Jean 13
1 Avant la fête de la pâque, Jésus sachant que son heure était venue de passer de ce monde à son Père, comme il avait aimé les siens, qui étaient dans le monde, il les aima jusqu’à la fin.
നിസ്താരോത്സവസ്യ കിഞ്ചിത്കാലാത് പൂർവ്വം പൃഥിവ്യാഃ പിതുഃ സമീപഗമനസ്യ സമയഃ സന്നികർഷോഭൂദ് ഇതി ജ്ഞാത്വാ യീശുരാപ്രഥമാദ് യേഷു ജഗത്പ്രവാസിഷ്വാത്മീയലോകേഷ പ്രേമ കരോതി സ്മ തേഷു ശേഷം യാവത് പ്രേമ കൃതവാൻ|
2 Et le souper fini, lorsque déjà le diable avait mis dans le cœur de Judas fils de Simon Iscariote de le trahir;
പിതാ തസ്യ ഹസ്തേ സർവ്വം സമർപിതവാൻ സ്വയമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗച്ഛദ് ഈശ്വരസ്യ സമീപം യാസ്യതി ച, സർവ്വാണ്യേതാനി ജ്ഞാത്വാ രജന്യാം ഭോജനേ സമ്പൂർണേ സതി,
3 Sachant que son Père lui avait remis toutes choses entre les mains, et qu’il était sorti de Dieu et retournait à Dieu,
യദാ ശൈതാൻ തം പരഹസ്തേഷു സമർപയിതും ശിമോനഃ പുത്രസ്യ ഈഷ്കാരിയോതിയസ്യ യിഹൂദാ അന്തഃകരണേ കുപ്രവൃത്തിം സമാർപയത്,
4 Il se leva de table, posa ses vêtements, et ayant pris un linge, il s’en ceignit.
തദാ യീശു ർഭോജനാസനാദ് ഉത്ഥായ ഗാത്രവസ്ത്രം മോചയിത്വാ ഗാത്രമാർജനവസ്ത്രം ഗൃഹീത്വാ തേന സ്വകടിമ് അബധ്നാത്,
5 Ensuite il versa de l’eau dans un bassin, et commença à laver les pieds de ses disciples, et à les essuyer avec le linge dont il était ceint;
പശ്ചാദ് ഏകപാത്രേ ജലമ് അഭിഷിച്യ ശിഷ്യാണാം പാദാൻ പ്രക്ഷാല്യ തേന കടിബദ്ധഗാത്രമാർജനവാസസാ മാർഷ്ടും പ്രാരഭത|
6 Il vint à Simon Pierre, et Pierre lui dit: Vous, Seigneur, vous me lavez les pieds?
തതഃ ശിമോൻപിതരസ്യ സമീപമാഗതേ സ ഉക്തവാൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിം മമ പാദൗ പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി?
7 Jésus répondit et lui dit: Tu ne sais pas maintenant ce que je fais; mais tu le sauras plus tard.
യീശുരുദിതവാൻ അഹം യത് കരോമി തത് സമ്പ്രതി ന ജാനാസി കിന്തു പശ്ചാജ് ജ്ഞാസ്യസി|
8 Pierre lui dit: Jamais vous ne me laverez les pieds. Jésus lui répondit: Si je ne te lave, tu n’auras point de part avec moi, (aiōn g165)
തതഃ പിതരഃ കഥിതവാൻ ഭവാൻ കദാപി മമ പാദൗ ന പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി| യീശുരകഥയദ് യദി ത്വാം ന പ്രക്ഷാലയേ തർഹി മയി തവ കോപ്യംശോ നാസ്തി| (aiōn g165)
9 Simon Pierre lui dit: Seigneur, non seulement les pieds, mais encore les mains et la tête.
തദാ ശിമോൻപിതരഃ കഥിതവാൻ ഹേ പ്രഭോ തർഹി കേവലപാദൗ ന, മമ ഹസ്തൗ ശിരശ്ച പ്രക്ഷാലയതു|
10 Jésus lui dit: Celui qui a été lavé n’a besoin que de laver ses pieds, et il est entièrement pur. Vous aussi, vous êtes purs, mais non pas tous.
തതോ യീശുരവദദ് യോ ജനോ ധൗതസ്തസ്യ സർവ്വാങ്ഗപരിഷ്കൃതത്വാത് പാദൗ വിനാന്യാങ്ഗസ്യ പ്രക്ഷാലനാപേക്ഷാ നാസ്തി| യൂയം പരിഷ്കൃതാ ഇതി സത്യം കിന്തു ന സർവ്വേ,
11 Car il savait celui qui le trahirait; c’est pourquoi il dit: Vous n’êtes pas tous purs.
യതോ യോ ജനസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി തം സ ജ്ഞാതവാന; അതഏവ യൂയം സർവ്വേ ന പരിഷ്കൃതാ ഇമാം കഥാം കഥിതവാൻ|
12 Après donc qu’il leur eut lavé les pieds, et qu’il eut repris ses vêtements, s’étant remis à table, il leur dit: Savez-vous ce que je viens de vous faire?
ഇത്ഥം യീശുസ്തേഷാം പാദാൻ പ്രക്ഷാല്യ വസ്ത്രം പരിധായാസനേ സമുപവിശ്യ കഥിതവാൻ അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി കിം കർമ്മാകാർഷം ജാനീഥ?
13 Vous m’appelez vous-mêmes Maître et Seigneur; et vous dites bien, car je le suis.
യൂയം മാം ഗുരും പ്രഭുഞ്ച വദഥ തത് സത്യമേവ വദഥ യതോഹം സഏവ ഭവാമി|
14 Si donc je vous ai lavé les pieds, moi votre Maître et votre Seigneur, vous devez, vous aussi, vous laver les pieds les uns aux autres.
യദ്യഹം പ്രഭു ർഗുരുശ്ച സൻ യുഷ്മാകം പാദാൻ പ്രക്ഷാലിതവാൻ തർഹി യുഷ്മാകമപി പരസ്പരം പാദപ്രക്ഷാലനമ് ഉചിതമ്|
15 Car je vous ai donné l’exemple, afin que, comme je vous ai fait, vous fassiez aussi vous-mêmes.
അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി യഥാ വ്യവാഹരം യുഷ്മാൻ തഥാ വ്യവഹർത്തുമ് ഏകം പന്ഥാനം ദർശിതവാൻ|
16 En vérité, en vérité, je vous le dis, le serviteur n’est pas plus grand que son maître, ni l’apôtre plus grand que celui qui l’a envoyé.
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, പ്രഭോ ർദാസോ ന മഹാൻ പ്രേരകാച്ച പ്രേരിതോ ന മഹാൻ|
17 Si vous savez ces choses, vous serez heureux, pourvu que vous les pratiquiez.
ഇമാം കഥാം വിദിത്വാ യദി തദനുസാരതഃ കർമ്മാണി കുരുഥ തർഹി യൂയം ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ|
18 Je ne dis pas ceci de vous tous; je sais bien ceux que j’ai choisis; mais c’est pour que s’accomplisse l’Ecriture: Celui qui mange le pain avec moi, lèvera contre moi son pied.
സർവ്വേഷു യുഷ്മാസു കഥാമിമാം കഥയാമി ഇതി ന, യേ മമ മനോനീതാസ്താനഹം ജാനാമി, കിന്തു മമ ഭക്ഷ്യാണി യോ ഭുങ്ക്തേ മത്പ്രാണപ്രാതികൂല്യതഃ| ഉത്ഥാപയതി പാദസ്യ മൂലം സ ഏഷ മാനവഃ| യദേതദ് ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം തദനുസാരേണാവശ്യം ഘടിഷ്യതേ|
19 Je vous le dis à présent, avant que cela arrive, afin que lorsque ce sera arrivé, vous me croyiez ce que je suis.
അഹം സ ജന ഇത്യത്ര യഥാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസോ ജായതേ തദർഥം ഏതാദൃശഘടനാത് പൂർവ്വമ് അഹമിദാനീം യുഷ്മഭ്യമകഥയമ്|
20 En vérité, en vérité, je vous le dis: Qui reçoit celui que j’aurai envoyé, me reçoit; et qui me reçoit, reçoit celui qui m’a envoyé.
അഹം യുഷ്മാനതീവ യഥാർഥം വദാമി, മയാ പ്രേരിതം ജനം യോ ഗൃഹ്ലാതി സ മാമേവ ഗൃഹ്ലാതി യശ്ച മാം ഗൃഹ്ലാതി സ മത്പ്രേരകം ഗൃഹ്ലാതി|
21 Lorsqu’il eut dit ces choses, Jésus fut troublé en son esprit; puis il parla ouvertement et dit: En vérité, en vérité, je vous le dis, un de vous me trahira.
ഏതാം കഥാം കഥയിത്വാ യീശു ർദുഃഖീ സൻ പ്രമാണം ദത്ത്വാ കഥിതവാൻ അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി യുഷ്മാകമ് ഏകോ ജനോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
22 Les disciples donc se regardaient l’un l’autre, incertains de qui il parlait.
തതഃ സ കമുദ്ദിശ്യ കഥാമേതാം കഥിതവാൻ ഇത്യത്ര സന്ദിഗ്ധാഃ ശിഷ്യാഃ പരസ്പരം മുഖമാലോകയിതും പ്രാരഭന്ത|
23 Or un des disciples de Jésus, que Jésus aimait, reposait sur son sein.
തസ്മിൻ സമയേ യീശു ര്യസ്മിൻ അപ്രീയത സ ശിഷ്യസ്തസ്യ വക്ഷഃസ്ഥലമ് അവാലമ്ബത|
24 Simon Pierre lui fit donc signe et lui dit: Qui est celui dont il parle?
ശിമോൻപിതരസ്തം സങ്കേതേനാവദത്, അയം കമുദ്ദിശ്യ കഥാമേതാമ് കഥയതീതി പൃച്ഛ|
25 C’est pourquoi ce disciple s’étant penché sur le sein de Jésus, lui dit: Seigneur, qui est-ce?
തദാ സ യീശോ ർവക്ഷഃസ്ഥലമ് അവലമ്ബ്യ പൃഷ്ഠവാൻ, ഹേ പ്രഭോ സ ജനഃ കഃ?
26 Jésus répondit: C’est celui à qui je présenterai du pain trempé. Et ayant trempé du pain, il le donna à Judas Iscariote, fils de Simon.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഏകഖണ്ഡം പൂപം മജ്ജയിത്വാ യസ്മൈ ദാസ്യാമി സഏവ സഃ; പശ്ചാത് പൂപഖണ്ഡമേകം മജ്ജയിത്വാ ശിമോനഃ പുത്രായ ഈഷ്കരിയോതീയായ യിഹൂദൈ ദത്തവാൻ|
27 Or après une bouchée, Satan entra en lui, et Jésus lui dit: Ce que tu fais, fais-le vite.
തസ്മിൻ ദത്തേ സതി ശൈതാൻ തമാശ്രയത്; തദാ യീശുസ്തമ് അവദത് ത്വം യത് കരിഷ്യസി തത് ക്ഷിപ്രം കുരു|
28 Mais aucun de ceux qui étaient à table ne sut pourquoi il lui dit cela.
കിന്തു സ യേനാശയേന താം കഥാമകഥായത് തമ് ഉപവിഷ്ടലോകാനാം കോപി നാബുധ്യത;
29 Car quelques-uns pensaient que comme Judas avait la bourse, Jésus lui avait dit: Achète ce dont nous avons besoin pour la fête, ou donne quelque chose aux pauvres.
കിന്തു യിഹൂദാഃ സമീപേ മുദ്രാസമ്പുടകസ്ഥിതേഃ കേചിദ് ഇത്ഥമ് അബുധ്യന്ത പാർവ്വണാസാദനാർഥം കിമപി ദ്രവ്യം ക്രേതും വാ ദരിദ്രേഭ്യഃ കിഞ്ചിദ് വിതരിതും കഥിതവാൻ|
30 Judas ayant donc pris cette bouchée sortit aussitôt. Or il était nuit.
തദാ പൂപഖണ്ഡഗ്രഹണാത് പരം സ തൂർണം ബഹിരഗച്ഛത്; രാത്രിശ്ച സമുപസ്യിതാ|
31 Lorsqu’il fut sorti, Jésus dit: Maintenant le Fils de l’homme a été glorifié, et Dieu a été glorifié en lui.
യിഹൂദേ ബഹിർഗതേ യീശുരകഥയദ് ഇദാനീം മാനവസുതസ്യ മഹിമാ പ്രകാശതേ തേനേശ്വരസ്യാപി മഹിമാ പ്രകാശതേ|
32 Si Dieu a été glorifié en lui, Dieu aussi le glorifiera en lui-même, et c’est bientôt qu’il le glorifiera.
യദി തേനേശ്വരസ്യ മഹിമാ പ്രകാശതേ തർഹീശ്വരോപി സ്വേന തസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി തൂർണമേവ പ്രകാശയിഷ്യതി|
33 Mes petits enfants, je ne suis que pour peu de temps encore avec vous. Vous me chercherez, et comme j’ai dit aux Juifs: Où je vais, vous ne pouvez venir; je vous le dis aussi à vous maintenant.
ഹേ വത്സാ അഹം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം കിഞ്ചിത്കാലമാത്രമ് ആസേ, തതഃ പരം മാം മൃഗയിഷ്യധ്വേ കിന്ത്വഹം യത്സ്ഥാനം യാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ഗന്തും ന ശക്ഷ്യഥ, യാമിമാം കഥാം യിഹൂദീയേഭ്യഃ കഥിതവാൻ തഥാധുനാ യുഷ്മഭ്യമപി കഥയാമി|
34 Je vous donne un commandement nouveau: C’est que vous vous aimiez les uns les autres; mais que vous vous aimiez les uns les autres comme je vous ai aimés.
യൂയം പരസ്പരം പ്രീയധ്വമ് അഹം യുഷ്മാസു യഥാ പ്രീയേ യൂയമപി പരസ്പരമ് തഥൈവ പ്രീയധ്വം, യുഷ്മാൻ ഇമാം നവീനാമ് ആജ്ഞാമ് ആദിശാമി|
35 C’est en cela que tous connaîtront que vous êtes mes disciples, si vous avez de l’amour les uns pour les autres.
തേനൈവ യദി പരസ്പരം പ്രീയധ്വേ തർഹി ലക്ഷണേനാനേന യൂയം മമ ശിഷ്യാ ഇതി സർവ്വേ ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യന്തി|
36 Simon Pierre lui dit: Seigneur, où allez-vous? Jésus répondit: Où je vais, tu ne peux me suivre à présent; mais tu me suivras ensuite.
ശിമോനപിതരഃ പൃഷ്ഠവാൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാസ്യതി? തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, അഹം യത്സ്ഥാനം യാമി തത്സ്ഥാനം സാമ്പ്രതം മമ പശ്ചാദ് ഗന്തും ന ശക്നോഷി കിന്തു പശ്ചാദ് ഗമിഷ്യസി|
37 Pierre lui dit: Pourquoi ne puis-je vous suivre à présent? Je donnerai mon âme pour vous.
തദാ പിതരഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ സാമ്പ്രതം കുതോ ഹേതോസ്തവ പശ്ചാദ് ഗന്തും ന ശക്നോമി? ത്വദർഥം പ്രാണാൻ ദാതും ശക്നോമി|
38 Jésus lui répondit: Tu donneras ton âme pour moi? En vérité, en vérité, je te le dis, un coq ne chantera pas que tu ne m’aies renié trois fois.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ മന്നിമിത്തം കിം പ്രാണാൻ ദാതും ശക്നോഷി? ത്വാമഹം യഥാർഥം വദാമി, കുക്കുടരവണാത് പൂർവ്വം ത്വം ത്രി ർമാമ് അപഹ്നോഷ്യസേ|
