Job 15
1 Alors, répondant, Eliphaz, le Thémanite, dit:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Un sage répondra-t-il comme parlant en l’air, et remplira-t-il son cœur d’une chaleur ardente?
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 Tu reprends celui qui n’est pas égal à toi, et tu dis ce qui n’est pas avantageux.
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 Autant qu’il est en toi tu as anéanti la crainte de Dieu, et tu as détruit les prières devant Dieu.
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Car ton iniquité a instruit la bouche, et tu imites le langage des blasphémateurs.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 Ta bouche te condamnera, et non pas moi, et tes lèvres te répondront.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 Est-ce toi qui es né le premier homme, et qui as été formé avant les collines?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Est-ce que tu as ouï le conseil de Dieu, et sa sagesse sera-telle inférieure à toi?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 Que sais-tu que nous ignorions? Que comprends-tu que nous ne sachions?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Il est des vieillards et des anciens parmi nous, beaucoup plus vieux que tes pères.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Est-ce une chose considérable que Dieu te console? Mais tes paroles perverses l’en empêchent.
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Pourquoi ton cœur t’élève-t-il, et as-tu les yeux fixes, comme si tu pensais de grandes choses?
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 Pourquoi ton esprit s’enfle-t-il contre Dieu, pour que tu profères de ta bouche de tels discours?
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 Qu’est-ce qu’un homme, pour qu’il soit sans tache et paraisse juste, étant né d’une femme?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 Voilà que parmi ses saints personne n’est immuable, et les cieux ne sont pas purs en sa présence.
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 Combien plus abominable et inutile est un homme qui boit l’iniquité comme l’eau.
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Je te le montrerai, écoute-moi: je te raconterai ce que j’ai vu.
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 Des sages le publient, et ils ne dissimulent pas ce qu’ils ont appris de leurs pères,
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 À qui seuls a été donnée cette terre, et aucun étranger n’a passé au milieu d’eux.
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 Durant tous ses jours, l’impie s’enorgueillit, et le nombre des années de sa tyrannie est incertain.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 Le bruit de la terreur est toujours à ses oreilles; et quoiqu’il y ait la paix, lui soupçonne toujours des embûches.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Il ne croit pas qu’il puisse revenir des ténèbres à la lumière, il voit de tous côtés autour de lui un glaive.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 Quand il se remue pour chercher son pain, il sent que le jour des ténèbres est prêt en sa main.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 La tribulation l’épouvantera, et l’angoisse l’environnera comme un roi qui se prépare au combat.
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 Car il a étendu contre Dieu sa main, et il s’est roidi contre le Tout-Puissant.
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 Il a couru contre lui, la tête levée, et il s’est armé d’un cou inflexible.
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 La graisse à couvert sa face, et l’embonpoint pend de ses côtés.
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 Il a habité dans des villes désolées, dans des maisons désertes, qui ont été réduites en monceaux de ruines.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Il ne s’enrichira point, et son bien ne subsistera pas, et il ne jettera pas ses racines dans la terre.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Il ne sortira pas des ténèbres; une flamme desséchera ses rameaux, et il sera emporté par le souffle de sa bouche.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 Trompé par une vaine erreur, il ne croira pas qu’il puisse être racheté à aucun prix.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 Avant que ses jours soient accomplis, il périra; et ses mains se sécheront.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Sa grappe sera frappée comme la vigne, qui l’est dans sa première fleur, et comme l’olivier qui laisse tomber sa fleur.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Car tout ce qu’amasse un hypocrite est sans fruit, et un feu dévorera les tabernacles de ceux qui reçoivent volontiers des présents.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 Il a conçu la douleur et il a enfanté l’iniquité, et son cœur prépare des fourberies.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
