< Marc 1 >

1 Commencement de l’Evangile de Jésus-Christ, fils de Dieu.
ଇସ୍ୱର୍ତି ମାଜ଼ି ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ ଆରମ୍‌ ।
2 Comme il est écrit dans le prophète Isaïe: Voilà que j’envoie mon ange devant votre face, lequel préparera votre voie devant vous.
ଜିସାୟ୍‌ ବେଣ୍‌ବାକ୍‌ଣାୟ୍‌କିନାକାନ୍ତି ସାସ୍ତର୍‌ତାକେ ଇନେସ୍‌ ଲେକା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା, “ହୁଡ଼ାଟ୍‌, ଆନ୍‌ ନା ଦୁତ୍‌ତିଂ ମି ଆଗେ ପକ୍ତାନାଙ୍ଗା,” “ହେୱାନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ହାଜ଼ି ରଚ୍‌ଚି ହିଦ୍‌ନାନ୍‌ ।”
3 Voix de quelqu’un qui crie dans le désert: Préparez la voie du Seigneur, faites droits ses sentiers.
ବାଟାତ ବେସି ଗାଜାକାଟ୍‌ କିଜ଼ି ହିର୍‌ବାନାକାନ୍ତି କାଟ୍‌, “ମାପ୍ରୁତି ହାଜ଼ି ରଚାଟ୍‍, ହେୱାନ୍ତି ରାଜା ହାକ୍‍ଡ଼ି ହାଣ୍‌କୁ କିୟାଟ୍‌ ।”
4 Jean a été dans le désert, baptisant et prêchant le baptême de pénitence pour la rémission des péchés.
ପାଚେ ବାପ୍ତିସିମ୍‌ ହିନି ଜହନ୍‌ ବାଲି ବାଟାତ ହାଲ୍‌ଜି ପାପ୍‌ କେମା କାଜିଂ ପାପ୍‍ତାଂ ମାନ୍‌ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ କିନି “ବାପ୍ତିସିମ୍‌ ସୁଣାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।”
5 Et tout le pays de Judée, et tous les habitants de Jérusalem allaient à lui; et ils étaient baptisés par lui dans le fleuve du Jourdain, confessant leurs péchés.
ହେବେ ସବୁ ରାଜିନି ଜିହୁଦା ଦେସ୍‌ ଆରି ସବୁ ଜିରୁସାଲମ୍‌ନି ମାନାୟାର୍‌ ହସି ହେୱାନ୍‌ ଲାଗାୟ୍‌ ୱାଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ଆରି ଜାର୍‌ ଜାର୍‌ ପାପ୍‌ କିତାକା ମାନିକିିଜ଼ି ହେୱାନ୍‌ତାଂ ଜର୍ଦନ୍‌ ନାଗୁଡ଼୍‌ ତାକେ ବାପ୍ତିସିମ୍‌ ଅତାର୍‌ ।
6 Or Jean était vêtu de poils de chameau, et d’une ceinture de cuir autour de ses reins; et il se nourrissait de sauterelles et de miel sauvage; et il prêchait, disant:
ହେ ଜହନ୍‌ ଉଟ୍‌ ତଲ୍‌ନି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍‌ ମାଚାନ୍‌ ଆରି ତା ମ୍ଡେଙ୍ଗାଙ୍ଗ୍‌ ତଲ୍‍ନି ନୁଣ୍‌କୁ ଡରି ଗାଚ୍‌ଚି ମାଚାନ୍, ପାଚେ ପାମି ଆରେ ରାନ୍ତିପୁକି ହେୱାନ୍ତି କାଦି ମାଚାତ୍‌ ।
7 Il vient après moi un plus puissant que moi; et je ne suis pas digne, me prosternant, de délier les cordons de sa chaussure.
ଜହନ୍‌ ସୁଣାୟ୍‌ କିଜ଼ି ୱିଜ଼ାକାରିଂ ଉତର୍‌ ହିନାନ୍‌, “ନାଙ୍ଗ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌; ଇନେର୍‌ ବେସି ସାକ୍ତିକାଟାକାନ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ନା ପାଚେ ୱାନାନା; ଆନ୍‌ ତା ସମାନ୍‌ ଆକାୟ୍‌ ହେୱାନ୍ତି ପାନାନି ଡରି ପାଣ୍ଡାଇଙ୍ଗ୍‌ ରିକ୍‌ତେଂ ସମାନ୍‌ ଆକାୟ୍‌ ।”
8 Moi je vous ai baptisés dans l’eau; mais lui vous baptisera dans l’Esprit-Saint.
ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍‌ ହିତ୍‌ତାଂ, ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍‌ ହିଦ୍‌ନାନ୍‌ ।
9 Or il arriva qu’en ces jours-là Jésus vint de Nazareth, ville de Galilée, et qu’il fut baptisé par Jean dans le Jourdain.
ହେ ସମୁତ ଜିସୁ ଗାଲିଲିନି ନାଜରିତିୟତାଂ ୱାଜ଼ି ଜର୍ଦନ୍‌ ନାଗୁଡ଼୍‍ତାକେ ଜହନ୍‌ତାଂ ବାପ୍ତିସିମ୍‌ ଅନାନ୍‌ ।
10 Et soudain, sortant de l’eau, il vit les deux ouverts, et l’Esprit descendant en forme de colombe, et se reposant sur lui.
ଆରେ ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାନ୍‌ ଏଜ଼ୁଂତାଂ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ୱାନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ବାଦାଡ଼୍‌ ଜେୟା ଆତାତ୍‌ ଆରେ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍‌ତିଂ ପାର୍‌ୱା ଲାକେ ତା ଜପି ଜୁଦ୍‌ନାକା ହୁଡ଼୍‌ତାନ୍‌,
11 Et une voix vint des cieux: Vous êtes mon fils bien-aimé; c’est en vous que j’ai mis mes complaisances.
ଆରେ, ବାଦାଡ଼୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଇ କାତା ଆତାତ୍‌, “ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ନା ୱାରିନି ମାଜ଼ି, ନି ତାକେ ନାତାଂ ବେସି ୱାରି ମାନାତ୍‌ ।”
12 Et aussitôt l’Esprit le poussa dans le désert.
ହେ ଦାପ୍ରେ ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍‌ ହେୱାନିଂ ବାଟାତ ଅଜ଼ି ହାଚାତ୍‌ ।
13 Et il passa dans le désert quarante jours et quarante nuits; et il fut tenté par Satan; et il était parmi les bêtes, et les anges le servaient.
ଜିସୁ ହେ ବାଟାତ ଚାଲିସ୍‌ ଦିନ୍‌ ମାନ୍‌ଞ୍ଜି ହେବେ ହେୱାନ୍‌ ସୟ୍‌ତାନ୍‌ ହୁଦାଂ ପରିକ୍ୟା ଆନାନ୍‌ । ହେୱାନ୍‌ ରାନ୍‌ ଜାତ୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ମାଚାନ୍‌, ଦୁତ୍‌କୁ ହେୱାନିଂ ହେବା କିଜ଼ି ମାଚିକ୍‌ ।
14 Mais après que Jean eut été livré, Jésus vint en Galilée, prêchant l’Evangile du royaume de Dieu,
ଜହନ୍‌ ଜେଲ୍‌ତ ହାଚି ପାଚେ, ଜିସୁ ଗାଲିଲିତ ୱାଜ଼ି ଇସ୍ୱର୍‌ତି ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
15 Et disant: Parce que le temps est accompli, et que le royaume de Dieu est proche, faites pénitence et croyez à l’Evangile.
“ଜିସୁ ସୁଣାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌, ଦିନ୍‌ ୱିଜ଼େ ୱାତାତେ, ଇସ୍ୱର୍‌ତି ରାଜି ଲାଗାୟ୍‌ ଆତାତେ; ପାପ୍‍ତାଂ ମାନ୍‌ବାଦ୍‌ଲାୟ୍‌ କିୟାଟ୍‌ ଆରି ନେକ୍ରିକାବୁର୍‌ ତାକେ ପାର୍ତି କିୟାଟ୍‌ ।”
16 Or passant le long de la mer de Galilée, il vit Simon et André son frère, qui jetaient leurs filets dans la mer, car ils étaient pêcheurs;
ଜିସୁ ଗାଲିଲି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ପାଡ଼ିତିଂ ହାଲ୍‌ଜି ମାନି ସମୁତ ସିମନ୍‌ ଆରେ ତା ଟଣ୍ଡାହି ଆନ୍ଦ୍ରିୟଙ୍ଗ୍‌ ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ତ ଜାଲ୍‌ ତୁହିନାକା ହୁଡ଼୍‌ତାନ୍‌, ଇଚିସ୍‌ ହେୱାର୍‌ ମିନ୍‌କୁ ଆସ୍ତି ଜିନାକାର୍‌ ମାଚାର୍‌ ।
17 Et Jésus leur dit: Suivez-moi, et je vous ferai devenir pêcheurs d’hommes.
ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ନା ପାଚେ ପାଚେ ୱାଡୁ, ଆନ୍‌ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଆହ୍‌ନାକା ହିକାଇ କିଦ୍‌ନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
18 Et aussitôt, laissant leurs filets, ils le suivirent.
ହେବେ ହେୱାର୍‌ ହେ ଦାପ୍ରେ ଜାଲ୍‌ ପିସ୍ତି ହେୱାନ୍‌ ପାଚେ ହାଚାର୍ ।
19 De là s’étant un peu avancé, il vit Jacques fils de Zébédée, et Jean son frère, qui raccommodaient leurs filets dans leur barque:
ପାଚେ, ହେୱାନ୍‌ ଅଲପ୍‍ ଆଗେ ହାଲ୍‌ଜି ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ଜହନ୍‌ ତର୍‌ଦାକାନ୍‌ ଜେବ୍‌ଦିତି ମାଜ଼ି ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ହେୱାନ୍‌ ଟଣ୍ଡାହି ଜହନ୍‌ତିଂ ଡଙ୍ଗାତ କୁଚ୍‌ଚି ହେୱାର୍‌ତି ଜାଲ୍‌ ଗାଡ଼ି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।
20 Et au moment même, il les appela. Or laissant leur père Zébédée dans la barque avec les ouvriers, ils le suivirent.
ହେ ଦାପ୍ରେ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ କୁକ୍‌ତାନ୍‌, ପାଚେ ହେୱେର୍‌ ହେୱାର୍‌ ଲାତ୍ରାହି ଜେବ୍‌ଦିତି କାମ୍‌ଲିୟାର୍‌ ହୁକେ ଡଙ୍ଗାତାକେ ପିସ୍ତି ହେୱାନ୍‌ ପାଚେ ହାଚାର୍‌ ।
21 Ils vinrent ensuite à Capharnaüm; et d’abord entrant le jour du sabbat dans la synagogue, il les instruisait.
ପାଚେ ଜିସୁ ଆରି ଚେଲାର୍‌ କପର୍ନାହୁମ୍‌ ତାକେ ହାଚାର୍‌, ଆରେ ହେ ଦାପ୍ରେ ଜିହୁଦିର୍‌ ଜମ୍‌ନିବାର୍‌ ନାଜିଂ କୁଟୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ହାଲ୍‌ଜିପା ହିକାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
22 Et ils s’étonnaient de sa doctrine; car il les enseignait comme ayant autorité, et non comme les scribes.
ମାନାୟାର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହିକ୍ୟାତ କାବା ଆତାର୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାନ୍‌ ଦରମ୍‌ ଗୁରୁର୍‌ ଲାକେ ହିକାଇ କିୱାଦାଂ ଆଦିକାର୍‌ ପାୟା ଆତି ମାନାୟାର୍‌ ଲାକେ ହେୱାରିଂ ହିକ୍ୟା ହିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।
23 Or il y avait dans leur synagogue un homme possédé d’un esprit impur, et il s’écria,
ହେ ସମୁତ ହେୱାର୍‌ ଜିହୁଦିର୍‌ କୁଟୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ମାନି ରକାନ୍‌ ପୁଦା ଆହ୍‌ୟା ଆତାକାନ୍‌ କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ ଇଚାନ୍‌ ।
24 Disant: Qu’importe à nous et à vous, Jésus de Nazareth? Êtes-vous venu pour nous perdre? Je sais que vous êtes le saint de Dieu.
“ଏ ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ, ନି ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ମାଦାଂ ଇନାକା ମାନାତ୍‌? ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ୱିସ୍ତେଦେଂ ୱାତାଇନା? ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ଇମ୍‌ଣାକାୟ୍‌? ହେଦାଂ ଆନ୍‌ ପୁନାଙ୍ଗ୍‌, ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ତି ହେ ପୁଇପୁୟା ମାନାୟ୍‌ତି ।”
25 Et Jésus le menaça disant: Tais-toi et sors de cet homme.
ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଦାକା ହିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ଚିମ୍‌ରା ଆ ଇବେଣ୍ଡାଂ ହସି ହାଲା ।”
26 Alors l’esprit impur le déchirant, et criant d’une voix forte, sortit de lui.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍‌ ହେୱାନିଂ କିନ୍ଦ୍ରାୟ୍‌ କିଜ଼ି ଗାଜାକାଟ୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ଆଲା ଆଜ଼ି ହେୱାନ୍‍ତାଂ ହସି ହାଚାତ୍‌ ।
27 Et ils furent tous saisis d’étonnement, de sorte qu’ils s’interrogeaient entre eux, disant: Qu’est ceci? quelle est cette doctrine nouvelle? Car il commande avec empire, même aux esprits impurs, et ils lui obéissent.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ୱିଜ଼ାର୍‌ ଏଚେକ୍‌ କାବା ଆତାର୍‌ ଜେ, ହେୱାର୍‌ ହେୱାର୍‌ନେ ଇନ୍‌ବା ଆତାର୍‌, “ଇଦାଂ ଇନାକା? ଇଦାଂ ତ ଆଦିକାର୍‌ ପୁନ୍‌ ହିକିୟା, ହେୱାନ୍‌ ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍‌ତିଂ ପା ବଲ୍‌ ହିନାନା, ଆରେ ହେୱାର୍‌ ହେୱାନ୍ତି ବଲ୍‌ବଚନ୍‌ ମାନି କିନିକ୍‌ ।”
28 Et sa renommée se répandit promptement dans tout le pays de Galilée.
ହେବେ ହେୱାନ୍‌ ବିସ୍ରେ ବେରଣ୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ଗାଲିଲିନିପ ଚାର୍‌ବେଣ୍‌ତିଂ ସବୁ ନାସ୍‌କୁକାଂ ୱିଣ୍‌ଜି ହାଚାତ୍‌ ।
29 Et aussitôt, sortant de la synagogue, ils vinrent dans la maison de Simon et d’André, avec Jacques et Jean.
ତା ପାଚେ ଚେଲାର୍‌ କୁଟୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ହସି ଜାକୁବ୍‌ ଆରି ଜହନ୍‌ ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହେ ଦାପ୍ରେ ସିମନ୍‌ ଆରି ଆନ୍ଦ୍ରିୟର୍ ଇଞ୍ଜ ହାଚାର୍‌ ।
30 Or la belle-mère de Simon était au lit, ayant la fièvre: et incontinent ils lui parlèrent d’elle.
ସିମନ୍‌ ପଦାହି ନମେର୍‌ ଆଜ଼ି କାଟେଲ୍‌ତ ହୁନ୍‌ଞ୍ଜି ମାଚାତ୍‌, ଆରେ ହେୱାର୍‌ ହେ ଦାପ୍ରେ ହେଦେଲ୍‌ ବେରଣ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ୱେଚ୍‌ଚାର୍ ।
31 Alors s’approchant, il la fit lever en prenant sa main; et sur-le-champ la fièvre la quitta, et elle les servait.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍‌ ଲାଗାୟ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ହେଦେଲ୍‌ତି କେଇ ଆଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ନିକ୍‌ତାନ୍‌, ଆରେ ହେଦେଲିଂ ନମେର୍‌ ପିସ୍ତାତ୍‌, ଆରେ ହେଦେଲ୍‌ ହେୱାରିଂ ହେବା କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାତ୍‌ ।
32 Cependant, le soir venu, lorsque le soleil fut couché, ils lui amenèrent tous les malades, et les démoniaques.
ମ୍ଡିକାହାରେସ୍‌ ୱେଡ଼ା ହାଚିପାଚେ ମାନାୟାର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ତାକେ ନଚ୍‌ନାକାରିଂ ଆରେ ପୁଦା ଆହ୍‌ୟା ଆତାକାରିଂ ତାହିୱାଦେଂ ଲାଗାତାର୍‌ ।
33 Et toute la ville était assemblée à la porte.
ପାଚେ ସବୁ ଗାଡ଼୍‌ନିକାର୍‌ ଇଲ୍‌ନି ଦୁୱେର୍‌ ଲାଗାୟ୍‌ ରୁଣ୍ଡା ଆତାର୍‌ ।
34 Et il guérit beaucoup de malades affligés de diverses infirmités, et il chassait beaucoup de démons; mais il ne leur permettait pas de dire qu’ils le connaissaient.
ହେବେ ଜିସୁ ବାରବିନି ରଗ୍‌ ଆହ୍‌ୟା ଆତାକାରିଂ ବେସି ରଗିରିଂ ଉଜ୍‌ କିତାନ୍‌, ଆରି ବେସି ପୁଦାଂ ପିହିକିତାନ୍‍, ପାଚେ ପୁଦାକାଂ ବେରଣ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ହିୱାତାନ୍, ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନିଂ ଚିନ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚିକ୍‌ ।
35 Le lendemain, s’étant levé de grand matin, il sortit et s’en alla en un lieu désert, où il priait.
ଆର୍କାତ୍‌ ନାଜିଂ ପ୍ରାଙ୍ଗ୍‌ନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ମାଜ୍‌ଗା ମାନୁ ମାନୁ ହେୱାନ୍‌ ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ହସି ହାଚାନ୍‌ ଆରି ର ସିଣିନ୍ଦା ବାହାତ ହାଲ୍‌ଜି ହେବେ ପାର୍ତାନା କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
36 Simon et ceux qui étaient avec lui le suivirent.
ଆରେ, ସିମନ୍‌ ଆରି ହେୱାନ୍‌ ହାଙ୍ଗ୍‍ଦାକାର୍‍ ହେୱାନିଂ ଇଟ୍‌କାଡ଼୍‌ କିଜ଼ି,
37 Quand ils l’eurent trouvé, ils lui dirent: Tout le monde vous cherche.
ବେଟ୍‌ଗାଟ୍ ଆଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍‌, “ୱିଜ଼ାକାର୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଦାସ୍ତାନାରା ।”
38 Il leur répondit: Allons dans les villages et les villes voisines, afin que je prêche là aussi; car c’est pour cela que je suis venu.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, ୱାଡ ଆସେଙ୍ଗ୍‌ “ବିନେନି ବାହାତ, ମାତର୍‌ ହାଲ୍‍ଜି ଲାଗେନି ନାସ୍‌କୁକାଂ ହାନାସ୍‌; ହେବେ ପା ଆନ୍‌ ସୁଣାୟ୍‌ କିନାଙ୍ଗ୍‌, ଇନେକିଦେଂକି ଆନ୍‌ ହେ ବେରଣ୍‌ କାଜିଂ ହତ୍‌ତାଂନ୍ନା ।”
39 Il prêchait donc dans leurs synagogues et dans toute la Galilée; et il chassait les démons.
ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ସବୁ ଗାଲିଲିନିପ ପ୍ଡାଞ୍ଜି ବୁଲା ଆଜ଼ି ହାଲ୍‌ଜି ହେୱାର୍‌ ହେ କୁଟୁମ୍‌ ଇଞ୍ଜ ସୁଣାୟ୍‌ କିତାର୍‌ ଆରି ପୁଦାକାଂ ପିହିକିତାର୍‌ ।
40 Or un lépreux vint à lui, le suppliant et se jetant à genoux, il lui dit: Si vous voulez, vous pouvez me guérir.
ଇବେତାଂ ର ଗାଜାରଗ୍‌ କାଟାକାନ୍‌ ଜିସୁ ତାକେ ହେୱାନ୍‌ ୱାଜ଼ି ମେଣ୍ଡାଂ କୁନ୍ଦିକିଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ଜଦି ଇଚା କିତାୟ୍‌ଚି, ତା ଆତିସ୍‌ ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ସକଟ୍‌ କିଦ୍‌ନାୟ୍‌ ।”
41 Jésus, ému de compassion, étendit sa main, et le touchant, lui dit: Je le veux, sois guéri.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍‌, କାର୍ମା ଆଜ଼ି କେଇ ପେସ୍‌ଦି ହେୱାନିଂ ଡୁତାନ୍‌ ଆରି ଇଚାନ୍‌, “ଆନ୍‌ ଇଚା କିନାଙ୍ଗା ସକଟ୍‌ ଆ ।”
42 Lorsqu’il eut parlé, la lèpre disparut soudain de cet homme, et il fut guéri.
ହେ ଦାପ୍ରେ ଗାଜାରଗ୍‌ ହେୱାନ୍ତି ହାଚାତ୍‌ ଆରି ହେୱାନ୍‌ ସକଟ୍‌ ଆତାନ୍‌ ।
43 Mais Jésus le renvoya aussitôt, le menaça,
ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ବେସି ଆଟ୍‌ୱା କିଜ଼ି ବଲ୍‍ହିଜ଼ି ହେ ଦାପ୍ରେ ପକ୍‌ଚି ଇଚାନ୍‌ ।
44 Et lui dit: Garde-toi de rien dire à personne; mais va et montre-toi au prince des prêtres, et offre pour ta guérison ce que Moïse a ordonné, en témoignage pour eux.
ଜାଗ୍ରତ୍‌ “ଇନାକା, ଇନେରିଂ ଇନ୍‍ମା, ମାତର୍‌ ହାଲା ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍‌ ତାକେ ଜାର୍‌ତିଂ ଚଞ୍ଜ୍‌ୟା; ଆରେ ମସା ଇନା ଇନାକା ବଲ୍‌ ହିତ୍‍ତାନ୍ନା ହେ ସବୁ ନିଜେ ନିର୍ମଲ୍‌ ଲାକେ ହେୱାର୍‌ ଲାଗାଂ ସାକି ହିନି କାଜିଂ ସର୍‌ପି ଆ ।”
45 Mais celui-ci étant parti, se mit à raconter et à publier partout ce qui s’était passé; de sorte que Jésus ne pouvait plus paraître publiquement dans la ville, mais qu’il se tenait dehors dans des lieux déserts; et l’on venait à lui de tous côtés.
ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ହସି ହାଲ୍‌ଜି ହେ ବିସ୍ରେ ବେସି ସୁଣାୟ୍‌ କିଦେଂ ଲାଗାତାନ୍‌ ଜେ, ଜିସୁ ଆରି ଚଞ୍ଜ୍‌ୟା ଆଜ଼ି ମାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ୱାତାନ୍‌, ମାତର୍‌ ବାର୍ତ ସିଣିନ୍ଦା ବାହାତାକେ ମାଚାନ୍‌; ଆରେ ମାନାୟାର୍‌ ଚାର୍‌ବେଣ୍‌ତାଂ ହେୱାନ୍‌ ତାକେ ୱାଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।

< Marc 1 >