Jean 13
1 Avant la fête de la pâque, Jésus sachant que son heure était venue de passer de ce monde à son Père, comme il avait aimé les siens, qui étaient dans le monde, il les aima jusqu’à la fin.
ਨਿਸ੍ਤਾਰੋਤ੍ਸਵਸ੍ਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਪਿਤੁਃ ਸਮੀਪਗਮਨਸ੍ਯ ਸਮਯਃ ਸੰਨਿਕਰ੍ਸ਼਼ੋਭੂਦ੍ ਇਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁਰਾਪ੍ਰਥਮਾਦ੍ ਯੇਸ਼਼ੁ ਜਗਤ੍ਪ੍ਰਵਾਸਿਸ਼਼੍ਵਾਤ੍ਮੀਯਲੋਕੇਸ਼਼ ਪ੍ਰੇਮ ਕਰੋਤਿ ਸ੍ਮ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਤ੍ ਪ੍ਰੇਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
2 Et le souper fini, lorsque déjà le diable avait mis dans le cœur de Judas fils de Simon Iscariote de le trahir;
ਪਿਤਾ ਤਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਾਦ੍ ਆਗੱਛਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ ਚ, ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਰਜਨ੍ਯਾਂ ਭੋਜਨੇ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣੇ ਸਤਿ,
3 Sachant que son Père lui avait remis toutes choses entre les mains, et qu’il était sorti de Dieu et retournait à Dieu,
ਯਦਾ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤੰ ਪਰਹਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯ ਈਸ਼਼੍ਕਾਰਿਯੋਤਿਯਸ੍ਯ ਯਿਹੂਦਾ ਅਨ੍ਤਃਕਰਣੇ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍,
4 Il se leva de table, posa ses vêtements, et ayant pris un linge, il s’en ceignit.
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਭੋਜਨਾਸਨਾਦ੍ ਉੱਥਾਯ ਗਾਤ੍ਰਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸ੍ਵਕਟਿਮ੍ ਅਬਧ੍ਨਾਤ੍,
5 Ensuite il versa de l’eau dans un bassin, et commença à laver les pieds de ses disciples, et à les essuyer avec le linge dont il était ceint;
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਕਪਾਤ੍ਰੇ ਜਲਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਚ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਤੇਨ ਕਟਿਬੱਧਗਾਤ੍ਰਮਾਰ੍ਜਨਵਾਸਸਾ ਮਾਰ੍ਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਤ|
6 Il vint à Simon Pierre, et Pierre lui dit: Vous, Seigneur, vous me lavez les pieds?
ਤਤਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤੇ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕਿੰ ਮਮ ਪਾਦੌ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
7 Jésus répondit et lui dit: Tu ne sais pas maintenant ce que je fais; mais tu le sauras plus tard.
ਯੀਸ਼ੁਰੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯਤ੍ ਕਰੋਮਿ ਤਤ੍ ਸਮ੍ਪ੍ਰਤਿ ਨ ਜਾਨਾਸਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਜ੍ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਸਿ|
8 Pierre lui dit: Jamais vous ne me laverez les pieds. Jésus lui répondit: Si je ne te lave, tu n’auras point de part avec moi, (aiōn g165)
ਤਤਃ ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਭਵਾਨ੍ ਕਦਾਪਿ ਮਮ ਪਾਦੌ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯੇ ਤਰ੍ਹਿ ਮਯਿ ਤਵ ਕੋਪ੍ਯੰਸ਼ੋ ਨਾਸ੍ਤਿ| (aiōn g165)
9 Simon Pierre lui dit: Seigneur, non seulement les pieds, mais encore les mains et la tête.
ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਵਲਪਾਦੌ ਨ, ਮਮ ਹਸ੍ਤੌ ਸ਼ਿਰਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਯਤੁ|
10 Jésus lui dit: Celui qui a été lavé n’a besoin que de laver ses pieds, et il est entièrement pur. Vous aussi, vous êtes purs, mais non pas tous.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰਵਦਦ੍ ਯੋ ਜਨੋ ਧੌਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਙ੍ਗਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਪਾਦੌ ਵਿਨਾਨ੍ਯਾਙ੍ਗਸ੍ਯ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਾਪੇਕ੍ਸ਼਼ਾ ਨਾਸ੍ਤਿ| ਯੂਯੰ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਇਤਿ ਸਤ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਸਰ੍ੱਵੇ,
11 Car il savait celui qui le trahirait; c’est pourquoi il dit: Vous n’êtes pas tous purs.
ਯਤੋ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੰ ਸ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ; ਅਤਏਵ ਯੂਯੰ ਸਰ੍ੱਵੇ ਨ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤਾ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
12 Après donc qu’il leur eut lavé les pieds, et qu’il eut repris ses vêtements, s’étant remis à table, il leur dit: Savez-vous ce que je viens de vous faire?
ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਯਾਸਨੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੰ ਜਾਨੀਥ?
13 Vous m’appelez vous-mêmes Maître et Seigneur; et vous dites bien, car je le suis.
ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਗੁਰੁੰ ਪ੍ਰਭੁਞ੍ਚ ਵਦਥ ਤਤ੍ ਸਤ੍ਯਮੇਵ ਵਦਥ ਯਤੋਹੰ ਸਏਵ ਭਵਾਮਿ|
14 Si donc je vous ai lavé les pieds, moi votre Maître et votre Seigneur, vous devez, vous aussi, vous laver les pieds les uns aux autres.
ਯਦ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਗੁਰੁਸ਼੍ਚ ਸਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਾਦਾਨ੍ ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਿਤਵਾਨ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪਾਦਪ੍ਰਕ੍ਸ਼਼ਾਲਨਮ੍ ਉਚਿਤਮ੍|
15 Car je vous ai donné l’exemple, afin que, comme je vous ai fait, vous fassiez aussi vous-mêmes.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਥਾ ਵ੍ਯਵਾਹਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥਾ ਵ੍ਯਵਹਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਏਕੰ ਪਨ੍ਥਾਨੰ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
16 En vérité, en vérité, je vous le dis, le serviteur n’est pas plus grand que son maître, ni l’apôtre plus grand que celui qui l’a envoyé.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਦਾਸੋ ਨ ਮਹਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਰਕਾੱਚ ਪ੍ਰੇਰਿਤੋ ਨ ਮਹਾਨ੍|
17 Si vous savez ces choses, vous serez heureux, pourvu que vous les pratiquiez.
ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਯਦਿ ਤਦਨੁਸਾਰਤਃ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕੁਰੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਧਨ੍ਯਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਥ|
18 Je ne dis pas ceci de vous tous; je sais bien ceux que j’ai choisis; mais c’est pour que s’accomplisse l’Ecriture: Celui qui mange le pain avec moi, lèvera contre moi son pied.
ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਕਥਾਮਿਮਾਂ ਕਥਯਾਮਿ ਇਤਿ ਨ, ਯੇ ਮਮ ਮਨੋਨੀਤਾਸ੍ਤਾਨਹੰ ਜਾਨਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਮ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਯੋ ਭੁਙ੍ਕ੍ਤੇ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਪ੍ਰਾਤਿਕੂਲ੍ਯਤਃ| ਉੱਥਾਪਯਤਿ ਪਾਦਸ੍ਯ ਮੂਲੰ ਸ ਏਸ਼਼ ਮਾਨਵਃ| ਯਦੇਤਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਵਚਨੰ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣਾਵਸ਼੍ਯੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
19 Je vous le dis à présent, avant que cela arrive, afin que lorsque ce sera arrivé, vous me croyiez ce que je suis.
ਅਹੰ ਸ ਜਨ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ ਜਾਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਘਟਨਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਅਹਮਿਦਾਨੀਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਕਥਯਮ੍|
20 En vérité, en vérité, je vous le dis: Qui reçoit celui que j’aurai envoyé, me reçoit; et qui me reçoit, reçoit celui qui m’a envoyé.
ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤੀਵ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਯਾ ਪ੍ਰੇਰਿਤੰ ਜਨੰ ਯੋ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਾਮੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਯਸ਼੍ਚ ਮਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
21 Lorsqu’il eut dit ces choses, Jésus fut troublé en son esprit; puis il parla ouvertement et dit: En vérité, en vérité, je vous le dis, un de vous me trahira.
ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦੁਃਖੀ ਸਨ੍ ਪ੍ਰਮਾਣੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਤਿਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
22 Les disciples donc se regardaient l’un l’autre, incertains de qui il parlait.
ਤਤਃ ਸ ਕਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਇਤ੍ਯਤ੍ਰ ਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਮੁਖਮਾਲੋਕਯਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰਭਨ੍ਤ|
23 Or un des disciples de Jésus, que Jésus aimait, reposait sur son sein.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਪ੍ਰੀਯਤ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸ੍ਤਸ੍ਯ ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸ੍ਥਲਮ੍ ਅਵਾਲਮ੍ਬਤ|
24 Simon Pierre lui fit donc signe et lui dit: Qui est celui dont il parle?
ਸ਼ਿਮੋਨ੍ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਸਙ੍ਕੇਤੇਨਾਵਦਤ੍, ਅਯੰ ਕਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਾਮੇਤਾਮ੍ ਕਥਯਤੀਤਿ ਪ੍ਰੁʼੱਛ|
25 C’est pourquoi ce disciple s’étant penché sur le sein de Jésus, lui dit: Seigneur, qui est-ce?
ਤਦਾ ਸ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸ੍ਥਲਮ੍ ਅਵਲਮ੍ਬ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ ਜਨਃ ਕਃ?
26 Jésus répondit: C’est celui à qui je présenterai du pain trempé. Et ayant trempé du pain, il le donna à Judas Iscariote, fils de Simon.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਦ੍ ਏਕਖਣ੍ਡੰ ਪੂਪੰ ਮੱਜਯਿਤ੍ਵਾ ਯਸ੍ਮੈ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਸਏਵ ਸਃ; ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪੂਪਖਣ੍ਡਮੇਕੰ ਮੱਜਯਿਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਮੋਨਃ ਪੁਤ੍ਰਾਯ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਾਯ ਯਿਹੂਦੈ ਦੱਤਵਾਨ੍|
27 Or après une bouchée, Satan entra en lui, et Jésus lui dit: Ce que tu fais, fais-le vite.
ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੱਤੇ ਸਤਿ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤਮਾਸ਼੍ਰਯਤ੍; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਯਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਰੰ ਕੁਰੁ|
28 Mais aucun de ceux qui étaient à table ne sut pourquoi il lui dit cela.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯੇਨਾਸ਼ਯੇਨ ਤਾਂ ਕਥਾਮਕਥਾਯਤ੍ ਤਮ੍ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਲੋਕਾਨਾਂ ਕੋਪਿ ਨਾਬੁਧ੍ਯਤ;
29 Car quelques-uns pensaient que comme Judas avait la bourse, Jésus lui avait dit: Achète ce dont nous avons besoin pour la fête, ou donne quelque chose aux pauvres.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦਾਃ ਸਮੀਪੇ ਮੁਦ੍ਰਾਸਮ੍ਪੁਟਕਸ੍ਥਿਤੇਃ ਕੇਚਿਦ੍ ਇੱਥਮ੍ ਅਬੁਧ੍ਯਨ੍ਤ ਪਾਰ੍ੱਵਣਾਸਾਦਨਾਰ੍ਥੰ ਕਿਮਪਿ ਦ੍ਰਵ੍ਯੰ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਵਾ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯਃ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਤਰਿਤੁੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍|
30 Judas ayant donc pris cette bouchée sortit aussitôt. Or il était nuit.
ਤਦਾ ਪੂਪਖਣ੍ਡਗ੍ਰਹਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਸ ਤੂਰ੍ਣੰ ਬਹਿਰਗੱਛਤ੍; ਰਾਤ੍ਰਿਸ਼੍ਚ ਸਮੁਪਸ੍ਯਿਤਾ|
31 Lorsqu’il fut sorti, Jésus dit: Maintenant le Fils de l’homme a été glorifié, et Dieu a été glorifié en lui.
ਯਿਹੂਦੇ ਬਹਿਰ੍ਗਤੇ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਦ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਮਾਨਵਸੁਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਪਿ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
32 Si Dieu a été glorifié en lui, Dieu aussi le glorifiera en lui-même, et c’est bientôt qu’il le glorifiera.
ਯਦਿ ਤੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ ਤਰ੍ਹੀਸ਼੍ਵਰੋਪਿ ਸ੍ਵੇਨ ਤਸ੍ਯ ਮਹਿਮਾਨੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤੂਰ੍ਣਮੇਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
33 Mes petits enfants, je ne suis que pour peu de temps encore avec vous. Vous me chercherez, et comme j’ai dit aux Juifs: Où je vais, vous ne pouvez venir; je vous le dis aussi à vous maintenant.
ਹੇ ਵਤ੍ਸਾ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ਕਾਲਮਾਤ੍ਰਮ੍ ਆਸੇ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਹੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯੂਯੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਯਿਹੂਦੀਯੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤਥਾਧੁਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮਪਿ ਕਥਯਾਮਿ|
34 Je vous donne un commandement nouveau: C’est que vous vous aimiez les uns les autres; mais que vous vous aimiez les uns les autres comme je vous ai aimés.
ਯੂਯੰ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵਮ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਸੁ ਯਥਾ ਪ੍ਰੀਯੇ ਯੂਯਮਪਿ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਤਥੈਵ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਇਮਾਂ ਨਵੀਨਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਮ੍ ਆਦਿਸ਼ਾਮਿ|
35 C’est en cela que tous connaîtront que vous êtes mes disciples, si vous avez de l’amour les uns pour les autres.
ਤੇਨੈਵ ਯਦਿ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੇ ਤਰ੍ਹਿ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣੇਨਾਨੇਨ ਯੂਯੰ ਮਮ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਇਤਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜ੍ਞਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
36 Simon Pierre lui dit: Seigneur, où allez-vous? Jésus répondit: Où je vais, tu ne peux me suivre à présent; mais tu me suivras ensuite.
ਸ਼ਿਮੋਨਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਠਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਤਿ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਅਹੰ ਯਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਯਾਮਿ ਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨੰ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
37 Pierre lui dit: Pourquoi ne puis-je vous suivre à présent? Je donnerai mon âme pour vous.
ਤਦਾ ਪਿਤਰਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਕੁਤੋ ਹੇਤੋਸ੍ਤਵ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ? ਤ੍ਵਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
38 Jésus lui répondit: Tu donneras ton âme pour moi? En vérité, en vérité, je te le dis, un coq ne chantera pas que tu ne m’aies renié trois fois.
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਕਿੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਸ਼਼ਿ? ਤ੍ਵਾਮਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਕੁੱਕੁਟਰਵਣਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਮਾਮ੍ ਅਪਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ|
