Job 21

1 Mais, répondant. Job dit:

Ijob respondis kaj diris:

2 Ecoutez, je vous prie, mes paroles, et faites pénitence.

Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.

3 Supportez-moi, et moi je parlerai; et après, si bon vous semble, riez de mes paroles.

Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.

4 Est-ce contre un homme qu’est ma dispute, pour que je ne doive pas être justement contristé?

Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?

5 Regardez-moi, et soyez dans l’étonnement, et mettez un doigt sur votre bouche:

Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.

6 Et moi, quand je recueille mes souvenirs, je suis épouvanté, et le tremblement agite ma chair.

Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.

7 Pourquoi donc les impies vivent-ils, sont-ils élevés et affermis dans les richesses?

Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?

8 Leur race se perpétue devant eux, une troupe de leurs proches et de leurs petits enfants est en leur présence.

Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.

9 Leurs maisons sont sûres et paisibles, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.

Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.

10 Leur génisse a conçu et n’a pas avorté; leur vache a mis bas, et elle n’a pas été privée de son fruit.

Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.

11 Leurs petits enfants, sortent comme les troupeaux, et leurs enfants sautent de joie au milieu de leurs jeux.

Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.

12 Ils tiennent en main un tambour et une harpe, et ils se réjouissent au son d’un orgue.

Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.

13 Ils passent leurs jours dans le bonheur, et en un moment ils descendent dans les enfers. (Sheol h7585)

Ili pasigas siajn tagojn en bonstato, Kaj iras en Ŝeolon momente. (Sheol h7585)

14 Ils ont dit à Dieu: Retire-toi de nous; nous ne voulons pas connaître tes voies.

Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;

15 Qui est le Tout-Puissant, pour que nous le servions? et que nous revient-il, si nous le prions?

Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?

16 Mais cependant, puisque leurs biens ne sont pas en leur main, que le conseil des impies soit loin de moi.

Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.

17 Combien de fois la lampe des impies s’éteindra, un déluge de maux leur surviendra, et Dieu leur distribuera les douleurs de sa fureur?

Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.

18 Ils seront comme des pailles à la face du vent, et comme de la cendre brûlante qu’un tourbillon disperse.

Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.

19 Dieu gardera à ses fils la douleur du père; et lorsqu’il lui aura rendu selon son mérite, alors il comprendra.

Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;

20 Ses yeux verront sa ruine, et il boira de la fureur du Tout-Puissant.

Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.

21 Car que lui importe sa maison après lui, lors même que le nombre de ses mois serait diminué de moitié?

Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?

22 Est-ce que quelqu’un enseignera la science à Dieu, qui juge ceux qui sont élevés?

Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?

23 Celui-ci meurt robuste et sain, riche et heureux.

Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;

24 Ses entrailles sont pleines de graisse, et ses os sont arrosés de moelle.

Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.

25 Mais un autre meurt dans l’amertume de l’âme, sans aucune richesse.

Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.

26 Et cependant ils dormiront ensemble dans la poussière, et des vers les couvriront.

Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.

27 Certes, je connais vos pensées et vos jugements iniques contre moi.

Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;

28 Car vous dites: Où est la maison d’un prince? et où sont les tabernacles des impies?

Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?

29 Interrogez le premier venu des passants, et vous reconnaîtrez qu’il comprend ces mêmes choses; à savoir:

Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:

30 Que le méchant est réservé pour le jour de perdition, et qu’il sera conduit jusqu’au jour de la fureur.

En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.

31 Qui le reprendra en face de sa voie? et qui lui rendra ce qu’il a fait?

Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?

32 Il sera conduit aux sépulcres, et il veillera au milieu du monceau des morts.

Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.

33 Il a été agréable au gravier du Cocyte, et il entraînera tout homme après lui, et il y a devant lui une multitude innombrable.

Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.

34 Comment donc me donnezvous une vaine consolation, puisqu’il a été démontré que votre réponse répugne à la vérité.

Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?