Marc 11
1 Comme ils approchaient de Jérusalem et de Béthanie, près du mont des Oliviers, il envoya deux de ses disciples,
ಅನನ್ತರಂ ತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮಃ ಸಮೀಪಸ್ಥಯೋ ರ್ಬೈತ್ಫಗೀಬೈಥನೀಯಪುರಯೋರನ್ತಿಕಸ್ಥಂ ಜೈತುನನಾಮಾದ್ರಿಮಾಗತೇಷು ಯೀಶುಃ ಪ್ರೇಷಣಕಾಲೇ ದ್ವೌ ಶಿಷ್ಯಾವಿದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಜಗಾದ,
2 Et il leur dit: Allez à ce village qui est devant vous; et dès que vous y serez entrés, vous trouverez un ânon lié, sur lequel aucun homme ne s’est encore assis; déliez-le, et me l’amenez.
ಯುವಾಮಮುಂ ಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಂ ಗ್ರಾಮಂ ಯಾತಂ, ತತ್ರ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಯೋ ನರಂ ನಾವಹತ್ ತಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಂ ದ್ರಕ್ಷ್ಯಥಸ್ತಂ ಮೋಚಯಿತ್ವಾನಯತಂ|
3 Et si quelqu’un vous demande: Que faites-vous? dites que le Seigneur en a besoin, et aussitôt il le laissera amener ici.
ಕಿನ್ತು ಯುವಾಂ ಕರ್ಮ್ಮೇದಂ ಕುತಃ ಕುರುಥಃ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಯದಿ ಕೋಪಿ ಪೃಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ಪ್ರಭೋರತ್ರ ಪ್ರಯೋಜನಮಸ್ತೀತಿ ಕಥಿತೇ ಸ ಶೀಘ್ರಂ ತಮತ್ರ ಪ್ರೇಷಯಿಷ್ಯತಿ|
4 S’en étant donc allés, ils trouvèrent l’ânon lié dehors, devant la porte entre deux chemins, et ils le délièrent.
ತತಸ್ತೌ ಗತ್ವಾ ದ್ವಿಮಾರ್ಗಮೇಲನೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ದ್ವಾರಸ್ಯ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ತಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಾವಕಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಮೋಚಯತಃ,
5 Et quelques-uns de ceux qui étaient-là leur disaient: Que faites-vous, déliant cet ânon?
ಏತರ್ಹಿ ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಲೋಕಾನಾಂ ಕಶ್ಚಿದ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್, ಗರ್ದ್ದಭಶಿಶುಂ ಕುತೋ ಮೋಚಯಥಃ?
6 Ils leur répondirent comme Jésus le leur avait commandé, et on le leur laissa.
ತದಾ ಯೀಶೋರಾಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರತ್ಯುದಿತೇ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ತಮಾದಾತುಂ ತೇಽನುಜಜ್ಞುಃ|
7 Et ils amenèrent l’ânon à Jésus, et ils le couvrirent de leurs vêtements, et il monta dessus.
ಅಥ ತೌ ಯೀಶೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗರ್ದ್ದಭಶಿಶುಮ್ ಆನೀಯ ತದುಪರಿ ಸ್ವವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪಾತಯಾಮಾಸತುಃ; ತತಃ ಸ ತದುಪರಿ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಃ|
8 Beaucoup de personnes aussi étendirent leurs vêtements le long de la route; d’autres coupaient des branches d’arbres, et en jonchaient le chemin.
ತದಾನೇಕೇ ಪಥಿ ಸ್ವವಾಸಾಂಸಿ ಪಾತಯಾಮಾಸುಃ, ಪರೈಶ್ಚ ತರುಶಾಖಾಶ್ಛಿತವಾ ಮಾರ್ಗೇ ವಿಕೀರ್ಣಾಃ|
9 Et ceux qui marchaient devant, et ceux qui suivaient criaient, disant: Hosanna!
ಅಪರಞ್ಚ ಪಶ್ಚಾದ್ಗಾಮಿನೋಽಗ್ರಗಾಮಿನಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಜನಾ ಉಚೈಃಸ್ವರೇಣ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಜಯ ಜಯ ಯಃ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾಗಚ್ಛತಿ ಸ ಧನ್ಯ ಇತಿ|
10 Béni celui qui vient au nom du Seigneur; béni le règne qui arrive de notre père David; hosanna au plus haut des cieux!
ತಥಾಸ್ಮಾಕಮಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷಸ್ಯ ದಾಯೂದೋ ಯದ್ರಾಜ್ಯಂ ಪರಮೇಶ್ವರನಾಮ್ನಾಯಾತಿ ತದಪಿ ಧನ್ಯಂ, ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾದುಚ್ಛ್ರಾಯೇ ಸ್ವರ್ಗೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಜಯೋ ಭವೇತ್|
11 Et il entra à Jérusalem, dans le temple, et après avoir regardé toutes choses, comme l’heure était déjà fort avancée, il se retira à Béthanie avec les douze.
ಇತ್ಥಂ ಯೀಶು ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಮನ್ದಿರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ವಸ್ತೂನಿ ದೃಷ್ಟವಾನ್; ಅಥ ಸಾಯಂಕಾಲ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ದ್ವಾದಶಶಿಷ್ಯಸಹಿತೋ ಬೈಥನಿಯಂ ಜಗಾಮ|
12 Le lendemain, comme ils sortaient de Béthanie, il eut faim.
ಅಪರೇಹನಿ ಬೈಥನಿಯಾದ್ ಆಗಮನಸಮಯೇ ಕ್ಷುಧಾರ್ತ್ತೋ ಬಭೂವ|
13 Or, voyant de loin un figuier qui avait des feuilles, il vint pour voir s’il y trouverait quelque fruit. Mais, lorsqu’il s’en fut approché, il n’y trouva que des feuilles, car ce n’était pas le temps des figues.
ತತೋ ದೂರೇ ಸಪತ್ರಮುಡುಮ್ಬರಪಾದಪಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ತತ್ರ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಫಲಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ನಿಕೃಷ್ಟಂ ಯಯೌ, ತದಾನೀಂ ಫಲಪಾತನಸ್ಯ ಸಮಯೋ ನಾಗಚ್ಛತಿ| ತತಸ್ತತ್ರೋಪಸ್ಥಿತಃ ಪತ್ರಾಣಿ ವಿನಾ ಕಿಮಪ್ಯಪರಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಕಥಿತವಾನ್,
14 Alors prenant la parole, il lui dit: Que jamais personne ne mange plus de fruit de toi! Et ses disciples l’entendaient. (aiōn g165)
ಅದ್ಯಾರಭ್ಯ ಕೋಪಿ ಮಾನವಸ್ತ್ವತ್ತಃ ಫಲಂ ನ ಭುಞ್ಜೀತ; ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಶುಶ್ರುವುಃ| (aiōn g165)
15 Ils vinrent ensuite à Jérusalem. Or étant entré dans le temple, il commença à chasser ceux qui vendaient et achetaient dans le temple; il renversa même les tables des changeurs et les sièges de ceux qui vendaient des colombes.
ತದನನ್ತರಂ ತೇಷು ಯಿರೂಶಾಲಮಮಾಯಾತೇಷು ಯೀಶು ರ್ಮನ್ದಿರಂ ಗತ್ವಾ ತತ್ರಸ್ಥಾನಾಂ ಬಣಿಜಾಂ ಮುದ್ರಾಸನಾನಿ ಪಾರಾವತವಿಕ್ರೇತೃಣಾಮ್ ಆಸನಾನಿ ಚ ನ್ಯುಬ್ಜಯಾಞ್ಚಕಾರ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಕ್ರೇತೃನ್ ವಿಕ್ರೇತೃಂಶ್ಚ ಬಹಿಶ್ಚಕಾರ|
16 Et il ne souffrait pas que personne transportât d’objet par le temple.
ಅಪರಂ ಮನ್ದಿರಮಧ್ಯೇನ ಕಿಮಪಿ ಪಾತ್ರಂ ವೋಢುಂ ಸರ್ವ್ವಜನಂ ನಿವಾರಯಾಮಾಸ|
17 Il enseignait aussi, leur disant: N’est-il pas écrit: Ma maison sera appelée maison de prière pour toutes les nations? Et vous, vous en avez fait une caverne de voleurs.
ಲೋಕಾನುಪದಿಶನ್ ಜಗಾದ, ಮಮ ಗೃಹಂ ಸರ್ವ್ವಜಾತೀಯಾನಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಾಗೃಹಮ್ ಇತಿ ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಥಿತಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ ಏತತ್ ಕಿಂ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಂ ನಾಸ್ತಿ? ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ತದೇವ ಚೋರಾಣಾಂ ಗಹ್ವರಂ ಕುರುಥ|
18 Ce qu’ayant entendu, les princes des prêtres et les scribes cherchaient comment ils le perdraient; car ils le craignaient, parce que tout le peuple était dans l’admiration de sa doctrine.
ಇಮಾಂ ವಾಣೀಂ ಶ್ರುತ್ವಾಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾಶ್ಚ ತಂ ಯಥಾ ನಾಶಯಿತುಂ ಶಕ್ನುವನ್ತಿ ತಥೋಪಾಯಂ ಮೃಗಯಾಮಾಸುಃ, ಕಿನ್ತು ತಸ್ಯೋಪದೇಶಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತಾ ಅತಸ್ತೇ ತಸ್ಮಾದ್ ಬಿಭ್ಯುಃ|
19 Lorsque le soir était venu, il sortait de la ville.
ಅಥ ಸಾಯಂಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತೇ ಯೀಶುರ್ನಗರಾದ್ ಬಹಿರ್ವವ್ರಾಜ|
20 Et comme le lendemain matin ils passaient, ils virent le figuier desséché jusqu’à la racine.
ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರಾತಃಕಾಲೇ ತೇ ತೇನ ಮಾರ್ಗೇಣ ಗಚ್ಛನ್ತಸ್ತಮುಡುಮ್ಬರಮಹೀರುಹಂ ಸಮೂಲಂ ಶುಷ್ಕಂ ದದೃಶುಃ|
21 Alors Pierre se ressouvenant, lui dit: Maître, voilà que le figuier que vous avez maudit a séché.
ತತಃ ಪಿತರಃ ಪೂರ್ವ್ವವಾಕ್ಯಂ ಸ್ಮರನ್ ಯೀಶುಂ ಬಭಾಷಂ, ಹೇ ಗುರೋ ಪಶ್ಯತು ಯ ಉಡುಮ್ಬರವಿಟಪೀ ಭವತಾ ಶಪ್ತಃ ಸ ಶುಷ್ಕೋ ಬಭೂವ|
22 Et Jésus répondant, leur dit: Ayez foi en Dieu.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಯೂಯಮೀಶ್ವರೇ ವಿಶ್ವಸಿತ|
23 En vérité, je vous dis que quiconque dira à cette montagne: Lève-toi, et jette-toi dans la mer, et n’hésitera point dans son cœur, mais croira que tout ce qu’il aura dit se doit faire, il lui sera réellement fait.
ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವದಾಮಿ ಕೋಪಿ ಯದ್ಯೇತದ್ಗಿರಿಂ ವದತಿ, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಗತ್ವಾ ಜಲಧೌ ಪತ, ಪ್ರೋಕ್ತಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವಶ್ಯಂ ಘಟಿಷ್ಯತೇ, ಮನಸಾ ಕಿಮಪಿ ನ ಸನ್ದಿಹ್ಯ ಚೇದಿದಂ ವಿಶ್ವಸೇತ್ ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನುಸಾರೇಣ ತದ್ ಘಟಿಷ್ಯತೇ|
24 C’est pourquoi je vous le dis: Tout ce que vous demanderez dans la prière, croyez que vous l’obtiendrez, et il vous arrivera.
ಅತೋ ಹೇತೋರಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವಚ್ಮಿ, ಪ್ರಾರ್ಥನಾಕಾಲೇ ಯದ್ಯದಾಕಾಂಕ್ಷಿಷ್ಯಧ್ವೇ ತತ್ತದವಶ್ಯಂ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ, ಇತ್ಥಂ ವಿಶ್ವಸಿತ, ತತಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಥ|
25 Et quand vous serez pour prier, pardonnez, si vous avez quelque chose contre quelqu’un, afin que votre Père, qui est dans les cieux, vous pardonne aussi vos péchés.
ಅಪರಞ್ಚ ಯುಷ್ಮಾಸು ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತುಂ ಸಮುತ್ಥಿತೇಷು ಯದಿ ಕೋಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಪರಾಧೀ ತಿಷ್ಠತಿ, ತರ್ಹಿ ತಂ ಕ್ಷಮಧ್ವಂ, ತಥಾ ಕೃತೇ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಗಾಂಮಿ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯತೇ|
26 Car si vous ne pardonnez point vous-mêmes, votre Père qui est dans les cieux ne vous pardonnera point non plus vos péchés.
ಕಿನ್ತು ಯದಿ ನ ಕ್ಷಮಧ್ವೇ ತರ್ಹಿ ವಃ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾಪಿ ಯುಷ್ಮಾಕಮಾಗಾಂಸಿ ನ ಕ್ಷಮಿಷ್ಯತೇ|
27 Ils vinrent de nouveau à Jérusalem; et comme il se promenait dans le temple, les princes des prêtres, les scribes et les anciens s’approchèrent de lui,
ಅನನ್ತರಂ ತೇ ಪುನ ರ್ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಪ್ರವಿವಿಶುಃ, ಯೀಶು ರ್ಯದಾ ಮಧ್ಯೇಮನ್ದಿರಮ್ ಇತಸ್ತತೋ ಗಚ್ಛತಿ, ತದಾನೀಂ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕಾ ಉಪಾಧ್ಯಾಯಾಃ ಪ್ರಾಞ್ಚಶ್ಚ ತದನ್ತಿಕಮೇತ್ಯ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
28 Et lui dirent: Par quelle autorité faites-vous ces choses, et qui vous a donné ce pouvoir de les faire?
ತ್ವಂ ಕೇನಾದೇಶೇನ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಷಿ? ತಥೈತಾನಿ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರ್ತ್ತಾಂ ಕೇನಾದಿಷ್ಟೋಸಿ?
29 Jésus, répondant, leur dit: Je vous ferai, moi aussi, une demande; répondez-moi, et je vous dirai par quelle autorité je fais ces choses.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತಿಗದಿತವಾನ್ ಅಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಏಕಕಥಾಂ ಪೃಚ್ಛಾಮಿ, ಯದಿ ಯೂಯಂ ತಸ್ಯಾ ಉತ್ತರಂ ಕುರುಥ, ತರ್ಹಿ ಕಯಾಜ್ಞಯಾಹಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಮಿ ತದ್ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
30 Le baptême de Jean était-il du ciel ou des hommes? Répondez-moi.
ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಈಶ್ವರಾತ್ ಜಾತಂ ಕಿಂ ಮಾನವಾತ್? ತನ್ಮಹ್ಯಂ ಕಥಯತ|
31 Mais eux pensaient en eux-mêmes, disant: Si nous répondons: Du ciel, il dira: Pourquoi donc n’y avez-vous pas cru?
ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿವೇಕ್ತುಂ ಪ್ರಾರೇಭಿರೇ, ತದ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಬಭೂವೇತಿ ಚೇದ್ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಕುತಸ್ತಂ ನ ಪ್ರತ್ಯೈತ? ಕಥಮೇತಾಂ ಕಥಯಿಷ್ಯತಿ|
32 Si nous répondons: Des hommes, nous avons à craindre le peuple; car tous croyaient que Jean était vraiment prophète.
ಮಾನವಾದ್ ಅಭವದಿತಿ ಚೇದ್ ವದಾಮಸ್ತರ್ಹಿ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ಭಯಮಸ್ತಿ ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯೋಹನಂ ಸತ್ಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ ಮನ್ಯನ್ತೇ|
33 Répondant donc, ils dirent à Jésus: Nous ne savons. Et répliquant, Jésus leur dit: Ni moi non plus, je ne vous dis par quelle autorité je fais ces choses.
ಅತಏವ ತೇ ಯೀಶುಂ ಪ್ರತ್ಯವಾದಿಷು ರ್ವಯಂ ತದ್ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ| ಯೀಶುರುವಾಚ, ತರ್ಹಿ ಯೇನಾದೇಶೇನ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕರೋಮಿ, ಅಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ತನ್ನ ಕಥಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
