'havout.
37 Alors les justes lui répondront: Seigneur, quand est-ce que nous vous avons vu ayant faim, et que nous vous avons rassasié; ayant soif, et que nous vous avons donné à boire?
Neuze ar re reizh a responto dezhañ, o lavarout: Aotrou, pegoulz hon eus da welet o kaout naon hag hon eus roet dit da zebriñ, pe o kaout sec'hed hag hon eus roet dit da evañ?
38 Quand est-ce que nous vous avons vu sans asile, et que nous vous avons recueilli; ou nu, et que nous vous avons vêtu?
Pegoulz hon eus da welet diavaeziad hag hon eus da zegemeret, pe en noazh hag hon eus da wisket?
39 Ou quand est-ce que nous vous avons vu malade ou en prison, et que nous sommes venus à vous?
Pegoulz hon eus da welet klañv, pe er prizon, hag hon eus deuet da'z kavout?
40 Et le roi répondra, disant: En vérité, je vous dis: Chaque fois que vous l’avez fait à l’un de ces plus petits d’entre mes frères, c’est à moi que vous l’avez fait.
Hag ar Roue a responto dezho: Me a lavar deoc'h e gwirionez, bep gwech ma hoc'h eus graet kement-se e-keñver unan eus ar re zisterañ eus va breudeur, hoc'h eus graet an dra-se din.
41 Alors il dira aussi à ceux qui seront à sa gauche: Allez loin de moi, maudits, au feu éternel, qui a été préparé au diable et à ses anges; (aiōnios g166)
Neuze e lavaro d'ar re a vo a-gleiz dezhañ: Tec'hit diouzhin, tud villiget, it en tan peurbadus a zo bet kempennet evit an diaoul hag e aeled; (aiōnios g166)
42 Car j’ai eu faim, et vous ne m’avez point donné à manger; j’ai eu soif, et vous ne m’avez point donné à boire;
rak naon am eus bet, ha n'hoc'h eus ket roet din da zebriñ; sec'hed am eus bet, ha n'hoc'h eus ket roet din da evañ;
43 J’étais sans asile, et vous ne m’avez point recueilli; nu, et vous ne m’avez point vêtu; malade et en prison, et vous ne m’avez point visité.
diavaeziad on bet, ha n'hoc'h eus ket va degemeret; en noazh e oan, ha n'hoc'h eus ket va gwisket; klañv hag er prizon e oan, ha n'oc'h ket deuet da'm gwelout.
44 Alors, eux aussi lui répondront, disant: Seigneur, quand est-ce que nous vous avons vu ayant faim, ou soif, ou sans asile, ou nu, ou malade, ou en prison, et que nous ne vous avons point assisté?
Neuze int a responto dezhañ, o lavarout: Aotrou, pegoulz hon eus da welet o kaout naon, pe sec'hed, diavaeziad, pe en noazh, klañv, pe er prizon, ha n'hon eus ket da sikouret?
45 Alors il leur répondra, disant: En vérité, je vous le dis, chaque fois que vous ne l’avez point fait à l’un de ces petits, à moi non plus, vous ne l’avez point fait.
Hag e responto dezho: Me a lavar deoc'h e gwirionez, bep gwech ma n'hoc'h eus ket graet kement-se e-keñver unan eus ar re zisterañ-se, n'hoc'h eus ket graet an dra-se em c'heñver.
46 Et ceux-ci s’en iront à l’éternel supplice, et les justes dans la vie éternelle. (aiōnios g166)
Hag ar re-mañ a yelo er c'hastiz peurbadus, met ar re reizh er vuhez peurbadus. (aiōnios g166)

< Matthieu 25 >