Lamentations 3

1 Je suis un homme voyant ma misère sous la verge de son indignation.

Mi estas la viro, kiu spertis suferon sub la vergo de Lia kolero.

2 Il m’a conduit et amené dans les ténèbres et non à la lumière.

Min Li kondukis kaj irigis en mallumon, ne en lumon.

3 C’est seulement contre moi qu’il tourne et retourne sa main durant tout le jour.

Nur sur min Li turnas Sian manon ĉiutage denove.

4 Il a fait vieillir ma peau et ma chair, il a brisé mes os.

Li maljunigis mian karnon kaj haŭton, rompis miajn ostojn.

5 Il a bâti autour de moi, et il m’a environné de fiel et de peine.

Li konstruis ĉirkaŭ mi, ĉirkaŭis min per maldolĉaĵoj kaj malfacilaĵoj.

6 Il m’a mis dans des lieux ténébreux comme les morts éternels.

En mallumon Li lokis min, kiel porĉiamajn mortintojn.

7 Il a bâti autour de moi, afin que je ne sorte pas; il a appesanti mes fers aux pieds.

Li ĉirkaŭbaris min, ke mi ne povu eliri; Li ligis min per pezaj ĉenoj.

8 Mais lors même que je crierais et que je prierais, il a repoussé ma prière.

Kvankam mi krias kaj vokas, Li kovras Siajn orelojn antaŭ mia preĝo.

9 Il a fermé mes voies avec des pierres de taille, il a détruit mes sentiers.

Li baris miajn vojojn per hakitaj ŝtonoj; Li kurbigis miajn vojetojn.

10 Il est devenu pour moi un ours en embuscade, un lion dans des lieux cachés.

Li estas por mi kiel urso en embusko, kiel leono en kaŝita loko.

11 Il a détruit mes sentiers et il m’a brisé, il m’a mis dans la désolation.

Li depuŝis min de miaj vojoj, kaj disŝiris min; Li faris min objekto de teruro.

12 Il a tendu son arc, il m’a fait comme le but de ses flèches.

Li streĉis Sian pafarkon, kaj starigis min kiel celon por Siaj sagoj.

13 Il a lancé dans mes reins les filles de son carquois.

En miajn renojn Li pafis la filojn de Sia sagujo.

14 Je suis devenu la raillerie de tout mon peuple, leur chanson durant tout le jour.

Mi fariĝis mokataĵo por mia tuta popolo, ilia ĉiutaga rekantaĵo.

15 Il m’a rempli d’amertume, il m’a enivré d’absinthe.

Li satigis min per maldolĉaĵo, trinkoplenigis min per vermuto.

16 Et il a brisé toutes mes dents, il m’a nourri de cendre.

Li disrompis miajn dentojn en malgrandajn pecojn, Li enpuŝis min en cindron.

17 Et mon âme a été éloignée de la paix, et j’ai oublié le bonheur.

Mia animo estas forpuŝita for de paco; bonstaton mi forgesis.

18 Et j’ai dit: Elle a péri, ma fin, et ce que j’espérais du Seigneur.

Kaj mi diris: Pereis mia forto kaj mia espero al la Eternulo.

19 Souvenez-vous de ma pauvreté, et de l’excès commis contre moi, de l’absinthe et du fiel.

La memoro pri mia mizero kaj miaj suferoj estas vermuto kaj galo.

20 J’en conserverai toujours la mémoire, et mon âme séchera en moi de douleur.

Konstante rememorante tion, senfortiĝas en mi mia animo.

21 Je repasserai ces choses dans mon cœur, c’est pourquoi j’espérerai.

Sed tion mi respondas al mia koro, kaj tial mi esperas:

22 C’est grâce aux miséricordes du Seigneur que nous n’avons pas été consumés; c’est parce que ses bontés n’ont pas fait défaut.

Ĝi estas favorkoreco de la Eternulo, ke ni ne tute pereis; ĉar Lia kompatemeco ne finiĝis,

23 Elles se renouvellent au point du jour; votre fidélité est grande.

Sed ĉiumatene ĝi renoviĝas; granda estas Via fideleco.

24 Mon partage est le Seigneur, a dit mon âme; à cause de cela je l’attendrai.

Mia parto estas la Eternulo, diras mia animo; tial mi esperas al Li.

25 Le Seigneur est bon à ceux qui espèrent en lui, à l’âme qui le recherche.

La Eternulo estas bona por tiuj, kiuj esperas al Li, por la animo, kiu serĉas Lin.

26 Il est bon d’attendre en silence le salut de Dieu.

Bone estas esperi pacience helpon de la Eternulo.

27 Il est bon à l’homme de porter un joug dès sa jeunesse.

Bone estas al la homo, kiu portas jugon en sia juneco;

28 Il s’assiéra solitaire, et il se taira, parce qu’il a mis ce joug sur lui.

Li sidas solece kaj silentas, kiam li estas ŝarĝita;

29 Il mettra sa bouche dans la poussière, pourvoir si par hasard il y a espérance.

Li metas sian buŝon en polvon, kredante, ke ekzistas espero;

30 Il tendra la joue à celui qui le frappera, il sera rassasié d’opprobres.

Li donas sian vangon al tiu, kiu lin batas; li satigas sin per malhonoro.

31 Parce que le Seigneur ne rejettera pas toujours;

Ĉar ne por eterne forlasas la Sinjoro;

32 Parce que s’il a rejeté, il aura aussi pitié selon la multitude de ses miséricordes.

Se Li iun suferigas, Li ankaŭ kompatas pro Sia granda favorkoreco;

33 Car il n’a pas humilié d’après son cœur, il n’a pas rejeté les fils des hommes,

Ĉar ne el Sia koro Li sendas mizeron kaj suferon al la homoj.

34 Afin de fouler sous ses pieds tous les captifs de la terre,

Kiam oni premas sub siaj piedoj ĉiujn malliberulojn de la tero,

35 Afin de faire incliner le droit de l’homme devant la face du Très-Haut.

Kiam oni forklinas la rajton de homo antaŭ la vizaĝo de la Plejaltulo,

36 Perdre un homme dans son jugement, le Seigneur ne le sait pas.

Kiam oni estas maljusta kontraŭ homo en lia juĝa afero — Ĉu la Sinjoro tion ne vidas?

37 Qui est celui qui a dit qu’une chose se fît, le Seigneur ne l’ayant pas commandé?

Kiu povas per sia diro atingi, ke io fariĝu, se la Sinjoro tion ne ordonis?

38 De la bouche du Très-Haut, les maux et les biens ne sortiront-ils pas?

Ĉu ne el la buŝo de la Plejaltulo eliras la decidoj pri malbono kaj pri bono?

39 Pourquoi a murmuré l’homme vivant, l’homme, de la punition de ses péchés?

Kial murmuras homo vivanta? Ĉiu murmuru kontraŭ siaj pekoj.

40 Scrutons nos voies, interrogeons-les, et retournons au Seigneur.

Ni trarigardu kaj esploru nian konduton, kaj ni revenu al la Eternulo;

41 Elevons nos cœurs avec nos mains vers le Seigneur qui est dans les cieux.

Ni levu nian koron kaj niajn manojn al Dio en la ĉielo.

42 Nous, nous avons iniquement agi, et au courroux nous vous avons provoqué, c’est pour cela que vous êtes inexorable.

Ni pekis kaj malobeis, kaj Vi ne pardonis.

43 Vous vous êtes enveloppé dans votre fureur, et vous nous avez frappés; vous avez tué et vous n’avez pas épargné.

Vi kovris Vin per kolero kaj persekutis nin; Vi mortigis, Vi ne kompatis.

44 Vous avez mis une nuée devant vous, afin que la prière ne passe pas.

Vi kovris Vin per nubo, por ke ne atingu Vin la preĝo.

45 Comme une plante arrachée et rejetée, vous m’avez mis au milieu des peuples.

Vi faris nin balaindaĵo kaj abomenindaĵo inter la popoloj.

46 Tous nos ennemis ont ouvert la bouche contre nous.

Malfermegis kontraŭ ni sian buŝon ĉiuj niaj malamikoj.

47 La prophétie nous est devenue effroi, lacs et ruine.

Teruro kaj pereo trafis nin, ruinigo kaj malfeliĉo.

48 Mon œil a fait couler des courants d’eaux sur la ruine de la fille de mon peuple.

Torentojn da akvo verŝas mia okulo pri la malfeliĉo de la filino de mia popolo.

49 Mon œil s’est affligé, et ne s’est pas tu, de ce qu’il n’y avait point de repos,

Mia okulo fluigas kaj ne ĉesas, ne ekzistas por ĝi halto,

50 Jusqu’à ce que le Seigneur regardât et vît des cieux.

Ĝis la Eternulo ekrigardos kaj ekvidos de la ĉielo.

51 Mon œil a tourmenté mon âme à cause de toutes les filles de ma ville.

Mia okulo suferigas mian animon pri ĉiuj filinoj de mia urbo.

52 Ils m’ont pris à la chasse comme un oiseau, mes ennemis, sans sujet.

Senkaŭze ĉasas min kiel birdon miaj malamikoj;

53 Ma vie est tombée dans la fosse, et ils ont posé une pierre sur moi.

Ili pereigas mian vivon en kavo, ili ĵetas sur min ŝtonojn.

54 Des eaux se sont débordées sur ma tête; j’ai dit: Je suis perdu.

Akvo leviĝis kontraŭ mian kapon, kaj mi diris: Mi tute pereis.

55 J’ai invoqué votre nom, Seigneur, du lac le plus profond.

Mi vokis Vian nomon, ho Eternulo, el la profunda kavo;

56 Vous avez entendu ma voix; ne détournez pas votre oreille de mes sanglots et de mes cris.

Vi aŭdis mian voĉon; ne kovru Vian orelon antaŭ mia vokado pri liberigo.

57 Vous vous êtes approché de moi un jour, quand je vous ai invoqué; vous avez dit: Ne crains pas.

Vi alproksimiĝis, kiam mi vokis al Vi; Vi diris: Ne timu.

58 Vous avez jugé, Seigneur, la cause de mon âme, rédempteur de ma vie.

Vi, ho Sinjoro, defendis mian juĝaferon; Vi liberigis mian vivon.

59 Vous avez vu. Seigneur, leur iniquité contre moi; jugez leur jugement.

Vi vidis, ho Eternulo, la maljustaĵon, kiun mi suferas; juĝu mian aferon.

60 Vous avez vu toute leur fureur, toutes leurs pensées contre moi.

Vi vidis ilian tutan venĝon, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi.

61 Vous avez entendu leurs outrages, Seigneur, toutes leurs pensées contre moi;

Vi aŭdis ilian insultadon, ho Eternulo, ĉiujn iliajn intencojn kontraŭ mi,

62 Les lèvres de ceux qui s’élèvent contre moi, et leurs projets contre moi tout le jour.

La parolojn de tiuj, kiuj leviĝis kontraŭ min, kaj iliajn pensojn kontraŭ mi dum la tuta tago.

63 Quand ils sont assis, et quand ils se lèvent, voyez, je suis l’objet de leurs chansons.

Rigardu, kiam ili sidas kaj kiam ili leviĝas; mi ĉiam estas ilia rekantaĵo.

64 THAU. Vous leur rendrez la pareille, Seigneur, selon les œuvres de leurs mains.

Redonu al ili repagon, ho Eternulo, laŭ la faroj de iliaj manoj.

65 THAU. Vous leur mettrez comme un bouclier sur le cœur, la peine dont vous les accablerez.

Donu al ili doloron en la koro, sentigu al ili Vian malbenon.

66 THAU. Vous les poursuivrez dans votre fureur, et vous les briserez sous le ciel. Seigneur.

Persekutu ilin en kolero, kaj ekstermu ilin el sub la ĉielo de la Eternulo.