Hébreux 4

1 Craignons donc que, négligeant la promesse d’entrer dans son repos, quelqu’un de vous ne s’en trouve exclu.

ਅਪਰੰ ਤਦ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਃ ਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾ ਯਦਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਸ੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਚੇਤ੍ ਤਸ੍ਯਾਃ ਫਲੇਨ ਵਞ੍ਚਿਤੋ ਭਵੇਤ੍ ਵਯਮ੍ ਏਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਿਭੀਮਃ|

2 Car elle nous a été annoncée comme à eux. Mais la parole qu’ils entendirent ne leur servit point, n’étant pas jointe à la foi dans ceux qui l’entendirent.

ਯਤੋ (ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੇ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ(ਅ)ਪਿ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਃ ਸ਼੍ਰੁਤੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਸ਼਼੍ਫਲਮ੍ ਅਭਵਤ੍, ਯਤਸ੍ਤੇ ਸ਼੍ਰੋਤਾਰੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਤੰਨਾਮਿਸ਼੍ਰਯਨ੍|

3 Mais nous entrerons dans le repos, nous qui avons cru, selon ce qu’il dit: Comme je l’ai juré dans ma colère: Ils n’entreront point dans mon repos; or c’est certainement le repos des œuvres accomplies depuis la création du monde.

ਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਾਨੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਭਿਰਸ੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤੇਨੋਕ੍ਤੰ, "ਅਹੰ ਕੋਪਾਤ੍ ਸ਼ਪਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਇਮੰ, ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਜਨੈਰੇਤੈ ਰ੍ਨ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਲੰ ਮਮ| " ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਜਗਤਃ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਕਾਲਾਤ੍ ਸਮਾਪ੍ਤਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ|

4 Car, dans un endroit, Y Ecriture dit du septième jour: Et Dieu se reposa le septième jour de toutes ses œuvres.

ਯਤਃ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਸਪ੍ਤਮੰ ਦਿਨਮਧਿ ਤੇਨੇਦਮ੍ ਉਕ੍ਤੰ, ਯਥਾ, "ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸਪ੍ਤਮੇ ਦਿਨੇ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤੇਭ੍ਯਃ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ਸ਼੍ਰਾਮ| "

5 Et de nouveau, en cet endroit: Ils n’entreront point dans mon repos.

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਪੁਨਸ੍ਤੇਨੋਚ੍ਯਤੇ, ਯਥਾ, "ਪ੍ਰਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ ਜਨੈਰੇਤੈ ਰ੍ਨ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਲੰ ਮਮ| "

6 Puis donc que quelques-uns doivent encore entrer, et que ceux qui les premiers furent évangélisés n’y sont pas entrés, pour cause d’incrédulité,

ਫਲਤਸ੍ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਕੈਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟਵ੍ਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਪੁਰਾ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੈਰਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਤ੍ ਤੰਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟਮ੍,

7 Dieu détermine encore un certain jour. Aujourd’hui, disant, par David, mais bien longtemps après, comme il a été dit plus haut: Aujourd’hui, si vous entendez sa voix, n’endurcissez pas vos cœurs.

ਇਤਿ ਹੇਤੋਃ ਸ ਪੁਨਰਦ੍ਯਨਾਮਕੰ ਦਿਨੰ ਨਿਰੂਪ੍ਯ ਦੀਰ੍ਘਕਾਲੇ ਗਤੇ(ਅ)ਪਿ ਪੂਰ੍ੱਵੋਕ੍ਤਾਂ ਵਾਚੰ ਦਾਯੂਦਾ ਕਥਯਤਿ, ਯਥਾ, "ਅਦ੍ਯ ਯੂਯੰ ਕਥਾਂ ਤਸ੍ਯ ਯਦਿ ਸੰਸ਼੍ਰੋਤੁਮਿੱਛਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਾ ਕੁਰੁਤੇਦਾਨੀਂ ਕਠਿਨਾਨਿ ਮਨਾਂਸਿ ਵਃ| "

8 Car si Jésus leur avait donné le repos, David n’aurait point parlé d’un autre jour après celui-là.

ਅਪਰੰ ਯਿਹੋਸ਼ੂਯੋ ਯਦਿ ਤਾਨ੍ ਵ੍ਯਸ਼੍ਰਾਮਯਿਸ਼਼੍ਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਪਰਸ੍ਯ ਦਿਨਸ੍ਯ ਵਾਗ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇਣ ਨਾਕਥਯਿਸ਼਼੍ਯਤ|

9 Ainsi, il reste encore un jour de repos pour le peuple de Dieu.

ਅਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪ੍ਰਜਾਭਿਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯ ਏਕੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|

10 Car celui qui est entré dans son repos, lui aussi s’est reposé de ses œuvres, comme Dieu des siennes.

ਅਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਦ੍ਵਤ੍ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼ਸ਼੍ਰਾਮ ਤਦ੍ਵਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੋ ਜਨੋ(ਅ)ਪਿ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਕਰ੍ੰਮਭ੍ਯੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਤਿ|

11 Hâtons-nous donc d’entrer dans ce repos, de peur que quelqu’un ne suive cet exemple d’incrédulité.

ਅਤੋ ਵਯੰ ਤਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਯਤਾਮਹੈ, ਤਦਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋਦਾਹਰਣੇਨ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਨ ਪਤਤੁ|

12 Car la parole de Dieu est vivante, efficace, et plus pénétrante que tout glaive à deux tranchants; elle atteint jusqu’à la division de l’âme et de l’esprit, des jointures et des moelles; et elle discerne les pensées et les intentions du cœur.

ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਦੋ(ਅ)ਮਰਃ ਪ੍ਰਭਾਵਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਦ੍ ਦ੍ਵਿਧਾਰਖਙ੍ਗਾਦਪਿ ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣਃ, ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਾਣਾਤ੍ਮਨੋ ਰ੍ਗ੍ਰਨ੍ਥਿਮੱਜਯੋਸ਼੍ਚ ਪਰਿਭੇਦਾਯ ਵਿੱਛੇਦਕਾਰੀ ਮਨਸਸ਼੍ਚ ਸਙ੍ਕਲ੍ਪਾਨਾਮ੍ ਅਭਿਪ੍ਰੇਤਾਨਾਞ੍ਚ ਵਿਚਾਰਕਃ|

13 Et aucune créature n’est invisible en sa présence; mais tout est à nu et à découvert aux yeux de celui dont nous parlons.

ਅਪਰੰ ਯਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਵੀਯਾ ਸ੍ਵੀਯਾ ਕਥਾਸ੍ਮਾਭਿਃ ਕਥਯਿਤਵ੍ਯਾ ਤਸ੍ਯਾਗੋਚਰਃ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਪ੍ਰਾਣੀ ਨਾਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਸਰ੍ੱਵਮੇਵਾਨਾਵ੍ਰੁʼਤੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਞ੍ਚਾਸ੍ਤੇ|

14 Ayant donc un grand pontife, qui a traversé les cieux, Jésus, Fils de Dieu, retenons fermement ce que nous confessons.

ਅਪਰੰ ਯ ਉੱਚਤਮੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ ਏਕੋ ਵ੍ਯਕ੍ਤਿਰਰ੍ਥਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯੀਸ਼ੁਰਸ੍ਮਾਕੰ ਮਹਾਯਾਜਕੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ, ਅਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਵਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪ੍ਰਤਿਜ੍ਞਾਂ ਦ੍ਰੁʼਢਮ੍ ਆਲਮ੍ਬਾਮਹੈ|

15 Car nous n’avons point un pontife qui ne puisse compatir à nos infirmités, ayant éprouvé comme nous toutes sortes de tentations, hors le péché.

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯੋ ਮਹਾਯਾਜਕੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਦੁਃਖੈ ਰ੍ਦੁਃਖਿਤੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਅਸ਼ਕ੍ਤੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਾਪੰ ਵਿਨਾ ਸਰ੍ੱਵਵਿਸ਼਼ਯੇ ਵਯਮਿਵ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਃ|

16 Allons donc avec confiance au trône de la grâce, afin d’obtenir miséricorde et de trouver grâce dans un secours opportun.

ਅਤਏਵ ਕ੍ਰੁʼਪਾਂ ਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯੋਪਕਾਰਾਰ੍ਥਮ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁਞ੍ਚ ਵਯਮ੍ ਉਤ੍ਸਾਹੇਨਾਨੁਗ੍ਰਹਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਯਾਮਃ|