Marc 11
1 Comme ils approchaient de Jérusalem et de Béthanie, près du mont des Oliviers, il envoya deux de ses disciples,
អនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមះ សមីបស្ថយោ រ្ពៃត្ផគីពៃថនីយបុរយោរន្តិកស្ថំ ជៃតុននាមាទ្រិមាគតេឞុ យីឝុះ ប្រេឞណកាលេ ទ្វៅ ឝិឞ្យាវិទំ វាក្យំ ជគាទ,
2 Et il leur dit: Allez à ce village qui est devant vous; et dès que vous y serez entrés, vous trouverez un ânon lié, sur lequel aucun homme ne s’est encore assis; déliez-le, et me l’amenez.
យុវាមមុំ សម្មុខស្ថំ គ្រាមំ យាតំ, តត្រ ប្រវិឝ្យ យោ នរំ នាវហត៑ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ទ្រក្ឞ្យថស្តំ មោចយិត្វានយតំ។
3 Et si quelqu’un vous demande: Que faites-vous? dites que le Seigneur en a besoin, et aussitôt il le laissera amener ici.
កិន្តុ យុវាំ កម៌្មេទំ កុតះ កុរុថះ? កថាមិមាំ យទិ កោបិ ប្ឫច្ឆតិ តហ៌ិ ប្រភោរត្រ ប្រយោជនមស្តីតិ កថិតេ ស ឝីឃ្រំ តមត្រ ប្រេឞយិឞ្យតិ។
4 S’en étant donc allés, ils trouvèrent l’ânon lié dehors, devant la porte entre deux chemins, et ils le délièrent.
តតស្តៅ គត្វា ទ្វិមាគ៌មេលនេ កស្យចិទ៑ ទ្វារស្យ បាឝ៌្វេ តំ គទ៌្ទភឝាវកំ ប្រាប្យ មោចយតះ,
5 Et quelques-uns de ceux qui étaient-là leur disaient: Que faites-vous, déliant cet ânon?
ឯតហ៌ិ តត្រោបស្ថិតលោកានាំ កឝ្ចិទ៑ អប្ឫច្ឆត៑, គទ៌្ទភឝិឝុំ កុតោ មោចយថះ?
6 Ils leur répondirent comme Jésus le leur avait commandé, et on le leur laissa.
តទា យីឝោរាជ្ញានុសារេណ តេភ្យះ ប្រត្យុទិតេ តត្ក្ឞណំ តមាទាតុំ តេៜនុជជ្ញុះ។
7 Et ils amenèrent l’ânon à Jésus, et ils le couvrirent de leurs vêtements, et il monta dessus.
អថ តៅ យីឝោះ សន្និធិំ គទ៌្ទភឝិឝុម៑ អានីយ តទុបរិ ស្វវស្ត្រាណិ បាតយាមាសតុះ; តតះ ស តទុបរិ សមុបវិឞ្ដះ។
8 Beaucoup de personnes aussi étendirent leurs vêtements le long de la route; d’autres coupaient des branches d’arbres, et en jonchaient le chemin.
តទានេកេ បថិ ស្វវាសាំសិ បាតយាមាសុះ, បរៃឝ្ច តរុឝាខាឝ្ឆិតវា មាគ៌េ វិកីណ៌ាះ។
9 Et ceux qui marchaient devant, et ceux qui suivaient criaient, disant: Hosanna!
អបរញ្ច បឝ្ចាទ្គាមិនោៜគ្រគាមិនឝ្ច សវ៌្វេ ជនា ឧចៃះស្វរេណ វក្តុមារេភិរេ, ជយ ជយ យះ បរមេឝ្វរស្យ នាម្នាគច្ឆតិ ស ធន្យ ឥតិ។
10 Béni celui qui vient au nom du Seigneur; béni le règne qui arrive de notre père David; hosanna au plus haut des cieux!
តថាស្មាកមំ បូវ៌្វបុរុឞស្យ ទាយូទោ យទ្រាជ្យំ បរមេឝ្វរនាម្នាយាតិ តទបិ ធន្យំ, សវ៌្វស្មាទុច្ឆ្រាយេ ស្វគ៌េ ឦឝ្វរស្យ ជយោ ភវេត៑។
11 Et il entra à Jérusalem, dans le temple, et après avoir regardé toutes choses, comme l’heure était déjà fort avancée, il se retira à Béthanie avec les douze.
ឥត្ថំ យីឝុ រ្យិរូឝាលមិ មន្ទិរំ ប្រវិឝ្យ ចតុទ៌ិក្ស្ថានិ សវ៌្វាណិ វស្តូនិ ទ្ឫឞ្ដវាន៑; អថ សាយំកាល ឧបស្ថិតេ ទ្វាទឝឝិឞ្យសហិតោ ពៃថនិយំ ជគាម។
12 Le lendemain, comme ils sortaient de Béthanie, il eut faim.
អបរេហនិ ពៃថនិយាទ៑ អាគមនសមយេ ក្ឞុធាត៌្តោ ពភូវ។
13 Or, voyant de loin un figuier qui avait des feuilles, il vint pour voir s’il y trouverait quelque fruit. Mais, lorsqu’il s’en fut approché, il n’y trouva que des feuilles, car ce n’était pas le temps des figues.
តតោ ទូរេ សបត្រមុឌុម្ពរបាទបំ វិលោក្យ តត្រ កិញ្ចិត៑ ផលំ ប្រាប្តុំ តស្យ សន្និក្ឫឞ្ដំ យយៅ, តទានីំ ផលបាតនស្យ សមយោ នាគច្ឆតិ។ តតស្តត្រោបស្ថិតះ បត្រាណិ វិនា កិមប្យបរំ ន ប្រាប្យ ស កថិតវាន៑,
14 Alors prenant la parole, il lui dit: Que jamais personne ne mange plus de fruit de toi! Et ses disciples l’entendaient. (aiōn g165)
អទ្យារភ្យ កោបិ មានវស្ត្វត្តះ ផលំ ន ភុញ្ជីត; ឥមាំ កថាំ តស្យ ឝិឞ្យាះ ឝុឝ្រុវុះ។ (aiōn g165)
15 Ils vinrent ensuite à Jérusalem. Or étant entré dans le temple, il commença à chasser ceux qui vendaient et achetaient dans le temple; il renversa même les tables des changeurs et les sièges de ceux qui vendaient des colombes.
តទនន្តរំ តេឞុ យិរូឝាលមមាយាតេឞុ យីឝុ រ្មន្ទិរំ គត្វា តត្រស្ថានាំ ពណិជាំ មុទ្រាសនានិ បារាវតវិក្រេត្ឫណាម៑ អាសនានិ ច ន្យុព្ជយាញ្ចការ សវ៌្វាន៑ ក្រេត្ឫន៑ វិក្រេត្ឫំឝ្ច ពហិឝ្ចការ។
16 Et il ne souffrait pas que personne transportât d’objet par le temple.
អបរំ មន្ទិរមធ្យេន កិមបិ បាត្រំ វោឍុំ សវ៌្វជនំ និវារយាមាស។
17 Il enseignait aussi, leur disant: N’est-il pas écrit: Ma maison sera appelée maison de prière pour toutes les nations? Et vous, vous en avez fait une caverne de voleurs.
លោកានុបទិឝន៑ ជគាទ, មម គ្ឫហំ សវ៌្វជាតីយានាំ ប្រាត៌្ហនាគ្ឫហម៑ ឥតិ នាម្នា ប្រថិតំ ភវិឞ្យតិ ឯតត៑ កិំ ឝាស្ត្រេ លិខិតំ នាស្តិ? កិន្តុ យូយំ តទេវ ចោរាណាំ គហ្វរំ កុរុថ។
18 Ce qu’ayant entendu, les princes des prêtres et les scribes cherchaient comment ils le perdraient; car ils le craignaient, parce que tout le peuple était dans l’admiration de sa doctrine.
ឥមាំ វាណីំ ឝ្រុត្វាធ្យាបកាះ ប្រធានយាជកាឝ្ច តំ យថា នាឝយិតុំ ឝក្នុវន្តិ តថោបាយំ ម្ឫគយាមាសុះ, កិន្តុ តស្យោបទេឝាត៑ សវ៌្វេ លោកា វិស្មយំ គតា អតស្តេ តស្មាទ៑ ពិភ្យុះ។
19 Lorsque le soir était venu, il sortait de la ville.
អថ សាយំសមយ ឧបស្ថិតេ យីឝុន៌គរាទ៑ ពហិវ៌វ្រាជ។
20 Et comme le lendemain matin ils passaient, ils virent le figuier desséché jusqu’à la racine.
អនន្តរំ ប្រាតះកាលេ តេ តេន មាគ៌េណ គច្ឆន្តស្តមុឌុម្ពរមហីរុហំ សមូលំ ឝុឞ្កំ ទទ្ឫឝុះ។
21 Alors Pierre se ressouvenant, lui dit: Maître, voilà que le figuier que vous avez maudit a séché.
តតះ បិតរះ បូវ៌្វវាក្យំ ស្មរន៑ យីឝុំ ពភាឞំ, ហេ គុរោ បឝ្យតុ យ ឧឌុម្ពរវិដបី ភវតា ឝប្តះ ស ឝុឞ្កោ ពភូវ។
22 Et Jésus répondant, leur dit: Ayez foi en Dieu.
តតោ យីឝុះ ប្រត្យវាទីត៑, យូយមីឝ្វរេ វិឝ្វសិត។
23 En vérité, je vous dis que quiconque dira à cette montagne: Lève-toi, et jette-toi dans la mer, et n’hésitera point dans son cœur, mais croira que tout ce qu’il aura dit se doit faire, il lui sera réellement fait.
យុឞ្មានហំ យថាត៌្ហំ វទាមិ កោបិ យទ្យេតទ្គិរិំ វទតិ, ត្វមុត្ថាយ គត្វា ជលធៅ បត, ប្រោក្តមិទំ វាក្យមវឝ្យំ ឃដិឞ្យតេ, មនសា កិមបិ ន សន្ទិហ្យ ចេទិទំ វិឝ្វសេត៑ តហ៌ិ តស្យ វាក្យានុសារេណ តទ៑ ឃដិឞ្យតេ។
24 C’est pourquoi je vous le dis: Tout ce que vous demanderez dans la prière, croyez que vous l’obtiendrez, et il vous arrivera.
អតោ ហេតោរហំ យុឞ្មាន៑ វច្មិ, ប្រាត៌្ហនាកាលេ យទ្យទាកាំក្ឞិឞ្យធ្វេ តត្តទវឝ្យំ ប្រាប្ស្យថ, ឥត្ថំ វិឝ្វសិត, តតះ ប្រាប្ស្យថ។
25 Et quand vous serez pour prier, pardonnez, si vous avez quelque chose contre quelqu’un, afin que votre Père, qui est dans les cieux, vous pardonne aussi vos péchés.
អបរញ្ច យុឞ្មាសុ ប្រាត៌្ហយិតុំ សមុត្ថិតេឞុ យទិ កោបិ យុឞ្មាកម៑ អបរាធី តិឞ្ឋតិ, តហ៌ិ តំ ក្ឞមធ្វំ, តថា ក្ឫតេ យុឞ្មាកំ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំមិ ក្ឞមិឞ្យតេ។
26 Car si vous ne pardonnez point vous-mêmes, votre Père qui est dans les cieux ne vous pardonnera point non plus vos péchés.
កិន្តុ យទិ ន ក្ឞមធ្វេ តហ៌ិ វះ ស្វគ៌ស្ថះ បិតាបិ យុឞ្មាកមាគាំសិ ន ក្ឞមិឞ្យតេ។
27 Ils vinrent de nouveau à Jérusalem; et comme il se promenait dans le temple, les princes des prêtres, les scribes et les anciens s’approchèrent de lui,
អនន្តរំ តេ បុន រ្យិរូឝាលមំ ប្រវិវិឝុះ, យីឝុ រ្យទា មធ្យេមន្ទិរម៑ ឥតស្តតោ គច្ឆតិ, តទានីំ ប្រធានយាជកា ឧបាធ្យាយាះ ប្រាញ្ចឝ្ច តទន្តិកមេត្យ កថាមិមាំ បប្រច្ឆុះ,
28 Et lui dirent: Par quelle autorité faites-vous ces choses, et qui vous a donné ce pouvoir de les faire?
ត្វំ កេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោឞិ? តថៃតានិ កម៌្មាណិ កត៌្តាំ កេនាទិឞ្ដោសិ?
29 Jésus, répondant, leur dit: Je vous ferai, moi aussi, une demande; répondez-moi, et je vous dirai par quelle autorité je fais ces choses.
តតោ យីឝុះ ប្រតិគទិតវាន៑ អហមបិ យុឞ្មាន៑ ឯកកថាំ ប្ឫច្ឆាមិ, យទិ យូយំ តស្យា ឧត្តរំ កុរុថ, តហ៌ិ កយាជ្ញយាហំ កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ តទ៑ យុឞ្មភ្យំ កថយិឞ្យាមិ។
30 Le baptême de Jean était-il du ciel ou des hommes? Répondez-moi.
យោហនោ មជ្ជនម៑ ឦឝ្វរាត៑ ជាតំ កិំ មានវាត៑? តន្មហ្យំ កថយត។
31 Mais eux pensaient en eux-mêmes, disant: Si nous répondons: Du ciel, il dira: Pourquoi donc n’y avez-vous pas cru?
តេ បរស្បរំ វិវេក្តុំ ប្រារេភិរេ, តទ៑ ឦឝ្វរាទ៑ ពភូវេតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ កុតស្តំ ន ប្រត្យៃត? កថមេតាំ កថយិឞ្យតិ។
32 Si nous répondons: Des hommes, nous avons à craindre le peuple; car tous croyaient que Jean était vraiment prophète.
មានវាទ៑ អភវទិតិ ចេទ៑ វទាមស្តហ៌ិ លោកេភ្យោ ភយមស្តិ យតោ ហេតោះ សវ៌្វេ យោហនំ សត្យំ ភវិឞ្យទ្វាទិនំ មន្យន្តេ។
33 Répondant donc, ils dirent à Jésus: Nous ne savons. Et répliquant, Jésus leur dit: Ni moi non plus, je ne vous dis par quelle autorité je fais ces choses.
អតឯវ តេ យីឝុំ ប្រត្យវាទិឞុ រ្វយំ តទ៑ វក្តុំ ន ឝក្នុមះ។ យីឝុរុវាច, តហ៌ិ យេនាទេឝេន កម៌្មាណ្យេតានិ ករោមិ, អហមបិ យុឞ្មភ្យំ តន្ន កថយិឞ្យាមិ។
