Jean 20
1 Or le premier jour de la semaine, au matin, quand les ténèbres duraient encore, Marie-Madeleine vint au sépulcre, et vit la pierre ôtée du tombeau.
അനന്തരം സപ്താഹസ്യ പ്രഥമദിനേ ഽതിപ്രത്യൂഷേ ഽന്ധകാരേ തിഷ്ഠതി മഗ്ദലീനീ മരിയമ് തസ്യ ശ്മശാനസ്യ നികടം ഗത്വാ ശ്മശാനസ്യ മുഖാത് പ്രസ്തരമപസാരിതമ് അപശ്യത്|
2 Elle courut donc et vint à Simon Pierre et à l’autre disciple que Jésus aimait, et leur dit: Ils ont enlevé le Seigneur du sépulcre, et nous ne savons où ils l’ont mis.
പശ്ചാദ് ധാവിത്വാ ശിമോൻപിതരായ യീശോഃ പ്രിയതമശിഷ്യായ ചേദമ് അകഥയത്, ലോകാഃ ശ്മശാനാത് പ്രഭും നീത്വാ കുത്രാസ്ഥാപയൻ തദ് വക്തും ന ശക്നോമി|
3 Pierre donc sortit avec l’autre disciple, et ils vinrent au sépulcre.
അതഃ പിതരഃ സോന്യശിഷ്യശ്ച ബർഹി ർഭുത്വാ ശ്മശാനസ്ഥാനം ഗന്തുമ് ആരഭേതാം|
4 Ils couraient tous deux ensemble; mais l’autre disciple courut plus vite que Pierre, et il arriva le premier au sépulcre.
ഉഭയോർധാവതോഃ സോന്യശിഷ്യഃ പിതരം പശ്ചാത് ത്യക്ത്വാ പൂർവ്വം ശ്മശാനസ്ഥാന ഉപസ്ഥിതവാൻ|
5 Or, s’étant penché, il vit les linges posés à terre; cependant il n’entra pas.
തദാ പ്രഹ്വീഭൂയ സ്ഥാപിതവസ്ത്രാണി ദൃഷ്ടവാൻ കിന്തു ന പ്രാവിശത്|
6 Pierre, qui le suivait, vint aussi, et entra dans le sépulcre, et vit les linges posés à terre,
അപരം ശിമോൻപിതര ആഗത്യ ശ്മശാനസ്ഥാനം പ്രവിശ്യ
7 Et le suaire qui couvrait sa tête, non point avec les linges, mais plié en un lieu à part.
സ്ഥാപിതവസ്ത്രാണി മസ്തകസ്യ വസ്ത്രഞ്ച പൃഥക് സ്ഥാനാന്തരേ സ്ഥാപിതം ദൃഷ്ടവാൻ|
8 Alors donc entra aussi l’autre disciple qui était venu le premier au sépulcre; et il vit et il crut.
തതഃ ശ്മശാനസ്ഥാനം പൂർവ്വമ് ആഗതോ യോന്യശിഷ്യഃ സോപി പ്രവിശ്യ താദൃശം ദൃഷ്ടാ വ്യശ്വസീത്|
9 Car ils ne savaient pas encore l’Ecriture: Qu’il fallait qu’il ressuscitât d’entre les morts.
യതഃ ശ്മശാനാത് സ ഉത്ഥാപയിതവ്യ ഏതസ്യ ധർമ്മപുസ്തകവചനസ്യ ഭാവം തേ തദാ വോദ്ധും നാശൻകുവൻ|
10 Les disciples donc s’en retournèrent chez eux.
അനന്തരം തൗ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ സ്വം സ്വം ഗൃഹം പരാവൃത്യാഗച്ഛതാമ്|
11 Mais Marie se tenait dehors près du sépulcre, pleurant. Or, tout en pleurant, elle se pencha, et regarda dans le sépulcre;
തതഃ പരം മരിയമ് ശ്മശാനദ്വാരസ്യ ബഹിഃ സ്ഥിത്വാ രോദിതുമ് ആരഭത തതോ രുദതീ പ്രഹ്വീഭൂയ ശ്മശാനം വിലോക്യ
12 Elle vit deux anges vêtus de blanc, assis, l’un à la tête, l’autre aux pieds, là où avait été mis le corps de Jésus.
യീശോഃ ശയനസ്ഥാനസ്യ ശിരഃസ്ഥാനേ പദതലേ ച ദ്വയോ ർദിശോ ദ്വൗ സ്വർഗീയദൂതാവുപവിഷ്ടൗ സമപശ്യത്|
13 Ils lui demandèrent: Femme, pourquoi pleurez-vous? Elle leur répondit: Parce qu’ils ont enlevé mon Seigneur, et je ne sais où ils l’ont mis.
തൗ പൃഷ്ടവന്തൗ ഹേ നാരി കുതോ രോദിഷി? സാവദത് ലോകാ മമ പ്രഭും നീത്വാ കുത്രാസ്ഥാപയൻ ഇതി ന ജാനാമി|
14 Lorsqu’elle eut dit cela, elle se retourna en arrière, et vit Jésus debout; et elle ne savait pas que ce fût Jésus.
ഇത്യുക്ത്വാ മുഖം പരാവൃത്യ യീശും ദണ്ഡായമാനമ് അപശ്യത് കിന്തു സ യീശുരിതി സാ ജ്ഞാതും നാശക്നോത്|
15 Jésus lui demanda: Femme, pourquoi pleurez-vous? Elle, pensant que c’était le jardinier, lui répondit: Seigneur, si c’est toi qui l’as enlevé, dis-moi où tu l’as mis, et je l’emporterai.
തദാ യീശുസ്താമ് അപൃച്ഛത് ഹേ നാരി കുതോ രോദിഷി? കം വാ മൃഗയസേ? തതഃ സാ തമ് ഉദ്യാനസേവകം ജ്ഞാത്വാ വ്യാഹരത്, ഹേ മഹേച്ഛ ത്വം യദീതഃ സ്ഥാനാത് തം നീതവാൻ തർഹി കുത്രാസ്ഥാപയസ്തദ് വദ തത്സ്ഥാനാത് തമ് ആനയാമി|
16 Jésus lui dit: Marie. Elle, se retournant, lui dit: Rabboni (ce qui veut dire Maître).
തദാ യീശുസ്താമ് അവദത് ഹേ മരിയമ്| തതഃ സാ പരാവൃത്യ പ്രത്യവദത് ഹേ രബ്ബൂനീ അർഥാത് ഹേ ഗുരോ|
17 Jésus lui dit: Ne me touchez pas; car je ne suis pas encore monté vers mon Père; mais allez à mes frères; et dites-leur: Je monte vers mon Père et votre Père, vers mon Dieu et votre Dieu.
തദാ യീശുരവദത് മാം മാ ധര, ഇദാനീം പിതുഃ സമീപേ ഊർദ്ധ്വഗമനം ന കരോമി കിന്തു യോ മമ യുഷ്മാകഞ്ച പിതാ മമ യുഷ്മാകഞ്ചേശ്വരസ്തസ്യ നികട ഊർദ്ധ്വഗമനം കർത്തുമ് ഉദ്യതോസ്മി, ഇമാം കഥാം ത്വം ഗത്വാ മമ ഭ്രാതൃഗണം ജ്ഞാപയ|
18 Marie-Madeleine vint annoncer aux disciples: J’ai vu le Seigneur, et il m’a dit ces choses.
തതോ മഗ്ദലീനീമരിയമ് തത്ക്ഷണാദ് ഗത്വാ പ്രഭുസ്തസ്യൈ ദർശനം ദത്ത്വാ കഥാ ഏതാ അകഥയദ് ഇതി വാർത്താം ശിഷ്യേഭ്യോഽകഥയത്|
19 Ce jour-là, premier de la semaine, lorsque le soir fut venu, et que les portes du lieu où les disciples se trouvaient assemblés, étaient fermées, de peur des Juifs, Jésus vint et se tint au milieu d’eux, et leur dit: Paix à vous!
തതഃ പരം സപ്താഹസ്യ പ്രഥമദിനസ്യ സന്ധ്യാസമയേ ശിഷ്യാ ഏകത്ര മിലിത്വാ യിഹൂദീയേഭ്യോ ഭിയാ ദ്വാരരുദ്ധമ് അകുർവ്വൻ, ഏതസ്മിൻ കാലേ യീശുസ്തേഷാം മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠൻ അകഥയദ് യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാത്|
20 Et, lorsqu’il eut dit cela, il leur montra ses mains et son côté. Les disciples se réjouirent donc à la vue du Seigneur.
ഇത്യുക്ത്വാ നിജഹസ്തം കുക്ഷിഞ്ച ദർശിതവാൻ, തതഃ ശിഷ്യാഃ പ്രഭും ദൃഷ്ട്വാ ഹൃഷ്ടാ അഭവൻ|
21 Et il leur dit de nouveau: Paix à vous! Comme mon Père m’a envoyé, ainsi moi je vous envoie.
യീശുഃ പുനരവദദ് യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാത് പിതാ യഥാ മാം പ്രൈഷയത് തഥാഹമപി യുഷ്മാൻ പ്രേഷയാമി|
22 Lorsqu’il eut dit ces mots, il souffla sur eux et leur dit: Recevez l’Esprit-Saint;
ഇത്യുക്ത്വാ സ തേഷാമുപരി ദീർഘപ്രശ്വാസം ദത്ത്വാ കഥിതവാൻ പവിത്രമ് ആത്മാനം ഗൃഹ്ലീത|
23 Ceux à qui vous remettrez les péchés, ils leur seront remis; et ceux à qui vous les retiendrez, ils leur seront retenus.
യൂയം യേഷാം പാപാനി മോചയിഷ്യഥ തേ മോചയിഷ്യന്തേ യേഷാഞ്ച പാപാതി ന മോചയിഷ്യഥ തേ ന മോചയിഷ്യന്തേ|
24 Or Thomas, appelé Didyme, un des douze, n’était pas avec eux quand vint Jésus.
ദ്വാദശമധ്യേ ഗണിതോ യമജോ ഥോമാനാമാ ശിഷ്യോ യീശോരാഗമനകാലൈ തൈഃ സാർദ്ധം നാസീത്|
25 Les autres disciples lui dirent donc: Nous avons vu le Seigneur. Mais lui leur répondit: Si je ne vois dans ses mains le trou des clous, et si je n’enfonce mon doigt à la place des clous, et que je ne mette ma main dans son côté, je ne croirai point.
അതോ വയം പ്രഭൂമ് അപശ്യാമേതി വാക്യേഽന്യശിഷ്യൈരുക്തേ സോവദത്, തസ്യ ഹസ്തയോ ർലൗഹകീലകാനാം ചിഹ്നം ന വിലോക്യ തച്ചിഹ്നമ് അങ്ഗുല്യാ ന സ്പൃഷ്ട്വാ തസ്യ കുക്ഷൗ ഹസ്തം നാരോപ്യ ചാഹം ന വിശ്വസിഷ്യാമി|
26 Et huit jours après, ses disciples étaient encore enfermés, et Thomas avec eux. Jésus vint, les portes fermées, et il se tint au milieu d’eux, et leur dit: Paix à vous!
അപരമ് അഷ്ടമേഽഹ്നി ഗതേ സതി ഥോമാസഹിതഃ ശിഷ്യഗണ ഏകത്ര മിലിത്വാ ദ്വാരം രുദ്ധ്വാഭ്യന്തര ആസീത്, ഏതർഹി യീശുസ്തേഷാം മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠൻ അകഥയത്, യുഷ്മാകം കുശലം ഭൂയാത്|
27 Puis il dit à Thomas: Mets ton doigt là, vois mes mains; approche ta main et mets-la dans mon côté, et ne sois plus incrédule, mais croyant.
പശ്ചാത് ഥാമൈ കഥിതവാൻ ത്വമ് അങ്ഗുലീമ് അത്രാർപയിത്വാ മമ കരൗ പശ്യ കരം പ്രസാര്യ്യ മമ കുക്ഷാവർപയ നാവിശ്വസ്യ|
28 Thomas répondit et lui dit: Mon Seigneur et mon Dieu.
തദാ ഥോമാ അവദത്, ഹേ മമ പ്രഭോ ഹേ മദീശ്വര|
29 Jésus lui dit: Parce que tu m’as vu, Thomas, tu as cru. Heureux ceux qui n’ont point vu et qui ont cru!
യീശുരകഥയത്, ഹേ ഥോമാ മാം നിരീക്ഷ്യ വിശ്വസിഷി യേ ന ദൃഷ്ട്വാ വിശ്വസന്തി തഏവ ധന്യാഃ|
30 Jésus a fait encore en présence de ses disciples beaucoup d’autres miracles qui ne sont pas écrits dans ce livre.
ഏതദന്യാനി പുസ്തകേഽസ്മിൻ അലിഖിതാനി ബഹൂന്യാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി യീശുഃ ശിഷ്യാണാം പുരസ്താദ് അകരോത്|
31 Mais ceux-ci ont été écrits afin que vous croyiez que Jésus est le Christ, le Fils de Dieu, et afin que, croyant, vous ayez la vie en son nom.
കിന്തു യീശുരീശ്വരസ്യാഭിഷിക്തഃ സുത ഏവേതി യഥാ യൂയം വിശ്വസിഥ വിശ്വസ്യ ച തസ്യ നാമ്നാ പരമായുഃ പ്രാപ്നുഥ തദർഥമ് ഏതാനി സർവ്വാണ്യലിഖ്യന്ത|
