Job 12
1 Et Job, répondant, dit:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Ainsi vous, vous êtes les seuls hommes, et avec vous mourra la sagesse?
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 J’ai cependant un cœur comme vous, et je ne vous suis pas inférieur; qui, en effet, ignore ce que vous savez?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Celui qui est raillé par son ami comme moi invoquera Dieu, et Dieu l’exaucera; car la simplicité du juste est tournée en dérision.
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 C’est une lampe méprisée dans les pensées des riches, mais préparée pour un temps marqué.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Les tentes des voleurs sont dans l’abondance, et ils provoquent audacieusement Dieu, quoique ce soit lui qui ait mis toutes choses en leurs mains.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Certes, interroge les bêtes, et elles te l’enseigneront; et les volatiles du ciel, et ils te l’indiqueront.
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 Parle à la terre, et elle te répondra; et les poissons de la mer te le raconteront.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Qui ignore que la main du Seigneur a fait toutes ces choses?
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 C’est dans sa main qu’est l’âme de tout vivant, et l’esprit de toute chair d’homme.
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Est-ce que l’oreille ne discerne pas les paroles, et le palais de celui qui mange la saveur des aliments?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Dans les vieillards est la sagesse, et dans une longue vie la prudence.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 En Dieu sont la sagesse et la force; c’est lui qui possède le conseil et la prudence.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 S’il détruit, il n’y a personne pour édifier; s’il enferme un homme, nul ne pourra lui ouvrir.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 S’il retient les eaux, tout se desséchera; et, s’il les lâche, elles ravageront la terre.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 En lui sont la force et la sagesse: il connaît et celui qui trompe et celui qui est trompé.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Il amène les conseillers à une fin insensée, et les juges à l’étourdissement.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Il délie le baudrier des rois, et ceint leurs reins d’une corde.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Il fait que les prêtres vont sans gloire, et il renverse les grands;
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Changeant le langage des hommes véridiques, et enlevant la science des vieillards.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Il verse le mépris sur les princes, en relevant ceux qui avaient été opprimés.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 C’est lui qui découvre les profondeurs des ténèbres, et produit à la lumière l’ombre de la mort.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 C’est lui qui multiplie les nations et les perd, et qui, après les avoir renversées, les rétablit entièrement.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 C’est lui qui change le cœur des princes du peuple de la terre; qui les trompe, afin qu’ils marchent par où il n’y a point de voie.
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 Ils tâtonneront comme dans les ténèbres, et ils ne marcheront pas à la lumière, et il les fera chanceler comme des hommes ivres.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
