Luc 17

1 Jésus dit encore à ses disciples: Il est impossible qu’il n’arrive des scandales; mais malheur à celui par qui ils arrivent!

I rzekł do uczniów: Nie można, aby zgorszenia przyjść nie miały; ale biada temu, przez którego przychodzą!

2 Il vaudrait mieux pour lui qu’on mît autour de son cou une meule de moulin et qu’on le jetât dans la mer, que de scandaliser un de ces petits.

Lepiej by mu było, aby młyński kamień zawieszony był na szyi jego, i wrzucony był w morze, niżby jednego z tych małych zgorszyć miał.

3 Prenez-garde à vous: Si ton frère a péché contre toi, reprends-le; et s’il se repent, pardonne-lui.

Miejcież się na pieczy. A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, strofuj go, a jeźliby się upamiętał, odpuść mu.

4 Et s’il a péché sept fois dans le jour contre toi, et que sept fois dans le jour il revienne à toi, disant: Je me repens; pardonne-lui.

A choćby siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedmkroć przez dzień się do ciebie nawrócił, mówiąc: Żal mi tego; odpuść mu.

5 Et les apôtres dirent au Seigneur: Augmentez-nous la foi.

I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.

6 Mais le Seigneur dit: Si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à ce mûrier: Déracine-toi, et transplante-toi dans la mer; et il vous obéirait.

A Pan rzekł: Jeźlibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, a rzeklibyście temu drzewu leśnej figi: Wyrwij się z korzenia, a wsadź się w morzu, usłuchałoby was.

7 Qui de vous, ayant un serviteur attaché au labourage ou aux troupeaux, lui dit, aussitôt qu’il revient des champs: Viens vite, mets-toi à table?

I któż z was jest, co by miał sługę orzącego albo pasącego, który gdyby się wrócił, zaraz by mu rzekł: Pójdź, a usiądź za stół?

8 Et ne lui dit pas au contraire: Prépare-moi à souper, et ceins-toi, et me sers jusqu’à ce que j’aie mangé et bu, et après cela, tu mangeras et tu boiras?

I owszem, izali mu nie rzecze: Nagotuj, co bym wieczerzał, a przepasawszy się, służ mi, aż się najem i napiję, a potem i ty jedz i pij?

9 A-t-il de l’obligation à ce serviteur, parce qu’il a fait ce qu’il lui avait commandé?

Izali dziękuje słudze onemu, iż uczynił to, co mu było rozkazano? Nie zda mi się.

10 Non, je pense. Ainsi, vous-mêmes, quand vous aurez fait ce qui vous est commandé, dites: Nous sommes des serviteurs inutiles; ce que nous avons fait, c’est ce que nous avons dû faire.

Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, bo cośmy byli powinni uczynić, uczyniliśmy.

11 Il arriva qu’en allant à Jérusalem, il traversait le pays de Samarie et la Galilée.

I stało się, gdy szedł do Jeruzalemu, że szedł pośrodkiem Samaryi i Galilei.

12 Et comme il entrait dans un village, il rencontra dix lépreux, qui s’arrêtèrent loin de lui;

A gdy wchodził do niektórego miasteczka, zabieżało mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka.

13 Et ils élevèrent la voix, disant: Jésus, Maître, ayez pitié de nous.

A ci podniósłszy głos swój, rzekli: Jezusie, Nauczycielu! zmiłuj się nad nami.

14 Dès que Jésus les vit, il dit: Allez, montrez-vous aux prêtres. Et il arriva, pendant qu’ils y allaient, qu’ils furent purifiés.

Które on ujrzawszy, rzekł im: Szedłszy okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że oczyszczeni są.

15 Un d’eux, se voyant purifié, revint sur ses pas, glorifiant Dieu à haute voix;

Ale jeden z nich ujrzawszy, że jest uzdrowiony, wrócił się, wielkim głosem chwaląc Boga;

16 Et il tomba sur sa face aux pieds de Jésus, lui rendant grâces; or celui-ci était Samaritain.

I padł na oblicze swoje u nóg jego, dziękując mu; a ten był Samarytanin.

17 Alors Jésus prenant la parole, dit: Est-ce que les dix n’ont pas été purifiés? et les neuf autres, où sont-ils?

A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaż nie dziesięć jest oczyszczonych, a dziewięć kędy?

18 Il ne s’en est point trouvé qui revînt et rendît gloire à Dieu, si ce n’est cet étranger.

Nie znaleźli się, aby się wrócili, i dali chwałę Bogu, jedno ten cudzoziemiec?

19 Et il lui dit: Lève-toi, va, ta foi t’a sauvé.

I rzekł mu: Wstań, idź, wiara twoja ciebie uzdrowiła.

20 Interrogé par les pharisiens: Quand vient le royaume de Dieu? Leur répondant, il dit: Le royaume de Dieu ne vient point de manière à être remarqué;

A będąc pytany od Faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć królestwo Boże z postrzeżeniem;

21 Et on ne dira point: Il est ici ou il est là. Car voici que le royaume de Dieu est au dedans de vous.

Ani rzeką: Oto tu, albo oto tam jest: albowiem oto królestwo Boże wewnątrz was jest.

22 Il dit ensuite à ses disciples: Viendront des jours où vous désirerez voir un seul des jours du Fils de l’homme, et vous ne le verrez pas.

I rzekł do uczniów: Przyjdą dni, że będziecie żądać, abyście widzieli jeden dzień ze dni Syna człowieczego, ale nie oglądacie.

23 Et on vous dira: Le voici ici et le voilà là. N’y allez point, et ne les suivez point.

I rzeką wam: Oto tu, albo oto tam jest; ale nie chodźcie, ani się za nimi udawajcie.

24 Car, comme l’éclair qui, brillant sous un côté du ciel, lance sa lumière sur tout ce qui est sous le ciel, ainsi sera le Fils de l’homme en son jour.

Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzień swój.

25 Mais il faut auparavant qu’il souffre beaucoup de choses, et qu’il soit rejeté par cette génération.

Ale pierwej musi wiele ucierpieć, i być odrzuconym od narodu tego.

26 Et comme il est arrivé aux jours du Noé, ainsi en sera-t-il aussi dans les jours du Fils de l’homme.

A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego.

27 Ils mangeaient et buvaient; ils se mariaient et mariaient leurs enfants, jusqu’au jour où entra dans l’arche: et le déluge vint et il les perdit tous.

Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, a wytracił wszystkie.

28 Et comme il est arrivé encore aux jours de Lot: ils mangeaient et buvaient, ils achetaient et vendaient, ils plantaient et bâtissaient;

Także też jako się działo za dni Lotowych, jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali.

29 Mais le jour où Lot sortit de Sodome, Dieu fit pleuvoir le feu et le soufre du ciel, et il les perdit tous:

Ale dnia tego, gdy wyszedł Lot z Sodomy, spadł jako deszcz ogień z siarką z nieba, i wytracił wszystkie.

30 Ainsi en sera-t-il le jour où le Fils de l’homme sera révélé.

Takci też będzie w on dzień, którego się Syn człowieczy objawi.

31 En cette heure-là, que celui qui se trouvera sur le toit et dont les meubles sont dans la maison, ne descende point pour les emporter; et que celui qui est dans le champ, ne retourne point non plus en arrière.

Onegoż dnia, byłliby kto na dachu, a naczynia jego w domu, niech nie zstępuje, aby je pobrał; a kto na roli, niech się także nie wraca do tego, co jest pozad.

32 Souvenez-vous de la femme de Lot.

Pamiętajcie na żonę Lotową.

33 Quiconque cherchera à sauver son âme, la perdra; et quiconque la perdra lui donnera la vie.

Ktobykolwiek chciał zachować duszę swoję, straci ją; a kto by ją kolwiek stracił, ożywi ją.

34 Je vous le dis, en cette nuit-là deux personnes seront en un lit, l’un sera pris et l’autre laissé:

Powiadam wam: Onej nocy będą dwaj na jednem łożu; jeden wzięty będzie, a drugi zostawiony.

35 Deux femmes moudront ensemble, l’une sera prise, et l’autre laissée; deux hommes seront dans un champ, l’un sera pris, et l’autre laissé.

Dwie będą mleć z sobą; jedna wzięta będzie, a druga zostawiona.

36 Prenant la parole, les disciples lui dirent: Où, Seigneur?

Dwaj będą na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.

37 Et il répondit: Partout où sera le corps, là aussi s’assembleront les aigles.

A odpowiadając rzekli mu: Gdzież Panie? A on im rzekł: Gdzie będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły.