Jean 18
1 Lorsqu’il eut dit ces choses, Jésus s’en alla avec ses disciples au-delà du torrent de Cédron, où il y avait un jardin dans lequel il entra, lui et ses disciples.
ตา: กถา: กถยิตฺวา ยีศุ: ศิษฺยานาทาย กิโทฺรนฺนามกํ โสฺรต อุตฺตีรฺยฺย ศิไษฺย: สห ตตฺรโตฺยทฺยานํ ปฺราวิศตฺฯ
2 Or Judas, qui le trahissait, connaissait aussi ce lieu, parce que Jésus y était venu souvent avec ses disciples.
กินฺตุ วิศฺวาสฆาติยิหูทาสฺตตฺ สฺถานํ ปริจียเต ยโต ยีศุ: ศิไษฺย: สารฺทฺธํ กทาจิตฺ ตตฺ สฺถานมฺ อคจฺฉตฺฯ
3 Judas ayant donc pris la cohorte et des archers des pontifes et des pharisiens, vint là avec des lanternes, des torches et des armes.
ตทา ส ยิหูทา: ไสนฺยคณํ ปฺรธานยาชกานำ ผิรูศินาญฺจ ปทาติคณญฺจ คฺฤหีตฺวา ปฺรทีปานฺ อุลฺกานฺ อสฺตฺราณิ จาทาย ตสฺมินฺ สฺถาน อุปสฺถิตวานฺฯ
4 Mais Jésus sachant tout ce qui devait lui arriver, s’avança et leur demanda: Qui cherchez vous?
สฺวํ ปฺรติ ยทฺ ฆฏิษฺยเต ตชฺ ชฺญาตฺวา ยีศุรเคฺรสร: สนฺ ตานปฺฤจฺฉตฺ กํ คเวษยถ?
5 Ils lui répondirent: Jésus de Nazareth, Jésus leur dit: C’est moi. Or avec eux se trouvait aussi Judas, qui le trahissait.
เต ปฺรตฺยวทนฺ, นาสรตียํ ยีศุํ; ตโต ยีศุรวาทีทฺ อหเมว ส: ; ไต: สห วิศฺวาสฆาตี ยิหูทาศฺจาติษฺฐตฺฯ
6 Mais dès qu’il leur eut dit: C’est moi, ils furent renversés, et tombèrent par terre.
ตทาหเมว ส ตไสฺยตำ กถำ ศฺรุไตฺวว เต ปศฺจาเทตฺย ภูเมา ปติตา: ฯ
7 Il leur demanda donc de nouveau: Qui cherchez-vous? Ils répondirent: Jésus de Nazareth.
ตโต ยีศุ: ปุนรปิ ปฺฤษฺฐวานฺ กํ คเวษยถ? ตตเสฺต ปฺรตฺยวทนฺ นาสรตียํ ยีศุํฯ
8 Jésus reprit: Je vous ai dit que c’est moi. Mais si c’est moi que vous cherchez, laissez aller ceux-ci.
ตทา ยีศุ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ อหเมว ส อิมำ กถามจกถมฺ; ยทิ มามนฺวิจฺฉถ ตรฺหีมานฺ คนฺตุํ มา วารยตฯ
9 Afin que fût accomplie la parole qu’il avait dite: Je n’ai perdu aucun de ceux que vous m’avez donnés.
อิตฺถํ ภูเต มหฺยํ ยาโลฺลกานฺ อททาเสฺตษามฺ เอกมปิ นาหารยมฺ อิมำ ยำ กถำ ส สฺวยมกถยตฺ สา กถา สผลา ชาตาฯ
10 Alors Simon Pierre, qui avait une épée, la tira, et frappant le serviteur du grand prêtre, il lui coupa l’oreille droite. Or le nom de ce serviteur était Malchus.
ตทา ศิโมนฺปิตรสฺย นิกเฏ ขงฺคลฺสฺถิเต: ส ตํ นิษฺโกษํ กฺฤตฺวา มหายาชกสฺย มาลฺขนามานํ ทาสมฺ อาหตฺย ตสฺย ทกฺษิณกรฺณํ ฉินฺนวานฺฯ
11 Mais Jésus dit à Pierre: Remets ton épée dans le fourreau. Et le calice que mon Père m’a donné, ne le boirai-je donc point?
ตโต ยีศุ: ปิตรมฺ อวทตฺ, ขงฺคํ โกเษ สฺถาปย มม ปิตา มหฺยํ ปาตุํ ยํ กํสมฺ อททาตฺ เตนาหํ กึ น ปาสฺยามิ?
12 Alors la cohorte, le tribun et les archers des Juifs se saisirent de Jésus et le lièrent;
ตทา ไสนฺยคณ: เสนาปติ รฺยิหูทียานำ ปทาตยศฺจ ยีศุํ ฆฺฤตฺวา พทฺธฺวา หานนฺนามฺน: กิยผา: ศฺวศุรสฺย สมีปํ ปฺรถมมฺ อนยนฺฯ
13 Puis ils l’emmenèrent d’abord chez Anne, parce qu’il était le beau-père de Caïphe, qui était le pontife de cette année-là.
ส กิยผาสฺตสฺมินฺ วตฺสเร มหายาชตฺวปเท นิยุกฺต:
14 Or Caïphe était celui qui avait donné ce conseil aux Juifs: Il est avantageux qu’un seul homme meure pour le peuple.
สนฺ สาธารณโลกานำ มงฺคลารฺถมฺ เอกชนสฺย มรณมุจิตมฺ อิติ ยิหูทีไย: สารฺทฺธมฺ อมนฺตฺรยตฺฯ
15 Cependant Simon Pierre suivait Jésus, et aussi l’autre disciple. Or comme ce disciple était connu du pontife, il entra avec Jésus dans la cour du pontife.
ตทา ศิโมนฺปิตโร'ไนฺยกศิษฺยศฺจ ยีโศ: ปศฺจาทฺ อคจฺฉตำ ตสฺยานฺยศิษฺยสฺย มหายาชเกน ปริจิตตฺวาตฺ ส ยีศุนา สห มหายาชกสฺยาฏฺฏาลิกำ ปฺราวิศตฺฯ
16 Mais Pierre se tenait dehors à la porte. C’est pourquoi l’autre disciple, qui était connu du pontife, sortit, et parla à la portière, et elle fit entrer Pierre.
กินฺตุ ปิตโร พหิรฺทฺวารสฺย สมีเป'ติษฺฐทฺ อเตอว มหายาชเกน ปริจิต: ส ศิษฺย: ปุนรฺพหิรฺคตฺวา เทาวายิกาไย กถยิตฺวา ปิตรมฺ อภฺยนฺตรมฺ อานยตฺฯ
17 Alors cette servante, qui gardait la porte, demanda à Pierre: Et toi, n’es-tu pas aussi des disciples de cet homme? Il lui répondit: Je n’en suis point.
ตทา ส ทฺวารรกฺษิกา ปิตรมฺ อวทตฺ ตฺวํ กึ น ตสฺย มานวสฺย ศิษฺย: ? ตต: โสวททฺ อหํ น ภวามิฯ
18 Or les serviteurs et les archers se tenaient auprès du feu, et se chauffaient, parce qu’il faisait froid; et Pierre était aussi avec eux debout et se chauffant.
ตต: ปรํ ยตฺสฺถาเน ทาสา: ปทาตยศฺจ ศีตเหโตรงฺคาไร รฺวหฺนึ ปฺรชฺวาลฺย ตาปํ เสวิตวนฺตสฺตตฺสฺถาเน ปิตรสฺติษฺฐนฺ ไต: สห วหฺนิตาปํ เสวิตุมฺ อารภตฯ
19 Cependant le pontife interrogea Jésus touchant ses disciples et sa doctrine.
ตทา ศิเษฺยษูปเทเศ จ มหายาชเกน ยีศุ: ปฺฤษฺฏ:
20 Jésus lui répondit: J’ai parlé publiquement au monde; j’ai toujours enseigné dans la synagogue et dans le temple, où tous les Juifs s’assemblent, et en secret je n’ai rien dit.
สนฺ ปฺรตฺยุกฺตวานฺ สรฺวฺวโลกานำ สมกฺษํ กถามกถยํ คุปฺตํ กามปิ กถำ น กถยิตฺวา ยตฺ สฺถานํ ยิหูทียา: สตตํ คจฺฉนฺติ ตตฺร ภชนเคเห มนฺทิเร จาศิกฺษยํฯ
21 Pourquoi m’interroges-tu? Interroge ceux qui ont entendu ce que je leur ai dit; voilà ceux qui savent ce que j’ai enseigné.
มตฺต: กุต: ปฺฤจฺฉสิ? เย ชนา มทุปเทศมฺ อศฺฤณฺวนฺ ตาเนว ปฺฤจฺฉ ยทฺยทฺ อวทํ เต ตตฺ ชานินฺตฯ
22 Après qu’il eut dit cela, un des archers là présent donna un soufflet à Jésus, disant: Est-ce ainsi que tu réponds au pontife?
ตเทตฺถํ ปฺรตฺยุทิตตฺวาตฺ นิกฏสฺถปทาติ รฺยีศุํ จเปเฏนาหตฺย วฺยาหรตฺ มหายาชกมฺ เอวํ ปฺรติวทสิ?
23 Jésus lui répondit: Si j’ai mal parlé, rends témoignage du mal; mais si j’ai bien parlé, pourquoi me frappes-tu?
ตโต ยีศุ: ปฺรติคทิตวานฺ ยทฺยยถารฺถมฺ อจกถํ ตรฺหิ ตสฺยายถารฺถสฺย ปฺรมาณํ เทหิ, กินฺตุ ยทิ ยถารฺถํ ตรฺหิ กุโต เหโต รฺมามฺ อตาฑย: ?
24 Et Anne l’envoya lié à Caïphe, le grand prêtre.
ปูรฺวฺวํ หานนฺ สพนฺธนํ ตํ กิยผามหายาชกสฺย สมีปํ ไปฺรษยตฺฯ
25 Cependant Simon Pierre était là debout et se chauffant. Ils lui dirent donc: Et toi, n’es-tu pas aussi de ses disciples? Il le nia et dit: Je n’en suis point.
ศิโมนฺปิตรสฺติษฺฐนฺ วหฺนิตาปํ เสวเต, เอตสฺมินฺ สมเย กิยนฺตสฺตมฺ อปฺฤจฺฉนฺ ตฺวํ กิมฺ เอตสฺย ชนสฺย ศิโษฺย น? ตต: โสปหฺนุตฺยาพฺรวีทฺ อหํ น ภวามิฯ
26 Un des serviteurs du pontife, parent de celui à qui Pierre avait coupé l’oreille, lui dit: Ne t’ai-je pas vu dans le jardin avec lui?
ตทา มหายาชกสฺย ยสฺย ทาสสฺย ปิตร: กรฺณมจฺฉินตฺ ตสฺย กุฏุมฺพ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ อุทฺยาเน เตน สห ติษฺฐนฺตํ ตฺวำ กึ นาปศฺยํ?
27 Et Pierre le nia de nouveau; et aussitôt un coq chanta.
กินฺตุ ปิตร: ปุนรปหฺนุตฺย กถิตวานฺ; ตทานีํ กุกฺกุโฏ'เราตฺฯ
28 Ils amenèrent donc Jésus de chez Caïphe dans le prétoire. Or c’était le matin, et eux n’entrèrent point dans le prétoire, afin de ne point se souiller et de pouvoir manger la pâque.
ตทนนฺตรํ ปฺรตฺยูเษ เต กิยผาคฺฤหาทฺ อธิปเต รฺคฺฤหํ ยีศุมฺ อนยนฺ กินฺตุ ยสฺมินฺ อศุจิเตฺว ชาเต ไต รฺนิสฺตาโรตฺสเว น โภกฺตวฺยํ, ตสฺย ภยาทฺ ยิหูทียาสฺตทฺคฺฤหํ นาวิศนฺฯ
29 Pilate donc vint à eux dehors et dit: Quelle accusation portez-vous contre cet homme?
อปรํ ปีลาโต พหิราคตฺย ตานฺ ปฺฤษฺฐวานฺ เอตสฺย มนุษฺยสฺย กํ โทษํ วทถ?
30 Ils répondirent et lui dirent: Si ce n’était pas un malfaiteur, nous ne vous l’aurions pas livré.
ตทา เต เปตฺยวทนฺ ทุษฺกรฺมฺมการิณิ น สติ ภวต: สมีเป ไนนํ สมารฺปยิษฺยาม: ฯ
31 Alors Pilate leur dit: Prenez-le vous-mêmes, et le jugez selon votre loi. Mais les Juifs lui répondirent: Il ne nous est pas permis de mettre personne à mort.
ตต: ปีลาโต'วททฺ ยูยเมนํ คฺฤหีตฺวา เสฺวษำ วฺยวสฺถยา วิจารยตฯ ตทา ยิหูทียา: ปฺรตฺยวทนฺ กสฺยาปิ มนุษฺยสฺย ปฺราณทณฺฑํ กรฺตฺตุํ นาสฺมากมฺ อธิกาโร'สฺติฯ
32 Afin que fût accomplie la parole que Jésus avait dite, montrant de quelle mort il devait mourir.
เอวํ สติ ยีศุ: สฺวสฺย มฺฤเตฺยา ยำ กถำ กถิตวานฺ สา สผลาภวตฺฯ
33 Pilate rentra donc dans le prétoire, appela Jésus, et lui dit: Es-tu le roi des Juifs?
ตทนนฺตรํ ปีลาต: ปุนรปิ ตทฺ ราชคฺฤหํ คตฺวา ยีศุมาหูย ปฺฤษฺฏวานฺ ตฺวํ กึ ยิหูทียานำ ราชา?
34 Jésus répondit: Dis-tu cela de toi-même, ou d’autres te l’ont-ils dit de moi?
ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ ตฺวมฺ เอตำ กถำ สฺวต: กถยสิ กิมนฺย: กศฺจินฺ มยิ กถิตวานฺ?
35 Pilate reprit: Est-ce que je suis Juif, moi? Ta nation et les pontifes t’ont livré à moi; qu’as-tu fait?
ปีลาโต'วททฺ อหํ กึ ยิหูทีย: ? ตว สฺวเทศียา วิเศษต: ปฺรธานยาชกา มม นิกเฏ ตฺวำ สมารฺปยน, ตฺวํ กึ กฺฤตวานฺ?
36 Jésus répondit: Mon royaume n’est pas de ce monde; si mon royaume était de ce monde, mes serviteurs combattraient certainement pour que je ne fusse point livré aux Juifs; mais je l’assure, mon royaume n’est pas d’ici.
ยีศุ: ปฺรตฺยวทตฺ มม ราชฺยมฺ เอตชฺชคตฺสมฺพนฺธียํ น ภวติ ยทิ มม ราชฺยํ ชคตฺสมฺพนฺธียมฺ อภวิษฺยตฺ ตรฺหิ ยิหูทียานำ หเสฺตษุ ยถา สมรฺปิโต นาภวํ ตทรฺถํ มม เสวกา อโยตฺสฺยนฺ กินฺตุ มม ราชฺยมฺ ไอหิกํ นฯ
37 C’est pourquoi Pilate lui repartit: Tu es donc roi? Jésus répondit: Tu le dis, je suis roi. Si je suis né et si je suis venu dans le monde, c’est pour rendre témoignage à la vérité; quiconque est de la vérité, écoute ma voix.
ตทา ปีลาต: กถิตวานฺ, ตรฺหิ ตฺวํ ราชา ภวสิ? ยีศุ: ปฺรตฺยุกฺตวานฺ ตฺวํ สตฺยํ กถยสิ, ราชาหํ ภวามิ; สตฺยตายำ สากฺษฺยํ ทาตุํ ชนึ คฺฤหีตฺวา ชคตฺยสฺมินฺ อวตีรฺณวานฺ, ตสฺมาตฺ สตฺยธรฺมฺมปกฺษปาติโน มม กถำ ศฺฤณฺวนฺติฯ
38 Pilate lui demanda: Qu’est-ce que la vérité? Et ayant dit cela, il alla de nouveau vers les Juifs, et leur dit: Je ne trouve en lui aucune cause de mort.
ตทา สตฺยํ กึ? เอตำ กถำ ปษฺฏฺวา ปีลาต: ปุนรปิ พหิรฺคตฺวา ยิหูทียานฺ อภาษต, อหํ ตสฺย กมปฺยปราธํ น ปฺราปฺโนมิฯ
39 Mais c’est la coutume parmi vous que je vous délivre un criminel à la Pâque; voulez-vous donc que je vous délivre le roi des Juifs?
นิสฺตาโรตฺสวสมเย ยุษฺมาภิรภิรุจิต เอโก ชโน มยา โมจยิตวฺย เอษา ยุษฺมากํ รีติรสฺติ, อเตอว ยุษฺมากํ นิกเฏ ยิหูทียานำ ราชานํ กึ โมจยามิ, ยุษฺมากมฺ อิจฺฉา กา?
40 Alors ils crièrent tous de nouveau, disant: Non pas celui-ci, mais Barabbas. Or Barabbas était un voleur.
ตทา เต สรฺเวฺว รุวนฺโต วฺยาหรนฺ เอนํ มานุษํ นหิ พรพฺพำ โมจยฯ กินฺตุ ส พรพฺพา ทสฺยุราสีตฺฯ
