Job 38

1 Or, répondant à Job du milieu d’un tourbillon, le Seigneur dit:

Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:

2 Quel est celui qui mêle des sentences à des discours maladroits?

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

3 Ceins tes reins comme un homme de cœur; je t’interrogerai, et réponds-moi.

Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.

4 Où étais-tu, quand je posais les fondements de la terre? Dis-le-moi, si tu as de l’intelligence.

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

5 Qui a établi ses mesures, le sais-tu? ou qui a tendu sur elle le cordeau?

Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?

6 Sur quoi ses bases ont-elles été affermies? ou qui a posé sa pierre angulaire,

Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?

7 Lorsque les astres du matin me louaient tous ensemble, et que tous les fils de Dieu étaient transportés de joie?

Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.

8 Qui a renfermé la mer dans des digues, quand elle s’élançait comme sortant d’un sein,

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

9 Lorsque je lui mettais un nuage pour vêtement, et que je l’enveloppais d’obscurité comme des langes de l’enfance?

Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;

10 Je l’ai environnée de mes limites, j’y ai mis un verrou et une porte à deux battants;

Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,

11 Et j’ai dit: Tu viendras jusque-là, et tu n’iras pas plus loin; et ici tu briseras tes flots orgueilleux.

I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.

12 Est-ce que depuis ta naissance tu as commandé à l’étoile du matin, et tu as montré à l’aurore son lieu?

Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?

13 Et as-tu tenu, en les ébranlant, les extrémités de la terre, et en as-tu chassé les impies?

Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.

14 Elle sera rétablie comme une terre molle de cachet, et elle demeurera comme un vêtement.

Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.

15 La lumière des impies leur sera ôté, et leur bras élevé sera brisé.

I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.

16 Est-ce que tu es entré dans les profondeurs de la mer, et as-tu marché dans les extrémités de l’abîme?

Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?

17 Est-ce que les portes de la mort ont été ouvertes pour toi? et les portes ténébreuses, les as-tu vues?

Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?

18 Est-ce que tu as considéré l’étendue de la terre? Enseigne-moi, si tu les connais, toutes ces choses;

Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?

19 En quelle voie la lumière habite, et quel est le lieu des ténèbres;

Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?

20 En sorte que tu conduises chacune d’elles à son terme, et que tu connaisses les sentiers de leur demeure.

Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.

21 Car savais-tu alors que tu devais naître? et le nombre de tes jours, l’avais-tu connu?

Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?

22 Est-ce que tu es entré dans les trésors de la neige, ou as-tu aperçu les trésors de la grêle,

Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?

23 Que j’ai préparées pour le temps de l’ennemi, pour le jour de la guerre et du combat?

Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.

24 Sais-tu par quelle voie se répand la lumière, et se distribue la chaleur sur la terre?

Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?

25 Qui a donné cours à l’ondée la plus impétueuse, et une voie au tonnerre éclatant,

Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?

26 Pour faire pleuvoir sur une terre sans homme dans un désert, où aucun des mortels ne demeure,

Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

27 Pour inonder une terre inaccessible et désolée, et y produire des herbes vertes?

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

28 Qui est le père de la pluie? ou qui a engendré les gouttes de la rosée?

Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?

29 Du sein de qui est sortie la glace? et la gelée du ciel, qui l’a engendrée?

Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?

30 À la manière de la pierre les eaux se durcissent, et la surface de l’abîme devient solide.

Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

31 Est-ce que tu seras capable de joindre ensemble les brillantes étoiles des Pléiades, ou pourrastu interrompre le cours d’Arcturus?

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

32 Est-ce que tu produis Lucifer en son temps, et que tu fais lever l’étoile du soir sur les fils de la terre?

Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?

33 Est-ce que tu connais l’ordre du ciel, et en rendras-tu raison sur la terre?

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

34 Est-ce que tu élèveras ta voix dans les nuages, et que l’impétuosité des eaux te couvrira?

Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?

35 Est-ce que tu enverras les foudres, et elles iront; et, revenant, te diront-elles: Nous voici?

Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?

36 Qui a mis au dedans de l’homme la sagesse? ou qui a donné au coq l’intelligence?

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

37 Qui expliquera la conduite des cieux, et qui fera cesser le concert du ciel?

Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?

38 Quand la poussière se répandait-elle sur la terre, et les glèbes se durcissaient-elles?

Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?

39 Est-ce que tu prendras la proie pour la lionne, et empliras-tu l’âme de ses petits,

Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?

40 Quand ils sont couchés dans leurs antres, et qu’ils épient dans leurs cavernes?

Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?

41 Qui prépare au corbeau sa nourriture, quand ses petits crient à Dieu, errant ça et là, parce qu’ils n’ont rien à manger?

Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?