Marc 3
1 Jésus entra une autre fois dans la synagogue; or il s’y trouvait un homme qui avait une main desséchée.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨ ਰ੍ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਹਸ੍ਤ ਏਕੋ ਮਾਨਵ ਆਸੀਤ੍|
2 Et on l’observait pour voir s’il le guérirait un jour de sabbat, afin de l’accuser.
ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਤਮਰੋਗਿਣੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਨਵੇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਬਹਵਸ੍ਤਮ੍ ਅਪਵਦਿਤੁੰ ਛਿਦ੍ਰਮਪੇਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
3 Et il dit à l’homme qui avait la main desséchée: Lève-toi, là, au milieu.
ਤਦਾ ਸ ਤੰ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਹਸ੍ਤੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਜਗਾਦ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਤ੍ਵਮੁੱਤਿਸ਼਼੍ਠ|
4 Puis il demanda aux autres: Est-il permis, un jour de sabbat, de faire du bien ou du mal, de sauver une âme ou de la perdre? Mais eux gardaient le silence.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਤਾਨ੍ ਪਪ੍ਰੱਛ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਹਿਤਮਹਿਤੰ ਤਥਾ ਹਿ ਪ੍ਰਾਣਰਕ੍ਸ਼਼ਾ ਵਾ ਪ੍ਰਾਣਨਾਸ਼ ਏਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਿੰ ਕਰਣੀਯੰ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨਿਃਸ਼ਬ੍ਦਾਸ੍ਤਸ੍ਥੁਃ|
5 Alors les regardant avec colère, et contristé de l’aveuglement de leur cœur, il dit à cet homme: Etends ta main. Il l’étendit, et sa main devint saine.
ਤਦਾ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਃਕਰਣਾਨਾਂ ਕਾਠਿਨ੍ਯਾੱਧੇਤੋ ਰ੍ਦੁਃਖਿਤਃ ਕ੍ਰੋਧਾਤ੍ ਚਰ੍ਤੁਦਸ਼ੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਤੰ ਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯ, ਤਤਸ੍ਤੇਨ ਹਸ੍ਤੇ ਵਿਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੇ ਤੱਧਸ੍ਤੋ(ਅ)ਨ੍ਯਹਸ੍ਤਵਦ੍ ਅਰੋਗੋ ਜਾਤਃ|
6 Or les pharisiens étant sortis, tinrent aussitôt conseil contre lui avec les hérodiens, comment ils le perdraient.
ਅਥ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਃ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੰ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਹੇਰੋਦੀਯੈਃ ਸਹ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ|
7 Mais Jésus se retira avec ses disciples vers la mer, et une troupe nombreuse le suivit de la Galilée et de la Judée,
ਅਤਏਵ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਪਰਿਤ੍ਯਜ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਪੁਨਃ ਸਾਗਰਸਮੀਪੰ ਗਤਃ;
8 De Jérusalem, de l’Idumée, et d’au-delà du Jourdain; et une grande multitude des environs de Tyr et de Sidon, apprenant ce qu’il faisait, vint à lui.
ਤਤੋ ਗਾਲੀਲ੍ਯਿਹੂਦਾ-ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍-ਇਦੋਮ੍-ਯਰ੍ਦੰਨਦੀਪਾਰਸ੍ਥਾਨੇਭ੍ਯੋ ਲੋਕਸਮੂਹਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਤਃ; ਤਦਨ੍ਯਃ ਸੋਰਸੀਦਨੋਃ ਸਮੀਪਵਾਸਿਲੋਕਸਮੂਹਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਿਮਾਗਤਃ|
9 Il dit alors à ses disciples de lui amener une barque, à cause de la foule, de peur qu’il n’en fût accablé
ਤਦਾ ਲੋਕਸਮੂਹਸ਼੍ਚੇਤ੍ ਤਸ੍ਯੋਪਰਿ ਪਤਤਿ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਙ੍ਕ੍ਯ ਸ ਨਾਵਮੇਕਾਂ ਨਿਕਟੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
10 Car il en guérissait beaucoup, de sorte que tous ceux qui avaient quelque mal se jetaient sur lui pour le toucher.
ਯਤੋ(ਅ)ਨੇਕਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮਾਰੋਗ੍ਯਕਰਣਾਦ੍ ਵ੍ਯਾਧਿਗ੍ਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤੰ ਸ੍ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਬਲੇਨ ਯਤ੍ਨਵਨ੍ਤਃ|
11 Les esprits impurs eux-mêmes, lorsqu’ils le voyaient, se prosternaient devant lui et criaient, disant;
ਅਪਰਞ੍ਚ ਅਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤਾਸ੍ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤੱਚਰਣਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋਚੈਃ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਃ|
12 Vous êtes le Fils de Dieu. Mais il leur défendait avec de grandes menaces de le révéler.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪ੍ਯ ਸ੍ਵੰ ਪਰਿਚਾਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼਼ਿੱਧਵਾਨ੍|
13 Etant monté sur la montagne, il appela à lui ceux que lui-même voulut; et ils vinrent à lui.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਪਰ੍ੱਵਤਮਾਰੁਹ੍ਯ ਯੰ ਯੰ ਪ੍ਰਤਿੱਛਾ ਤੰ ਤਮਾਹੂਤਵਾਨ੍ ਤਤਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤਾਃ|
14 Il en établit douze pour être avec lui et pour les envoyer prêcher,
ਤਦਾ ਸ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਜਨਾਨ੍ ਸ੍ਵੇਨ ਸਹ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਸੁਸੰਵਾਦਪ੍ਰਚਾਰਾਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾ ਭਵਿਤੁੰ
15 Et il leur donna le pouvoir de guérir les maladies et de chasser les démons:
ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਵ੍ਯਾਧੀਨਾਂ ਸ਼ਮਨਕਰਣਾਯ ਪ੍ਰਭਾਵੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁਞ੍ਚ ਨਿਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
16 D’abord Simon à qui il donna le nom de Pierre;
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਾਮਾਨੀਮਾਨਿ, ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਸਿਵਦਿਪੁਤ੍ਰੋ
17 Puis Jacques, fils de Zébédée, et Jean son frère, auxquels il donna le nom de Boanergès, c’est-à-dire fils du tonnerre;
ਯਾਕੂਬ੍ ਤਸ੍ਯ ਭ੍ਰਾਤਾ ਯੋਹਨ੍ ਚ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ ਫਿਲਿਪੋ ਬਰ੍ਥਲਮਯਃ,
18 André, Philippe, Barthélemi, Matthieu, Thomas, Jacques fils d’Alphée, Thaddée, Simon le Cananéen,
ਮਥੀ ਥੋਮਾ ਚ ਆਲ੍ਫੀਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍ ਥੱਦੀਯਃ ਕਿਨਾਨੀਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯਸ੍ਤੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਸ਼੍ਚ|
19 Et Judas Iscariote, celui-là même qui le trahit.
ਸ ਸ਼ਿਮੋਨੇ ਪਿਤਰ ਇਤ੍ਯੁਪਨਾਮ ਦਦੌ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨ੍ਭ੍ਯਾਂ ਚ ਬਿਨੇਰਿਗਿਸ਼੍ ਅਰ੍ਥਤੋ ਮੇਘਨਾਦਪੁਤ੍ਰਾਵਿਤ੍ਯੁਪਨਾਮ ਦਦੌ|
20 Ils vinrent dans une maison, et la foule s’y assembla de nouveau, en sorte qu’ils ne pouvaient pas même manger du pain.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਗਤਾਃ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰਾਪਿ ਪੁਨਰ੍ਮਹਾਨ੍ ਜਨਸਮਾਗਮੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਭੋਕ੍ਤੁਮਪ੍ਯਵਕਾਸ਼ੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਃ|
21 Ce qu’ayant appris, les siens vinrent pour se saisir de lui, car ils disaient: Il a perdu l’esprit.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸੁਹ੍ਰੁʼੱਲੋਕਾ ਇਮਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਸ ਹਤਜ੍ਞਾਨੋਭੂਦ੍ ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਨੇਤੁੰ ਗਤਾਃ|
22 Et les scribes, qui étaient venus de Jérusalem, disaient: Il est possédé de Béelzébub, et c’est par le prince des démons qu’il chasse les démons.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ ਆਗਤਾ ਯੇ ਯੇ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਕਾਸ੍ਤੇ ਜਗਦੁਰਯੰ ਪੁਰੁਸ਼਼ੋ ਭੂਤਪਤ੍ਯਾਬਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤੇਨ ਭੂਤਪਤਿਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤਿ|
23 Mais Jésus les ayant appelés, leur disait en paraboles: Comment Satan peut-il chasser Satan?
ਤਤਸ੍ਤਾਨਾਹੂਯ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੈਃ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਕਥੰ ਸ਼ੈਤਾਨੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?
24 Si un royaume est divisé contre lui-même, ce royaume ne peut subsister.
ਕਿਞ੍ਚਨ ਰਾਜ੍ਯੰ ਯਦਿ ਸ੍ਵਵਿਰੋਧੇਨ ਪ੍ਰੁʼਥਗ੍ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਰਾਜ੍ਯੰ ਸ੍ਥਿਰੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
25 Et si une maison est divisée contre elle-même, cette maison ne peut subsister.
ਤਥਾ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪਰਿਵਾਰੋ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਰੋਧੀ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸੋਪਿ ਪਰਿਵਾਰਃ ਸ੍ਥਿਰੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
26 Si donc Satan s’est élevé contre lui-même, il est divisé, et il ne pourra subsister; mais il touche à sa fin.
ਤਦ੍ਵਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਯਦਿ ਸ੍ਵਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਤਯਾ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਭਿੰਨੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸੋਪਿ ਸ੍ਥਿਰੰ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੂੱਛਿੰਨੋ ਭਵਤਿ|
27 Nul ne peut entrer dans la maison du fort et ravir ce qu’il possède, s’il ne l’a lié auparavant; c’est alors qu’il pillera sa maison.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਬਲੰ ਜਨੰ ਪ੍ਰਥਮੰ ਨ ਬੱਧਾ ਕੋਪਿ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਲੁਣ੍ਠਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤੰ ਬਦ੍ੱਵੈਵ ਤਸ੍ਯ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਲੁਣ੍ਠਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ|
28 En vérité je vous le dis, tous les péchés seront remis aux enfants des hommes, même les blasphèmes par lesquels ils auront blasphémé.
ਅਤੋਹੇਤੋ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਸਨ੍ਤਾਨਾ ਯਾਨਿ ਯਾਨਿ ਪਾਪਾਨੀਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਞ੍ਚ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮਪਰਾਧਾਨਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ,
30 Parce qu’ils disaient: II est possédé d’un esprit impur.
ਤਸ੍ਯਾਪਵਿਤ੍ਰਭੂਤੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਤਤ੍ਕਥਾਹੇਤੋਃ ਸ ਇੱਥੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
31 Cependant sa mère et ses frères vinrent; et, se tenant dehors, ils l’envoyèrent appeler.
ਅਥ ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਬਹਿਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨਤੋ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯ ਤਮਾਹੂਤਵਨ੍ਤਃ|
32 Or la foule était assise autour de lui, et on lui dit: Voilà dehors votre mère et vos frères qui vous cherchent.
ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ ਪਸ਼੍ਯ ਬਹਿਸ੍ਤਵ ਮਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਨ੍ਵਿੱਛਨ੍ਤਿ|
33 Et leur répondant, il dit: Qui est ma mère, et qui sont mes frères?
ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਮਮ ਮਾਤਾ ਕਾ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਵਾ ਕੇ? ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਸ੍ਵਮੀਪੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਅਵਲੋਕਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਥਯਾਮਾਸ
34 Et, regardant ceux qui étaient assis autour de lui: Voici, dit-il, ma mère et mes frères,
ਪਸ਼੍ਯਤੈਤੇ ਮਮ ਮਾਤਾ ਭ੍ਰਾਤਰਸ਼੍ਚ|
35 Car quiconque fait la volonté de Dieu, celui-là est mon frère, et ma sœur, et ma mère.
ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇਸ਼਼੍ਟਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਂ ਕਰੋਤਿ ਸ ਏਵ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਭਗਿਨੀ ਮਾਤਾ ਚ|
