Isaïe 4

1 Et sept femmes prendront un seul homme en ce jour-là, disant: Nous mangerons notre pain, et nous serons couvertes de nos vêtements; seulement que votre nom soit invoqué sur nous, enlevez notre opprobre.

Και εν εκείνη τη ημέρα επτά γυναίκες θέλουσι πιάσει ένα άνδρα λέγουσαι, θέλομεν τρώγει τον άρτον ημών και θέλομεν ενδύεσθαι τα ιμάτια ημών μόνον ας κράζεται το όνομά σου εφ ημάς, διά να αφαιρέσης το όνειδος ημών.

2 En ce jour-là, le germe du Seigneur sera dans la magnificence et la gloire; et le fruit de la terre s’élèvera, et l’exultation sera pour ceux d’Israël qui auront été sauvés.

Εν εκείνη τη ημέρα ο κλάδος του Κυρίου θέλει είσθαι ώραίος και ένδοξος και ο καρπός της γης εξαίρετος και ευφρόσυνος εις τους διασωθέντας εκ του Ισραήλ

3 Et voici ce qui arrivera: Quiconque aura été laissé dans Sion, et sera resté dans Jérusalem, sera appelé saint; quiconque aura été écrit comme vivant dans Jérusalem;

και ο υπόλοιπος εν Σιών και ο εναπολειφθείς εν Ιερουσαλήμ θέλει ονομασθή άγιος, πάντες οι γεγραμμένοι μεταξύ των ζώντων εν Ιερουσαλήμ,

4 Quand le Seigneur aura purifié les souillures des filles de Sion, et qu’il aura lavé le sang de Jérusalem, lequel est au milieu d’elle, par un esprit de justice et par un esprit d’ardeur.

όταν εκπλύνη ο Κύριος την ακαθαρσίαν των θυγατέρων της Σιών και καθαρίση το αίμα της Ιερουσαλήμ εκ μέσου αυτής διά πνεύματος κρίσεως και διά πνεύματος καύσεως.

5 Et le Seigneur créera sur toute la montagne de Sion, et sur le lieu où il aura été invoqué, un nuage et une fumée pendant le jour, et l’éclat d’un feu flamboyant pendant la nuit; car sur toute gloire sera sa protection.

Και ο Κύριος θέλει δημιουργήσει επί πάντα τόπον του όρους Σιών και επί τας συναθροίσεις αυτής νεφέλην και καπνόν την ημέραν, εν δε τη νυκτί λαμπρότητα φλογερού πυρός· διότι επί πάσαν την δόξαν θέλει είσθαι υπεράσπισις,

6 Et il y aura un tabernacle pour ombrage dans le jour contre la chaleur, et pour mettre en sûreté et à couvert de la tempête et de la pluie.

και θέλει είσθαι σκηνή, διά να επισκιάζη από της καύσεως εν ημέρα, και διά να ήναι καταφύγιον και σκέπη από ανεμοζάλης και από βροχής.