Matthieu 14
1 En ce temps-là Hérode, le tétrarque, apprit la renommée de Jésus;
Gdy Herod, zarządca prowincji, usłyszał wieści o Jezusie, rzekł do swoich dworzan:
2 Et il dit à ses serviteurs: C’est Jean-Baptiste, c’est lui-même qui est ressuscité des morts, et voilà pourquoi des miracles s’opèrent par lui:
—To musi być zmartwychwstały Jan Chrzciciel. Dlatego potrafi czynić takie cuda.
3 Car Hérode s’était saisi de Jean, l’avait chargé de fers et jeté en prison, à cause d’Hérodiade, femme de Philippe son frère.
Wcześniej bowiem to właśnie on kazał aresztować i uwięzić Jana. A stało się to z powodu Herodiady, żony jego brata Filipa.
4 Car Jean lui disait: Il ne t’est pas permis de l’avoir.
Jan bowiem ciągle mu wypominał: „Nie wolno ci żyć z żoną swojego brata!”.
5 Et voulant le faire mourir, il craignit le peuple qui le tenait pour prophète.
Herod postanowił zabić Jana, bał się jednak tłumów, które uważały go za proroka.
6 Or, au jour de la naissance d’Hérode, la fille d’Hérodiade dansa au milieu de sa cour, et plut à Hérode.
Zdarzyło się, że podczas uczty urodzinowej Heroda wystąpiła córka Herodiady, a jej taniec bardzo mu się spodobał.
7 D’où il lui promit, avec serment, de lui donner tout ce qu’elle lui demanderait.
I uroczyście przyrzekł spełnić każde jej życzenie.
8 Mais elle, instruite à l’avance par sa mère: Donnez-moi, dit-elle, ici dans un bassin, la tête de Jean-Baptiste.
Namówiona przez matkę, dziewczyna poprosiła: —Daj mi na tacy głowę Jana Chrzciciela.
9 Et le roi fut contristé; cependant à cause du serment et de ceux qui étaient à table avec lui, il commanda qu’on la lui donnât.
Zasmuciło to króla, lecz ze względu na przysięgę złożoną w obecności gości rozkazał spełnić tę prośbę.
10 Et il envoya décapiter Jean dans la prison.
Ścięto więc Jana w więzieniu,
11 Et sa tête fut apportée dans un bassin, et donnée à la jeune fille, qui la porta à sa mère.
a jego głowę przyniesiono na tacy dziewczynie, ona zaś oddała ją matce.
12 Or ses disciples étant venus prirent son corps et l’ensevelirent; puis ils vinrent l’annoncer à Jésus.
Uczniowie Jana zabrali jego ciało, pogrzebali je i powiadomili o wszystkim Jezusa.
13 Ce que Jésus ayant entendu, il partit de là dans une barque, pour se retirer à l’écart en un lieu désert; mais le peuple l’ayant su, le suivit à pied, des villes.
Na wieść o tym Jezus odpłynął łodzią w odludne miejsce. Chciał być sam. Ludzie wypatrzyli Go jednak i z różnych miasteczek podążyli za Nim pieszo.
14 Et, comme il sortait de la barque, il vit une grande foule; il eut pitié d’eux, et il guérit leurs malades.
Wychodząc więc z łodzi, Jezus znów zastał tłumy ludzi. Poruszony współczuciem uzdrowił wszystkich obecnych tam chorych.
15 Or le soir étant venu, ses disciples s’approchèrent de lui, disant: Ce lieu est désert, et déjà l’heure est avancée; renvoyez le peuple, pour qu’ils aillent dans les villages acheter de quoi manger.
Pod wieczór uczniowie zwrócili się do Niego: —Każ ludziom rozejść się do pobliskich wiosek i osad. Niech sobie kupią coś do jedzenia, bo na tym pustkowiu nie ma żywności, a robi się już późno.
16 Mais Jésus leur dit: Il n’est pas nécessaire qu’ils y aillent; donnez-leur vous-mêmes à manger.
—Nie muszą odchodzić. —odparł Jezus—Wy dajcie im jeść!
17 Ils lui répondirent: Nous n’avons ici que cinq pains et deux poissons.
—Ale co?!—wykrzyknęli. —Nic nie mamy! Tylko pięć chlebów i dwie ryby!
18 Jésus leur dit: Apportez-les moi ici.
—Przynieście je więc tutaj—powiedział.
19 Et après avoir ordonné à la multitude de s’asseoir sur l’herbe, il prit les cinq pains et les deux poissons, et levant les yeux au ciel, il les bénit; puis rompant les pains, il les donna à ses disciples, et ses disciples au peuple.
Polecił ludziom usiąść na trawie, a sam wziął pięć chlebów i dwie ryby. Spojrzał w niebo, podziękował Bogu i podzielił chleb. Podał go uczniom, a oni ludziom.
20 Ils en mangèrent tous et furent rassasiés; et les disciples emportèrent les restes, douze paniers pleins de morceaux.
W ten sposób wszyscy najedli się do syta i zebrano jeszcze dwanaście pełnych koszy resztek,
21 Or, le nombre de ceux qui mangèrent fut de cinq mille hommes, outre les femmes et les petits enfants.
choć w posiłku tym brało udział około pięciu tysięcy samych tylko mężczyzn—nie licząc kobiet i dzieci.
22 Aussitôt Jésus ordonna à ses disciples de monter dans la barque et de le précéder de l’autre côté de la mer, tandis qu’il renverrait le peuple.
Zaraz potem Jezus nakazał uczniom, aby przeprawili się łodzią na drugą stronę jeziora, dokąd On sam miał przybyć później. Chciał bowiem pozostać na miejscu do czasu, aż ludzie rozejdą się do domów.
23 Et, le peuple renvoyé, il monta seul sur la montagne pour prier. Or, le soir étant venu, il se trouvait là seul.
Gdy wszyscy już odeszli, wszedł na wzgórze, aby się modlić. Zapadł zmrok i Jezus był zupełnie sam.
24 Cependant, la barque était agitée par les flots au milieu de la mer; car le vent était contraire.
Tymczasem łódź uczniów była już daleko od brzegu. Miotały nią fale, bo wiatr był przeciwny.
25 Mais à la quatrième veille de la nuit, il vint à eux marchant sur la mer.
Około trzeciej nad ranem poszedł więc do nich po wodzie.
26 Or, le voyant marcher sur la mer, ils se troublèrent et dirent; C’est un fantôme; et ils poussèrent des cris de frayeur.
Przerażeni uczniowie, widząc że idzie po wodzie, krzyknęli: —To duch!
27 Mais Jésus aussitôt leur parla, disant: Ayez confiance, c’est moi, ne craignez point.
—Spokojnie! Nie bójcie się, to Ja!—szybko odrzekł Jezus.
28 Pierre, répondant, dit: Seigneur, si c’est vous, ordonnez-moi de venir à vous sur les eaux.
—Panie, jeśli to naprawdę Ty, każ mi przyjść do siebie po wodzie—zawołał w odpowiedzi Piotr.
29 Et Jésus dit: Viens. Et Pierre descendant de la barque, marchait sur les eaux pour venir à Jésus.
—Dobrze, chodź!—rzekł. Piotr wyszedł z łodzi, zaczął iść po wodzie i zbliżył się do Jezusa.
30 Mais, voyant la violence du vent, il eut peur; et comme il commençait à enfoncer, il cria, disant: Seigneur, sauvez-moi!
Lecz gdy poczuł silne uderzenie wiatru, przestraszył się i zaczął tonąć. —Panie, ratuj mnie!—krzyczał.
31 Et à l’instant même Jésus étendant la main, le saisit, et lui dit: Homme de peu de foi, pourquoi as-tu douté?
Jezus natychmiast wyciągnął do niego rękę i wydobył go z wody. —Gdzie jest twoja wiara? Dlaczego zwątpiłeś?—zapytał Piotra.
32 Or, lorsqu’ils furent montés dans la barque, le vent cessa.
Gdy weszli do łodzi, wiatr nagle ucichł.
33 Alors ceux qui étaient dans la barque, vinrent et l’adorèrent, disant: Vraiment, vous êtes le fils de Dieu.
Wtedy uczniowie padli przed Jezusem na twarz. —Naprawdę jesteś Synem Boga!—wyznali.
34 Lorsqu’ils eurent traversé la mer, ils vinrent dans la terre de Génésar.
Niebawem przypłynęli do krainy Genezaret.
35 Et quand les hommes de ce lieu l’eurent reconnu, ils envoyèrent dans toute cette contrée, et lui présentèrent tous les malades;
Tamtejsi mieszkańcy rozpoznali Jezusa i po całej okolicy rozeszła się wiadomość o Jego przybyciu. Przyprowadzono do Niego wszystkich chorych
36 Et ils lui demandaient de toucher seulement la frange de ses vêtements; et tous ceux qui la touchèrent furent guéris.
i proszono Go, aby pozwolił im przynajmniej dotknąć swojego płaszcza. A wszyscy, którzy Go dotknęli, odzyskali zdrowie.
