Job 18
1 Alors, répondant, Baldad, le Subite, dit:
Wtedy Bildad z Szuach odpowiedział:
2 Jusques à quand enfui lancerez-vous des paroles? Comprenez auparavant, et ensuite nous parlerons.
Kiedy wreszcie położycie kres tym słowom? Pomyślcie, potem będziemy mówić.
3 Pourquoi sommes-nous considérés comme des animaux stupides, et paraissons-nous méprisables à vos yeux?
Czemu uważacie nas za bydło? Czemu jesteśmy obrzydliwi w waszych oczach?
4 Ô toi, qui perds ton âme dans ta fureur, est-ce qu’à cause de toi la terre sera abandonnée, et les rochers seront transportés hors de leur place?
Ty, który szarpiesz gniewem swą duszę – czy z twojego powodu będzie opuszczona ziemia i skały będą przesunięte ze swego miejsca?
5 La lumière d’un impie ne s’éteindra-t-elle pas, et la flamme de son feu ne sera-t-elle pas sans éclat?
Tak, światło niegodziwych zgaśnie, a iskra jego ognia już nie zaświeci.
6 La lumière se couvrira de ténèbres dans son tabernacle, et la lampe, qui est au-dessus de lui, s’éteindra.
Światło jego przybytku się zaćmi i jego pochodnia nad nim zagaśnie.
7 Ses pas fermes seront resserrés; et ses conseils le jetteront dans un précipice.
Kroki jego siły będą skrępowane, jego własna rada powali go.
8 Car il a engagé ses pieds dans un rets, et il marche dans ses mailles.
Jego nogi bowiem zawiodą go w sieć, chodzi po sidłach.
9 Son pied sera retenu dans un filet, et une soif ardente le tourmentera.
Sidło uchwyci go za piętę i przemoże go łupieżca.
10 Le piège qu’on lui a tendu est caché dans la terre, et les lacs qu’on lui a préparés sont sur le sentier.
Sidło dla niego ukryte jest w ziemi, a pułapka na niego – na drodze.
11 De toutes parts les frayeurs l’épouvanteront, et elles envelopperont ses pieds.
Zewsząd będą go przerażać strachy, ścigają go na każdym kroku.
12 Que sa force soit amoindrie par la faim, et que la disette attaque ses flancs.
Głód osłabi jego siły i zniszczenie [będzie] czyhało u jego boku.
13 Que la mort la plus cruelle dévore la beauté de sa peau, et qu’elle consume la force de ses bras,
Pożre żyły jego skóry, pierworodny śmierci pożre jego członki.
14 Qu’on arrache de son tabernacle les objets de sa confiance, et que le trépas, comme un roi, le foule aux pieds.
Jego ufność będzie wykorzeniona z jego namiotu i zostanie on przyprowadzony do króla strachów.
15 Qu’ils habitent dans son tabernacle, les compagnons de celui qui n’est plus, et que dans son tabernacle soit répandu du soufre.
[Strach] będzie mieszkał w jego namiocie, bo [ten] nie należy do niego; jego mieszkanie będzie posypane siarką.
16 Que sous la terre ses racines se dessèchent, et qu’au-dessus soit détruite sa moisson.
Od spodu uschną jego korzenie, a z wierzchu będzie obcięta jego gałąź.
17 Que sa mémoire disparaisse de la terre, et que son nom ne soit point célébré dans les places publiques.
Pamięć o nim zginie z ziemi, a jego imienia nie [wspomną] na ulicach.
18 Il le chassera de la lumière dans les ténèbres, et il le transportera hors de l’univers.
Wypędzą go ze światła do ciemności i wyrzucą go z okręgu świata.
19 Il n’aura ni postérité, ni famille dans son peuple, ni aucun reste de lui dans ses propres contrées.
Nie będzie miał syna ani wnuka pośród swego ludu i nikt nie pozostanie w jego mieszkaniach.
20 Les derniers s’étonneront de son jour fatal, et quant aux premiers, l’horreur les saisira.
Ci, którzy przyjdą po nim, osłupieją na jego dzień, tak jak poprzednich ogarnął strach.
21 Tels sont les tabernacles d’un méchant, et tel le terme de celui qui ignore Dieu.
Takie są mieszkania niegodziwych i takie jest miejsce tego, który nie zna Boga.
