< Job 18 >
1 Alors, répondant, Baldad, le Subite, dit:
Maka Bildad, orang Suah, menjawab:
2 Jusques à quand enfui lancerez-vous des paroles? Comprenez auparavant, et ensuite nous parlerons.
"Bilakah engkau habis bicara? Sadarilah, baru kami akan bicara.
3 Pourquoi sommes-nous considérés comme des animaux stupides, et paraissons-nous méprisables à vos yeux?
Mengapa kami dianggap binatang? Mengapa kami bodoh dalam pandanganmu?
4 Ô toi, qui perds ton âme dans ta fureur, est-ce qu’à cause de toi la terre sera abandonnée, et les rochers seront transportés hors de leur place?
Engkau yang menerkam dirimu sendiri dalam kemarahan, demi kepentinganmukah bumi harus menjadi sunyi, dan gunung batu bergeser dari tempatnya?
5 La lumière d’un impie ne s’éteindra-t-elle pas, et la flamme de son feu ne sera-t-elle pas sans éclat?
Bagaimanapun juga terang orang fasik tentu padam, dan nyala apinya tidak tetap bersinar.
6 La lumière se couvrira de ténèbres dans son tabernacle, et la lampe, qui est au-dessus de lui, s’éteindra.
Terang di dalam kemahnya menjadi gelap, dan pelita di atasnya padam.
7 Ses pas fermes seront resserrés; et ses conseils le jetteront dans un précipice.
Langkahnya yang kuat terhambat, dan pertimbangannya sendiri menjatuhkan dia.
8 Car il a engagé ses pieds dans un rets, et il marche dans ses mailles.
Karena kakinya sendiri menyangkutkan dia dalam jaring, dan di atas tutup pelubang ia berjalan.
9 Son pied sera retenu dans un filet, et une soif ardente le tourmentera.
Tumitnya tertangkap oleh jebak, dan ia tertahan oleh jerat.
10 Le piège qu’on lui a tendu est caché dans la terre, et les lacs qu’on lui a préparés sont sur le sentier.
Tali tersembunyi baginya dalam tanah, perangkap terpasang baginya pada jalan yang dilaluinya.
11 De toutes parts les frayeurs l’épouvanteront, et elles envelopperont ses pieds.
Kedahsyatan mengejutkan dia di mana-mana, dan mengejarnya di mana juga ia melangkah.
12 Que sa force soit amoindrie par la faim, et que la disette attaque ses flancs.
Bencana mengidamkan dia, kebinasaan bersiap-siap menantikan dia jatuh.
13 Que la mort la plus cruelle dévore la beauté de sa peau, et qu’elle consume la force de ses bras,
Kulit tubuhnya dimakan penyakit, bahkan anggota tubuhnya dimakan oleh penyakit parah.
14 Qu’on arrache de son tabernacle les objets de sa confiance, et que le trépas, comme un roi, le foule aux pieds.
Ia diseret dari kemahnya, tempat ia merasa aman, dan dibawa kepada raja kedahsyatan.
15 Qu’ils habitent dans son tabernacle, les compagnons de celui qui n’est plus, et que dans son tabernacle soit répandu du soufre.
Dalam kemahnya tinggal apa yang tidak ada sangkut pautnya dengan dia, di atas tempat kediamannya ditaburkan belerang.
16 Que sous la terre ses racines se dessèchent, et qu’au-dessus soit détruite sa moisson.
Di bawah keringlah akar-akarnya, dan di atas layulah rantingnya.
17 Que sa mémoire disparaisse de la terre, et que son nom ne soit point célébré dans les places publiques.
Ingatan kepadanya lenyap dari bumi, namanya tidak lagi disebut di lorong-lorong.
18 Il le chassera de la lumière dans les ténèbres, et il le transportera hors de l’univers.
Ia diusir dari tempat terang ke dalam kegelapan, dan ia dienyahkan dari dunia.
19 Il n’aura ni postérité, ni famille dans son peuple, ni aucun reste de lui dans ses propres contrées.
Ia tidak akan mempunyai anak atau cucu cicit di antara bangsanya, dan tak seorangpun yang tinggal hidup di tempat kediamannya.
20 Les derniers s’étonneront de son jour fatal, et quant aux premiers, l’horreur les saisira.
Atas hari ajalnya orang-orang di Barat akan tercengang, dan orang-orang di Timur akan dihinggapi ketakutan.
21 Tels sont les tabernacles d’un méchant, et tel le terme de celui qui ignore Dieu.
Sungguh, demikianlah tempat kediaman orang yang curang, begitulah tempat tinggal orang yang tidak mengenal Allah."