< Lamentations 3 >

1 Je suis un homme voyant ma misère sous la verge de son indignation.
Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres et non à la lumière.
Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
3 C’est seulement contre moi qu’il tourne et retourne sa main durant tout le jour.
Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
4 Il a fait vieillir ma peau et ma chair, il a brisé mes os.
Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
5 Il a bâti autour de moi, et il m’a environné de fiel et de peine.
Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
6 Il m’a mis dans des lieux ténébreux comme les morts éternels.
W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
7 Il a bâti autour de moi, afin que je ne sorte pas; il a appesanti mes fers aux pieds.
Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
8 Mais lors même que je crierais et que je prierais, il a repoussé ma prière.
A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
9 Il a fermé mes voies avec des pierres de taille, il a détruit mes sentiers.
Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
10 Il est devenu pour moi un ours en embuscade, un lion dans des lieux cachés.
Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
11 Il a détruit mes sentiers et il m’a brisé, il m’a mis dans la désolation.
Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
12 Il a tendu son arc, il m’a fait comme le but de ses flèches.
Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
13 Il a lancé dans mes reins les filles de son carquois.
Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
14 Je suis devenu la raillerie de tout mon peuple, leur chanson durant tout le jour.
Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
15 Il m’a rempli d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.
Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
16 Et il a brisé toutes mes dents, il m’a nourri de cendre.
Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
17 Et mon âme a été éloignée de la paix, et j’ai oublié le bonheur.
Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
18 Et j’ai dit: Elle a péri, ma fin, et ce que j’espérais du Seigneur.
I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
19 Souvenez-vous de ma pauvreté, et de l’excès commis contre moi, de l’absinthe et du fiel.
Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
20 J’en conserverai toujours la mémoire, et mon âme séchera en moi de douleur.
Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
21 Je repasserai ces choses dans mon cœur, c’est pourquoi j’espérerai.
Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
22 C’est grâce aux miséricordes du Seigneur que nous n’avons pas été consumés; c’est parce que ses bontés n’ont pas fait défaut.
Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
23 Elles se renouvellent au point du jour; votre fidélité est grande.
Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
24 Mon partage est le Seigneur, a dit mon âme; à cause de cela je l’attendrai.
Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
25 Le Seigneur est bon à ceux qui espèrent en lui, à l’âme qui le recherche.
Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
26 Il est bon d’attendre en silence le salut de Dieu.
Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
27 Il est bon à l’homme de porter un joug dès sa jeunesse.
Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
28 Il s’assiéra solitaire, et il se taira, parce qu’il a mis ce joug sur lui.
Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
29 Il mettra sa bouche dans la poussière, pourvoir si par hasard il y a espérance.
Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
30 Il tendra la joue à celui qui le frappera, il sera rassasié d’opprobres.
Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
31 Parce que le Seigneur ne rejettera pas toujours;
Bo Pan na wieki nie odrzuca;
32 Parce que s’il a rejeté, il aura aussi pitié selon la multitude de ses miséricordes.
Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
33 Car il n’a pas humilié d’après son cœur, il n’a pas rejeté les fils des hommes,
Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
34 Afin de fouler sous ses pieds tous les captifs de la terre,
Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
35 Afin de faire incliner le droit de l’homme devant la face du Très-Haut.
Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
36 Perdre un homme dans son jugement, le Seigneur ne le sait pas.
Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
37 Qui est celui qui a dit qu’une chose se fît, le Seigneur ne l’ayant pas commandé?
Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
38 De la bouche du Très-Haut, les maux et les biens ne sortiront-ils pas?
Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
39 Pourquoi a murmuré l’homme vivant, l’homme, de la punition de ses péchés?
Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
40 Scrutons nos voies, interrogeons-les, et retournons au Seigneur.
Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
41 Elevons nos cœurs avec nos mains vers le Seigneur qui est dans les cieux.
Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
42 Nous, nous avons iniquement agi, et au courroux nous vous avons provoqué, c’est pour cela que vous êtes inexorable.
Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
43 Vous vous êtes enveloppé dans votre fureur, et vous nous avez frappés; vous avez tué et vous n’avez pas épargné.
Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
44 Vous avez mis une nuée devant vous, afin que la prière ne passe pas.
Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
45 Comme une plante arrachée et rejetée, vous m’avez mis au milieu des peuples.
Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
46 Tous nos ennemis ont ouvert la bouche contre nous.
Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
47 La prophétie nous est devenue effroi, lacs et ruine.
Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
48 Mon œil a fait couler des courants d’eaux sur la ruine de la fille de mon peuple.
Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
49 Mon œil s’est affligé, et ne s’est pas tu, de ce qu’il n’y avait point de repos,
Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
50 Jusqu’à ce que le Seigneur regardât et vît des cieux.
Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
51 Mon œil a tourmenté mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.
Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
52 Ils m’ont pris à la chasse comme un oiseau, mes ennemis, sans sujet.
Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
53 Ma vie est tombée dans la fosse, et ils ont posé une pierre sur moi.
Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
54 Des eaux se sont débordées sur ma tête; j’ai dit: Je suis perdu.
Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
55 J’ai invoqué votre nom, Seigneur, du lac le plus profond.
Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
56 Vous avez entendu ma voix; ne détournez pas votre oreille de mes sanglots et de mes cris.
Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
57 Vous vous êtes approché de moi un jour, quand je vous ai invoqué; vous avez dit: Ne crains pas.
Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
58 Vous avez jugé, Seigneur, la cause de mon âme, rédempteur de ma vie.
Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
59 Vous avez vu. Seigneur, leur iniquité contre moi; jugez leur jugement.
Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
60 Vous avez vu toute leur fureur, toutes leurs pensées contre moi.
Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
61 Vous avez entendu leurs outrages, Seigneur, toutes leurs pensées contre moi;
Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
62 Les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et leurs projets contre moi tout le jour.
Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
63 Quand ils sont assis, et quand ils se lèvent, voyez, je suis l’objet de leurs chansons.
Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
64 THAU. Vous leur rendrez la pareille, Seigneur, selon les œuvres de leurs mains.
Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
65 THAU. Vous leur mettrez comme un bouclier sur le cœur, la peine dont vous les accablerez.
Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
66 THAU. Vous les poursuivrez dans votre fureur, et vous les briserez sous le ciel. Seigneur.
Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!

< Lamentations 3 >