Jean 21
1 Après cela, Jésus se manifesta de nouveau à ses disciples près de la mer de Tibériade. Or il se manifesta ainsi.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਿਬਿਰਿਯਾਜਲਧੇਸ੍ਤਟੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਪਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਯਾਖ੍ਯਾਨਮਿਦਮ੍|
2 Simon Pierre et Thomas, appelé Didyme, Nathanaël, qui était de Cana en Galilée, les fils de Zébédée, et deux autres de ses disciples, se trouvaient ensemble.
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਃ ਯਮਜਥੋਮਾ ਗਾਲੀਲੀਯਕਾੰਨਾਨਗਰਨਿਵਾਸੀ ਨਿਥਨੇਲ੍ ਸਿਵਦੇਃ ਪੁਤ੍ਰਾਵਨ੍ਯੌ ਦ੍ਵੌ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਚੈਤੇਸ਼਼੍ਵੇਕਤ੍ਰ ਮਿਲਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰੋ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਨ੍ ਧਰ੍ਤੁੰ ਯਾਮਿ|
3 Simon Pierre leur dit: Je vais pêcher. Ils lui dirent: Nous y allons aussi avec vous. Ils s’en allèrent donc et montèrent dans la barque, et cette nuit-là ils ne prirent rien.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਵਯਮਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਯਾਮਃ ਤਦਾ ਤੇ ਬਹਿਰ੍ਗਤਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਨਾਵਮ੍ ਆਰੋਹਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯਾਂ ਰਜਨ੍ਯਾਮ੍ ਏਕਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍|
4 Mais le matin venu, Jésus parut sur le rivage; les disciples néanmoins ne connurent point que c’était Jésus.
ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਟੇ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍|
5 Jésus leur dit donc: Enfants, n’avez-vous rien à manger? Ils répondirent: Non.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਪ੍ਰੁʼੱਛਤ੍, ਹੇ ਵਤ੍ਸਾ ਸੰਨਿਧੌ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ? ਤੇ(ਅ)ਵਦਨ੍ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
6 Il leur dit: Jetez le filet à droite de la barque, et vous en trouverez. Ils le jetèrent donc, et ils ne pouvaient le tirer, à cause de la multitude des poissons.
ਤਦਾ ਸੋ(ਅ)ਵਦਤ੍ ਨੌਕਾਯਾ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਜਾਲੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ ਤਤੋ ਲਪ੍ਸ੍ਯਧ੍ਵੇ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੈ ਰ੍ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਤੇ ਜਾਲੇ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾ ਏਤਾਵਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਤਨ੍ ਯੇਨ ਤੇ ਜਾਲਮਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯ ਨੋੱਤੋਲਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ|
7 Alors le disciple que Jésus aimait dit à Pierre: C’est le Seigneur. Lorsque Simon Pierre eut entendu que c’était le Seigneur, il se ceignit de sa tunique (car il était nu), et se jeta dans la mer.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪ੍ਰਿਯਤਮਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪਿਤਰਾਯਾਕਥਯਤ੍ ਏਸ਼਼ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਭਵੇਤ੍, ਏਸ਼਼ ਪ੍ਰਭੁਰਿਤਿ ਵਾਚੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵੈਵ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਨਗ੍ਨਤਾਹੇਤੋ ਰ੍ਮਤ੍ਸ੍ਯਧਾਰਿਣ ਉੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਯ ਹ੍ਰਦੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਲਮ੍ਫਯਤ੍|
8 Les autres disciples vinrent avec la barque (car ils n’étaient éloignés de la terre que d’environ deux cents coudées), tirant le filet plein de poissons.
ਅਪਰੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਮਤ੍ਸ੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਾਲਮ੍ ਆਕਰ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਨੌਕਾਂ ਵਾਹਯਿਤ੍ਵਾ ਕੂਲਮਾਨਯਨ੍ ਤੇ ਕੂਲਾਦ੍ ਅਤਿਦੂਰੇ ਨਾਸਨ੍ ਦ੍ਵਿਸ਼ਤਹਸ੍ਤੇਭ੍ਯੋ ਦੂਰ ਆਸਨ੍ ਇਤ੍ਯਨੁਮੀਯਤੇ|
9 Or dès qu’ils furent descendus à terre, ils virent des charbons préparés et du poisson placé dessus, et du pain.
ਤੀਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੈਸ੍ਤੈਸ੍ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਜ੍ਵਲਿਤਾਗ੍ਨਿਸ੍ਤਦੁਪਰਿ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਃ ਪੂਪਾਸ਼੍ਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਃ|
10 Jésus leur dit: Apportez quelques-uns des poissons que vous avez pris à l’instant.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਾਨ੍ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਨ੍ ਅਧਰਤ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਤਿਪਯਾਨ੍ ਆਨਯਤ|
11 Simon Pierre monta dans la barque, et tira à terre le filet plein de cent cinquante-trois gros poissons. Et quoiqu’il y en eût tant, le filet ne fut pas rompu.
ਅਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਗਤ੍ਵਾ ਬ੍ਰੁʼਹਦ੍ਭਿਸ੍ਤ੍ਰਿਪਞ੍ਚਾਸ਼ਦਧਿਕਸ਼ਤਮਤ੍ਸ੍ਯੈਃ ਪਰਿਪੂਰ੍ਣੰ ਤੱਜਾਲਮ੍ ਆਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਯੋਦਤੋਲਯਤ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਾਵਦ੍ਭਿ ਰ੍ਮਤ੍ਸ੍ਯੈਰਪਿ ਜਾਲੰ ਨਾਛਿਦ੍ਯਤ|
12 Jésus leur dit: Venez, mangez. Et chacun de ceux qui prenaient part au repas n’osait lui demander: Qui êtes-vous? sachant que c’était le Seigneur.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍ ਯੂਯਮਾਗਤ੍ਯ ਭੁੰਗ੍ਧ੍ਵੰ; ਤਦਾ ਸਏਵ ਪ੍ਰਭੁਰਿਤਿ ਜ੍ਞਾਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਃ? ਇਤਿ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾ ਨਾਭਵਤ੍|
13 Et Jésus vint, prit le pain, et le leur donna, et le poisson pareillement.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਾਗਤ੍ਯ ਪੂਪਾਨ੍ ਮਤ੍ਸ੍ਯਾਂਸ਼੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪਰ੍ੱਯਵੇਸ਼਼ਯਤ੍|
14 Ce fut la troisième fois que Jésus se manifesta à ses disciples, après qu’il fut ressuscité d’entre les morts.
ਇੱਥੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁੱਥਾਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍|
15 Lors donc qu’ils eurent mangé, Jésus dit à Simon Pierre: Simon, fils de Jean, m’aimes-tu plus que ceux-ci? Il lui répondit: Oui, Seigneur, vous savez que je vous aime. Jésus lui dit: Pais mes agneaux.
ਭੋਜਨੇ ਸਮਾਪ੍ਤੇ ਸਤਿ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਹੇ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿਮ੍ ਏਤੇਭ੍ਯੋਧਿਕੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੀਯਸੇ? ਤਤਃ ਸ ਉਦਿਤਵਾਨ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਭੋ ਤ੍ਵਯਿ ਪ੍ਰੀਯੇ(ਅ)ਹੰ ਤਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਗਣੰ ਪਾਲਯ|
16 Il lui dit de nouveau: Simon, fils de Jean, m’aimes-tu? Il lui répondit: Oui, Seigneur, vous savez que je vous aime. Jésus lui dit: Pais mes agneaux.
ਤਤਃ ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਹੇ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੀਯਸੇ? ਤਤਃ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਭੋ ਤ੍ਵਯਿ ਪ੍ਰੀਯੇ(ਅ)ਹੰ ਤਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਮੇਸ਼਼ਗਣੰ ਪਾਲਯ|
17 Il lui dit une troisième fois: Simon, fils de Jean, m’aimes-tu? Pierre fut contristé qu’il lui eût dit une troisième fois: M’aimes-tu? Et il lui répondit: Seigneur, vous connaissez toutes choses, vous savez que je vous aime. Jésus lui dit: Pais mes brebis.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਹੇ ਯੂਨਸਃ ਪੁਤ੍ਰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਮਯਿ ਪ੍ਰੀਯਸੇ? ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਿਤਰੋ ਦੁਃਖਿਤੋ ਭੂਤ੍ਵਾ(ਅ)ਕਥਯਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਤਃ ਕਿਮਪ੍ਯਗੋਚਰੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਤ੍ਵੱਯਹੰ ਪ੍ਰੀਯੇ ਤਦ੍ ਭਵਾਨ੍ ਜਾਨਾਤਿ; ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਮੇਸ਼਼ਗਣੰ ਪਾਲਯ|
18 En vérité, en vérité, je te le dis: Quand tu étais jeune, tu te ceignais toi-même, et tu allais où tu voulais. Mais quand tu seras vieux, tu étendras les mains, et un autre te ceindra et te conduira où tu ne voudras pas.
ਅਹੰ ਤੁਭ੍ਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਕਥਯਾਮਿ ਯੌਵਨਕਾਲੇ ਸ੍ਵਯੰ ਬੱਧਕਟਿ ਰ੍ਯਤ੍ਰੇੱਛਾ ਤਤ੍ਰ ਯਾਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿਤਃ ਪਰੰ ਵ੍ਰੁʼੱਧੇ ਵਯਸਿ ਹਸ੍ਤੰ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਸਿ, ਅਨ੍ਯਜਨਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਬੱਧ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਤਵੇੱਛਾ ਨ ਭਵਤਿ ਤ੍ਵਾਂ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਨੇਸ਼਼੍ਯਤਿ|
19 Or il dit cela, indiquant par quelle mort il devait glorifier Dieu. Et lorsqu’il eut ainsi parlé, il lui dit: Suis-moi.
ਫਲਤਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਮਰਣੇਨ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦ੍ ਬੋਧਯਿਤੁੰ ਸ ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍| ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤੇ ਸਤਿ ਸ ਤਮਵੋਚਤ੍ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛ|
20 Pierre s’étant retourné, vit venir après lui le disciple que Jésus aimait, qui s’était aussi reposé pendant la cène sur son sein, et dit: Seigneur, qui est celui qui vous trahira?
ਯੋ ਜਨੋ ਰਾਤ੍ਰਿਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ੋ(ਅ)ਵਲਮ੍ਬ੍ਯ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਕੋ ਭਵਨ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਤੰ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪ੍ਰਿਯਤਮਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛਨ੍ਤੰ
21 Pierre donc l’ayant vu, demanda à Jésus: Seigneur, mais celui-ci, que deviendra-t-il?
ਪਿਤਰੋ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ੱਤ੍ਯ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਏਤਸ੍ਯ ਮਾਨਵਸ੍ਯ ਕੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
22 Jésus lui répondit: Je veux qu’il demeure ainsi jusqu’à ce que je vienne, que l’importe? Toi, suis-moi.
ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਮਮ ਪੁਨਰਾਗਮਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਯਦਿ ਤੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਿ ਤਤ੍ਰ ਤਵ ਕਿੰ? ਤ੍ਵੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਆਗੱਛ|
23 Le bruit courut donc parmi les frères que ce disciple ne mourrait point. Cependant Jésus ne lui dit pas: Il ne mourra point; mais: Je veux qu’il demeure ainsi jusqu’à ce que je vienne, que t’importe?
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਨ ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਗਣਮਧ੍ਯੇ ਕਿੰਵਦਨ੍ਤੀ ਜਾਤਾ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨ ਮਰਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਨਾਵਦਤ੍ ਕੇਵਲੰ ਮਮ ਪੁਨਰਾਗਮਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਯਦਿ ਤੰ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਾਮਿ ਤਤ੍ਰ ਤਵ ਕਿੰ? ਇਤਿ ਵਾਕ੍ਯਮ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍|
24 C’est ce même disciple qui rend témoignage de ces choses, et qui les a écrites; et nous savons que son témoignage est vrai.
ਯੋ ਜਨ ਏਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਅਤ੍ਰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਸਏਵ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ, ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਪ੍ਰਮਾਣਮਿਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
25 Il y a encore beaucoup d’autres choses que Jésus a faites; si elles étaient écrites en détail, je ne pense pas que le monde lui-même pût contenir les livres qu’il faudrait écrire.
ਯੀਸ਼ੁਰੇਤੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਪਰਾਣ੍ਯਪਿ ਬਹੂਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਯਦ੍ਯੇਕੈਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਲਿਖ੍ਯਨ੍ਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਗ੍ਰਨ੍ਥਾ ਏਤਾਵਨ੍ਤੋ ਭਵਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਧਾਰਣੇ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨ ਭਵਤਿ| ਇਤਿ||
