Job 39

1 Est-ce que tu connais le temps de l’enfantement des chèvres sauvages dans les rochers? ou as-tu observé des biches lorsqu’elles enfantaient?

۱ «آیا وقت زاییدن بز کوهی را می‌دانی؟ یا زمان وضع حمل آهو را نشان می‌دهی؟

2 As-tu compté les mois de leur conception, et sais-tu le temps de leur enfantement?

۲ آیا ماههایی را که کامل می‌سازندحساب توانی کرد؟ یا زمان زاییدن آنهارامی دانی؟

3 Elles se courbent pour mettre bas leur faon, et elles enfantent, et elles poussent des hurlements.

۳ خم شده، بچه های خود را می‌زایند واز دردهای خود فارغ می‌شوند.

4 Leurs petits se séparent et vont au pâturage; ils sortent et ne reviennent pas vers elles.

۴ بچه های آنهاقوی شده، در بیابان نمو می‌کنند، می‌روند و نزدآنها برنمی گردند.

5 Qui a laissé aller l’onagre libre, qui a rompu ses liens?

۵ کیست که خر وحشی را رهاکرده، آزاد ساخت. و کیست که بندهای گورخر راباز نمود.

6 Je lui ai donné dans la solitude une maison, et ses lieux de retraite dans une terre de sel.

۶ که من بیابان را خانه او ساختم، وشوره زار را مسکن او گردانیدم.

7 Il méprise la multitude d’une ville, et il n’entend pas le cri d’un exacteur.

۷ به غوغای شهراستهزاء می‌کند و خروش رمه بان را گوش نمی گیرد.

8 Il regarde de tous côtés les montagnes, lieux de son pâturage, et il cherche tous les herbages verts.

۸ دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را می‌طلبد.

9 Est-ce qu’un rhinocéros voudra te servir, ou demeurera-t-il à ton étable?

۹ آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید، یا نزد آخور تو منزل گیرد؟

10 Est-ce que tu lieras un rhinocéros à tes traits, pour qu’il laboure? ou rompra-t-il les glèbes des vallons après toi?

۱۰ آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی بست؟ یا وادیها را از عقب تو مازو خواهد نمود؟

11 Est-ce que tu auras confiance en sa grande force, et lui laisseras-tu tes travaux?

۱۱ آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتمادخواهی کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟

12 Est-ce que tu croiras qu’il te rendra tes semailles et qu’il remplira ton aire?

۱۲ آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟

13 L’aile de l’autruche est semblable aux ailes du héron et de l’épervier.

۱۳ «بال شترمرغ به شادی متحرک می‌شود واما پر و بال او مثل لقلق نیست.

14 Quand elle abandonne ses œufs sur la terre, sera-ce toi, par hasard, qui les réchaufferas dans la poussière?

۱۴ زیرا که تخمهای خود را به زمین وامی گذارد و بر روی خاک آنها را گرم می‌کند

15 Elle oublie qu’un pied les foulera, ou que la bête des champs les écrasera.

۱۵ و فراموش می‌کند که پا آنها را می‌افشرد، و وحوش صحرا آنها راپایمال می‌کنند.

16 Elle est dure pour ses petits, comme s’ils n’étaient pas les siens, elle a rendu son travail inutile, en les abandonnant, aucune crainte ne l’y obligeant.

۱۶ با بچه های خود سختی می کند که گویا از آن او نیستند، محنت او باطل است و متاسف نمی شود.

17 Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas donné l’intelligence.

۱۷ زیرا خدا او را ازحکمت محروم ساخته، و از فطانت او را نصیبی نداده است.

18 Dans l’occasion, elle élève en haut ses ailes; elle se rit du cheval et de celui qui le monte.

۱۸ هنگامی که به بلندی پرواز می‌کنداسب و سوارش را استهزا می‌نماید.

19 Est-ce que tu donneras au cheval de la force, ou environneras-tu son cou de hennissements?

۱۹ «آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال ملبس گردانیده‌ای؟

20 Est-ce que tu le feras bondir comme les sauterelles? La gloire de ses naseaux est la terreur.

۲۰ آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آورده‌ای؟ خروش شیهه او مهیب است.

21 Il creuse de son sabot la terre, il s’élance avec audace; il court au-devant des hommes armés;

۲۱ در وادی پا زده، از قوت خود وجدمی نماید و به مقابله مسلحان بیرون می‌رود.

22 Il méprise la peur, il ne cède pas au glaive.

۲۲ برخوف استهزاء کرده، هراسان نمی شود، و از دم شمشیر برنمی گردد.

23 Sur lui retentira le bruit du carquois, la lance étincellera ainsi que le bouclier.

۲۳ ترکش بر او چکچک می‌کند، و نیزه درخشنده و مزراق

24 Bouillonnant et frémissant il dévore la terre, et ne tient aucun compte du bruit de la trompette, lorsqu’elle sonne le retour.

۲۴ با خشم وغیض زمین را می‌نوردد. و چون کرنا صدا می‌کندنمی ایستد،

25 Dès qu’il entend le clairon, il dit: Oh! il sent de loin une guerre, l’exhortation des chefs, et les cris confus d’une armée.

۲۵ وقتی که کرنا نواخته شود هه هه می‌گوید و جنگ را از دور استشمام می‌کند، وخروش سرداران و غوغا را.

26 Est-ce par ta sagesse que l’épervier se couvre de ses plumes, étendant ses ailes vers le midi?

۲۶ آیا از حکمت توشاهین می‌پرد؟ و بالهای خود را بطرف جنوب پهن می‌کند؟

27 Est-ce à ton ordre que l’aigle s’élèvera, et placera son nid dans les lieux les plus élevés?

۲۷ آیا از فرمان تو عقاب صعودمی نماید و آشیانه خود را به‌جای بلند می‌سازد؟

28 C’est dans des pierres qu’il demeure, et c’est sur des rocs escarpés et des rochers inaccessibles qu’il fait son séjour.

۲۸ بر صخره ساکن شده، ماوا می‌سازد. بر صخره تیز و بر ملاذ منیع.

29 De là il contemple sa proie, et ses yeux voient de loin.

۲۹ از آنجا خوراک خود را به نظر می‌آورد و چشمانش از دور می‌نگرد.

30 Ses petits lécheront le sang, et partout où est un cadavre, soudain il est présent.

۳۰ بچه هایش خون را می‌مکند و جایی که کشتگانند او آنجا است.»