Job 18
1 Alors, répondant, Baldad, le Subite, dit:
Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
2 Jusques à quand enfui lancerez-vous des paroles? Comprenez auparavant, et ensuite nous parlerons.
Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
3 Pourquoi sommes-nous considérés comme des animaux stupides, et paraissons-nous méprisables à vos yeux?
Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
4 Ô toi, qui perds ton âme dans ta fureur, est-ce qu’à cause de toi la terre sera abandonnée, et les rochers seront transportés hors de leur place?
Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
5 La lumière d’un impie ne s’éteindra-t-elle pas, et la flamme de son feu ne sera-t-elle pas sans éclat?
La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
6 La lumière se couvrira de ténèbres dans son tabernacle, et la lampe, qui est au-dessus de lui, s’éteindra.
La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
7 Ses pas fermes seront resserrés; et ses conseils le jetteront dans un précipice.
Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
8 Car il a engagé ses pieds dans un rets, et il marche dans ses mailles.
Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
9 Son pied sera retenu dans un filet, et une soif ardente le tourmentera.
La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
10 Le piège qu’on lui a tendu est caché dans la terre, et les lacs qu’on lui a préparés sont sur le sentier.
Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
11 De toutes parts les frayeurs l’épouvanteront, et elles envelopperont ses pieds.
De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
12 Que sa force soit amoindrie par la faim, et que la disette attaque ses flancs.
Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
13 Que la mort la plus cruelle dévore la beauté de sa peau, et qu’elle consume la force de ses bras,
Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
14 Qu’on arrache de son tabernacle les objets de sa confiance, et que le trépas, comme un roi, le foule aux pieds.
Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
15 Qu’ils habitent dans son tabernacle, les compagnons de celui qui n’est plus, et que dans son tabernacle soit répandu du soufre.
Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
16 Que sous la terre ses racines se dessèchent, et qu’au-dessus soit détruite sa moisson.
Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
17 Que sa mémoire disparaisse de la terre, et que son nom ne soit point célébré dans les places publiques.
La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
18 Il le chassera de la lumière dans les ténèbres, et il le transportera hors de l’univers.
Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
19 Il n’aura ni postérité, ni famille dans son peuple, ni aucun reste de lui dans ses propres contrées.
Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
20 Les derniers s’étonneront de son jour fatal, et quant aux premiers, l’horreur les saisira.
La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
21 Tels sont les tabernacles d’un méchant, et tel le terme de celui qui ignore Dieu.
Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.
