< Hébreux 7 >

1 Car ce Melchisédech, roi de Salem et prêtre du Dieu très haut, qui alla au-devant d’Abraham, comme il revenait de la défaite des rois, et qui le bénit;
ศาลมสฺย ราชา สรฺโวฺวปริสฺถเสฺยศฺวรสฺย ยาชกศฺจ สนฺ โย นฺฤปตีนำ มารณาตฺ ปฺรตฺยาคตมฺ อิพฺราหีมํ สากฺษาตฺกฺฤตฺยาศิษํ คทิตวานฺ,
2 Auquel aussi Abraham donna la dîme de tout; dont le nom s’interprète premièrement par roi de justice, et ensuite aussi par roi de Salem, c’est-à-dire roi de paix;
ยไสฺม เจพฺราหีมฺ สรฺวฺวทฺรวฺยาณำ ทศมำศํ ทตฺตวานฺ ส มลฺกีเษทกฺ สฺวนามฺโน'เรฺถน ปฺรถมโต ธรฺมฺมราช: ปศฺจาตฺ ศาลมสฺย ราชารฺถต: ศานฺติราโช ภวติฯ
3 Qui est sans père, sans mère, sans généalogie; n’ayant ni commencement de jours ni fin de vie, ressemblant ainsi au Fils de Dieu, demeure prêtre à perpétuité.
อปรํ ตสฺย ปิตา มาตา วํศสฺย นิรฺณย อายุษ อารมฺโภ ชีวนสฺย เศษศฺไจเตษามฺ อภาโว ภวติ, อิตฺถํ ส อีศฺวรปุตฺรสฺย สทฺฤศีกฺฤต: , ส ตฺวนนฺตกาลํ ยาวทฺ ยาชกสฺติษฺฐติฯ
4 Or considérez combien est grand celui à qui Abraham, patriarche, donna même la dîme des plus riches dépouilles.
อเตอวาสฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษ อิพฺราหีมฺ ยไสฺม ลุฐิตทฺรวฺยาณำ ทศมำศํ ทตฺตวานฺ ส กีทฺฤกฺ มหานฺ ตทฺ อาโลจยตฯ
5 À la vérité, ceux des fils de Lévi qui ont reçu le sacerdoce ont ordre, selon la loi, de prendre la dîme du peuple, c’est-à-dire de leurs frères, quoique ceux-ci soient sortis d’Abraham aussi bien qu’eux.
ยาชกตฺวปฺราปฺตา เลเว: สนฺตานา วฺยวสฺถานุสาเรณ โลเกโภฺย'รฺถต อิพฺราหีโม ชาเตภฺย: สฺวียภฺราตฺฤโภฺย ทศมำศคฺรหณสฺยาเทศํ ลพฺธวนฺต: ฯ
6 Mais celui dont la génération n’est point comptée parmi eux a pris la dîme d’Abraham et a béni celui qui avait les promesses.
กินฺตฺวเสา ยทฺยปิ เตษำ วํศาตฺ โนตฺปนฺนสฺตถาปีพฺราหีโม ทศมำศํ คฺฤหีตวานฺ ปฺรติชฺญานามฺ อธิการิณมฺ อาศิษํ คทิตวำศฺจฯ
7 Or, sans aucun doute, c’est l’inférieur qui est béni par le supérieur.
อปรํ ย: เศฺรยานฺ ส กฺษุทฺรตรายาศิษํ ททาตีตฺยตฺร โก'ปิ สนฺเทโห นาสฺติฯ
8 Ici, en effet, ceux qui reçoivent la dîme sont des hommes mortels; mais là l’un d’eux n’est représenté que comme vivant.
อปรมฺ อิทานีํ เย ทศมำศํ คฺฤหฺลนฺติ เต มฺฤโตฺยรธีนา มานวา: กินฺตุ ตทานีํ โย คฺฤหีตวานฺ ส ชีวตีติปฺรมาณปฺราปฺต: ฯ
9 Et Lévi, qui a reçu la dîme. Ta payée lui-même (pour ainsi dire) en la personne d’Abraham;
อปรํ ทศมำศคฺราหี เลวิรปีพฺราหีมฺทฺวารา ทศมำศํ ทตฺตวานฺ เอตทปิ กถยิตุํ ศกฺยเตฯ
10 Car il était encore dans son père, quand Melchisédech alla au-devant de lui.
ยโต ยทา มลฺกีเษทกฺ ตสฺย ปิตรํ สากฺษาตฺ กฺฤตวานฺ ตทานีํ ส เลวิ: ปิตุรุรสฺยาสีตฺฯ
11 Si donc le sacerdoce lévitique (sous lequel le peuple reçut la loi) devait donner la perfection, qu’était-il besoin qu’il s’élevât encore un autre prêtre selon l’ordre de Melchisédech, et non selon l’ordre d’Aaron?
อปรํ ยสฺย สมฺพนฺเธ โลกา วฺยวสฺถำ ลพฺธวนฺตเสฺตน เลวียยาชกวรฺเคณ ยทิ สิทฺธิ: สมภวิษฺยตฺ ตรฺหิ หาโรณสฺย เศฺรณฺยา มธฺยาทฺ ยาชกํ น นิรูเปฺยศฺวเรณ มลฺกีเษทก: เศฺรณฺยา มธฺยาทฺ อปรไสฺยกสฺย ยาชกโสฺยตฺถาปนํ กุต อาวศฺยกมฺ อภวิษฺยตฺ?
12 Car, le sacerdoce changé, il est nécessaire que la loi soit aussi changée.
ยโต ยาชกวรฺคสฺย วินิมเยน สุตรำ วฺยวสฺถายา อปิ วินิมโย ชายเตฯ
13 Or celui dont ces choses sont dites est d’une autre tribu de laquelle nul n’a servi l’autel;
อปรญฺจ ตทฺ วากฺยํ ยโสฺยทฺเทศฺยํ โส'ปเรณ วํเศน สํยุกฺตา'สฺติ ตสฺย วํศสฺย จ โก'ปิ กทาปิ เวทฺยา: กรฺมฺม น กฺฤตวานฺฯ
14 Puisqu’il est manifeste que Notre Seigneur est sorti de Juda, tribu dont Moïse n’a rien dit touchant le sacerdoce.
วสฺตุตสฺตุ ยํ วํศมธิ มูสา ยาชกตฺวไสฺยกำ กถามปิ น กถิตวานฺ ตสฺมินฺ ยิหูทาวํเศ'สฺมากํ ปฺรภุ รฺชนฺม คฺฤหีตวานฺ อิติ สุสฺปษฺฏํฯ
15 Et cela est plus manifeste encore, s’il s’élève un autre prêtre qui est semblable à Melchisédech,
ตสฺย สฺปษฺฏตรมฺ อปรํ ปฺรมาณมิทํ ยตฺ มลฺกีเษทก: สาทฺฤศฺยวตาปเรณ ตาทฺฤเศน ยาชเกโนเทตวฺยํ,
16 Et qui n’est point établi selon la disposition d’une loi charnelle, mais selon la vertu de sa vie impérissable.
ยสฺย นิรูปณํ ศรีรสมฺพนฺธียวิธิยุกฺตยา วฺยวสฺถายา น ภวติ กินฺตฺวกฺษยชีวนยุกฺตยา ศกฺตฺยา ภวติฯ
17 Car l’Ecriture rend ce témoignage: Vous êtes prêtre pour l’éternité, selon l’ordre de Melchisédech. (aiōn g165)
ยต อีศฺวร อิทํ สากฺษฺยํ ทตฺตวานฺ, ยถา, "ตฺวํ มกฺลีเษทก: เศฺรณฺยำ ยาชโก'สิ สทาตน: ฯ " (aiōn g165)
18 Ainsi l’ancienne disposition est abolie, à cause de son impuissance et de son inutilité;
อเนนาคฺรวรฺตฺติโน วิเธ ทุรฺพฺพลตายา นิษฺผลตายาศฺจ เหโตรรฺถโต วฺยวสฺถยา กิมปิ สิทฺธํ น ชาตมิติเหโตสฺตสฺย โลโป ภวติฯ
19 (Car la loi n’a rien amené à la perfection); mais elle a été une introduction à une meilleure espérance, par laquelle nous approchons de Dieu.
ยยา จ วยมฺ อีศฺวรสฺย นิกฏวรฺตฺติโน ภวาม เอตาทฺฤศี เศฺรษฺฐปฺรตฺยาศา สํสฺถาปฺยเตฯ
20 Et de plus, ce n’a point été sans serment (car les autres prêtres ont été établis sans serment;
อปรํ ยีศุ: ศปถํ วินา น นิยุกฺตสฺตสฺมาทปิ ส เศฺรษฺฐนิยมสฺย มธฺยโสฺถ ชาต: ฯ
21 Mais celui-ci Va été avec serment, par celui qui lui a dit: Le Seigneur a juré, et il ne s’en repentira point: Vous êtes prêtre pour l’éternité); (aiōn g165)
ยตเสฺต ศปถํ วินา ยาชกา ชาตา: กินฺตฺวเสา ศปเถน ชาต: ยต: ส อิทมุกฺต: , ยถา,
22 Tant est plus parfaite l’alliance dont Jésus a été fait médiateur,
"ปรเมศ อิทํ เศเป น จ ตสฺมานฺนิวรฺตฺสฺยเตฯ ตฺวํ มลฺกีเษทก: เศฺรณฺยำ ยาชโก'สิ สทาตน: ฯ " (aiōn g165)
23 Il y a eu aussi successivement beaucoup de prêtres, parce que la mort les empêchait de l’être toujours;
เต จ พหโว ยาชกา อภวนฺ ยตเสฺต มฺฤตฺยุนา นิตฺยสฺถายิตฺวาตฺ นิวาริตา: ,
24 Mais comme celui-ci demeure éternellement, il possède le sacerdoce éternel. (aiōn g165)
กินฺตฺวสาวนนฺตกาลํ ยาวตฺ ติษฺฐติ ตสฺมาตฺ ตสฺย ยาชกตฺวํ น ปริวรฺตฺตนียํฯ (aiōn g165)
25 C’est pourquoi il peut même sauver perpétuellement ceux qui, par son entremise, s’approchent de Dieu, étant toujours vivant, afin d’intercéder pour nous.
ตโต เหโต เรฺย มานวาเสฺตเนศฺวรสฺย สนฺนิธึ คจฺฉนฺติ ตานฺ ส เศษํ ยาวตฺ ปริตฺราตุํ ศกฺโนติ ยตเสฺตษำ กฺฤเต ปฺรารฺถนำ กรฺตฺตุํ ส สตตํ ชีวติฯ
26 Car il convenait que nous eussions un tel pontife, saint, innocent, sans tache, séparé des pécheurs, et devenu plus élevé que les cieux;
อปรมฺ อสฺมากํ ตาทฺฤศมหายาชกสฺย ปฺรโยชนมาสีทฺ ย: ปวิโตฺร 'หึสโก นิษฺกลงฺก: ปาปิโภฺย ภินฺน: สฺวรฺคาทปฺยุจฺจีกฺฤตศฺจ สฺยาตฺฯ
27 Qui n’a pas besoin, comme les prêtres, d’offrir des victimes, d’abord pour ses propres péchés, ensuite pour ceux du peuple; ce qu’il a fait une fois en s’offrant lui-même.
อปรํ มหายาชกานำ ยถา ตถา ตสฺย ปฺรติทินํ ปฺรถมํ สฺวปาปานำ กฺฤเต ตต: ปรํ โลกานำ ปาปานำ กฺฤเต พลิทานสฺย ปฺรโยชนํ นาสฺติ ยต อาตฺมพลิทานํ กฺฤตฺวา ตทฺ เอกกฺฤตฺวเสฺตน สมฺปาทิตํฯ
28 Car la loi établit pour prêtres des hommes faibles; mais la parole jurée, qui est postérieure à la loi, constitue le Fils éternellement parfait. (aiōn g165)
ยโต วฺยวสฺถยา เย มหายาชกา นิรูปฺยนฺเต เต เทารฺพฺพลฺยยุกฺตา มานวา: กินฺตุ วฺยวสฺถาต: ปรํ ศปถยุกฺเตน วาเกฺยน โย มหายาชโก นิรูปิต: โส 'นนฺตกาลารฺถํ สิทฺธ: ปุตฺร เอวฯ (aiōn g165)

< Hébreux 7 >