< Matthieu 17 >
1 Six jours après, Jésus prit Pierre, Jacques et Jean son frère, et les conduisit sur une haute montagne, à l’écart.
C'hwec'h devezh goude, Jezuz a gemeras gantañ Pêr, Jakez, ha Yann e vreur, hag o c'hasas a-du war ur menez uhel;
2 Et il fut transfiguré devant eux; sa face resplendit comme le soleil, et ses vêtements devinrent blancs comme la neige.
hag e voe treuzneuziet dirazo; e zremm a lugernas evel an heol, hag e zilhad a zeuas gwenn evel ar goulou.
3 Et voilà que Moïse et Élie leur apparurent, s’entretenant avec lui.
Ha setu, Moizez hag Elia en em ziskouezas dezho, o komz gantañ.
4 Or, prenant la parole, Pierre dit à Jésus: Seigneur, il nous est bon d’être ici; si vous voulez, faisons-y trois tentes, une pour vous, une pour Moïse, et une pour Elie.
Pêr, o kemer ar gomz, a lavaras da Jezuz: Aotrou, mat eo deomp chom amañ; mar fell dit, e raimp amañ teir deltenn, unan evidout, unan evit Moizez, hag unan evit Elia.
5 Il parlait encore, lorsqu’une nuée lumineuse les couvrit. Et voici une voix de la nuée, disant: Celui-ci est mon fils bien-aimé, en qui j’ai mis toutes mes complaisances. Écoutez-le.
Komz a rae c'hoazh, pa zeuas ur goabrenn lugernus d'o golo; ha setu, ur vouezh a zeuas eus ar goabrenn, hag a lavaras: Hemañ eo va Mab karet-mat, ennañ em eus lakaet va holl levenez. Selaouit eñ.
6 Or, les disciples entendant cela, tombèrent sur leur face, et furent saisis d’une frayeur extrême.
Pa glevjont ar vouezh-se, an diskibien a gouezhas war o genou, hag o devoe ur spont bras.
7 Mais Jésus s’approcha et les toucha; et il leur dit: Levez-vous et ne craignez point.
Met Jezuz, o tostaat, a stokas outo hag a lavaras dezho: Savit, n'ho pet ket aon!
8 Alors, levant les yeux, ils ne virent plus personne, si ce n’est Jésus, seul.
Sevel a rejont o daoulagad, he ne weljont nemet Jezuz e-unan ganto.
9 Et comme ils descendaient de la montagne, Jésus leur commanda, disant: Ne parlez à personne de cette vision, jusqu’à ce que le Fils de l’homme ressuscite d’entre les morts.
Evel ma tiskennent eus ar menez, Jezuz a roas dezho ar gourc'hemenn-mañ: Na gomzit da zen eus ar welidigezh-mañ, ken na vo adsavet Mab an den a-douez ar re varv.
10 Et les disciples l’interrogèrent, disant: Pourquoi donc les scribes disent-ils qu’il faut qu’auparavant Elie vienne?
An diskibien a reas ar goulenn-mañ outañ: Perak eta e lavar ar skribed eo ret da Elia dont da gentañ?
11 Jésus répondant, leur dit: Elie, en effet, doit venir, et il rétablira toutes choses.
Jezuz a respontas dezho: Gwir eo Elia a dle dont da gentañ hag adlakaat pep tra.
12 Mais je vous le dis: Elie est déjà venu, et ils ne l’ont point connu, et ils lui ont fait tout ce qu’ils ont voulu. C’est ainsi que le Fils de l’homme lui-même doit être traité par eux.
Met me a lavar deoc'h penaos Elia a zo dija deuet, ha n'o deus ket e anavezet, met o deus graet dezhañ kement o deus c'hoantaet. Evel-se ivez, e tle Mab an den gouzañv eus o ferzh.
13 Alors les disciples comprirent qu’il leur avait parlé de Jean-Baptiste.
Neuze an diskibien a gomprenas e komze outo diwar-benn Yann-Vadezour.
14 Lorsqu’il fut venu vers le peuple, un homme s’approcha de lui, et il se jeta à ses pieds, disant:
O vezañ deuet etrezek ar bobl, un den a dostaas outañ hag en em daolas d'an daoulin dirazañ, o lavarout:
15 Seigneur, ayez pitié de mon fils, parce qu’il est lunatique et qu’il souffre cruellement; car il tombe souvent dans le feu et souvent dans l’eau.
Aotrou! Az pez truez ouzh va mab; loariek eo ha gwall boaniet; alies e kouezh en tan, hag alies en dour.
16 Je l’ai présenté à vos disciples, et ils n’ont pu le guérir.
Degaset em eus anezhañ da'z tiskibien, ha n'o deus ket gallet e yac'haat.
17 Et répondant, Jésus dit: Ô race incrédule et perverse, jusqu’à quand serai-je avec vous? jusqu’à quand vous supporterai-je? Amenez-le-moi ici.
O rummad diskredik ha fall, a respontas Jezuz, betek pegeit e vin ganeoc'h hag e c'houzañvin ac'hanoc'h? Degasit eñ amañ din.
18 Or, Jésus ayant gourmandé le démon, il sortit de l’enfant, qui fut guéri à l’heure même.
Jezuz a c'hourdrouzas an diaoul, hag ez eas er-maez anezhañ; ar bugel a voe yac'haet war an eur memes.
19 Alors les disciples s’approchèrent de Jésus en secret, et lui dirent: Pourquoi nous, n’avons-nous pu le chasser?
Neuze an diskibien a dostaas ouzh Jezuz hag a lavaras dezhañ a-du: Perak n'hon eus ket gallet kas kuit an diaoul-se?
20 Jésus leur répondit: À cause de votre incrédulité. En vérité, je vous le dis, si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à cette montagne: Passe d’ici là, et elle y passerait, et rien ne vous serait impossible.
Abalamour d'ho tiskredoni eo, a lavaras Jezuz dezho. Me a lavar deoc'h, e gwirionez, mar ho pije feiz kement hag ur c'hreunenn sezo, e lavarfec'h d'ar menez-se: Kae ac'hann aze, hag ez afe; netra ne vefe dibosupl deoc'h.
21 Mais ce genre de démons ne se chasse que par la prière et le jeûne.
Met ar seurt diaoulien-se ne c'hellont mont kuit nemet dre ar bedenn hag ar yun.
22 Or, tandis qu’ils se trouvaient en Galilée, Jésus leur dit: Le Fils de l’homme doit être livré entre les mains des hommes.
E-pad ma'z aent dre C'halilea, Jezuz a lavaras dezho: Mab an den a zle bezañ lakaet etre daouarn an dud;
23 Et ils le tueront, et le troisième jour il ressuscitera. Et ils furent extrêmement contristés.
e lakaat a raint d'ar marv, ha d'an trede deiz ec'h adsavo a varv. Bez' e voent gwall c'hlac'haret a-se.
24 Lorsqu’ils vinrent à Capharnaüm, ceux qui recevaient le didrachme s’approchèrent de Pierre, et lui demandèrent: Est-ce que votre maître ne paye pas le didrachme?
Pa erruont e Kafarnaoum, ar re a save an didrakm a dostaas ouzh Pêr hag a lavaras dezhañ: Ho mestr, ha ne bae ket an didrakm?
25 Il répondit: Il le paye. Et lorsqu’il fut entré dans la maison, Jésus le prévint, disant: Que t’en semble, Simon? De qui les rois de la terre reçoivent-ils le tribut ou le cens? de leurs enfants ou des étrangers?
Ya, emezañ. Pa voe aet en ti, Jezuz a ziarbennas anezhañ hag a lavaras: Petra a gav dit Simon? Digant piv e kemer, rouaned an douar, an truajoù pe ar gwirioù? Digant o mibien, pe digant an diavaezidi?
26 Et Pierre répondit: Des étrangers. Jésus lui dit: Ainsi, les enfants en sont exempts.
Eñ a lavaras dezhañ: Digant an diavaezidi. Jezuz a lavaras dezhañ: Ar vugale eta, a zo diskarg diouto.
27 Cependant pour ne les point scandaliser, va à la mer, jette un hameçon; et le poisson qui le premier montera, prends-le; puis ouvrant sa bouche, tu trouveras un statère; l’ayant pris, donne-le pour moi et pour toi.
Met, evit na roimp ket ur skouer fall dezho, kae d'ar mor, taol an higenn, tenn ar c'hentañ pesk a zeuio, digor e c'henou, hag e kavi ur stater. Kemer anezhañ ha ro eñ dezho evidon hag evidout.