Job 39
1 Est-ce que tu connais le temps de l’enfantement des chèvres sauvages dans les rochers? ou as-tu observé des biches lorsqu’elles enfantaient?
Dağ keçilərinin nə vaxt doğduğunu bilirsənmi? Maralların balalamasının vaxtını sən gözləyirsənmi?
2 As-tu compté les mois de leur conception, et sais-tu le temps de leur enfantement?
Onlar boğaz olanda ayını-gününü sən sayırsanmı? Nə vaxt doğacaqlarını bilirsənmi?
3 Elles se courbent pour mettre bas leur faon, et elles enfantent, et elles poussent des hurlements.
Diz çöküb balalarını doğar, Ağrılardan qurtarar.
4 Leurs petits se séparent et vont au pâturage; ils sortent et ne reviennent pas vers elles.
Balaları çöldə böyüyüb güc alar, Gedər, geri qayıtmaz.
5 Qui a laissé aller l’onagre libre, qui a rompu ses liens?
Kim vəhşi eşşəyi azad buraxdı? Kim onun iplərini açdı?
6 Je lui ai donné dans la solitude une maison, et ses lieux de retraite dans une terre de sel.
Ona çölləri məskən verdim, Şoran düzləri ona yurd etdim.
7 Il méprise la multitude d’une ville, et il n’entend pas le cri d’un exacteur.
O, şəhərdəki izdihama gülər, Sahibinin hay-küyünü eşitməz.
8 Il regarde de tous côtés les montagnes, lieux de son pâturage, et il cherche tous les herbages verts.
Təpələri dolaşıb otlar, Yaşıllığı axtarar.
9 Est-ce qu’un rhinocéros voudra te servir, ou demeurera-t-il à ton étable?
Çöl öküzü sənə xidmət etmək istəyərmi? Gecəni sənin axurunda keçirərmi?
10 Est-ce que tu lieras un rhinocéros à tes traits, pour qu’il laboure? ou rompra-t-il les glèbes des vallons après toi?
Kotan sürsün deyə onu boyunduruğa sala bilərsənmi? Ardınca dərələrdə şırım aça bilərmi?
11 Est-ce que tu auras confiance en sa grande force, et lui laisseras-tu tes travaux?
Onun hədsiz gücünə bel bağlaya bilərsənmi? Ona ağır iş gördürə bilərsənmi?
12 Est-ce que tu croiras qu’il te rendra tes semailles et qu’il remplira ton aire?
Çöl öküzünə etibar edə bilərsən ki, Əkininin məhsulunu daşısın, Onu xırmanına yığsın?
13 L’aile de l’autruche est semblable aux ailes du héron et de l’épervier.
Dəvəquşu qanadını sevinclə çırpar, Amma onun qanadı nə leyləyin qanadları ilə, Nə də ki pərləri ilə müqayisə olunur.
14 Quand elle abandonne ses œufs sur la terre, sera-ce toi, par hasard, qui les réchaufferas dans la poussière?
Yerdə yumurtalayır, Onları toz-torpaq üstündə qızdırır.
15 Elle oublie qu’un pied les foulera, ou que la bête des champs les écrasera.
Yadından çıxarır ki, yumurtalar ayaq altında sınır, Çöl heyvanlarının ayağı altında qalır.
16 Elle est dure pour ses petits, comme s’ils n’étaient pas les siens, elle a rendu son travail inutile, en les abandonnant, aucune crainte ne l’y obligeant.
Balaları ilə elə sərt rəftar edir ki, Elə bil özününkü deyil, Çəkdiyi zəhmətin boşa getməsindən narahat olmaz.
17 Car Dieu l’a privée de sagesse, et ne lui a pas donné l’intelligence.
Çünki Allah ona müdriklik verməyib, Ona dərrakə bəxş etməyib.
18 Dans l’occasion, elle élève en haut ses ailes; elle se rit du cheval et de celui qui le monte.
Qaçmaq üçün yenə qanad açanda Ata və atlıya gülər.
19 Est-ce que tu donneras au cheval de la force, ou environneras-tu son cou de hennissements?
Ata güc verən sənsənmi? Boynuna yalı qoyan sənsənmi?
20 Est-ce que tu le feras bondir comme les sauterelles? La gloire de ses naseaux est la terreur.
Onu çəyirtkə kimi tullandıran sənsənmi? Onun təmtəraqlı kişnəməsi xof salır.
21 Il creuse de son sabot la terre, il s’élance avec audace; il court au-devant des hommes armés;
Dərələrə ayağını bərk vurur, Öz qüvvəsi ilə sevinib-coşur, Silahlıların qabağına çıxır.
22 Il méprise la peur, il ne cède pas au glaive.
Qorxuya gülər, heç bir şeydən çəkinməz, Qılınc qarşısında ayağını geri çəkməz.
23 Sur lui retentira le bruit du carquois, la lance étincellera ainsi que le bouclier.
Onun üstündə oxdan cingildəyir, Parlaq nizə və mizraq şimşək tək keçir.
24 Bouillonnant et frémissant il dévore la terre, et ne tient aucun compte du bruit de la trompette, lorsqu’elle sonne le retour.
Coşanda qəzəblənib yeri-yurdu qapır, Şeypur çalınan kimi yerindən dik atılır.
25 Dès qu’il entend le clairon, il dit: Oh! il sent de loin une guerre, l’exhortation des chefs, et les cris confus d’une armée.
Şeypur çalınanda “hiaaa!” deyib kişnəyir, Döyüş qoxusunu, sərkərdələrin gurlayan səsini, Döyüşün nərəsini uzaqdan hiss edir.
26 Est-ce par ta sagesse que l’épervier se couvre de ses plumes, étendant ses ailes vers le midi?
Məgər qırğı sənin dərrakənləmi uçur, Cənuba tərəf qanad açır?
27 Est-ce à ton ordre que l’aigle s’élèvera, et placera son nid dans les lieux les plus élevés?
Məgər qartal sənin əmrinləmi göyə qalxır, Uca yerlərdə özünə yuva qurur?
28 C’est dans des pierres qu’il demeure, et c’est sur des rocs escarpés et des rochers inaccessibles qu’il fait son séjour.
Sıldırım qayalarda yaşayır, Şiş uclu qayalarda məskən salır.
29 De là il contemple sa proie, et ses yeux voient de loin.
Oradan şikarını axtarır, Gözləri onları uzaqdan görür.
30 Ses petits lécheront le sang, et partout où est un cadavre, soudain il est présent.
Onun balaları qanla qidalanır, Harada leş olsa, o da oradadır».
