Isaïe 3

1 Car voici que le dominateur, Seigneur des armées, enlèvera de Jérusalem le robuste et le fort, tout soutien de pain, et tout soutien d’eau;

Albowiem oto panujący Pan zastępów odejmie od Jeruzalemu i od Judy łaskę, i podporę, wszelaką podporę chleba, i wszelaką podporę wody.

2 Le fort et l’homme de guerre, le juge et le prophète, le devin et le vieillard;

Mocarza i męża walecznego, i sędziego, i proroka, i mędrca, i starca;

3 Le chef de cinquante et le vénérable de visage, et le conseiller, et l’habile d’entre les architectes, et celui qui a l’intelligence du langage mystique.

Rotmistrza nad pięćdziesiąt, a męża poważnego, i radcę, i mądrego rzemieślnika, i krasomówcę.

4 Et je leur donnerai des enfants pour princes, et des efféminés les domineront.

I dam im dzieci za książęta; dzieci mówię panować będą nad nimi.

5 Et le peuple se précipitera, l’homme sur l’homme, et chacun sur son prochain; l’enfant se soulèvera contre le vieillard, et le plébéien contre le noble.

I będzie uciskał między ludem jeden drugiego, i bliźni bliźniego swego: powstanie dziecię przeciwko starcowi, a podły przeciwko zacnemu.

6 L’homme prendra son frère né dans la maison de son père, disant: Tu as un vêtement, sois notre prince; et que cette ruine soit sous ta main.

A gdy się uchwyci każdy brata swego z domu ojca swego, i rzecze: Masz odzienie, bądźże książęciem naszym, a upadek ten zatrzymaj ręką swą:

7 Il répondra en ce jour-là, disant: Je ne suis pas médecin, et dans ma maison il n’y a ni pain, ni vêtement; ne m’établissez pas prince du peuple.

Tedy on przysięże dnia onego, mówiąc: Nie będę zawiązywał tych ran: albowiem w domu moim niemasz chleba, ani odzienia; nie stanowcież mię książęciem nad ludem.

8 Car Jérusalem s’est écroulée et Juda est renversé; parce que leur langue et leurs inventions sont contre le Seigneur, afin d’irriter les yeux de sa majesté.

Bo Jeruzalem upada, a Juda się wali, dlatego, że język ich, i sprawy ich są przeciwko Panu, pobudzając do gniewu oczy majestatu jego.

9 La vue de leur visage leur a répondu, et comme Sodome, ils ont publié leur péché et ne l’ont pas caché; malheur à leur âme, parce que les maux qu’ils avaient faits leur ont été rendus.

Postawa oblicza ich świadczy przeciwko nim; grzech swój, jako Sodomczycy, opowiadają, a nie tają go. Biada duszy ich! albowiem sami na się złe przywodzą.

10 Dites au juste qu’il est heureux, parce qu’il goûtera le fruit de ses inventions.

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

11 Malheur à l’impie livré au mal; car il recevra le salaire des œuvres de ses mains.

Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

12 Mon peuple a été dépouillé par ses exacteurs, et des femmes les ont dominés. Mon peuple, ceux qui te disent heureux, ceux-là même te trompent; ils détruisent la voie de tes pas.

Książęta ludu mego są dziećmi, a niewiasty panują nad nimi. O ludu mój! ci, którzy cię wodzą, zwodzą cię, a drogę ścieżek twoich ukrywają.

13 Le Seigneur est debout pour juger, et il est debout pour juger les peuples.

Powstał Pan, aby sądził, stoi, aby sądził lud.

14 Le Seigneur entrera en jugement avec les anciens et princes de son peuple; car c’est vous qui avez ravagé ma vigne; et la dépouille du pauvre est dans votre maison.

Pan przyjdzie na sąd przeciwko starszym ludu swego, i przeciwko książętom ich, a rzecze: Wyście spustoszyli winnicę moję, zdzierstwo z ubogiego w domach waszych.

15 Pourquoi foulez-vous aux pieds mon peuple, et meurtrissez-vous la face des pauvres, dit le Seigneur Dieu des armées?

Przeczże trzecie lud mój, a oblicza ubogich bijecie? mówi Pan, Pan zastępów.

16 Et le Seigneur dit: Parce que les filles de Sion se sont élevées, et qu’elles ont marché le cou tendu, et qu’elles allaient en faisant des signes des yeux, et qu’elles faisaient du bruit avec leurs pieds, en marchant, et quelles s’avançaient d’un pas mesuré:

I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syońskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

17 Le Seigneur rendra chauve la tête des filles de Sion, et le Seigneur les dépouillera de leur chevelure.

Przetoż obłysi Pan wierzch głowy córek Syońskich, a Pan sromotę ich obnaży.

18 En ce jour-là, le Seigneur leur ôtera l’ornement des chaussures, et les croissants,

Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

19 Et les colliers, et les carcans, et les bracelets, et les mitres,

Piżmowe jabłka, i manele, i zatyczki,

20 Les aiguilles de tête, et les périscélides, et les petits colliers, et les boîtes de parfum, et les pendants d’oreilles,

Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

21 Et les bagues, et les pierres précieuses, qui pendent sur leur front,

Pierścionki, i naczelniki,

22 Et les vêtements de rechange, et les écharpes, et les linges précieux, et les aiguilles,

Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

23 Et les miroirs, et les fins tissus, et les bandeaux, et les vêtements d’été.

Zwierciadła, i rantuszki, i tkanki, i letniki.

24 Et ce sera, au lieu d’une suave odeur, la puanteur, et au lieu d’une ceinture, une corde, et au lieu d’une chevelure frisée, la calvitie, et au lieu de la bandelette qui soutient leur gorge, un cilice.

I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

25 Tes hommes aussi les plus beaux tomberont sous le glaive, et tes forts dans le combat.

Mężowie twoi od miecza upadną, a mocarze twoi w bitwie.

26 Et tes portes seront dans la tristesse et dans les larmes, et désolée, elle s’assiéra sur la terre.

I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.