Job 33

1 Ecoute donc, Job, mes paroles, et sois attentif à tous mes discours.

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

2 Voilà que j’ai ouvert ma bouche, que ma langue parle dans ma gorge.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

3 C’est d’un cœur simple que sortiront mes discours, et c’est un sentiment pur que mes lèvres exprimeront.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

4 L’Esprit de Dieu m’a fait, le souffle du Tout-Puissant m’a donné la vie.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

5 Si tu peux, réponds-moi, et tiens ferme en ma présence,

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

6 Vois, Dieu m’a fait comme il t’a fait, et c est de la même boue que j’ai été formé.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

7 Cependant, que ce qu’il y a de merveilleux en moi ne t’épouvante point, et que mon éloquence ne soit pas accablante pour toi.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

8 Tu as donc dit à mes oreilles, et j’ai entendu la voix de tes paroles:

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

9 Je suis pur et sans péché; sans tache, et il n’y a point d’iniquité en moi.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

10 C’est parce que Dieu a trouvé des sujets de plaintes contre moi, qu’il a pensé que j’étais son ennemi.

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

11 Il a mis mes pieds dans les chaînes, et il a gardé toutes mes voies.

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

12 C’est donc en cela que tu n’as pas été justifié; car je te répondrai que Dieu est plus grand que l’homme.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

13 Disputes-tu contre lui, parce qu’il ne t’a pas répondu sur toutes tes paroles?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

14 Dieu ne parle qu’une fois, et il ne répète pas ce qu’il a dit.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

15 Pendant un songe, dans une vision nocturne, quand un profond sommeil s’empare des hommes et qu’ils dorment dans leur lit:

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

16 C’est alors qu’il ouvre les oreilles des hommes, et que, les instruisant, il leur enseigne la science,

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

17 Pour détourner ainsi un homme des choses qu’il fait, et le délivrer de l’orgueil;

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

18 Retirant son âme de la corruption, et empêchant que sa vie ne tombe sous le glaive.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

19 Il le châtie encore par la douleur dans son lit, et il fait sécher tous ses os.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

20 Durant sa vie, le pain lui devient un objet d’aversion, ainsi que le devient pour son âme une nourriture auparavant très recherchée.

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

21 Toute sa chair se consumera, et ses os, qui étaient couverts, seront mis à nu.

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

22 Son âme a été proche de la corruption, et sa vie de tout ce qui pouvait lui donner la mort.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

23 Si un ange, un d’entre mille, parle pour lui, et qu’il annonce l’équité de cet homme,

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

24 Dieu aura compassion de lui, et il dira: Délivre-le, afin qu’il ne descende pas dans la corruption; j’ai trouvé ce en quoi je peux lui être propice.

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

25 Sa chair est consumée par les supplices; qu’il retourne aux jours de sa jeunesse.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

26 Il priera Dieu, et Dieu se laissera apaiser en sa faveur; il verra sa face avec jubilation, et il rendra à cet homme sa justice.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

27 Il regardera les hommes et il dira: J’ai péché, je me suis vraiment rendu coupable, et je n’ai pas reçu le châtiment dont j’étais digne.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

28 Il a délivré son âme, afin qu’elle n’allât pas à la mort, mais que, vivant, elle vît la lumière.

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

29 Remarque bien, Dieu fait trois fois ces choses en chaque homme,

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

30 Afin de rappeler leurs âmes de la corruption, et de les illuminer de la lumière des vivants.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

31 Prête attention, Job, écoute-moi; garde le silence, pendant que je parle.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

32 Mais si tu as quelque chose à dire, réponds-moi; car je veux que tu paraisses juste.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

33 Que si tu n’as rien, écoute-moi; garde le silence, et je t’enseignerai la sagesse.

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.