Éphésiens 5
1 Soyez donc les imitateurs de Dieu, comme enfants bien-aimés;
γινεσθε ουν μιμηται του θεου ως τεκνα αγαπητα
2 Et marchez dans l’amour, comme le Christ nous a aimés et s’est livré lui-même pour nous en oblation à Dieu, et en hostie de suave odeur.
και περιπατειτε εν αγαπη καθως και ο χριστος ηγαπησεν ημας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν τω θεω εις οσμην ευωδιας
3 Que la fornication et toute impureté, ou l’avarice ne soit pas même nommée parmi vous, comme il convient à des saints.
πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ονομαζεσθω εν υμιν καθως πρεπει αγιοις
4 Point de turpitudes, de folles paroles, de bouffonneries, ce qui ne convient point; mais plutôt des actions de grâces.
και αισχροτης και μωρολογια η ευτραπελια τα ουκ ανηκοντα αλλα μαλλον ευχαριστια
5 Car sachez comprendre qu’aucun fornicateur, ou impudique, ou avare, ce qui est une idolâtrie, n’a d’héritage dans le royaume du Christ et de Dieu.
τουτο γαρ εστε γινωσκοντες οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης ος εστιν ειδωλολατρης ουκ εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του χριστου και θεου
6 Que personne ne vous séduise par de vains discours, car c’est pour ces choses que vient la colère de Dieu sur les fils de la défiance.
μηδεις υμας απατατω κενοις λογοις δια ταυτα γαρ ερχεται η οργη του θεου επι τους υιους της απειθειας
7 N’ayez donc point de commerce avec eux.
μη ουν γινεσθε συμμετοχοι αυτων
8 Car autrefois vous étiez ténèbres, mais maintenant vous êtes lumière dans le Seigneur. Marchez comme des enfants de la lumière
ητε γαρ ποτε σκοτος νυν δε φως εν κυριω ως τεκνα φωτος περιπατειτε
9 (Or le fruit de la lumière consiste en toute bonté, justice et vérité),
ο γαρ καρπος του πνευματος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια
10 Examinant ce qui est agréable à Dieu.
δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω
11 Ne vous associez point aux œuvres infructueuses des ténèbres, mais plutôt réprouvez-les;
και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους μαλλον δε και ελεγχετε
12 Car ce qu’ils font en secret est honteux même à dire.
τα γαρ κρυφη γινομενα υπ αυτων αισχρον εστιν και λεγειν
13 Or tout ce qui est répréhensible se découvre par la lumière; car tout ce qui se découvre est lumière.
τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος φανερουται παν γαρ το φανερουμενον φως εστιν
14 C’est pourquoi l’Ecriture dit: Lève-toi, toi qui dors; lève-toi d’entre les morts, et le Christ t’illuminera.
διο λεγει εγειραι ο καθευδων και αναστα εκ των νεκρων και επιφαυσει σοι ο χριστος
15 Ayez donc soin, mes frères, de marcher avec circonspection, non comme des insensés,
βλεπετε ουν πως ακριβως περιπατειτε μη ως ασοφοι αλλ ως σοφοι
16 Mais comme des hommes sages, rachetant le temps, parce que les jours sont mauvais.
εξαγοραζομενοι τον καιρον οτι αι ημεραι πονηραι εισιν
17 Ne soyez donc pas imprudents, mais comprenez quelle est la volonté de Dieu;
δια τουτο μη γινεσθε αφρονες αλλα συνιεντες τι το θελημα του κυριου
18 Et ne vous enivrez pas de vin qui renferme la luxure; mais soyez remplis de l’Esprit-Saint;
και μη μεθυσκεσθε οινω εν ω εστιν ασωτια αλλα πληρουσθε εν πνευματι
19 Vous entretenant entre vous de psaumes, d’hymnes et de cantiques spirituels, chantant et psalmodiant du fond de vos cœurs à la gloire du Seigneur;
λαλουντες εαυτοις ψαλμοις και υμνοις και ωδαις πνευματικαις αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων τω κυριω
20 Rendant grâces toujours et pour toutes choses, au nom de Notre Seigneur Jésus-Christ, à Dieu et Père;
ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου τω θεω και πατρι
21 Soumis les uns aux autres dans la crainte du Christ.
υποτασσομενοι αλληλοις εν φοβω θεου
22 Que les femmes soient soumises à leurs maris comme au Seigneur;
αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν υποτασσεσθε ως τω κυριω
23 Parce que l’homme est le chef de la femme, comme le Christ est le chef de l’Eglise, et il est aussi le Sauveur de son corps.
οτι ο ανηρ εστιν κεφαλη της γυναικος ως και ο χριστος κεφαλη της εκκλησιας και αυτος εστιν σωτηρ του σωματος
24 Comme donc l’Eglise est soumise au Christ, ainsi le soient en toutes choses les femmes à leurs maris.
αλλ ωσπερ η εκκλησια υποτασσεται τω χριστω ουτως και αι γυναικες τοις ιδιοις ανδρασιν εν παντι
25 Maris, aimez vos femmes, comme le Christ a aimé l’Église, et s’est livré lui-même pour elle,
οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας εαυτων καθως και ο χριστος ηγαπησεν την εκκλησιαν και εαυτον παρεδωκεν υπερ αυτης
26 Afin de la sanctifier, la purifiant par le baptême d’eau, par la parole de vie,
ινα αυτην αγιαση καθαρισας τω λουτρω του υδατος εν ρηματι
27 Pour la faire paraître devant lui une Eglise glorieuse, n’ayant ni tache, ni ride, ni rien de semblable, mais pour qu’elle soit sainte et immaculée.
ινα παραστηση αυτην εαυτω ενδοξον την εκκλησιαν μη εχουσαν σπιλον η ρυτιδα η τι των τοιουτων αλλ ινα η αγια και αμωμος
28 Ainsi les maris doivent aimer leurs femmes comme leur propre corps. Celui qui aime sa femme, s’aime lui-même.
ουτως οφειλουσιν οι ανδρες αγαπαν τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα ο αγαπων την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα
29 Car personne n’a jamais haï sa chair, mais il la nourrit et la soigne, comme le Christ l’Eglise;
ουδεις γαρ ποτε την εαυτου σαρκα εμισησεν αλλ εκτρεφει και θαλπει αυτην καθως και ο κυριος την εκκλησιαν
30 Parce que nous sommes les membres de son corps, formés de sa chair et de ses os.
οτι μελη εσμεν του σωματος αυτου εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου
31 À cause de cela l’homme laissera son père et sa mère, et s’attachera à sa femme; et ils seront deux dans une seule chair.;
αντι τουτου καταλειψει ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου και εσονται οι δυο εις σαρκα μιαν
32 Ce sacrement est grand, je dis dans le Christ et dans l’Eglise.
το μυστηριον τουτο μεγα εστιν εγω δε λεγω εις χριστον και εις την εκκλησιαν
33 Que chacun de vous donc aime sa femme comme lui-même; mais que la femme craigne son mari.
πλην και υμεις οι καθ ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως αγαπατω ως εαυτον η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα
