< Esther 7 >
1 Le roi entra donc, et Aman, pour boire avec la reine.
Hatdawkvah, siangpahrang hoi Haman teh siangpahrangnu, Esta e bu a ven roi.
2 Et le roi dit encore ce second jour, après qu’il eut été échauffé par le vin: Quelle est votre demande, Esther, afin qu’elle vous soit accordée? et que voulez-vous que l’on fasse? Quand vous me demanderiez la moitié de mon royaume, vous l’obtiendriez.
Hahoi, hnin pahni nah e misur a ven roi navah, siangpahrang ni siangpahrangnu Esta koevah, Siangpahrangnu bangmaw na ngai. Na poe han. Bangmaw na hei han. Uknaeram atangawn totouh na poe han, telah bout atipouh.
3 Esther lui répondit: Si j’ai trouvé grâce à vos yeux, ô roi, et s’il vous plaît, accordez-moi ma propre vie pour laquelle je vous prie, et mon peuple pour lequel je vous implore.
Hatdawkvah, siangpahrangnu Esta ni, Oe bawipa, na lungyouk teh, siangpahrang hnâbonae lah awm pawiteh, ka ngai e teh kahringnae na pâhlung pouh han hoi ka miphunnaw e hringnae pâhlung pouh hane hah doeh.
4 Car nous avons été livrés, moi et mon peuple, pour que nous soyons foulés aux pieds, égorgés, et que nous périssions. Et plût à Dieu qu’on nous vendît comme serviteurs et servantes; ce serait un mal supportable, et, gémissant, je me tairais; mais maintenant, nous avons un ennemi dont la cruauté retombe sur le roi.
Bangkongtetpawiteh, kai hoi ka miphunnaw teh raphoe teh koung thei hanlah ka o toe, napui hai tongpa hai san lah yo han tie pawiteh banghai ka dei mahoeh. Hateiteh, koung pâmit hanelah ka o awh. Siangpahrang, nang hanelah hai sungnae katang lah ao han atipouh.
5 Or le roi Assuérus, répondant, dit: Qui est celui-là? et quel est son pouvoir, pour qu’il ose faire ces choses?
Hatdawkvah, siangpahrang ni Esta koevah, Hete hno sak hanlah a lung hoi a kâcai teh khokhan ngam e apimaw, na maw ao, telah a pacei.
6 Alors Esther dit: Notre ennemi et notre adversaire est ce très méchant Aman. Ce que celui-ci entendant, il resta sur le champ tout interdit, ne supportant pas les regards du roi et de la reine.
Esta ni, na katarankung hoi na katukkung teh tami kahawihoehe Haman doeh, telah atipouh. Hatdawkvah, siangpahrang hoi siangpahrangnu e a hmalah Haman teh a taki teh a pâyaw.
7 Or le roi, irrité, se leva, et, sortant du lieu du festin, il entra dans un lieu planté d’arbres. Aman aussi se leva, afin de prier la reine Esther pour sa vie, parce qu’il avait compris que le malheur lui était préparé par le roi.
Hahoi, siangpahrang teh misur vennae koehoi lungkhuek laihoi karanglah a thaw teh takha thung a kâen. Haman teh siangpahrangnu Esta koevah a hringnae pâhlung nahanlah kâhei laihoi a kangdue. Bangkongtetpawiteh, siangpahrang ni a lathueng vah hno a sak hane a kâpanue toe.
8 Lorsqu’Assuérus fut revenu du jardin planté d’arbres et qu’il fut entré dans le lieu du festin, il trouva qu’Aman s’était jeté sur le lit où était Esther, et il dit: Même à la reine il ose faire violence, moi présent, dans ma maison? Cette parole n’était pas encore sortie de la bouche du roi, qu’on couvrit aussitôt le visage d’Aman.
Hatdawkvah, siangpahrang teh siangpahrang dum hoi misur vennae koe bout a tho navah, Haman teh Esta tahungnae tungkhung teng vah a tabo e a hmu navah, siangpahrang ni hete im dawk ka mithmu roeroe vah siangpahrangnu teh na yonkhai han na maw, telah atipouh. Siangpahrang e kâpoe e patetlah Haman e minhmai hah a kawm pouh awh.
9 Alors Harbona, l’un des eunuques qui étaient au service du roi, dit: Voilà que le bois qu’il avait préparé à Mardochée, qui a parlé dans l’intérêt du roi, est dans la maison d’Aman; il a de hauteur cinquante coudées. Le roi lui dit: Pendez-le à ce bois.
Hatdawkvah, siangpahrang hanlah tuenla e tami Harbonah ni, Khenhaw! siangpahrang hmalah lawk kahawi ka dei e Mordekai bang nahanlah dong 50 ka rasang e Haman ni a sak tangcoung e khom Haman im vah ao, telah atipouh. Siangpahrang ni haw vah bang awh, atipouh.
10 Aman fut donc pendu à la potence qu’il avait préparée à Mardochée, et la colère du roi s’apaisa.
Hatdawkvah, Mordekai bang nahane hmuen dawkvah Haman teh a bang awh. Siangpahrang e lungkhueknae teh a roum toe.