Jean 2
1 Trois jours après, il se fit des noces à Cana en Galilée: et la mère de Jésus y était.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤ੍ਰੁਤੀਯਦਿਵਸੇ ਗਾਲੀਲ੍ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ਿਯੇ ਕਾੰਨਾਨਾਮ੍ਨਿ ਨਗਰੇ ਵਿਵਾਹ ਆਸੀਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਚ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਮਾਤਾ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
2 Et Jésus aussi fut convié aux noces avec ses disciples.
ਤਸ੍ਮੈ ਵਿਵਾਹਾਯ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਨਿਮਨ੍ਤ੍ਰਿਤਾ ਆਸਨ੍|
3 Or le vin manquant, la mère de Jésus lui dit: Ils n’ont pas de vin.
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸਸ੍ਯ ਨ੍ਯੂਨਤ੍ਵਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੋਰ੍ਮਾਤਾ ਤਮਵਦਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ ਨਾਸ੍ਤਿ|
4 Et Jésus lui dit: Femme, qu’importe à moi et à vous? Mon heure n’est pas encore venue.
ਤਦਾ ਸ ਤਾਮਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਨਾਰਿ ਮਯਾ ਸਹ ਤਵ ਕਿੰ ਕਾਰ੍ੱਯੰ? ਮਮ ਸਮਯ ਇਦਾਨੀਂ ਨੋਪਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
5 Sa mère dit à ceux qui servaient: Tout ce qu’il vous dira, faites-le.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਮਾਤਾ ਦਾਸਾਨਵੋਚਦ੍ ਅਯੰ ਯਦ੍ ਵਦਤਿ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਤ|
6 Or il y avait là six urnes de pierre préparées pour la purification des Juifs, contenant chacune deux ou trois mesures.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸ਼ੁਚਿਤ੍ਵਕਰਣਵ੍ਯਵਹਾਰਾਨੁਸਾਰੇਣਾਢਕੈਕਜਲਧਰਾਣਿ ਪਾਸ਼਼ਾਣਮਯਾਨਿ ਸ਼਼ਡ੍ਵ੍ਰੁʼਹਤ੍ਪਾਤ੍ਰਾਣਿਆਸਨ੍|
7 Jésus leur dit: Emplissez les urnes d’eau. Et ils les emplirent jusqu’au haut.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਕਲਸ਼ਾਨ੍ ਜਲੈਃ ਪੂਰਯਿਤੁੰ ਤਾਨਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਕੁਮ੍ਭਾਨਾਕਰ੍ਣੰ ਜਲੈਃ ਪਰ੍ੱਯਪੂਰਯਨ੍|
8 Alors Jésus leur dit: Puisez maintenant, et portez-en au maître d’hôtel; et ils lui en portèrent.
ਅਥ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਦੁੱਤਾਰ੍ੱਯ ਭੋਜ੍ਯਾਧਿਪਾਤੇਃਸਮੀਪੰ ਨੇਤੁੰ ਸ ਤਾਨਾਦਿਸ਼ਤ੍, ਤੇ ਤਦਨਯਨ੍|
9 Sitôt que le maître d’hôtel eut goûté l’eau changée en vin (et il ne savait d’où ce vin venait, mais les serviteurs qui avaient puisé l’eau le savaient), le maître d’hôtel donc appela l’époux,
ਅਪਰਞ੍ਚ ਤੱਜਲੰ ਕਥੰ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੋ(ਅ)ਭਵਤ੍ ਤੱਜਲਵਾਹਕਾਦਾਸਾ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਾਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦ੍ਭੋਜ੍ਯਾਧਿਪੋ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍ ਤਦਵਲਿਹ੍ਯ ਵਰੰ ਸੰਮ੍ਬੋਦ੍ਯਾਵਦਤ,
10 Et lui dit: Tout homme sert d’abord le bon vin, et après qu’on a beaucoup bu, celui qui vaut moins; mais toi, tu as gardé le bon vin jusqu’à cette heure.
ਲੋਕਾਃ ਪ੍ਰਥਮੰ ਉੱਤਮਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਦਦਤਿ ਤਸ਼਼ੁ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ ਪਿਤਵਤ੍ਸੁ ਤਸ੍ਮਾ ਕਿਞ੍ਚਿਦਨੁੱਤਮਞ੍ਚ ਦਦਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵਮਿਦਾਨੀਂ ਯਾਵਤ੍ ਉੱਤਮਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਰਸੰ ਸ੍ਥਾਪਯਸਿ|
11 C’est là le commencement des miracles que fit Jésus à Cana de Galilée; et c’est ainsi qu’il manifesta sa gloire et que ses disciples crurent en lui.
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ੇ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਾਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਾਰਮ੍ਭ ਨਿਜਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਕਾਸ਼ਯਤ੍ ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਨ੍|
12 Après cela il descendit à Capharnaüm avec sa mère, ses frères et ses disciples; mais ils y demeurèrent peu de jours.
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਸ ਨਿਜਮਾਤ੍ਰੁਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁਸ੍ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧ੍ਂ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮਮ੍ ਆਗਮਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਤ੍ਰ ਬਹੂਦਿਨਾਨਿ ਆਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍|
13 Car la Pâque des Juifs était proche, et Jésus monta à Jérusalem;
ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਹੂਦਿਯਾਨਾਂ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵੇ ਨਿਕਟਮਾਗਤੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍|
14 Et il trouva dans le temple les vendeurs de bœufs, de brebis et de colombes, et les changeurs assis à leurs tables.
ਤਤੋ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਗੋਮੇਸ਼਼ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰਯਿਣੋ ਵਾਣਿਜਕ੍ਸ਼਼੍ਚੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯ
15 Et ayant fait comme un fouet avec des cordes, il les chassa tous du temple avec les brebis et les bœufs, répandit l’argent des changeurs et renversa leurs tables.
ਰੱਜੁਭਿਃ ਕਸ਼ਾਂ ਨਿਰ੍ੰਮਾਯ ਸਰ੍ੱਵਗੋਮੇਸ਼਼ਾਦਿਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤਾਨ੍ ਮਨ੍ਦਿਰਾਦ੍ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
16 Et à ceux qui vendaient les colombes, il dit: Emportez cela d’ici, et ne faites pas de la maison de mon Père une maison de trafic.
ਵਣਿਜਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਦਿ ਵਿਕੀਰ੍ੱਯ ਆਸਨਾਨਿ ਨ੍ਯੂਬ੍ਜੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਾਰਾਵਤਵਿਕ੍ਰਯਿਭ੍ਯੋ(ਅ)ਕਥਯਦ੍ ਅਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਾਤ੍ ਸਰ੍ਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਨਯਤ, ਮਮ ਪਿਤੁਗ੍ਰੁʼਹੰ ਵਾਣਿਜ੍ਯਗ੍ਰੁʼਹੰ ਮਾ ਕਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟ|
17 Or ses disciples se ressouvinrent qu’il était écrit: Le zèle de votre maison me dévore.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਨ੍ਮਨ੍ਦਿਰਾਰ੍ਥ ਉਦ੍ਯੋਗੋ ਯਸ੍ਤੁ ਸ ਗ੍ਰਸਤੀਵ ਮਾਮ੍| ਇਮਾਂ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀਯਲਿਪਿੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃਸਮਸ੍ਮਰਨ੍|
18 Les Juifs donc prenant la parole, lui dirent: Par quel signe nous montres-tu que tu peux faire ces choses?
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਯੀਸ਼਼ਿਮਵਦਨ੍ ਤਵਮਿਦ੍ਰੁʼਸ਼ਕਰ੍ੰਮਕਰਣਾਤ੍ ਕਿੰ ਚਿਹ੍ਨਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਦਰ੍ਸ਼ਯਸਿ?
19 Jésus répondit et leur dit: Détruisez ce temple et je le relèverai en trois jours.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਨਾਸ਼ਿਤੇ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਹੰ ਤਦ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
20 Mais les Juifs repartirent: On a mis quarante-six ans à bâtir ce temple; et toi, tu le relèveras en trois jours?
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਿਯਾ ਵ੍ਯਾਹਾਰ੍ਸ਼਼ੁਃ, ਏਤਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰਸ ਨਿਰ੍ੰਮਾਣੇਨ ਸ਼਼ਟ੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਦ੍ ਵਤ੍ਸਰਾ ਗਤਾਃ, ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤਦ੍ ਉੱਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਸਿ?
21 Mais Jésus parlait du temple de son corps.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਨਿਜਦੇਹਰੂਪਮਨ੍ਦਿਰੇ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
22 Lors donc qu’il fut ressuscité d’entre les morts, ses disciples se ressouvinrent qu’il avait dit cela, et ils crurent à l’Ecriture et à la parole qu’avait dite Jésus.
ਸ ਯਦੇਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤਦੀਯੋੱਥਾਨੇ ਸਤਿ ਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਯੀਸ਼ੁਨੋਕ੍ਤਕਥਾਯਾਂ ਚ ਵ੍ਯਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ੁਃ|
23 Or lorsque Jésus était à Jérusalem pendant la fête de Pâque, beaucoup crurent en son nom, voyant les miracles qu’il faisait,
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਭੋਜ੍ਯਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ ਨਗਰੇ ਤਤ੍ਕ੍ਰੁਤਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਬਹੁਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਨਿ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਤੰ|
24 Mais Jésus ne se fiait point à eux, parce qu’il les connaissait tous,
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵੰ ਨ ਸਮਰ੍ਪਯਤ੍, ਯਤਃ ਸ ਸਰ੍ੱਵਾਨਵੈਤ੍|
25 Et qu’il n’avait pas besoin que personne lui rendit témoignage d’aucun homme, car il savait par lui-même ce qu’il y avait dans l’homme.
ਸ ਮਾਨਵੇਸ਼਼ੁ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਤ ਯਤੋ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਯਦ੍ਯਦਸ੍ਤਿ ਤੱਤਤ੍ ਸੋਜਾਨਾਤ੍|
