Job 20

1 Alors, répondant, Sophar, le Naamathite, dit:

Wtedy Sofar z Naama odpowiedział:

2 C’est pour cela que mes différentes pensées se succèdent, et que mon esprit est entraîné dans des sentiments divers.

Dlatego moje myśli skłaniają mnie do odpowiedzi i z tego powodu [mówię] pośpiesznie.

3 J’écouterai la doctrine en vertu de laquelle tu m’accuses, et l’esprit de mon intelligence répondra pour moi.

Słuchałem obraźliwego upomnienia i duch mojego zrozumienia podsuwa mi odpowiedź:

4 Ce que je sais être dès le principe, depuis que l’homme a été placé sur la terre,

Czy nie wiesz, że od wieków, odkąd człowieka postawiono na ziemi;

5 C’est que la gloire des impies a été courte et la joie de l’hypocrite comme un moment.

Radość niegodziwych [jest] krótka, a wesołość obłudnika [trwa] okamgnienie?

6 Si son orgueil s’élève jusqu’au ciel, et que sa tête touche les nues,

Choćby jego wyniosłość sięgała aż do niebios, a jego głowa – do obłoków;

7 Il périra à la fin comme un fumier, et ceux qui l’avaient vu diront: Où est-il?

[To jednak] zginie on na wieki jak jego własny gnój, [a] ci, którzy go widzieli, powiedzą: Gdzie [on] się podział?

8 Comme un songe qui s’envole, on ne le verra plus; il passera comme une vision de nuit.

Uleci jak sen i nie znajdą go; ucieknie jak nocne widzenie.

9 L’œil qui l’avait vu ne le verra pas; et son lieu ne le regardera plus.

Oko, które go widziało, nie zobaczy go więcej, i już nie ujrzy go jego miejsce.

10 Ses enfants dépériront par l’indigence, et ses mains lui rendront la douleur qu’il a faite aux autres.

Jego synowie będą się korzyć przed ubogim, jego ręce zwrócą swe bogactwo.

11 Ses os seront remplis des vices de sa jeunesse, et ces vices dormiront avec lui dans la poussière,

Jego kości są pełne [grzechów] jego młodości, razem z nim spoczną w prochu.

12 Car, comme le mal est doux à sa bouche, il le cachera sous sa langue.

A choć zło jest słodkie w jego ustach i zataja je pod swoim językiem;

13 Il le ménagera, et il ne le laissera pas, mais il le tiendra caché dans sa gorge.

Chociaż rozkoszuje się nim i nie opuszcza go, zatrzymując je na swoim podniebieniu;

14 Son pain dans ses entrailles, au dedans de lui, se changera en fiel d’aspic.

[To jednak] jego pokarm we wnętrznościach przemienia się, [staje się] żółcią żmii w jego wnętrzu.

15 Il vomira les richesses qu’il a dévorées, et Dieu les arrachera de ses entrailles.

Połknął bogactwa i zwróci je; Bóg je wyrzuci z jego brzucha.

16 Il sucera la tête des aspics, et la langue d’une vipère le tuera.

Będzie ssał jad żmii, zabije go język węża.

17 (Qu’il ne voie point couler les ruisseaux d’un fleuve, et les torrents de miel et de beurre).

Nie zobaczy rzek, potoków, strumieni miodu ani masła.

18 Il expiera tout ce qu’il a fait, et cependant il ne sera pas consumé; c’est selon les richesses qu’il a acquises qu’il aura à souffrir,

Zwróci swój zysk i nie połknie go; i choć znowu zdobędzie wielki majątek, nie ucieszy się [z niego].

19 Parce qu’en les brisant, il a dépouillé les pauvres; il a ravi une maison qu’il n’a pas bâtie.

Bo uciskał [i] opuszczał ubogich, przemocą zabrał dom, którego nie zbudował.

20 Son ventre n’a pas été rassasié; et lorsqu’il aura eu ce qu’il avait convoité, il ne pourra pas le posséder.

Dlatego nie zazna pokoju w swoim wnętrzu, nie zatrzyma tego, czego pragnął.

21 Il n’est rien resté de ses vivres; et à cause de cela rien ne lui demeurera de ses biens.

Z jego pokarmów nic nie zostanie, nie rozmnożą się jego dobra.

22 Lorsqu’il se sera rassasié, il sera oppressé et étouffé de chaleur, et toute sorte de douleurs fondront sur lui.

Mimo obfitości jego dostatku dosięgnie go bieda. Wszelka ręka nikczemnych uderzy na niego.

23 Puisse son ventre être rempli, en sorte que Dieu envoie contre lui la colère de sa fureur, et qu’il fasse pleuvoir sur lui ses foudres!

Gdy będzie miał czym napełnić swój brzuch, [Bóg] ześle na niego zapalczywość swego gniewu, wyleje na niego [i] na jego pokarmy.

24 Il échappera à des armes de fer, mais il sera transpercé par un arc d’airain.

[Gdy] będzie uciekał przed żelazną bronią, przebije go łuk spiżowy.

25 Un glaive tiré et sortant de son fourreau étincellera dans son amertume; d’horribles spectres iront et viendront sur lui.

Wyjęta będzie [strzała] z grzbietu, a grot przeszyje jego wątrobę; ogarnie go strach.

26 Toutes sortes de ténèbres sont fermées à ses caches; un feu qui ne s’allume point le dévorera; il sera affligé, se trouvant délaissé dans son tabernacle.

Wszelka ciemność zaczai się w jego kryjówkach. Pożre go ogień niewzniecony, a ten, kto pozostał w jego przybytku, będzie udręczony.

27 Les cieux révéleront son iniquité, et la terre s’élèvera contre lui.

Niebo odkryje jego nieprawość, a ziemia powstanie przeciwko niemu.

28 Les rejetons de sa maison seront exposés à la violence; ils seront enlevés au jour de la fureur de Dieu.

Dobytek jego domu przepadnie, [jego dobra] rozpłyną się w dniu [Bożego] gniewu.

29 Voilà la part d’un homme impie, faite par Dieu, et l’héritage réservé à ses paroles par le Seigneur.

Taki [jest] dział Boga dla niegodziwego i dziedzictwo przeznaczone mu przez Boga.