Luc 7
1 Lorsqu’il eut fini de faire entendre toutes ces paroles au peuple, il entra dans Capharnaüm.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಲೋಕಾನಾಂ ಕರ್ಣಗೋಚರೇ ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಉಪದೇಶಾನ್ ಸಮಾಪ್ಯ ಯದಾ ಕಫರ್ನಾಹೂಮ್ಪುರಂ ಪ್ರವಿಶತಿ
2 Or un centurion avait un serviteur malade, qui se mourait, et qu’il aimait beaucoup.
ತದಾ ಶತಸೇನಾಪತೇಃ ಪ್ರಿಯದಾಸ ಏಕೋ ಮೃತಕಲ್ಪಃ ಪೀಡಿತ ಆಸೀತ್|
3 Ayant entendu parler de Jésus, il lui envoya des anciens d’entre les Juifs, le priant de venir guérir son serviteur.
ಅತಃ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ಯೀಶೋ ರ್ವಾರ್ತ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ದಾಸಸ್ಯಾರೋಗ್ಯಕರಣಾಯ ತಸ್ಯಾಗಮನಾರ್ಥಂ ವಿನಯಕರಣಾಯ ಯಿಹೂದೀಯಾನ್ ಕಿಯತಃ ಪ್ರಾಚಃ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ|
4 Ceux-ci étant venus vers Jésus, le priaient avec grande instance, lui disant: Il mérite que vous fassiez cela pour lui;
ತೇ ಯೀಶೋರನ್ತಿಕಂ ಗತ್ವಾ ವಿನಯಾತಿಶಯಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಸ ಸೇನಾಪತಿ ರ್ಭವತೋನುಗ್ರಹಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಮ್ ಅರ್ಹತಿ|
5 Car il aime notre nation, il nous a même bâti une synagogue.
ಯತಃ ಸೋಸ್ಮಜ್ಜಾತೀಯೇಷು ಲೋಕೇಷು ಪ್ರೀಯತೇ ತಥಾಸ್ಮತ್ಕೃತೇ ಭಜನಗೇಹಂ ನಿರ್ಮ್ಮಿತವಾನ್|
6 Jésus donc allait avec eux. Or comme il n’était plus loin de la maison, le centurion envoya de ses amis lui dire: Seigneur, ne vous donnez point tant de peine; car je ne suis pas digne que vous entriez sous mon toit;
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೀಶುಸ್ತೈಃ ಸಹ ಗತ್ವಾ ನಿವೇಶನಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರಾಪ, ತದಾ ಸ ಶತಸೇನಾಪತಿ ರ್ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣವಾಕ್ಯಂ ತಂ ವಕ್ತುಂ ಬನ್ಧೂನ್ ಪ್ರಾಹಿಣೋತ್| ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಸ್ವಯಂ ಶ್ರಮೋ ನ ಕರ್ತ್ತವ್ಯೋ ಯದ್ ಭವತಾ ಮದ್ಗೇಹಮಧ್ಯೇ ಪಾದಾರ್ಪಣಂ ಕ್ರಿಯೇತ ತದಪ್ಯಹಂ ನಾರ್ಹಾಮಿ,
7 C’est pourquoi je ne me suis pas jugé digne de venir moi-même à vous: mais dites un mot, et mon serviteur sera guéri.
ಕಿಞ್ಚಾಹಂ ಭವತ್ಸಮೀಪಂ ಯಾತುಮಪಿ ನಾತ್ಮಾನಂ ಯೋಗ್ಯಂ ಬುದ್ಧವಾನ್, ತತೋ ಭವಾನ್ ವಾಕ್ಯಮಾತ್ರಂ ವದತು ತೇನೈವ ಮಮ ದಾಸಃ ಸ್ವಸ್ಥೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|
8 Car, moi qui suis un homme soumis à la puissance d’un autre, et ayant sous moi des soldats, je dis à celui-ci: Va, et il va; à un autre: Viens, et il vient; et à mon serviteur: Fais cela, et il le fait.
ಯಸ್ಮಾದ್ ಅಹಂ ಪರಾಧೀನೋಪಿ ಮಮಾಧೀನಾ ಯಾಃ ಸೇನಾಃ ಸನ್ತಿ ತಾಸಾಮ್ ಏಕಜನಂ ಪ್ರತಿ ಯಾಹೀತಿ ಮಯಾ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ಯಾತಿ; ತದನ್ಯಂ ಪ್ರತಿ ಆಯಾಹೀತಿ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ಆಯಾತಿ; ತಥಾ ನಿಜದಾಸಂ ಪ್ರತಿ ಏತತ್ ಕುರ್ವ್ವಿತಿ ಪ್ರೋಕ್ತೇ ಸ ತದೇವ ಕರೋತಿ|
9 Ce qu’ayant entendu, Jésus fut dans l’admiration, et se tournant vers la foule qui le suivait, il dit: En vérité, je vous le dis, je n’ai pas trouvé en Israël même une si grande foi.
ಯೀಶುರಿದಂ ವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಯಯೌ, ಮುಖಂ ಪರಾವರ್ತ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ವರ್ತ್ತಿನೋ ಲೋಕಾನ್ ಬಭಾಷೇ ಚ, ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ಇಸ್ರಾಯೇಲೋ ವಂಶಮಧ್ಯೇಪಿ ವಿಶ್ವಾಸಮೀದೃಶಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ನವಂ|
10 Revenus à la maison, ceux que le centurion avait envoyés trouvèrent le serviteur qui avait été malade, bien portant.
ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೇಷಿತಾ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ತಂ ಪೀಡಿತಂ ದಾಸಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ದದೃಶುಃ|
11 Il arriva qu’il s’en alla ensuite dans une ville appelée Naïm; et ses disciples l’accompagnaient ainsi qu’une foule nombreuse.
ಪರೇಽಹನಿ ಸ ನಾಯೀನಾಖ್ಯಂ ನಗರಂ ಜಗಾಮ ತಸ್ಯಾನೇಕೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಅನ್ಯೇ ಚ ಲೋಕಾಸ್ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಯುಃ|
12 Or comme il approchait de la porte de la ville, voilà qu’on emportait un mort, fils unique de sa mère; et celle-ci était veuve, et beaucoup de personnes de la ville l’accompagnaient.
ತೇಷು ತನ್ನಗರಸ್ಯ ದ್ವಾರಸನ್ನಿಧಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತೇಷು ಕಿಯನ್ತೋ ಲೋಕಾ ಏಕಂ ಮೃತಮನುಜಂ ವಹನ್ತೋ ನಗರಸ್ಯ ಬಹಿರ್ಯಾನ್ತಿ, ಸ ತನ್ಮಾತುರೇಕಪುತ್ರಸ್ತನ್ಮಾತಾ ಚ ವಿಧವಾ; ತಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತನ್ನಗರೀಯಾ ಬಹವೋ ಲೋಕಾ ಆಸನ್|
13 Lorsque le Seigneur l’eut vue, il fut touché de compassion pour elle et lui dit: Ne pleurez point.
ಪ್ರಭುಸ್ತಾಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸಾನುಕಮ್ಪಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಮಾ ರೋದೀಃ| ಸ ಸಮೀಪಮಿತ್ವಾ ಖಟ್ವಾಂ ಪಸ್ಪರ್ಶ ತಸ್ಮಾದ್ ವಾಹಕಾಃ ಸ್ಥಗಿತಾಸ್ತಮ್ಯುಃ;
14 Alors il s’approcha, toucha le cercueil (ceux qui le portaient s’arrêtèrent), et il dit: Jeune homme, je te le commande, lève-toi.
ತದಾ ಸ ಉವಾಚ ಹೇ ಯುವಮನುಷ್ಯ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ, ತ್ವಾಮಹಮ್ ಆಜ್ಞಾಪಯಾಮಿ|
15 Et celui qui était mort se mit sur son séant, et commença à parler; et Jésus le rendit à sa mère.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಮೃತೋ ಜನಸ್ತತ್ಕ್ಷಣಮುತ್ಥಾಯ ಕಥಾಂ ಪ್ರಕಥಿತಃ; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯ ಮಾತರಿ ತಂ ಸಮರ್ಪಯಾಮಾಸ|
16 Et tous furent saisis de crainte; et ils glorifiaient Dieu, disant: Un grand prophète s’est élevé parmi nous, et Dieu a visité son peuple.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಶಶಙ್ಕಿರೇ; ಏಕೋ ಮಹಾಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಮಧ್ಯೇಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಸಮುದೈತ್, ಈಶ್ವರಶ್ಚ ಸ್ವಲೋಕಾನನ್ವಗೃಹ್ಲಾತ್ ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಜಗದುಃ|
17 Et le bruit s’en répandit dans toute la Judée et dans tout le pays d’alentour.
ತತಃ ಪರಂ ಸಮಸ್ತಂ ಯಿಹೂದಾದೇಶಂ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಸ್ಥದೇಶಞ್ಚ ತಸ್ಯೈತತ್ಕೀರ್ತ್ತಿ ರ್ವ್ಯಾನಶೇ|
18 Cependant les disciples de Jean lui ayant rapporté toutes ces choses,
ತತಃ ಪರಂ ಯೋಹನಃ ಶಿಷ್ಯೇಷು ತಂ ತದ್ವೃತ್ತಾನ್ತಂ ಜ್ಞಾಪಿತವತ್ಸು
19 Il en appela deux, et les envoya vers Jésus, disant: Êtes-vous celui qui doit venir, ou est-ce un autre que nous attendons?
ಸ ಸ್ವಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ದ್ವೌ ಜನಾವಾಹೂಯ ಯೀಶುಂ ಪ್ರತಿ ವಕ್ಷ್ಯಮಾಣಂ ವಾಕ್ಯಂ ವಕ್ತುಂ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ಯಸ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠಾಮೋ ವಯಂ ಕಿಂ ಸ ಏವ ಜನಸ್ತ್ವಂ? ಕಿಂ ವಯಮನ್ಯಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಃ?
20 Etant donc venus vers lui, ces hommes lui dirent: Jean-Baptiste nous a envoyés vers vous pour vous demander: Est-ce vous qui devez venir, ou est-ce un autre que nous attendons?
ಪಶ್ಚಾತ್ತೌ ಮಾನವೌ ಗತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸತುಃ, ಯಸ್ಯಾಗಮನಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠಾಮೋ ವಯಂ, ಕಿಂ ಸಏವ ಜನಸ್ತ್ವಂ? ಕಿಂ ವಯಮನ್ಯಮಪೇಕ್ಷ್ಯ ಸ್ಥಾಸ್ಯಾಮಃ? ಕಥಾಮಿಮಾಂ ತುಭ್ಯಂ ಕಥಯಿತುಂ ಯೋಹನ್ ಮಜ್ಜಕ ಆವಾಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
21 (À cette heure même Jésus guérit un grand nombre de personnes affligées de maladies, de plaies et d’esprits malins, et rendit la vue à beaucoup d’aveugles.)
ತಸ್ಮಿನ್ ದಣ್ಡೇ ಯೀಶೂರೋಗಿಣೋ ಮಹಾವ್ಯಾಧಿಮತೋ ದುಷ್ಟಭೂತಗ್ರಸ್ತಾಂಶ್ಚ ಬಹೂನ್ ಸ್ವಸ್ಥಾನ್ ಕೃತ್ವಾ, ಅನೇಕಾನ್ಧೇಭ್ಯಶ್ಚಕ್ಷುಂಷಿ ದತ್ತ್ವಾ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ,
22 Et répondant, il leur dit: Allez annoncera Jean ce que vous avez entendu et vu: que des aveugles voient, des boiteux marchent, des lépreux sont purifiés, des sourds entendent, des morts ressuscitent, des pauvres sont évangélisés:
ಯುವಾಂ ವ್ರಜತಮ್ ಅನ್ಧಾ ನೇತ್ರಾಣಿ ಖಞ್ಜಾಶ್ಚರಣಾನಿ ಚ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ, ಕುಷ್ಠಿನಃ ಪರಿಷ್ಕ್ರಿಯನ್ತೇ, ಬಧಿರಾಃ ಶ್ರವಣಾನಿ ಮೃತಾಶ್ಚ ಜೀವನಾನಿ ಪ್ರಾಪ್ನುವನ್ತಿ, ದರಿದ್ರಾಣಾಂ ಸಮೀಪೇಷು ಸುಸಂವಾದಃ ಪ್ರಚಾರ್ಯ್ಯತೇ, ಯಂ ಪ್ರತಿ ವಿಘ್ನಸ್ವರೂಪೋಹಂ ನ ಭವಾಮಿ ಸ ಧನ್ಯಃ,
23 Et bienheureux est celui qui ne sera point scandalisé de moi.
ಏತಾನಿ ಯಾನಿ ಪಶ್ಯಥಃ ಶೃಣುಥಶ್ಚ ತಾನಿ ಯೋಹನಂ ಜ್ಞಾಪಯತಮ್|
24 Et lorsque les envoyés de Jean furent partis, il commença à parler ainsi de Jean au peuple: Qu’êtes-vous allés voir au désert? un roseau agité par le vent?
ತಯೋ ರ್ದೂತಯೋ ರ್ಗತಯೋಃ ಸತೋ ರ್ಯೋಹನಿ ಸ ಲೋಕಾನ್ ವಕ್ತುಮುಪಚಕ್ರಮೇ, ಯೂಯಂ ಮಧ್ಯೇಪ್ರಾನ್ತರಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಂ ವಾಯುನಾ ಕಮ್ಪಿತಂ ನಡಂ?
25 Mais encore qu’êtes-vous allés voir? un homme vêtu avec mollesse? Or ceux qui portent des vêtements précieux et vivent dans les délices habitent les maisons des rois.
ಯೂಯಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಂ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಸ್ತ್ರಪರಿಧಾಯಿನಂ ಕಮಪಿ ನರಂ? ಕಿನ್ತು ಯೇ ಸೂಕ್ಷ್ಮಮೃದುವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಪರಿದಧತಿ ಸೂತ್ತಮಾನಿ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಭುಞ್ಜತೇ ಚ ತೇ ರಾಜಧಾನೀಷು ತಿಷ್ಠನ್ತಿ|
26 Qu’êtes-vous donc allés voir? un prophète? Oui, je vous le dis, et plus qu’un prophète:
ತರ್ಹಿ ಯೂಯಂ ಕಿಂ ದ್ರಷ್ಟುಂ ನಿರಗಮತ? ಕಿಮೇಕಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಂ? ತದೇವ ಸತ್ಯಂ ಕಿನ್ತು ಸ ಪುಮಾನ್ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನೋಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಇತ್ಯಹಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ವದಾಮಿ;
27 C’est celui dont il est écrit: Voici que j’envoie mon ange devant votre face, pour préparer votre voie devant vous.
ಪಶ್ಯ ಸ್ವಕೀಯದೂತನ್ತು ತವಾಗ್ರ ಪ್ರೇಷಯಾಮ್ಯಹಂ| ಗತ್ವಾ ತ್ವದೀಯಮಾರ್ಗನ್ತು ಸ ಹಿ ಪರಿಷ್ಕರಿಷ್ಯತಿ| ಯದರ್ಥೇ ಲಿಪಿರಿಯಮ್ ಆಸ್ತೇ ಸ ಏವ ಯೋಹನ್|
28 Car je vous le dis: Entre ceux qui sont nés des femmes, nul n’est plus grand prophète que Jean-Baptiste; mais le plus petit dans le royaume de Dieu est plus grand que lui.
ಅತೋ ಯುಷ್ಮಾನಹಂ ವದಾಮಿ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಗರ್ಬ್ಭಜಾತಾನಾಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದಿನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜಕಾತ್ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ ಕೋಪಿ ನಾಸ್ತಿ, ತತ್ರಾಪಿ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ಯಃ ಸರ್ವ್ವಸ್ಮಾತ್ ಕ್ಷುದ್ರಃ ಸ ಯೋಹನೋಪಿ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ|
29 Et tout le peuple qui l’écoutait et les publicains reconnurent la justice de Dieu, s’étant fait baptiser du baptême de Jean.
ಅಪರಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಃ ಕರಮಞ್ಚಾಯಿನಶ್ಚ ತಸ್ಯ ವಾಕ್ಯಾನಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಯೋಹನಾ ಮಜ್ಜನೇನ ಮಜ್ಜಿತಾಃ ಪರಮೇಶ್ವರಂ ನಿರ್ದೋಷಂ ಮೇನಿರೇ|
30 Mais les pharisiens et les docteurs de la loi méprisèrent le dessein de Dieu sur eux, ne s’étant point fait baptiser par Jean.
ಕಿನ್ತು ಫಿರೂಶಿನೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾಶ್ಚ ತೇನ ನ ಮಜ್ಜಿತಾಃ ಸ್ವಾನ್ ಪ್ರತೀಶ್ವರಸ್ಯೋಪದೇಶಂ ನಿಷ್ಫಲಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್|
31 Le Seigneur dit encore: À qui donc comparerai-je les hommes de cette génération? et à qui sont-ils semblables?
ಅಥ ಪ್ರಭುಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಇದಾನೀನ್ತನಜನಾನ್ ಕೇನೋಪಮಾಮಿ? ತೇ ಕಸ್ಯ ಸದೃಶಾಃ?
32 Ils sont semblables à des enfants assis dans la place, se parlant l’un à l’autre, et disant: Nous vous avons joué de la flûte, et vous n’avez point dansé: nous avons entonné des chants lugubres, et vous n’avez point pleuré.
ಯೇ ಬಾಲಕಾ ವಿಪಣ್ಯಾಮ್ ಉಪವಿಶ್ಯ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಆಹೂಯ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ವದನ್ತಿ, ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ವಂಶೀರವಾದಿಷ್ಮ, ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ನಾನರ್ತ್ತಿಷ್ಟ, ವಯಂ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟ ಅರೋದಿಷ್ಮ, ಕಿನ್ತು ಯುಯಂ ನ ವ್ಯಲಪಿಷ್ಟ, ಬಾಲಕೈರೇತಾದೃಶೈಸ್ತೇಷಾಮ್ ಉಪಮಾ ಭವತಿ|
33 Car Jean est venu, ne mangeant point de pain, et ne buvant point de vin, et vous dites: Il a un démon en lui.
ಯತೋ ಯೋಹನ್ ಮಜ್ಜಕ ಆಗತ್ಯ ಪೂಪಂ ನಾಖಾದತ್ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಞ್ಚ ನಾಪಿವತ್ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಭೂತಗ್ರಸ್ತೋಯಮ್|
34 Le Fils de l’homme est venu, mangeant et buvant, et vous dites: C’est un homme de bonne chère, et qui aime le vin, ami des publicains et des pécheurs.
ತತಃ ಪರಂ ಮಾನವಸುತ ಆಗತ್ಯಾಖಾದದಪಿವಞ್ಚ ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ವದಥ, ಖಾದಕಃ ಸುರಾಪಶ್ಚಾಣ್ಡಾಲಪಾಪಿನಾಂ ಬನ್ಧುರೇಕೋ ಜನೋ ದೃಶ್ಯತಾಮ್|
35 Mais la sagesse a été justifiée par tous ses enfants.
ಕಿನ್ತು ಜ್ಞಾನಿನೋ ಜ್ಞಾನಂ ನಿರ್ದೋಷಂ ವಿದುಃ|
36 Or un des pharisiens le pria de manger avec lui. Etant donc entré dans la maison du pharisien, il se mit à table.
ಪಶ್ಚಾದೇಕಃ ಫಿರೂಶೀ ಯೀಶುಂ ಭೋಜನಾಯ ನ್ಯಮನ್ತ್ರಯತ್ ತತಃ ಸ ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಗತ್ವಾ ಭೋಕ್ತುಮುಪವಿಷ್ಟಃ|
37 Et voilà qu’une femme connue dans la ville pour une pécheresse, ayant su qu’il était à table dans la maison du pharisien, apporta un vase d’albâtre plein de parfums:
ಏತರ್ಹಿ ತತ್ಫಿರೂಶಿನೋ ಗೃಹೇ ಯೀಶು ರ್ಭೇಕ್ತುಮ್ ಉಪಾವೇಕ್ಷೀತ್ ತಚ್ಛ್ರುತ್ವಾ ತನ್ನಗರವಾಸಿನೀ ಕಾಪಿ ದುಷ್ಟಾ ನಾರೀ ಪಾಣ್ಡರಪ್ರಸ್ತರಸ್ಯ ಸಮ್ಪುಟಕೇ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲಮ್ ಆನೀಯ
38 Et se tenant par derrière à ses pieds, elle commença à les arroser de ses larmes; et les essuyant avec ses cheveux, elle les baisait et les oignait de parfums.
ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾತ್ ಪಾದಯೋಃ ಸನ್ನಿಧೌ ತಸ್ಯೌ ರುದತೀ ಚ ನೇತ್ರಾಮ್ಬುಭಿಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ನಿಜಕಚೈರಮಾರ್ಕ್ಷೀತ್, ತತಸ್ತಸ್ಯ ಚರಣೌ ಚುಮ್ಬಿತ್ವಾ ತೇನ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲೇನ ಮಮರ್ದ|
39 Ce que voyant, le pharisien qui l’avait invité dit en lui-même: Si celui-ci était prophète, il saurait certainement qui est, et ce qu’est la femme qui le touche: il saurait que c’est une pécheresse.
ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ನಿಮನ್ತ್ರಯಿತಾ ಫಿರೂಶೀ ಮನಸಾ ಚಿನ್ತಯಾಮಾಸ, ಯದ್ಯಯಂ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀ ಭವೇತ್ ತರ್ಹಿ ಏನಂ ಸ್ಪೃಶತಿ ಯಾ ಸ್ತ್ರೀ ಸಾ ಕಾ ಕೀದೃಶೀ ಚೇತಿ ಜ್ಞಾತುಂ ಶಕ್ನುಯಾತ್ ಯತಃ ಸಾ ದುಷ್ಟಾ|
40 Alors Jésus prenant la parole, lui dit: Simon, j’ai quelque chose à te dire. Il répondit: Maître, dites.
ತದಾ ಯಾಶುಸ್ತಂ ಜಗಾದ, ಹೇ ಶಿಮೋನ್ ತ್ವಾಂ ಪ್ರತಿ ಮಮ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ವಕ್ತವ್ಯಮಸ್ತಿ; ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಗುರೋ ತದ್ ವದತು|
41 Un créancier avait d eux débiteurs; l’un lui devait cinq cents deniers, et l’autre cinquante.
ಏಕೋತ್ತಮರ್ಣಸ್ಯ ದ್ವಾವಧಮರ್ಣಾವಾಸ್ತಾಂ, ತಯೋರೇಕಃ ಪಞ್ಚಶತಾನಿ ಮುದ್ರಾಪಾದಾನ್ ಅಪರಶ್ಚ ಪಞ್ಚಾಶತ್ ಮುದ್ರಾಪಾದಾನ್ ಧಾರಯಾಮಾಸ|
42 Comme ils n’avaient pas de quoi payer, il leur remit la dette à tous deux. Lequel donc l’aime le plus?
ತದನನ್ತರಂ ತಯೋಃ ಶೋಧ್ಯಾಭಾವಾತ್ ಸ ಉತ್ತಮರ್ಣಸ್ತಯೋ ರೃಣೇ ಚಕ್ಷಮೇ; ತಸ್ಮಾತ್ ತಯೋರ್ದ್ವಯೋಃ ಕಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯತೇ ಬಹು? ತದ್ ಬ್ರೂಹಿ|
43 Simon répondit: Celui, je pense, à qui il a le plus remis. Jésus lui dit: Tu as bien jugé.
ಶಿಮೋನ್ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಮಯಾ ಬುಧ್ಯತೇ ಯಸ್ಯಾಧಿಕಮ್ ಋಣಂ ಚಕ್ಷಮೇ ಸ ಇತಿ; ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ತ್ವಂ ಯಥಾರ್ಥಂ ವ್ಯಚಾರಯಃ|
44 Et se tournant vers la femme, il dit à Simon: Vois-tu cette femme? Je suis entré dans ta maison, et tu ne m’as point donné d’eau pour mes pieds; elle, au contraire, les a arrosés de ses larmes et les a essuyés avec ses cheveux.
ಅಥ ತಾಂ ನಾರೀಂ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಾಘುಠ್ಯ ಶಿಮೋನಮವೋಚತ್, ಸ್ತ್ರೀಮಿಮಾಂ ಪಶ್ಯಸಿ? ತವ ಗೃಹೇ ಮಯ್ಯಾಗತೇ ತ್ವಂ ಪಾದಪ್ರಕ್ಷಾಲನಾರ್ಥಂ ಜಲಂ ನಾದಾಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ನಯನಜಲೈ ರ್ಮಮ ಪಾದೌ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯ ಕೇಶೈರಮಾರ್ಕ್ಷೀತ್|
45 Tu ne m’as point donné de baiser; mais elle, depuis qu’elle est entrée, n’a cessé de baiser mes pieds.
ತ್ವಂ ಮಾಂ ನಾಚುಮ್ಬೀಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ಸ್ವೀಯಾಗಮನಾದಾರಭ್ಯ ಮದೀಯಪಾದೌ ಚುಮ್ಬಿತುಂ ನ ವ್ಯರಂಸ್ತ|
46 Tu n’as pas oint ma tête d’huile, mais elle a oint mes pieds de parfums.
ತ್ವಞ್ಚ ಮದೀಯೋತ್ತಮಾಙ್ಗೇ ಕಿಞ್ಚಿದಪಿ ತೈಲಂ ನಾಮರ್ದೀಃ ಕಿನ್ತು ಯೋಷಿದೇಷಾ ಮಮ ಚರಣೌ ಸುಗನ್ಧಿತೈಲೇನಾಮರ್ದ್ದೀತ್|
47 C’est pourquoi je te le dis: Beaucoup de péchés lui sont remis, parce qu’elle a beaucoup aimé. Mais celui à qui on remet moins aime moins.
ಅತಸ್ತ್ವಾಂ ವ್ಯಾಹರಾಮಿ, ಏತಸ್ಯಾ ಬಹು ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ ತತೋ ಬಹು ಪ್ರೀಯತೇ ಕಿನ್ತು ಯಸ್ಯಾಲ್ಪಪಾಪಂ ಕ್ಷಮ್ಯತೇ ಸೋಲ್ಪಂ ಪ್ರೀಯತೇ|
48 Alors il dit à cette femme: Vos péchés vous sont remis.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾಂ ಬಭಾಷೇ, ತ್ವದೀಯಂ ಪಾಪಮಕ್ಷಮ್ಯತ|
49 Ceux qui étaient à table avec lui commencèrent à dire en eux-mêmes: Qui est celui-ci, qui remet même les péchés?
ತದಾ ತೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯೇ ಭೋಕ್ತುಮ್ ಉಪವಿವಿಶುಸ್ತೇ ಪರಸ್ಪರಂ ವಕ್ತುಮಾರೇಭಿರೇ, ಅಯಂ ಪಾಪಂ ಕ್ಷಮತೇ ಕ ಏಷಃ?
50 Mais Jésus dit à la femme: Votre foi vous a sauvée; allez en paix.
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾಂ ನಾರೀಂ ಜಗಾದ, ತವ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ತ್ವಾಂ ಪರ್ಯ್ಯತ್ರಾಸ್ತ ತ್ವಂ ಕ್ಷೇಮೇಣ ವ್ರಜ|
