Matthieu 22
1 Jésus reprenant, leur parla de nouveau en paraboles, disant:
அநந்தரம்’ யீஸு²: புநரபி த்³ரு’ஷ்டாந்தேந தாந் அவாதீ³த்,
2 Le royaume des cieux est semblable à un roi qui fit les noces de son fils.
ஸ்வர்கீ³யராஜ்யம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ஸ்ய ந்ரு’பதே: ஸமம்’, யோ நிஜ புத்ரம்’ விவாஹயந் ஸர்வ்வாந் நிமந்த்ரிதாந் ஆநேதும்’ தா³ஸேயாந் ப்ரஹிதவாந்,
3 Or il envoya ses serviteurs appeler les conviés aux noces; mais ils ne voulurent point venir.
கிந்து தே ஸமாக³ந்தும்’ நேஷ்டவந்த: |
4 Il envoya encore d’autres serviteurs, disant: Dites aux conviés: Voilà que j’ai préparé mon festin, mes bœufs et les animaux engraissés ont été tués; tout est prêt, venez aux noces.
ததோ ராஜா புநரபி தா³ஸாநந்யாந் இத்யுக்த்வா ப்ரேஷயாமாஸ, நிமந்த்ரிதாந் வத³த, பஸ்²யத, மம பே⁴ஜ்யமாஸாதி³தமாஸ்தே, நிஜவ்டஷாதி³புஷ்டஜந்தூந் மாரயித்வா ஸர்வ்வம்’ கா²த்³யத்³ரவ்யமாஸாதி³தவாந், யூயம்’ விவாஹமாக³ச்ச²த|
5 Mais ils n’en tinrent compte, et ils s’en allèrent, l’un à sa maison des champs, et l’autre à son négoce.
தத²பி தே துச்சீ²க்ரு’த்ய கேசித் நிஜக்ஷேத்ரம்’ கேசித்³ வாணிஜ்யம்’ ப்ரதி ஸ்வஸ்வமார்கே³ண சலிதவந்த: |
6 Les autres se saisirent des serviteurs, et après les avoir outragés, ils les tuèrent.
அந்யே லோகாஸ்தஸ்ய தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா தௌ³ராத்ம்யம்’ வ்யவஹ்ரு’த்ய தாநவதி⁴ஷு: |
7 Or lorsque le roi l’eut appris, il en fut irrité; et ayant envoyé ses armées, il extermina ces meurtriers et brûla leur ville.
அநந்தரம்’ ஸ ந்ரு’பதிஸ்தாம்’ வார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா க்ருத்⁴யந் ஸைந்யாநி ப்ரஹித்ய தாந் கா⁴தகாந் ஹத்வா தேஷாம்’ நக³ரம்’ தா³ஹயாமாஸ|
8 Alors il dit à ses serviteurs: Les noces ont été préparées, mais ceux qui avaient été conviés, n’en ont pas été dignes.
தத: ஸ நிஜதா³ஸேயாந் ப³பா⁴ஷே, விவாஹீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாதி³தமாஸ்தே, கிந்து நிமந்த்ரிதா ஜநா அயோக்³யா: |
9 Allez donc dans les carrefours, et tous ceux que vous trouverez, appelez-les aux noces.
தஸ்மாத்³ யூயம்’ ராஜமார்க³ம்’ க³த்வா யாவதோ மநுஜாந் பஸ்²யத, தாவதஏவ விவாஹீயபோ⁴ஜ்யாய நிமந்த்ரயத|
10 Et ses serviteurs s’étant dispersés sur les chemins, rassemblèrent tous ceux qu’ils trouvèrent, bons et mauvais, et la salle des noces fut remplie de convives.
ததா³ தே தா³ஸேயா ராஜமார்க³ம்’ க³த்வா ப⁴த்³ராந் அப⁴த்³ராந் வா யாவதோ ஜநாந் த³த்³ரு’ஸு²: , தாவதஏவ ஸம்’க்³ரு’ஹ்யாநயந்; ததோ(அ)ப்⁴யாக³தமநுஜை ர்விவாஹக்³ரு’ஹம் அபூர்ய்யத|
11 Or le roi entra pour voir ceux qui étaient à table, et il aperçut un homme qui n’était point revêtu de la robe nuptiale.
ததா³நீம்’ ஸ ராஜா ஸர்வ்வாநப்⁴யாக³தாந் த்³ரஷ்டும் அப்⁴யந்தரமாக³தவாந்; ததா³ தத்ர விவாஹீயவஸநஹீநமேகம்’ ஜநம்’ வீக்ஷ்ய தம்’ ஜகா³த்³,
12 Il lui dit: Mon ami, comment es-tu entré ici sans avoir la robe nuptiale? Et celui-ci resta muet.
ஹே மித்ர, த்வம்’ விவாஹீயவஸநம்’ விநா கத²மத்ர ப்ரவிஷ்டவாந்? தேந ஸ நிருத்தரோ ப³பூ⁴வ|
13 Alors le roi dit à ses serviteurs: Liez-lui les pieds et les mains et jetez-le dans les ténèbres extérieures; là sera le pleur et le grincement de dents.
ததா³ ராஜா நிஜாநுசராந் அவத³த், ஏதஸ்ய கரசரணாந் ப³த்³தா⁴ யத்ர ரோத³நம்’ த³ந்தைர்த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்ச ப⁴வதி, தத்ர வஹிர்பூ⁴ததமிஸ்ரே தம்’ நிக்ஷிபத|
14 Car beaucoup sont appelés, mais peu élus.
இத்த²ம்’ ப³ஹவ ஆஹூதா அல்பே மநோபி⁴மதா: |
15 Alors les pharisiens s’en allant, se concertèrent pour le surprendre dans ses paroles.
அநந்தரம்’ பி²ரூஸி²ந: ப்ரக³த்ய யதா² ஸம்’லாபேந தம் உந்மாதே² பாதயேயுஸ்ததா² மந்த்ரயித்வா
16 Ils envoyèrent donc leurs disciples avec des hérodiens, disant: Maître, nous savons que vous êtes vrai, que vous enseignez la voie de Dieu dans la vérité, et que vous n’avez égard à qui que ce soit; car vous ne considérez point la face des hommes.
ஹேரோதீ³யமநுஜை: ஸாகம்’ நிஜஸி²ஷ்யக³ணேந தம்’ ப்ரதி கத²யாமாஸு: , ஹே கு³ரோ, ப⁴வாந் ஸத்ய: ஸத்யமீஸ்²வரீயமார்க³முபதி³ஸ²தி, கமபி மாநுஷம்’ நாநுருத்⁴யதே, கமபி நாபேக்ஷதே ச, தத்³ வயம்’ ஜாநீம: |
17 Dites-nous donc ce qui vous en semble: Est-il permis de payer le tribut à César, ou non?
அத: கைஸரபூ⁴பாய கரோ(அ)ஸ்மாகம்’ தா³தவ்யோ ந வா? அத்ர ப⁴வதா கிம்’ பு³த்⁴யதே? தத்³ அஸ்மாந் வத³து|
18 Mais Jésus, leur malice connue, dit: Hypocrites, pourquoi me tentez-vous?
ததோ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ க²லதாம்’ விஜ்ஞாய கதி²தவாந், ரே கபடிந: யுயம்’ குதோ மாம்’ பரிக்ஷத்⁴வே?
19 Montrez-moi la monnaie du tribut. Et eux lui présentèrent un denier.
தத்கரதா³நஸ்ய முத்³ராம்’ மாம்’ த³ர்ஸ²யத| ததா³நீம்’ தைஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ முத்³ராசதுர்த²பா⁴க³ ஆநீதே
20 Jésus leur demanda: De qui est cette image et cette inscription?
ஸ தாந் பப்ரச்ச², அத்ர கஸ்யேயம்’ மூர்த்தி ர்நாம சாஸ்தே? தே ஜக³து³: , கைஸரபூ⁴பஸ்ய|
21 Ils lui répondirent: De César. Alors il leur répliqua: Rendez donc à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.
தத: ஸ உக்தவாந, கைஸரஸ்ய யத் தத் கைஸராய த³த்த, ஈஸ்²வரஸ்ய யத் தத்³ ஈஸ்²வராய த³த்த|
22 Ce qu’ayant entendu, ils furent saisis d’admiration, et le laissant, ils s’en allèrent.
இதி வாக்யம்’ நிஸ²ம்ய தே விஸ்மயம்’ விஜ்ஞாய தம்’ விஹாய சலிதவந்த: |
23 Ce jour-là, vinrent à lui les sadducéens, qui disent qu’il n’y a point de résurrection, et ils l’interrogèrent,
தஸ்மிந்நஹநி ஸிதூ³கிநோ(அ)ர்தா²த் ஸ்²மஸா²நாத் நோத்தா²ஸ்யந்தீதி வாக்யம்’ யே வத³ந்தி, தே யீஸே²ரந்திகம் ஆக³த்ய பப்ரச்சு²: ,
24 Disant: Maître, Moïse a dit: Si quelqu’un meurt n’ayant pas d’enfant, que son frère épouse sa femme et suscite des enfants à son frère.
ஹே கு³ரோ, கஸ்²சிந்மநுஜஸ்²சேத் நி: ஸந்தாந: ஸந் ப்ராணாந் த்யஜதி, தர்ஹி தஸ்ய ப்⁴ராதா தஸ்ய ஜாயாம்’ வ்யுஹ்ய ப்⁴ராது: ஸந்தாநம் உத்பாத³யிஷ்யதீதி மூஸா ஆதி³ஷ்டவாந்|
25 Or il y avait parmi nous sept frères: le premier ayant pris une femme, mourut, et n’ayant point eu d’enfants, il a laissé sa femme à son frère.
கிந்த்வஸ்மாகமத்ர கே(அ)பி ஜநா: ஸப்தஸஹோத³ரா ஆஸந், தேஷாம்’ ஜ்யேஷ்ட² ஏகாம்’ கந்யாம்’ வ்யவஹாத், அபரம்’ ப்ராணத்யாக³காலே ஸ்வயம்’ நி: ஸந்தாந: ஸந் தாம்’ ஸ்த்ரியம்’ ஸ்வப்⁴ராதரி ஸமர்பிதவாந்,
26 Pareillement le second et le troisième jusqu’au septième.
ததோ த்³விதீயாதி³ஸப்தமாந்தாஸ்²ச ததை²வ சக்ரு: |
27 Enfin après eux tous la femme aussi est morte.
ஸே²ஷே ஸாபீ நாரீ மமார|
28 À la résurrection donc duquel des sept sera-t-elle femme puisque tous l’ont eue pour femme?
ம்ரு’தாநாம் உத்தா²நஸமயே தேஷாம்’ ஸப்தாநாம்’ மத்⁴யே ஸா நாரீ கஸ்ய பா⁴ர்ய்யா ப⁴விஷ்யதி? யஸ்மாத் ஸர்வ்வஏவ தாம்’ வ்யவஹந்|
29 Mais, répondant, Jésus leur dit: Vous errez, ne comprenant ni les Ecritures, ni la puissance de Dieu.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவாதீ³த், யூயம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகம் ஈஸ்²வரீயாம்’ ஸ²க்திஞ்ச ந விஜ்ஞாய ப்⁴ராந்திமந்த: |
30 Car à la résurrection les hommes ne prendront point de femmes, ni les femmes de maris; mais ils seront comme les anges de Dieu dans le ciel.
உத்தா²நப்ராப்தா லோகா ந விவஹந்தி, ந ச வாசா தீ³யந்தே, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸ்வர்க³ஸ்த²தூ³தாநாம்’ ஸத்³ரு’ஸா² ப⁴வந்தி|
31 Et touchant la résurrection des morts, n’avez-vous point lu la parole qui vous a été dite par Dieu:
அபரம்’ ம்ரு’தாநாமுத்தா²நமதி⁴ யுஷ்மாந் ப்ரதீயமீஸ்²வரோக்தி: ,
32 Je suis le Dieu d’Abraham, et le Dieu d’Isaac et le Dieu de Jacob? Or Dieu n’est point le Dieu des morts, mais des vivants.
"அஹமிப்³ராஹீம ஈஸ்²வர இஸ்ஹாக ஈஸ்²வரோ யாகூப³ ஈஸ்²வர" இதி கிம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாபாடி²? கிந்த்வீஸ்²வரோ ஜீவதாம் ஈஸ்²வர: , ஸ ம்ரு’தாநாமீஸ்²வரோ நஹி|
33 Et le peuple l’entendant, admirait sa doctrine.
இதி ஸ்²ருத்வா ஸர்வ்வே லோகாஸ்தஸ்யோபதே³ஸா²த்³ விஸ்மயம்’ க³தா: |
34 Mais les pharisiens apprenant qu’il avait réduit les sadducéens au silence, s’assemblèrent;
அநந்தரம்’ ஸிதூ³கிநாம் நிருத்தரத்வவார்தாம்’ நிஸ²ம்ய பி²ரூஸி²ந ஏகத்ர மிலிதவந்த: ,
35 Et l’un d’eux, docteur de la loi, l’interrogea pour le tenter:
தேஷாமேகோ வ்யவஸ்தா²பகோ யீஸு²ம்’ பரீக்ஷிதும்’ பபச்ச²,
36 Maître, quel est le grand commandement de la loi?
ஹே கு³ரோ வ்யவஸ்தா²ஸா²ஸ்த்ரமத்⁴யே காஜ்ஞா ஸ்²ரேஷ்டா²?
37 Jésus lui dit: Tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton cœur, de toute ton âme et de tout ton esprit.
ததோ யீஸு²ருவாச, த்வம்’ ஸர்வ்வாந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வசித்தைஸ்²ச ஸாகம்’ ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரீயஸ்வ,
38 C’est là le premier et le plus grand commandement.
ஏஷா ப்ரத²மமஹாஜ்ஞா| தஸ்யா: ஸத்³ரு’ஸீ² த்³விதீயாஜ்ஞைஷா,
39 Le second lui est semblable: Tu aimeras ton prochain comme toi-même.
தவ ஸமீபவாஸிநி ஸ்வாத்மநீவ ப்ரேம குரு|
40 À ces deux commandements se rattachent toute la loi et les prophètes.
அநயோ ர்த்³வயோராஜ்ஞயோ: க்ரு’த்ஸ்நவ்யவஸ்தா²யா ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’க்³ரந்த²ஸ்ய ச பா⁴ரஸ்திஷ்ட²தி|
41 Or, les pharisiens étant assemblés, Jésus les interrogea,
அநந்தரம்’ பி²ரூஸி²நாம் ஏகத்ர ஸ்தி²திகாலே யீஸு²ஸ்தாந் பப்ரச்ச²,
42 Disant: Que vous semble du Christ? de qui est-il fils? Ils lui répondirent: De David.
க்²ரீஷ்டமதி⁴ யுஷ்மாகம்’ கீத்³ரு’க்³போ³தோ⁴ ஜாயதே? ஸ கஸ்ய ஸந்தாந: ? ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தா³யூத³: ஸந்தாந: |
43 Il leur répliqua: Comment donc David l’appelle-t-il en esprit, son Seigneur, disant:
ததா³ ஸ உக்தவாந், தர்ஹி தா³யூத்³ கத²ம் ஆத்மாதி⁴ஷ்டா²நேந தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி?
44 Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Asseyez-vous à ma droite, jusqu’à ce que je fasse de vos ennemis l’escabeau de vos pieds?
யதா² மம ப்ரபு⁴மித³ம்’ வாக்யமவத³த் பரமேஸ்²வர: | தவாரீந் பாத³பீட²ம்’ தே யாவந்நஹி கரோம்யஹம்’| தாவத் காலம்’ மதீ³யே த்வம்’ த³க்ஷபார்ஸ்²வ உபாவிஸ²| அதோ யதி³ தா³யூத்³ தம்’ ப்ரபு⁴ம்’ வத³தி, ர்திஹ ஸ கத²ம்’ தஸ்ய ஸந்தாநோ ப⁴வதி?
45 Si donc David l’appelle son Seigneur, comment est-il son fils?
ததா³நீம்’ தேஷாம்’ கோபி தத்³வாக்யஸ்ய கிமப்யுத்தரம்’ தா³தும்’ நாஸ²க்நோத்;
46 Et personne ne pouvait lui rien répondre, et, depuis ce jour, nul n’osa plus l’interroger.
தத்³தி³நமாரப்⁴ய தம்’ கிமபி வாக்யம்’ ப்ரஷ்டும்’ கஸ்யாபி ஸாஹஸோ நாப⁴வத்|
