Matthieu 17
1 Six jours après, Jésus prit Pierre, Jacques et Jean son frère, et les conduisit sur une haute montagne, à l’écart.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ਼਼ਡ੍ਦਿਨੇਭ੍ਯਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਿਤਰੰ ਯਾਕੂਬੰ ਤਤ੍ਸਹਜੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਉੱਚਾਦ੍ਰੇ ਰ੍ਵਿਵਿਕ੍ਤਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਰੂਪਮਨ੍ਯਤ੍ ਦਧਾਰ|
2 Et il fut transfiguré devant eux; sa face resplendit comme le soleil, et ses vêtements devinrent blancs comme la neige.
ਤੇਨ ਤਦਾਸ੍ਯੰ ਤੇਜਸ੍ਵਿ, ਤਦਾਭਰਣਮ੍ ਆਲੋਕਵਤ੍ ਪਾਣ੍ਡਰਮਭਵਤ੍|
3 Et voilà que Moïse et Élie leur apparurent, s’entretenant avec lui.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਸੰਲਪਨ੍ਤੌ ਮੂਸਾ ਏਲਿਯਸ਼੍ਚ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦਦਤੁਃ|
4 Or, prenant la parole, Pierre dit à Jésus: Seigneur, il nous est bon d’être ici; si vous voulez, faisons-y trois tentes, une pour vous, une pour Moïse, et une pour Elie.
ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ੍ਥਿਤਿਰਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸ਼ੁਭਾ, ਯਦਿ ਭਵਤਾਨੁਮਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਭਵਦਰ੍ਥਮੇਕੰ ਮੂਸਾਰ੍ਥਮੇਕਮ੍ ਏਲਿਯਾਰ੍ਥਞ੍ਚੈਕਮ੍ ਇਤਿ ਤ੍ਰੀਣਿ ਦੂਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਨਿਰ੍ੰਮਮ|
5 Il parlait encore, lorsqu’une nuée lumineuse les couvrit. Et voici une voix de la nuée, disant: Celui-ci est mon fils bien-aimé, en qui j’ai mis toutes mes complaisances. Écoutez-le.
ਏਤਤ੍ਕਥਨਕਾਲ ਏਕ ਉੱਜਵਲਃ ਪਯੋਦਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਛਾਯਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਵਾਰਿਦਾਦ੍ ਏਸ਼਼ਾ ਨਭਸੀਯਾ ਵਾਗ੍ ਬਭੂਵ, ਮਮਾਯੰ ਪ੍ਰਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰਃ, ਅਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਮ ਮਹਾਸਨ੍ਤੋਸ਼਼ ਏਤਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੂਯੰ ਨਿਸ਼ਾਮਯਤ|
6 Or, les disciples entendant cela, tombèrent sur leur face, et furent saisis d’une frayeur extrême.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਾਚਮੇਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਏਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਮ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਸ਼ਙ੍ਕਮਾਨਾ ਨ੍ਯੁਬ੍ਜਾ ਨ੍ਯਪਤਨ੍|
7 Mais Jésus s’approcha et les toucha; et il leur dit: Levez-vous et ne craignez point.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਾਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਤ੍ਰਾਣਿ ਸ੍ਪ੍ਰੁʼਸ਼ਨ੍ ਉਵਾਚ, ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ|
8 Alors, levant les yeux, ils ne virent plus personne, si ce n’est Jésus, seul.
ਤਦਾਨੀਂ ਨੇਤ੍ਰਾਣ੍ਯੁਨ੍ਮੀਲ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵਿਨਾ ਕਮਪਿ ਨ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
9 Et comme ils descendaient de la montagne, Jésus leur commanda, disant: Ne parlez à personne de cette vision, jusqu’à ce que le Fils de l’homme ressuscite d’entre les morts.
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਦ੍ਰੇਰਵਰੋਹਣਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਿਦੇਸ਼, ਮਨੁਜਸੁਤਸ੍ਯ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦੁੱਥਾਨੰ ਯਾਵੰਨ ਜਾਯਤੇ, ਤਾਵਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਤੱਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਨ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯੰ|
10 Et les disciples l’interrogèrent, disant: Pourquoi donc les scribes disent-ils qu’il faut qu’auparavant Elie vienne?
ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਪ੍ਰਥਮਮ੍ ਏਲਿਯ ਆਯਾਸ੍ਯਤੀਤਿ ਕੁਤ ਉਪਾਧ੍ਯਾਯੈਰੁਚ੍ਯਤੇ?
11 Jésus répondant, leur dit: Elie, en effet, doit venir, et il rétablira toutes choses.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਾਦੀਤ੍, ਏਲਿਯਃ ਪ੍ਰਾਗੇਤ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਸਾਧਯਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਸਤ੍ਯੰ,
12 Mais je vous le dis: Elie est déjà venu, et ils ne l’ont point connu, et ils lui ont fait tout ce qu’ils ont voulu. C’est ainsi que le Fils de l’homme lui-même doit être traité par eux.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਚ੍ਮਿ, ਏਲਿਯ ਏਤ੍ਯ ਗਤਃ, ਤੇ ਤਮਪਰਿਚਿਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਥੇੱਛੰ ਵ੍ਯਵਜਹੁਃ; ਮਨੁਜਸੁਤੇਨਾਪਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਿਕੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਦੁਃਖੰ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯੰ|
13 Alors les disciples comprirent qu’il leur avait parlé de Jean-Baptiste.
ਤਦਾਨੀਂ ਸ ਮੱਜਯਿਤਾਰੰ ਯੋਹਨਮਧਿ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਵ੍ਯਾਹ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਇੱਥੰ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾ ਬੁਬੁਧਿਰੇ|
14 Lorsqu’il fut venu vers le peuple, un homme s’approcha de lui, et il se jeta à ses pieds, disant:
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇਸ਼਼ੁ ਜਨਨਿਵਹਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕਮਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਮਨੁਜਸ੍ਤਦਨ੍ਤਿਕਮੇਤ੍ਯ ਜਾਨੂਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
15 Seigneur, ayez pitié de mon fils, parce qu’il est lunatique et qu’il souffre cruellement; car il tombe souvent dans le feu et souvent dans l’eau.
ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਮਤ੍ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਵਿਦਧਾਤੁ, ਸੋਪਸ੍ਮਾਰਾਮਯੇਨ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਵ੍ਯਥਿਤਃ ਸਨ੍ ਪੁਨਃ ਪੁਨ ਰ੍ਵਹ੍ਨੌ ਮੁਹੁ ਰ੍ਜਲਮਧ੍ਯੇ ਪਤਤਿ|
16 Je l’ai présenté à vos disciples, et ils n’ont pu le guérir.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਭਵਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਸਮੀਪੇ ਤਮਾਨਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤੰ ਸ੍ਵਾਸ੍ਥੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ|
17 Et répondant, Jésus dit: Ô race incrédule et perverse, jusqu’à quand serai-je avec vous? jusqu’à quand vous supporterai-je? Amenez-le-moi ici.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਰੇ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ, ਰੇ ਵਿਪਥਗਾਮਿਨਃ, ਪੁਨਃ ਕਤਿਕਾਲਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮਿ? ਕਤਿਕਾਲਾਨ੍ ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਹਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਤਮਤ੍ਰ ਮਮਾਨ੍ਤਿਕਮਾਨਯਤ|
18 Or, Jésus ayant gourmandé le démon, il sortit de l’enfant, qui fut guéri à l’heure même.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਰ੍ਜਤਏਵ ਸ ਭੂਤਸ੍ਤੰ ਵਿਹਾਯ ਗਤਵਾਨ੍, ਤੱਦਣ੍ਡਏਵ ਸ ਬਾਲਕੋ ਨਿਰਾਮਯੋ(ਅ)ਭੂਤ੍|
19 Alors les disciples s’approchèrent de Jésus en secret, et lui dirent: Pourquoi nous, n’avons-nous pu le chasser?
ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਗੁਪ੍ਤੰ ਯੀਸ਼ੁਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ, ਕੁਤੋ ਵਯੰ ਤੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ?
20 Jésus leur répondit: À cause de votre incrédulité. En vérité, je vous le dis, si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à cette montagne: Passe d’ici là, et elle y passerait, et rien ne vous serait impossible.
ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪ੍ਰਤ੍ਯਯਾਤ੍;
21 Mais ce genre de démons ne se chasse que par la prière et le jeûne.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ਸ਼਼ਪੈਕਮਾਤ੍ਰੋਪਿ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਜਾਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼ੈਲੇ ਤ੍ਵਮਿਤਃ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਹੀਤਿ ਬ੍ਰੂਤੇ ਸ ਤਦੈਵ ਚਲਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਿਮਪ੍ਯਸਾਧ੍ਯਞ੍ਚ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਤਿ| ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੋਪਵਾਸੌ ਵਿਨੈਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਭੂਤੋ ਨ ਤ੍ਯਾਜ੍ਯੇਤ|
22 Or, tandis qu’ils se trouvaient en Galilée, Jésus leur dit: Le Fils de l’homme doit être livré entre les mains des hommes.
ਅਪਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਭ੍ਰਮਣਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤੇ ਗਦਿਤਾਃ, ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਜਨਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤੈ ਰ੍ਹਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਚ,
23 Et ils le tueront, et le troisième jour il ressuscitera. Et ils furent extrêmement contristés.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੇ(ਅ)ਹਿਨ ਮ ਉੱਥਾਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤੇਨ ਤੇ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਦੁਃਖਿਤਾ ਬਭੂਵਃ|
24 Lorsqu’ils vinrent à Capharnaüm, ceux qui recevaient le didrachme s’approchèrent de Pierre, et lui demandèrent: Est-ce que votre maître ne paye pas le didrachme?
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਨਗਰਮਾਗਤੇਸ਼਼ੁ ਕਰਸੰਗ੍ਰਾਹਿਣਃ ਪਿਤਰਾਨ੍ਤਿਕਮਾਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਗੁਰੁਃ ਕਿੰ ਮਨ੍ਦਿਰਾਰ੍ਥੰ ਕਰੰ ਨ ਦਦਾਤਿ? ਤਤਃ ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਦਦਾਤਿ|
25 Il répondit: Il le paye. Et lorsqu’il fut entré dans la maison, Jésus le prévint, disant: Que t’en semble, Simon? De qui les rois de la terre reçoivent-ils le tribut ou le cens? de leurs enfants ou des étrangers?
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਮਧ੍ਯਮਾਗਤੇ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾਕਥਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮੇਵ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਸ਼ਿਮੋਨ੍, ਮੇਦਿਨ੍ਯਾ ਰਾਜਾਨਃ ਸ੍ਵਸ੍ਵਾਪਤ੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਕਿੰ ਵਿਦੇਸ਼ਿਭ੍ਯਃ ਕੇਭ੍ਯਃ ਕਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤਿ? ਅਤ੍ਰ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਸੇ? ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਵਿਦੇਸ਼ਿਭ੍ਯਃ|
26 Et Pierre répondit: Des étrangers. Jésus lui dit: Ainsi, les enfants en sont exempts.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਰ੍ਹਿ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਮੁਕ੍ਤਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
27 Cependant pour ne les point scandaliser, va à la mer, jette un hameçon; et le poisson qui le premier montera, prends-le; puis ouvrant sa bouche, tu trouveras un statère; l’ayant pris, donne-le pour moi et pour toi.
ਤਥਾਪਿ ਯਥਾਸ੍ਮਾਭਿਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਰਾਯੋ ਨ ਜਨ੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਜਲਧੇਸ੍ਤੀਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਵਡਿਸ਼ੰ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਤੇਨਾਦੌ ਯੋ ਮੀਨ ਉੱਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮੁਖੇ ਮੋਚਿਤੇ ਤੋਲਕੈਕੰ ਰੂਪ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਸਿ, ਤਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਵ ਮਮ ਚ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਤੇਭ੍ਯੋ ਦੇਹਿ|
