Éphésiens 4

1 Je vous conjure donc, moi chargé de liens pour le Seigneur, de marcher d’une manière digne de la vocation à laquelle vous avez été appelés,

അതോ ബന്ദിരഹം പ്രഭോ ർനാമ്നാ യുഷ്മാൻ വിനയേ യൂയം യേനാഹ്വാനേനാഹൂതാസ്തദുപയുക്തരൂപേണ

2 Avec toute humilité et toute mansuétude, avec toute patience, vous supportant mutuellement en charité;

സർവ്വഥാ നമ്രതാം മൃദുതാം തിതിക്ഷാം പരസ്പരം പ്രമ്നാ സഹിഷ്ണുതാഞ്ചാചരത|

3 Appliqués à conserver l’unité d’esprit, par le hen de la paix.

പ്രണയബന്ധനേന ചാത്മന ഏക്യം രക്ഷിതും യതധ്വം|

4 Soyez un seul corps et un seul esprit comme vous avez été appelés à une seule espérance dans votre vocation.

യൂയമ് ഏകശരീരാ ഏകാത്മാനശ്ച തദ്വദ് ആഹ്വാനേന യൂയമ് ഏകപ്രത്യാശാപ്രാപ്തയേ സമാഹൂതാഃ|

5 Il y a un seul Seigneur, une seule foi, un seul baptême,

യുഷ്മാകമ് ഏകഃ പ്രഭുരേകോ വിശ്വാസ ഏകം മജ്ജനം, സർവ്വേഷാം താതഃ

6 Un seul Dieu et Père de tous, qui est au-dessus de tous, et au milieu de toutes choses, et en nous tous.

സർവ്വോപരിസ്ഥഃ സർവ്വവ്യാപീ സർവ്വേഷാം യുഷ്മാകം മധ്യവർത്തീ ചൈക ഈശ്വര ആസ്തേ|

7 Or à chacun de nous a été donnée la grâce, selon la mesure du don de Jésus-Christ.

കിന്തു ഖ്രീഷ്ടസ്യ ദാനപരിമാണാനുസാരാദ് അസ്മാകമ് ഏകൈകസ്മൈ വിശേഷോ വരോഽദായി|

8 C’est pourquoi l’Ecriture dit: Montant au ciel, il a conduit une captivité captive; il a donné des dons aux hommes.

യഥാ ലിഖിതമ് ആസ്തേ, "ഊർദ്ധ്വമ് ആരുഹ്യ ജേതൃൻ സ വിജിത്യ ബന്ദിനോഽകരോത്| തതഃ സ മനുജേഭ്യോഽപി സ്വീയാൻ വ്യശ്രാണയദ് വരാൻ|| "

9 Mais qu’est-ce: Il est monté, sinon qu’il est descendu auparavant dans les parties inférieures de la terre?

ഊർദ്ധ്വമ് ആരുഹ്യേതിവാക്യസ്യായമർഥഃ സ പൂർവ്വം പൃഥിവീരൂപം സർവ്വാധഃസ്ഥിതം സ്ഥാനമ് അവതീർണവാൻ;

10 Celui qui est descendu est le même qui est monté au-dessus de tous les cieux, afin qu’il remplît toutes choses.

യശ്ചാവതീർണവാൻ സ ഏവ സ്വർഗാണാമ് ഉപര്യ്യുപര്യ്യാരൂഢവാൻ യതഃ സർവ്വാണി തേന പൂരയിതവ്യാനി|

11 Et c’est lui qui a fait les uns apôtres, les autres prophètes, d’autres évangélistes, d’autres pasteurs et docteurs,

സ ഏവ ച കാംശ്ചന പ്രേരിതാൻ അപരാൻ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോഽപരാൻ സുസംവാദപ്രചാരകാൻ അപരാൻ പാലകാൻ ഉപദേശകാംശ്ച നിയുക്തവാൻ|

12 Pour la perfection des saints, pour l’œuvre du ministère, pour l’édification du corps du Christ,

യാവദ് വയം സർവ്വേ വിശ്വാസസ്യേശ്വരപുത്രവിഷയകസ്യ തത്ത്വജ്ഞാനസ്യ ചൈക്യം സമ്പൂർണം പുരുഷർഥഞ്ചാർഥതഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ സമ്പൂർണപരിമാണസ്യ സമം പരിമാണം ന പ്രാപ്നുമസ്താവത്

13 Jusqu’à ce que nous parvenions tous à l’unité de la foi et de la connaissance du Fils de Dieu, à l’état d’un homme parfait, à la mesure de l’âge de la plénitude du Christ;

സ പരിചര്യ്യാകർമ്മസാധനായ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ശരീരസ്യ നിഷ്ഠായൈ ച പവിത്രലോകാനാം സിദ്ധതായാസ്താദൃശമ് ഉപായം നിശ്ചിതവാൻ|

14 Afin que nous ne soyons plus comme de petits enfants qui flottent, ni emportés çà et là à tout vent de doctrine, par la méchanceté des hommes, par l’astuce qui entraîne dans le piège de l’erreur.

അതഏവ മാനുഷാണാം ചാതുരീതോ ഭ്രമകധൂർത്തതായാശ്ഛലാച്ച ജാതേന സർവ്വേണ ശിക്ഷാവായുനാ വയം യദ് ബാലകാ ഇവ ദോലായമാനാ ന ഭ്രാമ്യാമ ഇത്യസ്മാഭി ര്യതിതവ്യം,

15 Mais que pratiquant la vérité dans la charité, nous croissions en toutes choses dans celui qui est le chef, le Christ,

പ്രേമ്നാ സത്യതാമ് ആചരദ്ഭിഃ സർവ്വവിഷയേ ഖ്രീഷ്ടമ് ഉദ്ദിശ്യ വർദ്ധിതവ്യഞ്ച, യതഃ സ മൂർദ്ധാ,

16 En vertu duquel tout le corps uni et lié par toutes les jointures qui se prêtent un mutuel secours, d’après une opération proportionnée à chaque membre, reçoit son accroissement pour être édifié dans la charité.

തസ്മാച്ചൈകൈകസ്യാങ്ഗസ്യ സ്വസ്വപരിമാണാനുസാരേണ സാഹായ്യകരണാദ് ഉപകാരകൈഃ സർവ്വൈഃ സന്ധിഭിഃ കൃത്സ്നസ്യ ശരീരസ്യ സംയോഗേ സമ്മിലനേ ച ജാതേ പ്രേമ്നാ നിഷ്ഠാം ലഭമാനം കൃത്സ്നം ശരീരം വൃദ്ധിം പ്രാപ്നോതി|

17 Je vous dis donc, et je vous conjure par le Seigneur de ne plus marcher comme les gentils, qui marchent dans la vanité de leurs pensées,

യുഷ്മാൻ അഹം പ്രഭുനേദം ബ്രവീമ്യാദിശാമി ച, അന്യേ ഭിന്നജാതീയാ ഇവ യൂയം പൂന ർമാചരത|

18 Qui ont l’intelligence obscurcie de ténèbres, entièrement éloignés de la vie de Dieu, par l’ignorance qui est en eux, à cause de l’aveuglement de leur cœur;

യതസ്തേ സ്വമനോമായാമ് ആചരന്ത്യാന്തരികാജ്ഞാനാത് മാനസികകാഠിന്യാച്ച തിമിരാവൃതബുദ്ധയ ഈശ്വരീയജീവനസ്യ ബഗീർഭൂതാശ്ച ഭവന്തി,

19 Qui, ayant perdu tout espoir, se sont livrés à l’impudicité, à toutes sortes de dissolutions, à l’avarice.

സ്വാൻ ചൈതന്യശൂന്യാൻ കൃത്വാ ച ലോഭേന സർവ്വവിധാശൗചാചരണായ ലമ്പടതായാം സ്വാൻ സമർപിതവന്തഃ|

20 Pour vous, ce n’est pas ainsi que vous avez été instruits touchant le Christ;

കിന്തു യൂയം ഖ്രീഷ്ടം ന താദൃശം പരിചിതവന്തഃ,

21 Si cependant vous l’avez écouté, et si vous avez appris de lui, selon la vérité de sa doctrine,

യതോ യൂയം തം ശ്രുതവന്തോ യാ സത്യാ ശിക്ഷാ യീശുതോ ലഭ്യാ തദനുസാരാത് തദീയോപദേശം പ്രാപ്തവന്തശ്ചേതി മന്യേ|

22 À dépouiller, par rapport à votre première vie, le vieil homme qui se corrompt par les désirs de l’erreur.

തസ്മാത് പൂർവ്വകാലികാചാരകാരീ യഃ പുരാതനപുരുഷോ മായാഭിലാഷൈ ർനശ്യതി തം ത്യക്ത്വാ യുഷ്മാഭി ർമാനസികഭാവോ നൂതനീകർത്തവ്യഃ,

23 Renouvelez-vous dans l’esprit de votre âme,

യോ നവപുരുഷ ഈശ്വരാനുരൂപേണ പുണ്യേന സത്യതാസഹിതേന

24 Et revêtez-vous de l’homme nouveau, qui a été créé selon Dieu dans la justice et la sainteté de la vérité.

ധാർമ്മികത്വേന ച സൃഷ്ടഃ സ ഏവ പരിധാതവ്യശ്ച|

25 C’est, pourquoi, quittant le mensonge, que chacun dise la vérité avec son prochain, parce que nous sommes membres les uns des autres.

അതോ യൂയം സർവ്വേ മിഥ്യാകഥനം പരിത്യജ്യ സമീപവാസിഭിഃ സഹ സത്യാലാപം കുരുത യതോ വയം പരസ്പരമ് അങ്ഗപ്രത്യങ്ഗാ ഭവാമഃ|

26 Irritez-vous et ne péchez point; que le soleil ne se couche point sur votre colère.

അപരം ക്രോധേ ജാതേ പാപം മാ കുരുധ്വമ്, അശാന്തേ യുഷ്മാകം രോഷേസൂര്യ്യോഽസ്തം ന ഗച്ഛതു|

27 Ne donnez point lieu au diable.

അപരം ശയതാനേ സ്ഥാനം മാ ദത്ത|

28 Que celui qui dérobait ne dérobe plus, mais plutôt qu’il s’occupe, en travaillant de ses mains, à ce qui est bon, pour avoir de quoi donner à qui souffre du besoin.

ചോരഃ പുനശ്ചൈര്യ്യം ന കരോതു കിന്തു ദീനായ ദാനേ സാമർഥ്യം യജ്ജായതേ തദർഥം സ്വകരാഭ്യാം സദ്വൃത്ത്യാ പരിശ്രമം കരോതു|

29 Qu’aucun discours mauvais ne sorte de votre bouche; que s’il en sort quelqu’un, qu’il soit bon pour édifier la foi, et donner la grâce à ceux qui l’écoutent;

അപരം യുഷ്മാകം വദനേഭ്യഃ കോഽപി കദാലാപോ ന നിർഗച്ഛതു, കിന്തു യേന ശ്രോതുരുപകാരോ ജായതേ താദൃശഃ പ്രയോജനീയനിഷ്ഠായൈ ഫലദായക ആലാപോ യുഷ്മാകം ഭവതു|

30 Et ne contristez point l’Esprit-Saint, dont vous avez reçu le sceau pour le jour de la rédemption.

അപരഞ്ച യൂയം മുക്തിദിനപര്യ്യന്തമ് ഈശ്വരസ്യ യേന പവിത്രേണാത്മനാ മുദ്രയാങ്കിതാ അഭവത തം ശോകാന്വിതം മാ കുരുത|

31 Que toute amertume, toute colère, tout emportement, toute clameur et toute diffamation soit bannie de vous, avec toute malice.

അപരം കടുവാക്യം രോഷഃ കോഷഃ കലഹോ നിന്ദാ സർവ്വവിധദ്വേഷശ്ചൈതാനി യുഷ്മാകം മധ്യാദ് ദൂരീഭവന്തു|

32 Mais soyez bons les uns envers les autres, miséricordieux, vous pardonnant mutuellement, comme Dieu lui-même vous a pardonné en Jésus-Christ.

യൂയം പരസ്പരം ഹിതൈഷിണഃ കോമലാന്തഃകരണാശ്ച ഭവത| അപരമ് ഈശ്വരഃ ഖ്രീഷ്ടേന യദ്വദ് യുഷ്മാകം ദോഷാൻ ക്ഷമിതവാൻ തദ്വദ് യൂയമപി പരസ്പരം ക്ഷമധ്വം|