Job 21
1 Mais, répondant. Job dit:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Ecoutez, je vous prie, mes paroles, et faites pénitence.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Supportez-moi, et moi je parlerai; et après, si bon vous semble, riez de mes paroles.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Est-ce contre un homme qu’est ma dispute, pour que je ne doive pas être justement contristé?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Regardez-moi, et soyez dans l’étonnement, et mettez un doigt sur votre bouche:
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Et moi, quand je recueille mes souvenirs, je suis épouvanté, et le tremblement agite ma chair.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Pourquoi donc les impies vivent-ils, sont-ils élevés et affermis dans les richesses?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Leur race se perpétue devant eux, une troupe de leurs proches et de leurs petits enfants est en leur présence.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Leurs maisons sont sûres et paisibles, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Leur génisse a conçu et n’a pas avorté; leur vache a mis bas, et elle n’a pas été privée de son fruit.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Leurs petits enfants, sortent comme les troupeaux, et leurs enfants sautent de joie au milieu de leurs jeux.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Ils tiennent en main un tambour et une harpe, et ils se réjouissent au son d’un orgue.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et en un moment ils descendent dans les enfers. (Sheol h7585)
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Ils ont dit à Dieu: Retire-toi de nous; nous ne voulons pas connaître tes voies.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Qui est le Tout-Puissant, pour que nous le servions? et que nous revient-il, si nous le prions?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Mais cependant, puisque leurs biens ne sont pas en leur main, que le conseil des impies soit loin de moi.
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Combien de fois la lampe des impies s’éteindra, un déluge de maux leur surviendra, et Dieu leur distribuera les douleurs de sa fureur?
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Ils seront comme des pailles à la face du vent, et comme de la cendre brûlante qu’un tourbillon disperse.
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Dieu gardera à ses fils la douleur du père; et lorsqu’il lui aura rendu selon son mérite, alors il comprendra.
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Ses yeux verront sa ruine, et il boira de la fureur du Tout-Puissant.
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Car que lui importe sa maison après lui, lors même que le nombre de ses mois serait diminué de moitié?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Est-ce que quelqu’un enseignera la science à Dieu, qui juge ceux qui sont élevés?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Celui-ci meurt robuste et sain, riche et heureux.
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Ses entrailles sont pleines de graisse, et ses os sont arrosés de moelle.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 Mais un autre meurt dans l’amertume de l’âme, sans aucune richesse.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Et cependant ils dormiront ensemble dans la poussière, et des vers les couvriront.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Certes, je connais vos pensées et vos jugements iniques contre moi.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Car vous dites: Où est la maison d’un prince? et où sont les tabernacles des impies?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Interrogez le premier venu des passants, et vous reconnaîtrez qu’il comprend ces mêmes choses; à savoir:
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Que le méchant est réservé pour le jour de perdition, et qu’il sera conduit jusqu’au jour de la fureur.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Qui le reprendra en face de sa voie? et qui lui rendra ce qu’il a fait?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Il sera conduit aux sépulcres, et il veillera au milieu du monceau des morts.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 Il a été agréable au gravier du Cocyte, et il entraînera tout homme après lui, et il y a devant lui une multitude innombrable.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Comment donc me donnezvous une vaine consolation, puisqu’il a été démontré que votre réponse répugne à la vérité.
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
