Isaïe 24

1 Voici que le Seigneur dévastera la terre, et il la mettra à nu, et il affligera sa face, et il dispersera ses habitants.

Oto Pan obnaży ziemię, i spustoszy ją, i przemieni oblicze jej, a rozproszy obywateli jej.

2 Et comme sera le peuple, ainsi sera le prêtre; et comme l’esclave, ainsi son maître; comme la servante, ainsi sa maîtresse; comme l’achetant, ainsi celui qui vend; comme le prêteur, ainsi celui qui emprunte; comme celui qui redemande, ainsi celui qui doit.

I będzie jako lud pospolity tak i książę; jako sługa, tak pan jego; jako dziewka, tak pani jej; jako kupujący, tak sprzedawający; jako pożyczający, tak i ten, co u drugiego pożycza; jako lichwiarz, tak ten, co lichwę daje.

3 Par la dévastation sera dévastée la terre, et par le pillage elle sera pillée; car le Seigneur a prononcé cette parole.

Wielce obnażona będzie ziemia, i bardzo złupiona; albowiem Pan mówił to słowo.

4 La terre a pleuré, et elle s’est dissoute, et elle s’est affaiblie; l’univers s’est dissous et la hauteur du peuple de la terre a été abaissée.

Płakać będzie i upadnie ziemia, zwątleje i obali się okrąg ziemski; zemdleją wysokie narody ziemskie,

5 Et la terre a été infectée par ses habitants, parce qu’ils ont transgressé les lois, changé le droit, rompu l’alliance éternelle.

Przeto, że ta ziemia splugawiona jest pod obywatelami swoimi; albowiem przestąpili prawa, odmienili ustawy, wzruszyli przymierze wieczne.

6 À cause de cela, la malédiction dévorera la terre, et ses habitants pécheront; et à cause de cela ceux qui la cultivent deviendront insensés, et peu d’hommes seront laissés.

Dla tego przeklęstwo pożre ziemię, a zniszczeją obywatele jej; dlatego popaleni będą obywatele ziemi, a mało ludzi zostanie.

7 La vendange a pleuré, la vigne a langui, tous ceux qui se réjouissaient de cœur ont gémi.

Smucić się będzie moszcz, uwiędnie winna macica, wzdychać będą wszyscy wesołego serca.

8 La joie des tambours a cessé, le bruit de ceux qui se livraient à l’allégresse s’est calmé, le doux son de la harpe est devenu muet.

Ustanie wesele bębnów, ustanie wykrzykanie weselących się, ucichnie wesele cytry.

9 On ne boira pas le vin au milieu des chants; amère sera toute liqueur pour ceux qui la boiront.

Nie będą pić wina z śpiewaniem; gorzki będzie napój mocny pijącym go.

10 Elle a été brisée, la cité de vanité; toute maison a été fermée, personne n’y entrant.

Starte będzie miasto próżności; każdy dom zawarty będzie, aby do niego nie wchodzono.

11 Il y aura une clameur sur les places publiques, au sujet du vin. Toute allégresse a été abandonnée; la joie de la terre a été transférée.

Narzekanie będzie na ulicach dla wina; zaćmione będzie wszelkie wesele, a przeniesie się radość ziemi.

12 Il n’est resté dans la ville qu’une solitude, et la calamité pèsera sur les portes.

Spustoszenie w mieście zostanie, a bramy zburzone będą.

13 Car ce qui restera au milieu de la terre, au milieu des peuples, sera comme quelques olives, qu’on abat de l’olivier, quand elles y sont demeurées, et comme des grappes de raisin, lorsque la vendange est finie.

Albowiem tak będzie w pośród ziemi, w pośrodku narodów, jako gdy otrzęsą oliwy, i jako bywa z gronami, gdy się dokona zbieranie wina.

14 Ceux-ci élèveront leur voix, et entonneront des louanges; lorsque le Seigneur aura été glorifié, ils feront; entendre des cris de la mer.

Ci podniosą głos swój, wykrzykać będą, w zacności Pańskiej wykrzykać będą, i przy morzu.

15 À cause de cela glorifiez le Seigneur par de bonnes doctrines; dans les îles de la mer, glorifiez le nom du Seigneur Dieu d’Israël.

Przetoż w dolinach wysławiajcie Pana, na wyspach morskich imię Pana, Boga Izraelskiego.

16 Des extrémités de la terre nous avons entendu des louanges, la gloire du juste. Et j’ai dit: Mon secret est pour moi, mon secret est pour moi, malheur à moi; prévariquant ils ont prévariqué, et de la prévarication des transgresseurs ils ont prévariqué.

Od kończyn ziemi słyszymy piosnkę o sławie sprawiedliwego. Alem ja rzekł: Wychudłem, wychudłem, biada mnie! Przewrotni przewrotność broją, przewrotność, mówię, bez wszelkiego wstydu broją.

17 L’effroi et la fosse et le lacs pour toi, qui es habitant de la terre.

Strach, i dół, i sidło przyjdzie na cię, który mieszkasz na ziemi.

18 Et il arrivera que celui qui aura fui à la voix de l’effroi tombera dans la fosse; et que celui qui sera dégagé de la fosse sera retenu par le lacs; parce que les cataractes des cieux se sont ouvertes, et que les fondements de la terre seront ébranlés.

I stanie się, że kto uciecze przed wieścią strachu, wpadnie w dół, a kto wylizie z dołu, pojmany będzie sidłem; bo upusty z wysokości otworzone będą a zatrząsną się grunty ziemi.

19 Par le déchirement sera déchirée la terre, par le brisement sera brisée la terre, par l’ébranlement sera ébranlée la terre;

Rozstępując rozstąpi się ziemia; rozsiadając rozsiądzie się ziemia; poruszając poruszy się ziemia.

20 Par le chancellement chancellera la terre comme un homme ivre; et elle sera enlevée comme une tente dressée pour une seule nuit; et son iniquité l’accablera, et elle tombera, et elle ne se relèvera plus.

Chwiejąc chwiać się będzie ziemia jako pijany a przeniesiona będzie jako budka; bo ją obciąży nieprawość jej, i upadnie, a więcej nie powstanie.

21 Et il arrivera qu’en ce jour-là le Seigneur visitera la milice du ciel en haut, et les rois de la terre sur la terre.

A dnia onego nawiedzi Pan wojsko wysokie na wysokości, także i królów ziemskich na ziemi.

22 Ils seront assemblés dans la fosse, comme un seul faisceau, et ils y seront renfermés en prison; et, après bien des jours, ils seront visités.

I będą zgromadzeni, jako zgromadzeni bywają więźniowie do ciemnicy, a będą zamknieni w tarasie; po wielu, mówię, dniach, nawiedzeni będą.

23 Et la lune rougira, et le soleil sera confondu, lorsque le Seigneur des armées régnera sur la montagne de Sion et dans Jérusalem, et qu’en présence de ses anciens il sera glorifié.

I zasromi się miesiąc, a zawstydzi się słońce, gdy królować będzie Pan zastępów, na górze Syońskiej, i w Jeruzalemie, i przed starcami swymi w wielkiej sławie.