Amos 6

1 Malheur à vous qui êtes opulents dans Sion, et qui vous confiez en la montagne de Samarie; grands, chefs des peuples, qui entrez avec pompe dans la maison d’Israël.

Ve al la senzorguloj en Cion, kaj al tiuj, kiuj fidas la monton de Samario, al la eminentuloj de la unuauloj inter la nacioj, al kiuj sin turnas la domo de Izrael!

2 Passez à Chalanée, et voyez, allez de là à Emath la grande, et descendez à Geth des Philistins et dans tous leurs plus beaux, royaumes, pour voir si leurs limites sont plus étendues que vos limites.

Iru al Kalne, kaj rigardu; de tie iru en la grandan Ĥamat, poste iru al Gat de la Filiŝtoj: ĉu ili estas pli bonaj ol tiuj regnoj, ĉu iliaj limoj estas pli vastaj ol viaj limoj?

3 Vous qui êtes réservés pour un jour mauvais, et qui vous avancez vers un trône d’iniquité;

Tiuj, kiu pensas, ke la tago de malfeliĉo estas malproksima, kaj tenas sin proksime de la seĝo de maljusteco;

4 Qui dormez sur des lits d’ivoire, et vous étendez mollement sur vos couches; qui mangez l’agneau du premier bétail et les veaux tirés du milieu du gros bétail;

kiuj kuŝas sur eburaj litoj kaj dorlotas sin sur sia kuŝejo, manĝas la plej bonajn ŝafojn el la ŝafaro kaj bovidojn el la nutrejo;

5 Qui chantez aux accords du psaltérion; ils ont pensé qu’ils avaient des instruments pour les cantiques comme David;

kiuj tintas sur psalteroj, pensante, ke ili estas muzikistoj egalaj al David;

6 Ils buvaient du vin dans des coupes, se parfumaient de la meilleure huile de senteur et étaient insensibles à la ruine de Joseph.

kiuj trinkas vinon el grandaj kalikoj, ŝmiras sin per la plej bonaj oleaĵoj, kaj ne zorgas pri la mizero de Jozef:

7 À cause de quoi, ils transmigreront à la tête des exilés, et cette troupe d’efféminés sera emportée.

ili tial nun estos la unuaj, kiuj iros en forkaptitecon, kaj la ĝojkriado de la dorlotiĝantoj finiĝos.

8 Le Seigneur Dieu a juré par son âme; le Seigneur Dieu des armées dit: Je déteste l’orgueil de Jacob, et je hais ses maisons; et je livrerai la cité avec ses habitants.

La Sinjoro, la Eternulo, ĵuris per Si mem, diras la Eternulo, Dio Cebaot: Mi abomenas la fierecon de Jakob, kaj liajn palacojn Mi malamas; Mi transdonos la urbon kun ĉio, kion ĝi enhavas.

9 Que s’il reste dix hommes dans une seule maison, eux-mêmes aussi mourront.

Kaj se dek homoj restos en unu domo, ili ankaŭ mortos.

10 Et le parent de l’un l’enlèvera et le brûlera, afin d’emporter ses os de la maison, et il dira à celui qui est au fond de la maison: Est-ce qu’il y a encore quelqu’un chez toi? Et il répondra: C’est la fin. Et l’autre lui dira: Tais-toi, et ne te souviens pas du nom du Seigneur.

Kaj prenos ilin ilia amiko aŭ kadavrobruliganto, por elporti la ostojn el la domo, kaj li diros al tiu, kiu estas ĉe la domo: Ĉu estas ankoraŭ iu ĉe vi? Kaj ĉi tiu respondos: Neniu plu. Kaj tiu diros: Silentu, oni ne devas elparoli la nomon de la Eternulo.

11 Parce que voici que le Seigneur commandera, et il frappera la grande maison de ruines, et la petite maison de déchirements.

Ĉar jen la Eternulo donas ordonon frapi la grandajn domojn per fendoj kaj la malgrandajn domojn per breĉoj.

12 Est-ce que des chevaux peuvent courir au milieu des rochers, ou peut-on labourer avec les buffles? C’est pourtant ce que vous avez fait vous-mêmes, puisque vous avez changé le jugement en amertume, et le fruit de la justice en absinthe.

Ĉu kuras ĉevaloj sur roko? ĉu oni povas plugi ĝin per bovoj? Vi tamen faris la juĝon veneno, kaj la frukton de la vero vi faris vermuto.

13 Vous qui vous réjouissez dans le néant, qui dites: N’est-ce point par notre propre force que nous avons établi notre puissance?

Vi ĝojas pro senvaloraĵoj; vi diras: Ĉu ne per nia forto ni akiris al ni potencon?

14 Maison d’Israël, voici que je susciterai contre vous une nation, dit le Seigneur Dieu des armées, et elle vous brisera depuis l’entrée d’Emath jusqu’au torrent du désert.

Jen, diras la Eternulo, Dio Cebaot, Mi levos kontraŭ vin, ho domo de Izrael, nacion, kiu premos vin de Ĥamat ĝis la torento de la stepo.