Lamentations 5
1 Souvenez-vous, Seigneur, de ce qui nous est arrivé; considérez et regardez notre opprobre.
Iyong alalahanin, Oh Panginoon, kung anong dumating sa amin: iyong masdan, at tingnan ang aming pagkadusta.
2 Notre héritage est passé à des ennemis, nos maisons à des étrangers.
Ang aming mana ay napasa mga taga ibang lupa, ang aming mga bahay ay sa mga taga ibang bayan.
3 Nous sommes devenus comme des orphelins sans pères, et nos mères comme des veuves.
Kami ay mga ulila at walang ama; ang aming mga ina ay parang mga bao.
4 Nous avons bu notre eau à prix d’argent, nous avons acheté chèrement notre bois.
Aming ininom ang aming tubig sa halaga ng salapi; ang aming kahoy ay ipinagbibili sa amin.
5 Nous étions conduits par des chaînes attachées à nos cous, à ceux qui étaient fatigués on ne donnait pas de repos.
Ang mga manghahabol sa amin ay nangasa aming mga leeg: kami ay mga pagod, at walang kapahingahan.
6 Nous avons donné la main à l’Egypte et aux Assyriens, afin de nous rassasier de pain.
Kami ay nakipagkamay sa mga taga Egipto, at sa mga taga Asiria, upang mangabusog ng tinapay.
7 Nos pères ont péché, et ils ne sont plus; et nous, nous avons porté leurs iniquités.
Ang aming mga magulang ay nagkasala at wala na; At aming pinasan ang kanilang mga kasamaan.
8 Des esclaves nous ont dominés; il n’y a eu personne qui nous arrachât de leur main.
Mga alipin ay nangagpupuno sa amin: walang magligtas sa amin sa kanilang kamay.
9 Au péril de nos âmes, nous allions nous chercher du pain à la face du glaive du désert.
Aming tinatamo ang aming tinapay sa pamamagitan ng kapahamakan ng aming buhay, dahil sa tabak sa ilang.
10 Notre peau, comme un four, a été brûlée par les ardeurs de la faim.
Ang aming balat ay maitim na parang hurno, dahil sa maningas na init ng kagutom.
11 Ils ont humilié des femmes dans Sion, et des vierges dans les cités de Juda,
Kanilang dinahas ang mga babae, sa Sion, ang mga dalaga sa mga bayan ng Juda.
12 Des princes ont été pendus par la main; on n’a pas révéré la face des vieillards.
Ang mga prinsipe ay nangabibitin ng kanilang kamay: ang mga mukha ng mga matanda ay hindi iginagalang.
13 Ils ont indignement abusé des jeunes hommes; et des enfants ont succombé sous le bois.
Ang mga binata ay nangagpapasan ng gilingan, at ang mga bata ay nangadudulas sa lilim ng kahoy.
14 Des vieillards ont abandonné les portes, et de jeunes hommes, le chœur des joueurs de psaltérion.
Ang mga matanda ay wala na sa pintuang-bayan. Ang mga binata'y wala na sa kanilang mga tugtugin.
15 La joie de notre âme a fait défaut; notre chœur a été changé en deuil.
Ang kagalakan ng aming puso ay naglikat; ang aming sayaw ay napalitan ng tangisan.
16 Elle est tombée, la couronne de notre tête; malheur à nous, parce que nous avons péché!
Ang putong ay nahulog mula sa aming ulo: sa aba namin! sapagka't kami ay nangagkasala.
17 À cause de cela, notre cœur est devenu triste; pour cela, nos yeux se sont couverts de ténèbres.
Dahil dito ang aming puso ay nanglulupaypay; dahil sa mga bagay na ito ay nagdidilim ang aming mga mata;
18 À cause de la montagne de Sion, qui a été détruite, les renards s’y sont promenés.
Dahil sa bundok ng Sion na nasira; nilalakaran ng mga zora.
19 Mais vous, Seigneur, vous demeurerez éternellement; votre trône subsistera dans toutes les générations.
Ikaw, Oh Panginoon, nananatili magpakailan man: ang iyong luklukan ay sa sali't saling lahi.
20 Pourquoi nous oublierez-vous à jamais? Pourquoi nous abandonnerez-vous dans la longueur des jours?
Bakit mo kami nililimot magpakailan man, at pinababayaan mo kaming totoong malaon?
21 Convertissez-nous à vous, et nous serons convertis; Seigneur, renouvelez nos jours comme au commencement.
Manumbalik ka sa amin, Oh Panginoon, at kami ay manunumbalik: baguhin mo ang aming mga araw na gaya nang una.
22 Mais nous rejetant, vous nous avez repoussés; vous êtes extrêmement irrité contre nous.
Nguni't itinakuwil mo kaming lubos, ikaw ay totoong napoot sa amin.
