Job 18
1 Alors, répondant, Baldad, le Subite, dit:
A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:
2 Jusques à quand enfui lancerez-vous des paroles? Comprenez auparavant, et ensuite nous parlerons.
Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.
3 Pourquoi sommes-nous considérés comme des animaux stupides, et paraissons-nous méprisables à vos yeux?
Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.
4 Ô toi, qui perds ton âme dans ta fureur, est-ce qu’à cause de toi la terre sera abandonnée, et les rochers seront transportés hors de leur place?
Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?
5 La lumière d’un impie ne s’éteindra-t-elle pas, et la flamme de son feu ne sera-t-elle pas sans éclat?
Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.
6 La lumière se couvrira de ténèbres dans son tabernacle, et la lampe, qui est au-dessus de lui, s’éteindra.
Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.
7 Ses pas fermes seront resserrés; et ses conseils le jetteront dans un précipice.
Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.
8 Car il a engagé ses pieds dans un rets, et il marche dans ses mailles.
Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.
9 Son pied sera retenu dans un filet, et une soif ardente le tourmentera.
Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.
10 Le piège qu’on lui a tendu est caché dans la terre, et les lacs qu’on lui a préparés sont sur le sentier.
Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.
11 De toutes parts les frayeurs l’épouvanteront, et elles envelopperont ses pieds.
Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.
12 Que sa force soit amoindrie par la faim, et que la disette attaque ses flancs.
Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.
13 Que la mort la plus cruelle dévore la beauté de sa peau, et qu’elle consume la force de ses bras,
Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.
14 Qu’on arrache de son tabernacle les objets de sa confiance, et que le trépas, comme un roi, le foule aux pieds.
Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.
15 Qu’ils habitent dans son tabernacle, les compagnons de celui qui n’est plus, et que dans son tabernacle soit répandu du soufre.
Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.
16 Que sous la terre ses racines se dessèchent, et qu’au-dessus soit détruite sa moisson.
Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.
17 Que sa mémoire disparaisse de la terre, et que son nom ne soit point célébré dans les places publiques.
Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.
18 Il le chassera de la lumière dans les ténèbres, et il le transportera hors de l’univers.
Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.
19 Il n’aura ni postérité, ni famille dans son peuple, ni aucun reste de lui dans ses propres contrées.
Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.
20 Les derniers s’étonneront de son jour fatal, et quant aux premiers, l’horreur les saisira.
Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.
21 Tels sont les tabernacles d’un méchant, et tel le terme de celui qui ignore Dieu.
Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.
