Jean 19
1 Alors donc Pilate prit Jésus et le fit flageller.
ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਆਨੀਯ ਕਸ਼ਯਾ ਪ੍ਰਾਹਾਰਯਤ੍|
2 Et les soldats ayant tressé une couronne d’épines, la mirent sur sa tête, et le couvrirent d’un vêtement de pourpre.
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸੇਨਾਗਣਃ ਕਣ੍ਟਕਨਿਰ੍ੰਮਿਤੰ ਮੁਕੁਟੰ ਤਸ੍ਯ ਮਸ੍ਤਕੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਕੀਵਰ੍ਣੰ ਰਾਜਪਰਿੱਛਦੰ ਪਰਿਧਾਪ੍ਯ,
3 Et ils venaient à lui et disaient: Salut, roi des Juifs; et ils lui donnaient des soufflets.
ਹੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚਪੇਟੇਨਾਹਨ੍ਤੁਮ੍ ਆਰਭਤ|
4 Pilate sortit donc de nouveau, et leur dit: Voici que je vous l’amène dehors, afin que vous sachiez que je ne trouve en lui aucune cause de mort.
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪੁਨਰਪਿ ਬਹਿਰ੍ਗਤ੍ਵਾ ਲੋਕਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਅਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਲਭੇ(ਅ)ਹੰ, ਪਸ਼੍ਯਤ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸੰਨਿਧੌ ਬਹਿਰੇਨਮ੍ ਆਨਯਾਮਿ|
5 (Ainsi Jésus sortit, portant la couronne d’épines et le vêtement de pourpre.) Et Pilate leur dit: Voilà l’homme.
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਣ੍ਟਕਮੁਕੁਟਵਾਨ੍ ਵਾਰ੍ੱਤਾਕੀਵਰ੍ਣਵਸਨਵਾਂਸ਼੍ਚ ਬਹਿਰਾਗੱਛਤ੍| ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਏਨੰ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
6 Quand les pontifes et les archers remuent vu, ils criaient, disant: Crucifiez-le, crucifiez-le! Pilate leur dit: Prenez-le vous-mêmes, et le crucifiez, car moi, je ne trouve pas en lui une cause de mort.
ਤਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪਦਾਤਯਸ਼੍ਚ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਰਵਿਤੁੰ ਆਰਭਨ੍ਤ| ਤਤਃ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਏਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧਤ, ਅਹਮ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
7 Les Juifs lui répondirent: Nous, nous avons une loi, et, selon cette loi, il doit mourir, parce qu’il s’est fait Fils de Dieu.
ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਸ੍ਤੇ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਹਨਨਮ੍ ਉਚਿਤੰ ਯਤੋਯੰ ਸ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਮਵਦਤ੍|
8 Lors donc que Pilate eut entendu cette parole, il craignit davantage.
ਪੀਲਾਤ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਮਹਾਤ੍ਰਾਸਯੁਕ੍ਤਃ
9 Et, rentrant dans le prétoire, il dit à Jésus: D’où es-tu? Mais Jésus ne lui fit point de réponse.
ਸਨ੍ ਪੁਨਰਪਿ ਰਾਜਗ੍ਰੁʼਹ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯੋ ਲੋਕਃ? ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਿਮਪਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨਾਵਦਤ੍|
10 Pilate lui dit donc: Tu ne me parles pas? Ignores-lu que j’ai le pouvoir de te crucifier et le pouvoir de te délivrer?
੧ ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ੍ ਕਥਿਤਵਾਨ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨ ਸੰਲਪਿਸ਼਼੍ਯਸਿ? ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤੁੰ ਵਾ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਰ੍ਮਮਾਸ੍ਤੇ ਇਤਿ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਨ ਜਾਨਾਸਿ? ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦਂ ਮਮੋਪਰਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਤਵ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਾਤਕੰ ਜਾਤਮ੍|
11 Jésus répondit: Tu n’aurais sur moi aucun pouvoir, s’il ne t’avait été donné d’en haut. C’est pourquoi celui qui m’a livré à toi a un plus grand péché.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣਾਦੱਤੰ ਮਮੋਪਰਿ ਤਵ ਕਿਮਪ੍ਯਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਤਥਾਪਿ ਯੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਤਵ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਮਹਾਪਾਤਕੰ ਜਾਤਮ੍|
12 Et, dès ce moment, Pilate cherchait à le délivrer. Mais les Juifs criaient, disant: Si vous le délivrez, vous n’êtes pas ami de César; car quiconque se fait roi, se déclare contre César.
ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਰੁਵਨ੍ਤੋ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਯਦੀਮੰ ਮਾਨਵੰ ਤ੍ਯਜਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਕੈਸਰਸ੍ਯ ਮਿਤ੍ਰੰ ਨ ਭਵਸਿ, ਯੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵੰ ਰਾਜਾਨੰ ਵਕ੍ਤਿ ਸਏਵ ਕੈਮਰਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਤਿ|
13 Or Pilate ayant entendu ces paroles, fil amener Jésus dehors, et il s’assit sur son tribunal, au lieu qui est appelé Lithostrotos, et en hébreu Gabbatha.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਬਹਿਰਾਨੀਯ ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਆਸਾਦਨਦਿਨਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਤੀਯਪ੍ਰਹਰਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਬਨ੍ਧਨਨਾਮ੍ਨਿ ਸ੍ਥਾਨੇ (ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਯਦ੍ ਗੱਬਿਥਾ ਕਥ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਚਾਰਾਸਨ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
14 C’était la préparation de la pâque, vers la sixième heure, et Pilate dit aux Juifs: Voilà votre roi.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪੀਲਾਤੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨ੍ ਅਵਦਤ੍, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਾਨੰ ਪਸ਼੍ਯਤ|
15 Mais eux criaient: Otez-le, ôtez-le du monde, crucifiez-le! Pilate leur demanda: Crucifierai-je votre roi? Les pontifes répondirent: Nous n’avons de roi que César.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਏਨੰ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਏਨੰ ਦੂਰੀਕੁਰੁ, ਏਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧ, ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤੇ ਰਵਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ; ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਰਾਜਾਨੰ ਕਿੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ? ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਉੱਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍ ਕੈਸਰੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪਿ ਰਾਜਾਸ੍ਮਾਕੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
16 Alors il le leur livra pour être crucifié. Ils prirent donc Jésus et l’emmenèrent.
ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵੇਧਿਤੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍, ਤਤਸ੍ਤੇ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਤਵਨ੍ਤਃ|
17 Ainsi, portant sa croix, il alla au lieu qui est appelé Calvaire, et en hébreu Golgotha,
ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵਹਨ੍ ਸ਼ਿਰਃਕਪਾਲਮ੍ ਅਰ੍ਥਾਦ੍ ਯਦ੍ ਇਬ੍ਰੀਯਭਾਸ਼਼ਯਾ ਗੁਲ੍ਗਲ੍ਤਾਂ ਵਦਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨ ਉਪਸ੍ਥਿਤਃ|
18 Où ils le crucifièrent, et avec lui deux autres, l’un d’un côté, l’autre de l’autre, et Jésus au milieu.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਤੰ ਤਸ੍ਯੋਭਯਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਦ੍ਵਾਵਪਰੌ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍|
19 Pilate fit une inscription et la mit sur la croix. Or il était écrit: Jésus de Nazareth, le roi des Juifs.
ਅਪਰਮ੍ ਏਸ਼਼ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਃ, ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਪਨੰ ਲਿਖਿਤ੍ਵਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੋਪਰਿ ਸਮਯੋਜਯਤ੍|
20 Beaucoup de Juifs lurent cette inscription, parce que le lieu où Jésus avait été crucifié se trouvait près de la ville, et qu’elle était écrite en hébreu, en grec et en latin.
ਸਾ ਲਿਪਿਃ ਇਬ੍ਰੀਯਯੂਨਾਨੀਯਰੋਮੀਯਭਾਸ਼਼ਾਭਿ ਰ੍ਲਿਖਿਤਾ; ਯੀਸ਼ੋਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ਵੇਧਨਸ੍ਥਾਨੰ ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਵੋ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਾਂ ਪਠਿਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ|
21 Les pontifes des Juifs dirent donc à Pilate: N’écrivez point: Le roi des Juifs; mais: Parce qu’il a dit: Je suis le roi des Juifs.
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪੀਲਾਤਮਿਤਿ ਨ੍ਯਵੇਦਯਨ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਕਿਨ੍ਤੁ ਏਸ਼਼ ਸ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਨਮ੍ ਅਵਦਦ੍ ਇੱਥੰ ਲਿਖਤੁ|
22 Pilate répondit: Ce que j’ai écrit, je l’ai écrit.
ਤਤਃ ਪੀਲਾਤ ਉੱਤਰੰ ਦੱਤਵਾਨ੍ ਯੱਲੇਖਨੀਯੰ ਤੱਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|
23 Cependant les soldats, après l’avoir crucifié, prirent ses vêtements (et ils en firent quatre parts, une part pour chaque soldat), et sa tunique. Or la tunique était sans couture, d’un seul tissu d’en haut jusqu’en bas.
ਇੱਥੰ ਸੇਨਾਗਣੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਧਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਧੇਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਚਤੁਰੋ ਭਾਗਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਏਕੈਕਸੇਨਾ ਏਕੈਕਭਾਗਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍ ਤਸ੍ਯੋੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਞ੍ਚਾਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍| ਕਿਨ੍ਤੂੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਸੂਚਿਸੇਵਨੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਊਤੰ|
24 Ils se dirent donc l’un à l’autre: Ne la divisons point, mais tirons au sort à qui elle sera. Afin que s’accomplît l’Ecriture disant: Ils se sont partagés mes vêtements, et sur ma robe ils ont jeté le sort. Les soldats firent donc cela.
ਤਸ੍ਮਾੱਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਏਤਤ੍ ਕਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ? ਤੰਨ ਖਣ੍ਡਯਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੰ ਕਰਵਾਮ| ਵਿਭਜਨ੍ਤੇ(ਅ)ਧਰੀਯੰ ਮੇ ਵਸਨੰ ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ| ਮਮੋੱਤਰੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਾਰ੍ਥੰ ਗੁਟਿਕਾਂ ਪਾਤਯਨ੍ਤਿ ਚ| ਇਤਿ ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕੇ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਤ੍ ਸੇਨਾਗਣੇਨੇੱਥੰ ਵ੍ਯਵਹਰਣਾਤ੍ ਸਿੱਧਮਭਵਤ੍|
25 Cependant étaient debout près de la croix de Jésus, sa mère, et la sœur de sa mère, Marie, femme de Cléophas, et Marie-Madeleine.
ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਮਾਤਾ ਮਾਤੁ ਰ੍ਭਗਿਨੀ ਚ ਯਾ ਕ੍ਲਿਯਪਾ ਭਾਰ੍ੱਯਾ ਮਰਿਯਮ੍ ਮਗ੍ਦਲੀਨੀ ਮਰਿਯਮ੍ ਚ ਏਤਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧੌ ਸਮਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍|
26 Lors donc que Jésus eut vu sa mère, et, près d’elle, le disciple qu’il aimait, il dit à sa mère: Femme, voilà votre fils.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ੍ਵਮਾਤਰੰ ਪ੍ਰਿਯਤਮਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਞ੍ਚ ਸਮੀਪੇ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨੌ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਮਾਤਰਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਹੇ ਯੋਸ਼਼ਿਦ੍ ਏਨੰ ਤਵ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪਸ਼੍ਯ,
27 Ensuite il dit au disciple: Voilà ta mère. Et depuis cette heure-là, le disciple la prit avec lui.
ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤ੍ਵਵਦਤ੍, ਏਨਾਂ ਤਵ ਮਾਤਰੰ ਪਸ਼੍ਯ| ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਦ੍ਘਟਿਕਾਯਾਂ ਤਾਂ ਨਿਜਗ੍ਰੁʼਹੰ ਨੀਤਵਾਨ੍|
28 Après cela, Jésus sachant que tout était consommé, afin d’accomplir l’Ecriture, dit: J’ai soif.
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸਰ੍ੱਵੰ ਕਰ੍ੰਮਾਧੁਨਾ ਸਮ੍ਪੰਨਮਭੂਤ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਵਚਨੰ ਯਥਾ ਸਿੱਧੰ ਭਵਤਿ ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਅਕਥਯਤ੍ ਮਮ ਪਿਪਾਸਾ ਜਾਤਾ|
29 Or il y avait là un vase plein de vinaigre. C’est pourquoi les soldats entourant d’hysope une éponge pleine de vinaigre, la présentèrent à sa bouche.
ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਅਮ੍ਲਰਸੇਨ ਪੂਰ੍ਣਪਾਤ੍ਰਸ੍ਥਿਤ੍ਯਾ ਤੇ ਸ੍ਪਞ੍ਜਮੇਕੰ ਤਦਮ੍ਲਰਸੇਨਾਰ੍ਦ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਏਸੋਬ੍ਨਲੇ ਤਦ੍ ਯੋਜਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਾਵਸ੍ਥਾਪਯਨ੍|
30 Lors donc que Jésus eut pris le vinaigre, il dit: Tout est consommé. Et, la tête inclinée, il rendit l’esprit.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਮ੍ਲਰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਿੱਧਮ੍ ਇਤਿ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਮਸ੍ਤਕੰ ਨਮਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਪਰ੍ੱਯਤ੍ਯਜਤ੍|
31 Les Juifs donc (parce que c’était la préparation), afin que les corps ne demeurassent pas en croix le jour du sabbat (car ce jour de sabbat était très solennel), prièrent Pilate qu’on leur rompît les jambes et qu’on les enlevât.
ਤਦ੍ਵਿਨਮ੍ ਆਸਾਦਨਦਿਨੰ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਦੇਹਾ ਯਥਾ ਕ੍ਰੁਸ਼ੋਪਰਿ ਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ, ਯਤਃ ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੋ ਮਹਾਦਿਨਮਾਸੀਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯਿਹੂਦੀਯਾਃ ਪੀਲਾਤਨਿਕਟੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਦਭਞ੍ਜਨਸ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਨਯਨਸ੍ਯ ਚਾਨੁਮਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤ|
32 Les soldats vinrent donc, et ils rompirent les jambes du premier, puis du second qui avait été crucifié avec lui.
ਅਤਃ ਸੇਨਾ ਆਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਹ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤਯੋਃ ਪ੍ਰਥਮਦ੍ਵਿਤੀਯਚੋਰਯੋਃ ਪਾਦਾਨ੍ ਅਭਞ੍ਜਨ੍;
33 Mais lorsqu’ils vinrent à Jésus, et qu’ils le virent déjà mort, ils ne rompirent point les jambes;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ ਮ੍ਰੁʼਤ ਇਤਿ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਾਦੌ ਨਾਭਞ੍ਜਨ੍|
34 Seulement un des soldats ouvrit son côté avec une lance, et aussitôt il en sortit du sang et de l’eau.
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕੋ ਯੋੱਧਾ ਸ਼ੂਲਾਘਾਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਕੁਕ੍ਸ਼਼ਿਮ੍ ਅਵਿਧਤ੍ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਰਕ੍ਤੰ ਜਲਞ੍ਚ ਨਿਰਗੱਛਤ੍|
35 Et celui qui l’a vu en a rendu témoignage, et son témoignage est vrai. Et il sait qu’il dit vrai, afin que vous croyiez aussi.
ਯੋ ਜਨੋ(ਅ)ਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦਦਾਤਿ ਸ ਸ੍ਵਯੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਯੇਦੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਸਤ੍ਯੰ ਤਸ੍ਯ ਕਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਜਨਯਿਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯਾ ਤਤ੍ ਸ ਜਾਨਾਤਿ|
36 Car ces choses ont été faites, afin que s’accomplît l’Ecriture: Vous n’en briserez aucun os.
ਤਸ੍ਯੈਕਮ੍ ਅਸ੍ਧ੍ਯਪਿ ਨ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ,
37 Et dans un autre endroit, l’Ecriture dit encore: Ils porteront leurs regards sur celui qu’ils ont transpercé.
ਤਦ੍ਵਦ੍ ਅਨ੍ਯਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੇਪਿ ਲਿਖ੍ਯਤੇ, ਯਥਾ, "ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਪਾਤੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍ ਯਨ੍ਤੁ ਤਮ੍ਪ੍ਰਤਿ| "
38 Après cela, Joseph d’Arimathie (qui était disciple de Jésus, mais en secret, par crainte des Juifs) demanda à Pilate de prendre le corps de Jésus. Et Pilate le permit. Il vint donc, et enleva le corps de Jésus.
ਅਰਿਮਥੀਯਨਗਰਸ੍ਯ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਏਕ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯੋ ਭਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੋ ਨ ਭਵਤਿ; ਸ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹੰ ਨੇਤੁੰ ਪੀਲਾਤਸ੍ਯਾਨੁਮਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਤ, ਤਤਃ ਪੀਲਾਤੇਨਾਨੁਮਤੇ ਸਤਿ ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹਮ੍ ਅਨਯਤ੍|
39 Vint aussi Nicodème, qui était d’abord venu trouver Jésus pendant la nuit; il apportait une composition de myrrhe et d’aloès d’environ cent livres.
ਅਪਰੰ ਯੋ ਨਿਕਦੀਮੋ ਰਾਤ੍ਰੌ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਅਗੱਛਤ੍ ਸੋਪਿ ਗਨ੍ਧਰਸੇਨ ਮਿਸ਼੍ਰਿਤੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ਸੇਟਕਮਗੁਰੁੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾਗੱਛਤ੍|
40 Ils prirent donc le corps de Jésus, et l’enveloppèrent dans des linges avec des parfums, comme les Juifs ont coutume d’ensevelir.
ਤਤਸ੍ਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਨਰੀਤ੍ਯਨੁਸਾਰੇਣ ਤਤ੍ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯੇਣ ਸਹਿਤੰ ਤਸ੍ਯ ਦੇਹੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰੇਣਾਵੇਸ਼਼੍ਟਯਨ੍|
41 Or il y avait au lieu où il fut crucifié, un jardin, et dans le jardin, un sépulcre neuf, où personne encore n’avait été mis.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ(ਅ)ਵਿਧਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਨਿਕਟਸ੍ਥੋਦ੍ਯਾਨੇ ਯਤ੍ਰ ਕਿਮਪਿ ਮ੍ਰੁʼਤਦੇਹੰ ਕਦਾਪਿ ਨਾਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਏਕੰ ਨੂਤਨੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
42 Là donc, à cause de la préparation des Juifs, et parce que le sépulcre était proche, ils déposèrent Jésus.
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਮ੍ ਆਸਾਦਨਦਿਨਾਗਮਨਾਤ੍ ਤੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮੀਪਸ੍ਥਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਸ਼ਾਯਯਨ੍|
