Luc 14

1 Il arriva que comme Jésus était entré un jour de sabbat dans la maison d’un chef des pharisiens pour y manger du pain, ceux-ci l’observaient.

ಅನನ್ತರಂ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಯೀಶೌ ಪ್ರಧಾನಸ್ಯ ಫಿರೂಶಿನೋ ಗೃಹೇ ಭೋಕ್ತುಂ ಗತವತಿ ತೇ ತಂ ವೀಕ್ಷಿತುಮ್ ಆರೇಭಿರೇ|

2 Et voilà qu’un homme hydropique était devant lui.

ತದಾ ಜಲೋದರೀ ತಸ್ಯ ಸಮ್ಮುಖೇ ಸ್ಥಿತಃ|

3 Or prenant la parole, Jésus dit aux docteurs de la loi et aux pharisiens: Est-il permis de guérir le jour du sabbat?

ತತಃ ಸ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕಾನ್ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ನ ವಾ? ತತಸ್ತೇ ಕಿಮಪಿ ನ ಪ್ರತ್ಯೂಚುಃ|

4 Mais ils gardèrent le silence. Alors Jésus prenant cet homme par la main, le guérit et le renvoya.

ತದಾ ಸ ತಂ ರೋಗಿಣಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕೃತ್ವಾ ವಿಸಸರ್ಜ;

5 Puis, s’adressant à eux, il demanda: Qui de vous, si son âne ou son bœuf tombe dans un puits, ne l’en retire pas aussitôt, même le jour du sabbat?

ತಾನುವಾಚ ಚ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ಗರ್ದ್ದಭೋ ವೃಷಭೋ ವಾ ಚೇದ್ ಗರ್ತ್ತೇ ಪತತಿ ತರ್ಹಿ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ತತ್ಕ್ಷಣಂ ಸ ಕಿಂ ತಂ ನೋತ್ಥಾಪಯಿಷ್ಯತಿ?

6 Et ils ne pouvaient rien répondre à cela.

ತತಸ್ತೇ ಕಥಾಯಾ ಏತಸ್ಯಾಃ ಕಿಮಪಿ ಪ್ರತಿವಕ್ತುಂ ನ ಶೇಕುಃ|

7 Il dit encore cette parabole aux conviés, en voyant comment ils choisissaient les premières places à table:

ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನಮನೋನೀತತ್ವಕರಣಂ ವಿಲೋಕ್ಯ ಸ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾನ್ ಏತದುಪದೇಶಕಥಾಂ ಜಗಾದ,

8 Lorsque tu seras invité à des noces, ne te mets pas à la première place, de peur que quelqu’un plus considéré que toi n’ait été invité aussi,

ತ್ವಂ ವಿವಾಹಾದಿಭೋಜ್ಯೇಷು ನಿಮನ್ತ್ರಿತಃ ಸನ್ ಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನೇ ಮೋಪಾವೇಕ್ಷೀಃ| ತ್ವತ್ತೋ ಗೌರವಾನ್ವಿತನಿಮನ್ತ್ರಿತಜನ ಆಯಾತೇ

9 Et que celui qui t’a invité, toi et lui, ne vienne et ne te dise: Donne cette place à celui-ci; et qu’alors tu n’ailles avec confusion occuper la dernière place.

ನಿಮನ್ತ್ರಯಿತಾಗತ್ಯ ಮನುಷ್ಯಾಯೈತಸ್ಮೈ ಸ್ಥಾನಂ ದೇಹೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಚೇದ್ ವಕ್ಷ್ಯತಿ ತರ್ಹಿ ತ್ವಂ ಸಙ್ಕುಚಿತೋ ಭೂತ್ವಾ ಸ್ಥಾನ ಇತರಸ್ಮಿನ್ ಉಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಉದ್ಯಂಸ್ಯಸಿ|

10 Mais lorsque tu seras invité, va te mettre à la dernière place, afin que, quand viendra celui qui t’a convié, il te dise: Mon ami, monte plus haut. Alors ce sera une gloire pour toi devant ceux qui seront à table avec toi:

ಅಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದೇವ ತ್ವಂ ನಿಮನ್ತ್ರಿತೋ ಗತ್ವಾಽಪ್ರಧಾನಸ್ಥಾನ ಉಪವಿಶ, ತತೋ ನಿಮನ್ತ್ರಯಿತಾಗತ್ಯ ವದಿಷ್ಯತಿ, ಹೇ ಬನ್ಧೋ ಪ್ರೋಚ್ಚಸ್ಥಾನಂ ಗತ್ವೋಪವಿಶ, ತಥಾ ಸತಿ ಭೋಜನೋಪವಿಷ್ಟಾನಾಂ ಸಕಲಾನಾಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ತ್ವಂ ಮಾನ್ಯೋ ಭವಿಷ್ಯಸಿ|

11 Car quiconque s’exalte sera humilié, et quiconque s’humilie sera exalté.

ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಮುನ್ನಮಯತಿ ಸ ನಮಯಿಷ್ಯತೇ, ಕಿನ್ತು ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವಂ ನಮಯತಿ ಸ ಉನ್ನಮಯಿಷ್ಯತೇ|

12 Il disait aussi à celui qui l’avait invité: Lorsque tu donneras à dîner ou à souper, n’appelle ni tes amis, ni tes frères, ni tes parents, ni tes voisins riches, de peur qu’ils ne t’invitent à leur tour, et qu’ils ne te rendent ce qu’ils ont reçu de toi.

ತದಾ ಸ ನಿಮನ್ತ್ರಯಿತಾರಂ ಜನಮಪಿ ಜಗಾದ, ಮಧ್ಯಾಹ್ನೇ ರಾತ್ರೌ ವಾ ಭೋಜ್ಯೇ ಕೃತೇ ನಿಜಬನ್ಧುಗಣೋ ವಾ ಭ್ರಾತೃಗಣೋ ವಾ ಜ್ಞಾತಿಗಣೋ ವಾ ಧನಿಗಣೋ ವಾ ಸಮೀಪವಾಸಿಗಣೋ ವಾ ಏತಾನ್ ನ ನಿಮನ್ತ್ರಯ, ತಥಾ ಕೃತೇ ಚೇತ್ ತೇ ತ್ವಾಂ ನಿಮನ್ತ್ರಯಿಷ್ಯನ್ತಿ, ತರ್ಹಿ ಪರಿಶೋಧೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ|

13 Mais quand tu fais un festin, appelles-y des pauvres, des estropiés, des boiteux et des aveugles:

ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಭೇಜ್ಯಂ ಕರೋಷಿ ತದಾ ದರಿದ್ರಶುಷ್ಕಕರಖಞ್ಜಾನ್ಧಾನ್ ನಿಮನ್ತ್ರಯ,

14 Et tu seras heureux de ce qu’ils n’ont rien à te rendre; car ce te sera rendu à la résurrection des justes.

ತತ ಆಶಿಷಂ ಲಪ್ಸ್ಯಸೇ, ತೇಷು ಪರಿಶೋಧಂ ಕರ್ತ್ತುಮಶಕ್ನುವತ್ಸು ಶ್ಮಶಾನಾದ್ಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನಾಮುತ್ಥಾನಕಾಲೇ ತ್ವಂ ಫಲಾಂ ಲಪ್ಸ್ಯಸೇ|

15 Ce qu’ayant entendu, un de ceux qui étaient à table lui dit: Heureux celui qui mangera du pain dans le royaume de Dieu.

ಅನನ್ತರಂ ತಾಂ ಕಥಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಭೋಜನೋಪವಿಷ್ಟಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಯೋ ಜನ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ರಾಜ್ಯೇ ಭೋಕ್ತುಂ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ ಸಏವ ಧನ್ಯಃ|

16 Mais Jésus lui dit: Un homme fit un grand souper, et y appela beaucoup de monde.

ತತಃ ಸ ಉವಾಚ, ಕಶ್ಚಿತ್ ಜನೋ ರಾತ್ರೌ ಭೇಜ್ಯಂ ಕೃತ್ವಾ ಬಹೂನ್ ನಿಮನ್ತ್ರಯಾಮಾಸ|

17 Et à l’heure du souper, il envoya son serviteur dire aux conviés de venir, parce que tout était prêt.

ತತೋ ಭೋಜನಸಮಯೇ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಲೋಕಾನ್ ಆಹ್ವಾತುಂ ದಾಸದ್ವಾರಾ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಖದ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಸಮಾಸಾದಿತಾನಿ ಸನ್ತಿ, ಯೂಯಮಾಗಚ್ಛತ|

18 Mais ils commencèrent à s’excuser tous ensemble. Le premier lui dit: J’ai acheté une maison de compagne, et il faut que j’aille la voir; je vous prie, excusez-moi.

ಕಿನ್ತು ತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏಕೈಕಂ ಛಲಂ ಕೃತ್ವಾ ಕ್ಷಮಾಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಾಞ್ಚಕ್ರಿರೇ| ಪ್ರಥಮೋ ಜನಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ಕ್ಷೇತ್ರಮೇಕಂ ಕ್ರೀತವಾನಹಂ ತದೇವ ದ್ರಷ್ಟುಂ ಮಯಾ ಗನ್ತವ್ಯಮ್, ಅತಏವ ಮಾಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ತಂ ನಿವೇದಯ|

19 Un second dit: J’ai acheté cinq paires de bœufs, et je vais les essayer; je vous prie, excusez-moi.

ಅನ್ಯೋ ಜನಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ದಶವೃಷಾನಹಂ ಕ್ರೀತವಾನ್ ತಾನ್ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಯಾಮಿ ತಸ್ಮಾದೇವ ಮಾಂ ಕ್ಷನ್ತುಂ ತಂ ನಿವೇದಯ|

20 Et un autre dit: J’ai pris une femme, et c’est pourquoi je ne puis venir.

ಅಪರಃ ಕಥಯಾಮಾಸ, ವ್ಯೂಢವಾನಹಂ ತಸ್ಮಾತ್ ಕಾರಣಾದ್ ಯಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ|

21 Le serviteur étant revenu, rapporta tout ceci à son maître. Alors le père de famille irrité dit à son serviteur: Va vite dans les places et les rues de la ville, et amène ici les pauvres et les estropiés, les aveugles et les boiteux.

ಪಶ್ಚಾತ್ ಸ ದಾಸೋ ಗತ್ವಾ ನಿಜಪ್ರಭೋಃ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಂ ನಿವೇದಯಾಮಾಸ, ತತೋಸೌ ಗೃಹಪತಿಃ ಕುಪಿತ್ವಾ ಸ್ವದಾಸಂ ವ್ಯಾಜಹಾರ, ತ್ವಂ ಸತ್ವರಂ ನಗರಸ್ಯ ಸನ್ನಿವೇಶಾನ್ ಮಾರ್ಗಾಂಶ್ಚ ಗತ್ವಾ ದರಿದ್ರಶುಷ್ಕಕರಖಞ್ಜಾನ್ಧಾನ್ ಅತ್ರಾನಯ|

22 Et le serviteur dit: Seigneur, il a été fait comme tu l’as ordonné, et il y a encore de la place.

ತತೋ ದಾಸೋಽವದತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವತ ಆಜ್ಞಾನುಸಾರೇಣಾಕ್ರಿಯತ ತಥಾಪಿ ಸ್ಥಾನಮಸ್ತಿ|

23 Et le maître dit au serviteur: Va dans les chemins et le long des haies, et force les gens d’entrer, afin que ma maison soit remplie.

ತದಾ ಪ್ರಭುಃ ಪುನ ರ್ದಾಸಾಯಾಕಥಯತ್, ರಾಜಪಥಾನ್ ವೃಕ್ಷಮೂಲಾನಿ ಚ ಯಾತ್ವಾ ಮದೀಯಗೃಹಪೂರಣಾರ್ಥಂ ಲೋಕಾನಾಗನ್ತುಂ ಪ್ರವರ್ತ್ತಯ|

24 Mais je vous le dis, aucun de ceux qui avaient été invités, ne goûtera de mon souper.

ಅಹಂ ಯುಷ್ಮಭ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ, ಪೂರ್ವ್ವನಿಮನ್ತ್ರಿತಾನಮೇಕೋಪಿ ಮಮಾಸ್ಯ ರಾತ್ರಿಭೋಜ್ಯಸ್ಯಾಸ್ವಾದಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ|

25 Or, comme une grande foule de peuple allait avec lui, il se tourna vers eux et leur dit:

ಅನನ್ತರಂ ಬಹುಷು ಲೋಕೇಷು ಯೀಶೋಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ವ್ರಜಿತೇಷು ಸತ್ಸು ಸ ವ್ಯಾಘುಟ್ಯ ತೇಭ್ಯಃ ಕಥಯಾಮಾಸ,

26 Si quelqu’un vient à moi, et ne hait point son père et sa mère, sa femme et ses fils, ses frères et ses sœurs, et même sa propre âme, il ne peut être mon disciple.

ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮಮ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ಸ್ವಸ್ಯ ಮಾತಾ ಪಿತಾ ಪತ್ನೀ ಸನ್ತಾನಾ ಭ್ರಾತರೋ ಭಗಿಮ್ಯೋ ನಿಜಪ್ರಾಣಾಶ್ಚ, ಏತೇಭ್ಯಃ ಸರ್ವ್ವೇಭ್ಯೋ ಮಯ್ಯಧಿಕಂ ಪ್ರೇಮ ನ ಕರೋತಿ, ಸ ಮಮ ಶಿಷ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ|

27 Et qui ne porte point sa croix et ne me suit point, ne peut être mon disciple.

ಯಃ ಕಶ್ಚಿತ್ ಸ್ವೀಯಂ ಕ್ರುಶಂ ವಹನ್ ಮಮ ಪಶ್ಚಾನ್ನ ಗಚ್ಛತಿ, ಸೋಪಿ ಮಮ ಶಿಷ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ|

28 Car qui d’entre vous, voulant bâtir une tour, ne s’assied pas auparavant, pour calculer les dépenses qui sont nécessaires, et s’il a de quoi l’achever?

ದುರ್ಗನಿರ್ಮ್ಮಾಣೇ ಕತಿವ್ಯಯೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ, ತಥಾ ತಸ್ಯ ಸಮಾಪ್ತಿಕರಣಾರ್ಥಂ ಸಮ್ಪತ್ತಿರಸ್ತಿ ನ ವಾ, ಪ್ರಥಮಮುಪವಿಶ್ಯ ಏತನ್ನ ಗಣಯತಿ, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯ ಏತಾದೃಶಃ ಕೋಸ್ತಿ?

29 De peur qu’après avoir posé les fondements, et n’avoir pu l’achever, ceux qui le verront ne se mettent à se moquer de lui,

ನೋಚೇದ್ ಭಿತ್ತಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಶೇಷೇ ಯದಿ ಸಮಾಪಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ,

30 Disant: Cet homme a commencé à bâtir; et il n’a pu achever.

ತರ್ಹಿ ಮಾನುಷೋಯಂ ನಿಚೇತುಮ್ ಆರಭತ ಸಮಾಪಯಿತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್, ಇತಿ ವ್ಯಾಹೃತ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇ ತಮುಪಹಸಿಷ್ಯನ್ತಿ|

31 Ou, quel est le roi qui, devant aller faire la guerre à un autre roi, ne s’assied pas auparavant, et ne songe pas en lui-même, s’il peut, avec dix mille hommes, aller à la rencontre de celui qui vient contre lui avec vingt mille?

ಅಪರಞ್ಚ ಭಿನ್ನಭೂಪತಿನಾ ಸಹ ಯುದ್ಧಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉದ್ಯಮ್ಯ ದಶಸಹಸ್ರಾಣಿ ಸೈನ್ಯಾನಿ ಗೃಹೀತ್ವಾ ವಿಂಶತಿಸಹಸ್ರೇಃ ಸೈನ್ಯೈಃ ಸಹಿತಸ್ಯ ಸಮೀಪವಾಸಿನಃ ಸಮ್ಮುಖಂ ಯಾತುಂ ಶಕ್ಷ್ಯಾಮಿ ನ ವೇತಿ ಪ್ರಥಮಂ ಉಪವಿಶ್ಯ ನ ವಿಚಾರಯತಿ ಏತಾದೃಶೋ ಭೂಮಿಪತಿಃ ಕಃ?

32 Autrement, tandis que celui-ci est encore loin, envoyant une ambassade, il lui fait des propositions de paix.

ಯದಿ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ತರ್ಹಿ ರಿಪಾವತಿದೂರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಸತಿ ನಿಜದೂತಂ ಪ್ರೇಷ್ಯ ಸನ್ಧಿಂ ಕರ್ತ್ತುಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇತ|

33 Ainsi donc, quiconque d’entre vous ne renonce point à tout ce qu’il possède, ne peut être mon disciple.

ತದ್ವದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯಃ ಕಶ್ಚಿನ್ ಮದರ್ಥಂ ಸರ್ವ್ವಸ್ವಂ ಹಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಸ ಮಮ ಶಿಷ್ಯೋ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ಷ್ಯತಿ|

34 Le sel est bon. Mais si le sel perd sa vertu, avec quoi l’assaisonnera-t-on?

ಲವಣಮ್ ಉತ್ತಮಮ್ ಇತಿ ಸತ್ಯಂ, ಕಿನ್ತು ಯದಿ ಲವಣಸ್ಯ ಲವಣತ್ವಮ್ ಅಪಗಚ್ಛತಿ ತರ್ಹಿ ತತ್ ಕಥಂ ಸ್ವಾದುಯುಕ್ತಂ ಭವಿಷ್ಯತಿ?

35 Il n’est plus propre, ni pour la terre, ni pour le fumier; mais il sera jeté dehors. Que celui qui a des oreilles pour entendre, entende.

ತದ ಭೂಮ್ಯರ್ಥಮ್ ಆಲವಾಲರಾಶ್ಯರ್ಥಮಪಿ ಭದ್ರಂ ನ ಭವತಿ; ಲೋಕಾಸ್ತದ್ ಬಹಿಃ ಕ್ಷಿಪನ್ತಿ| ಯಸ್ಯ ಶ್ರೋತುಂ ಶ್ರೋತ್ರೇ ಸ್ತಃ ಸ ಶೃಣೋತು|