Job 13

1 Voilà que mon œil a vu toutes ces choses, et que mon oreille les a ouïes, et que je les ai comprises une à une.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

2 Et je sais, moi aussi, selon votre science, et je ne suis point inférieur à vous.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

3 Mais cependant c’est au Tout-Puissant que je parlerai, et c’est avec Dieu que je désire m’entretenir,

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

4 En montrant auparavant que vous êtes des fabricateurs de mensonge et des défenseurs de maximes perverses.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

5 Et plût à Dieu que vous gardiez le silence! Vous pourriez passer pour sages.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

6 Ecoutez donc ma réprimande, et soyez attentifs au jugement de mes lèvres.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

7 Est-ce que Dieu a besoin de votre mensonge, de manière que vous parliez pour lui un langage artificieux?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

8 Est-ce que vous faites acception de sa personne, et que vous vous efforcez de juger en faveur de Dieu?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

9 Ou cela lui plaira-t-il, lui à qui rien ne peut être caché? Ou bien sera-t-il trompé comme un homme par vos artifices?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

10 Lui-même vous blâmera, parce qu’en secret vous faites acception de sa personne.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

11 Aussitôt qu’il s’émouvra, il vous troublera, et sa terreur fondra sur vous.

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

12 Votre mémoire sera semblable à la cendre, et vos têtes superbes seront réduites en boue.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

13 Gardez un peu de temps le silence, afin que je dise tout ce que mon esprit me suggérera.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

14 Pourquoi déchiré-je ma chair avec mes dents? Et pourquoi porté-je mon âme entre mes mains?

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

15 Quand il me tuerait, c’est en lui que j’espérerais; j’exposerai donc mes voies en sa présence.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

16 Et lui-même sera mon sauveur; car aucun hypocrite ne viendra en sa présence.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

17 Ecoutez mon discours, prêtez l’oreille à des énigmes.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

18 Si j’étais jugé, je sais que je serais trouvé innocent.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

19 Qui est celui qui veut entrer en jugement avec moi? Qu’il vienne: pourquoi me consumerais-je en me taisant?

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

20 Seulement, ô Dieu, ne me faites pas deux choses, et je ne me cacherai pas devant votre face:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

21 Eloignez votre main de moi, et que votre crainte ne m’épouvante pas.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

22 Appelez-moi, et moi je vous répondrai; ou bien je parlerai, et vous, répondez-moi.

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

23 Combien ai-je d’iniquités et de péchés? Montrez-moi mes crimes et mes offenses.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

24 Pourquoi me cachez-vous votre face, et me croyez-vous votre ennemi?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

25 C’est contre la feuille qui est emportée par le vent que vous montrez votre puissance, et c’est la paille desséchée que vous poursuivez;

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

26 Car vous écrivez contre moi des sentences très rigoureuses, et vous voulez me consumer pour les péchés de ma jeunesse.

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

27 Vous avez mis mes pieds dans les chaînes, vous avez observé tous mes sentiers, et vous avez considéré les traces de mes pieds;

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

28 Moi qui dois être consumé comme un objet putréfié, et comme un vêtement qui est rongé par les vers.

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.