Job 21
1 Mais, répondant. Job dit:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Ecoutez, je vous prie, mes paroles, et faites pénitence.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Supportez-moi, et moi je parlerai; et après, si bon vous semble, riez de mes paroles.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Est-ce contre un homme qu’est ma dispute, pour que je ne doive pas être justement contristé?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Regardez-moi, et soyez dans l’étonnement, et mettez un doigt sur votre bouche:
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Et moi, quand je recueille mes souvenirs, je suis épouvanté, et le tremblement agite ma chair.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Pourquoi donc les impies vivent-ils, sont-ils élevés et affermis dans les richesses?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Leur race se perpétue devant eux, une troupe de leurs proches et de leurs petits enfants est en leur présence.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Leurs maisons sont sûres et paisibles, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Leur génisse a conçu et n’a pas avorté; leur vache a mis bas, et elle n’a pas été privée de son fruit.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Leurs petits enfants, sortent comme les troupeaux, et leurs enfants sautent de joie au milieu de leurs jeux.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Ils tiennent en main un tambour et une harpe, et ils se réjouissent au son d’un orgue.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et en un moment ils descendent dans les enfers. (Sheol h7585)
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Ils ont dit à Dieu: Retire-toi de nous; nous ne voulons pas connaître tes voies.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Qui est le Tout-Puissant, pour que nous le servions? et que nous revient-il, si nous le prions?
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Mais cependant, puisque leurs biens ne sont pas en leur main, que le conseil des impies soit loin de moi.
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Combien de fois la lampe des impies s’éteindra, un déluge de maux leur surviendra, et Dieu leur distribuera les douleurs de sa fureur?
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 Ils seront comme des pailles à la face du vent, et comme de la cendre brûlante qu’un tourbillon disperse.
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Dieu gardera à ses fils la douleur du père; et lorsqu’il lui aura rendu selon son mérite, alors il comprendra.
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Ses yeux verront sa ruine, et il boira de la fureur du Tout-Puissant.
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Car que lui importe sa maison après lui, lors même que le nombre de ses mois serait diminué de moitié?
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Est-ce que quelqu’un enseignera la science à Dieu, qui juge ceux qui sont élevés?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Celui-ci meurt robuste et sain, riche et heureux.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Ses entrailles sont pleines de graisse, et ses os sont arrosés de moelle.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Mais un autre meurt dans l’amertume de l’âme, sans aucune richesse.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Et cependant ils dormiront ensemble dans la poussière, et des vers les couvriront.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Certes, je connais vos pensées et vos jugements iniques contre moi.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Car vous dites: Où est la maison d’un prince? et où sont les tabernacles des impies?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Interrogez le premier venu des passants, et vous reconnaîtrez qu’il comprend ces mêmes choses; à savoir:
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 Que le méchant est réservé pour le jour de perdition, et qu’il sera conduit jusqu’au jour de la fureur.
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Qui le reprendra en face de sa voie? et qui lui rendra ce qu’il a fait?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Il sera conduit aux sépulcres, et il veillera au milieu du monceau des morts.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Il a été agréable au gravier du Cocyte, et il entraînera tout homme après lui, et il y a devant lui une multitude innombrable.
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Comment donc me donnezvous une vaine consolation, puisqu’il a été démontré que votre réponse répugne à la vérité.
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
