Actes 4

1 Or, pendant qu’ils parlaient au peuple, survinrent les prêtres, et le magistrat du temple, et les sadducéens,

ಯಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಪಿತರಯೋಹನೌ ಲೋಕಾನ್ ಉಪದಿಶತಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಯಾಜಕಾ ಮನ್ದಿರಸ್ಯ ಸೇನಾಪತಯಃ ಸಿದೂಕೀಗಣಶ್ಚ

2 Courroucés de ce qu’ils enseignaient le peuple, et annonçaient en Jésus la résurrection des morts;

ತಯೋರ್ ಉಪದೇಶಕರಣೇ ಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ಯೋತ್ಥಾನಮ್ ಉಪಲಕ್ಷ್ಯ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಮೃತಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಾನಪ್ರಸ್ತಾವೇ ಚ ವ್ಯಗ್ರಾಃ ಸನ್ತಸ್ತಾವುಪಾಗಮನ್|

3 Et ils mirent la main sur eux, et les jetèrent en prison jusqu’au lendemain, car il était déjà soir.

ತೌ ಧೃತ್ವಾ ದಿನಾವಸಾನಕಾರಣಾತ್ ಪರದಿನಪರ್ಯ್ಯನನ್ತಂ ರುದ್ಧ್ವಾ ಸ್ಥಾಪಿತವನ್ತಃ|

4 Cependant beaucoup de ceux qui avaient entendu la parole crurent, et le nombre des hommes fut de cinq mille.

ತಥಾಪಿ ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತಯೋರುಪದೇಶಮ್ ಅಶೃಣ್ವನ್ ತೇಷಾಂ ಪ್ರಾಯೇಣ ಪಞ್ಚಸಹಸ್ರಾಣಿ ಜನಾ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|

5 Or il arriva le lendemain que leurs chefs, les anciens et les scribes, s’assemblèrent à Jérusalem,

ಪರೇಽಹನಿ ಅಧಿಪತಯಃ ಪ್ರಾಚೀನಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಶ್ಚ ಹಾನನನಾಮಾ ಮಹಾಯಾಜಕಃ

6 Et aussi Anne, prince des prêtres, Caïphe, Jean, Alexandre, et tous ceux qui étaient de la race sacerdotale.

ಕಿಯಫಾ ಯೋಹನ್ ಸಿಕನ್ದರ ಇತ್ಯಾದಯೋ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯ ಜ್ಞಾತಯಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೇ ಮಿಲಿತಾಃ|

7 Et les faisant placer au milieu, ils demandaient: Par quelle puissance et en quel nom avez-vous fait cela, vous?

ಅನನ್ತರಂ ಪ್ರೇರಿತೌ ಮಧ್ಯೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾಪೃಚ್ಛನ್ ಯುವಾಂ ಕಯಾ ಶಕ್ತಯಾ ವಾ ಕೇನ ನಾಮ್ನಾ ಕರ್ಮ್ಮಾಣ್ಯೇತಾನಿ ಕುರುಥಃ?

8 Alors, rempli de l’Esprit-Saint, Pierre leur dit: Princes du peuple, et vous, anciens, écoutez:

ತದಾ ಪಿತರಃ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಃ ಸನ್ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಹೇ ಲೋಕಾನಾಮ್ ಅಧಿಪತಿಗಣ ಹೇ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಪ್ರಾಚೀನಾಃ,

9 Puisque aujourd’hui nous sommes jugés à cause d’un bienfait en faveur d’un homme infirme, et à cause de celui en qui il a été guéri,

ಏತಸ್ಯ ದುರ್ಬ್ಬಲಮಾನುಷಸ್ಯ ಹಿತಂ ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕ್ರಿಯತ, ಅರ್ಥಾತ್, ಸ ಯೇನ ಪ್ರಕಾರೇಣ ಸ್ವಸ್ಥೋಭವತ್ ತಚ್ಚೇದ್ ಅದ್ಯಾವಾಂ ಪೃಚ್ಛಥ,

10 Qu’il soit connu de vous tous et de tout le peuple d’Israël que c’est au nom de Notre Seigneur Jésus-Christ de Nazareth, que vous avez crucifié et que Dieu a ressuscité des morts; c’est par lui que cet homme est ici devant vous, debout et sain.

ತರ್ಹಿ ಸರ್ವ್ವ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾ ಯೂಯಂ ಜಾನೀತ ನಾಸರತೀಯೋ ಯೋ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಃ ಕ್ರುಶೇ ಯುಷ್ಮಾಭಿರವಿಧ್ಯತ ಯಶ್ಚೇಶ್ವರೇಣ ಶ್ಮಶಾನಾದ್ ಉತ್ಥಾಪಿತಃ, ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಜನೋಯಂ ಸ್ವಸ್ಥಃ ಸನ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮ್ಮುಖೇ ಪ್ರೋತ್ತಿಷ್ಠತಿ|

11 Ce Jésus est la pierre qui a été rejetée par vous qui bâtissiez, et qui est devenue un sommet d’angle;

ನಿಚೇತೃಭಿ ರ್ಯುಷ್ಮಾಭಿರಯಂ ಯಃ ಪ್ರಸ್ತರೋಽವಜ್ಞಾತೋಽಭವತ್ ಸ ಪ್ರಧಾನಕೋಣಸ್ಯ ಪ್ರಸ್ತರೋಽಭವತ್|

12 Et il n’y a de salut en aucun autre; car nul autre nom n’a été donné sous le ciel aux hommes, par lequel nous devions être sauvés.

ತದ್ಭಿನ್ನಾದಪರಾತ್ ಕಸ್ಮಾದಪಿ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ಯೇನ ತ್ರಾಣಂ ಪ್ರಾಪ್ಯೇತ ಭೂಮಣ್ಡಲಸ್ಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತಾದೃಶಂ ಕಿಮಪಿ ನಾಮ ನಾಸ್ತಿ|

13 Voyant donc la constance de Pierre et de Jean, et ayant appris que c’étaient des hommes sans lettres, et du commun, ils s’étonnaient; ils savaient d’ailleurs qu’ils avaient été avec Jésus.

ತದಾ ಪಿತರಯೋಹನೋರೇತಾದೃಶೀಮ್ ಅಕ್ಷೇಭತಾಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಾವವಿದ್ವಾಂಸೌ ನೀಚಲೋಕಾವಿತಿ ಬುದ್ಧ್ವಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಮನ್ಯನ್ತ ತೌ ಚ ಯೀಶೋಃ ಸಙ್ಗಿನೌ ಜಾತಾವಿತಿ ಜ್ಞಾತುಮ್ ಅಶಕ್ನುವನ್|

14 Voyant aussi debout près d’eux l’homme qui avait été guéri, ils ne pouvaient rien dire contre.

ಕಿನ್ತು ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಂ ಸ್ವಸ್ಥಮಾನುಷಂ ತಿಷ್ಠನ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತೇ ಕಾಮಪ್ಯಪರಾಮ್ ಆಪತ್ತಿಂ ಕರ್ತ್ತಂ ನಾಶಕ್ನುನ್|

15 Mais ils leur ordonnèrent de sortir du Conseil, et ils conféraient entre eux,

ತದಾ ತೇ ಸಭಾತಃ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರಂ ಗನ್ತುಂ ತಾನ್ ಆಜ್ಞಾಪ್ಯ ಸ್ವಯಂ ಪರಸ್ಪರಮ್ ಇತಿ ಮನ್ತ್ರಣಾಮಕುರ್ವ್ವನ್

16 Disant: Que ferons-nous à ces hommes? Car un miracle fait par eux est connu de tous les habitants de Jérusalem; cela est manifeste, et nous ne pouvons le nier.

ತೌ ಮಾನವೌ ಪ್ರತಿ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ತಾವೇಕಂ ಪ್ರಸಿದ್ಧಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಕೃತವನ್ತೌ ತದ್ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಿವಾಸಿನಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಪ್ರಾಕಾಶತ ತಚ್ಚ ವಯಮಪಹ್ನೋತುಂ ನ ಶಕ್ನುಮಃ|

17 Mais, afin qu’il ne se divulgue pas davantage parmi le peuple, défendons-leur avec menaces de parler désormais en ce nom à aucun homme.

ಕಿನ್ತು ಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಮ್ ಏತದ್ ಯಥಾ ನ ವ್ಯಾಪ್ನೋತಿ ತದರ್ಥಂ ತೌ ಭಯಂ ಪ್ರದರ್ಶ್ಯ ತೇನ ನಾಮ್ನಾ ಕಮಪಿ ಮನುಷ್ಯಂ ನೋಪದಿಶತಮ್ ಇತಿ ದೃಢಂ ನಿಷೇಧಾಮಃ|

18 Et les ayant appelés, ils leur enjoignirent de ne parler ni d’enseigner en aucune sorte au nom de Jésus.

ತತಸ್ತೇ ಪ್ರೇರಿತಾವಾಹೂಯ ಏತದಾಜ್ಞಾಪಯನ್ ಇತಃ ಪರಂ ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಕದಾಪಿ ಕಾಮಪಿ ಕಥಾಂ ಮಾ ಕಥಯತಂ ಕಿಮಪಿ ನೋಪದಿಶಞ್ಚ|

19 Mais Pierre et Jean, répondant, leur dirent: S’il est juste devant Dieu de vous obéir plutôt qu’à Dieu, jugez-en?

ತತಃ ಪಿತರಯೋಹನೌ ಪ್ರತ್ಯವದತಾಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಜ್ಞಾಗ್ರಹಣಂ ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಜ್ಞಾಗ್ರಹಣಮ್ ಏತಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗೋಚರೇ ಕಿಂ ವಿಹಿತಂ? ಯೂಯಂ ತಸ್ಯ ವಿವೇಚನಾಂ ಕುರುತ|

20 Car nous ne pouvons pas ne point parler de ce que nous avons vu et entendu.

ವಯಂ ಯದ್ ಅಪಶ್ಯಾಮ ಯದಶೃಣುಮ ಚ ತನ್ನ ಪ್ರಚಾರಯಿಷ್ಯಾಮ ಏತತ್ ಕದಾಪಿ ಭವಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|

21 Mais eux les renvoyèrent avec menaces, ne trouvant pas comment les punir à cause du peuple, parce que tous vantaient beaucoup ce qui était arrivé dans cet événement.

ಯದಘಟತ ತದ್ ದೃಷ್ಟಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಅನ್ವವದನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ಲೋಕಭಯಾತ್ ತೌ ದಣ್ಡಯಿತುಂ ಕಮಪ್ಯುಪಾಯಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತೇ ಪುನರಪಿ ತರ್ಜಯಿತ್ವಾ ತಾವತ್ಯಜನ್|

22 Car il avait plus de quarante ans, l’homme sur qui avait été fait ce miracle de la guérison.

ಯಸ್ಯ ಮಾನುಷಸ್ಯೈತತ್ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮಾಕ್ರಿಯತ ತಸ್ಯ ವಯಶ್ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ವತ್ಸರಾ ವ್ಯತೀತಾಃ|

23 Ainsi renvoyés, ils vinrent vers les leurs, et leur racontèrent tout ce que les princes des prêtres et les anciens leur avaient dit.

ತತಃ ಪರಂ ತೌ ವಿಸೃಷ್ಟೌ ಸನ್ತೌ ಸ್ವಸಙ್ಗಿನಾಂ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೈಃ ಪ್ರಾಚೀನಲೋಕೈಶ್ಚ ಪ್ರೋಕ್ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಜ್ಞಾಪಿತವನ್ತೌ|

24 Ce qu’ayant entendu, ceux-ci élevèrent unanimement la voix vers Dieu, et dirent: Seigneur, c’est vous qui avez fait le ciel et la terre, et la mer, et tout ce qui est en eux;

ತಚ್ಛ್ರುತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ಈಶ್ವರಮುದ್ದಿಶ್ಯ ಪ್ರೋಚ್ಚೈರೇತತ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಗಗಣಪೃಥಿವೀಪಯೋಧೀನಾಂ ತೇಷು ಚ ಯದ್ಯದ್ ಆಸ್ತೇ ತೇಷಾಂ ಸ್ರಷ್ಟೇಶ್ವರಸ್ತ್ವಂ|

25 Qui par l’Esprit-Saint et par la bouche de nôtre père David, votre serviteur, avez dit: Pourquoi les nations ont-elles frémi, et les peuples médité des choses vaines?

ತ್ವಂ ನಿಜಸೇವಕೇನ ದಾಯೂದಾ ವಾಕ್ಯಮಿದಮ್ ಉವಚಿಥ, ಮನುಷ್ಯಾ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಾಃ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಕಲಹಂ ಕುತಃ| ಲೋಕಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಕಿಮರ್ಥಂ ವಾ ಚಿನ್ತಾಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ನಿಷ್ಫಲಾಂ|

26 Pourquoi les rois de la terre se sont-ils levés, et les princes se sont-ils ligués contre le Seigneur et contre son Christ?

ಪರಮೇಶಸ್ಯ ತೇನೈವಾಭಿಷಿಕ್ತಸ್ಯ ಜನಸ್ಯ ಚ| ವಿರುದ್ಧಮಭಿತಿಷ್ಠನ್ತಿ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಪತಯಃ ಕುತಃ||

27 Car Hérode et Ponce-Pilate se sont vraiment ligués dans cette cité avec les gentils et les peuples d’Israël, contre votre saint Fils Jésus que vous avez consacré par votre onction,

ಫಲತಸ್ತವ ಹಸ್ತೇನ ಮನ್ತ್ರಣಯಾ ಚ ಪೂರ್ವ್ವ ಯದ್ಯತ್ ಸ್ಥಿರೀಕೃತಂ ತದ್ ಯಥಾ ಸಿದ್ಧಂ ಭವತಿ ತದರ್ಥಂ ತ್ವಂ ಯಮ್ ಅಥಿಷಿಕ್ತವಾನ್ ಸ ಏವ ಪವಿತ್ರೋ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ಹೇರೋದ್ ಪನ್ತೀಯಪೀಲಾತೋ

28 Pour faire ce que votre bras et votre conseil avaient décrété qui serait fait.

ಽನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕಾ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವ ಏತೇ ಸಭಾಯಾಮ್ ಅತಿಷ್ಠನ್|

29 Et maintenant. Seigneur, regardez leurs menaces, et donnez à vos serviteurs d’annoncer votre parole en toute confiance,

ಹೇ ಪರಮೇಶ್ವರ ಅಧುನಾ ತೇಷಾಂ ತರ್ಜನಂ ಗರ್ಜನಞ್ಚ ಶೃಣು;

30 En étendant votre main pour que des guérisons, des miracles et des prodiges soient faits par le nom de votre saint Fils Jésus.

ತಥಾ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಕರಣಕರ್ಮ್ಮಣಾ ತವ ಬಾಹುಬಲಪ್ರಕಾಶಪೂರ್ವ್ವಕಂ ತವ ಸೇವಕಾನ್ ನಿರ್ಭಯೇನ ತವ ವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ತವ ಪವಿತ್ರಪುತ್ರಸ್ಯ ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ್ನಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಾಣ್ಯಸಮ್ಭವಾನಿ ಚ ಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಕರ್ತ್ತುಞ್ಚಾಜ್ಞಾಪಯ|

31 Et quand ils eurent prié, le lieu où ils étaient assemblés trembla, et ils furent tous remplis de l’Esprit-Saint, et ils annonçaient la parole de Dieu avec confiance.

ಇತ್ಥಂ ಪ್ರಾರ್ಥನಯಾ ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ತೇ ಸಭಾಯಾಮ್ ಆಸನ್ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರಾಕಮ್ಪತ; ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣಾಃ ಸನ್ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಕಥಾಮ್ ಅಕ್ಷೋಭೇಣ ಪ್ರಾಚಾರಯನ್|

32 Or la multitude des croyants n’avait qu’un cœur et qu’une âme; et nul ne regardait comme étant à lui rien de ce qu’il possédait; mais toutes choses leur étaient communes.

ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರತ್ಯಯಕಾರಿಲೋಕಸಮೂಹಾ ಏಕಮನಸ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂಯ ಸ್ಥಿತಾಃ| ತೇಷಾಂ ಕೇಪಿ ನಿಜಸಮ್ಪತ್ತಿಂ ಸ್ವೀಯಾಂ ನಾಜಾನನ್ ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಸಮ್ಪತ್ತ್ಯಃ ಸಾಧಾರಣ್ಯೇನ ಸ್ಥಿತಾಃ|

33 Et les apôtres rendaient témoignage avec une grande force de la résurrection du Seigneur Jésus-Christ, et une grande grâce était en eux tous.

ಅನ್ಯಚ್ಚ ಪ್ರೇರಿತಾ ಮಹಾಶಕ್ತಿಪ್ರಕಾಶಪೂರ್ವ್ವಕಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶೋರುತ್ಥಾನೇ ಸಾಕ್ಷ್ಯಮ್ ಅದದುಃ, ತೇಷು ಸರ್ವ್ವೇಷು ಮಹಾನುಗ್ರಹೋಽಭವಚ್ಚ|

34 Aussi il n’y avait aucun pauvre parmi eux; car tout ce qu’il y avait de possesseurs de champs ou de maisons, les vendaient, et apportaient le prix de ce qu’ils avaient vendu,

ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಸ್ಯಾಪಿ ದ್ರವ್ಯನ್ಯೂನತಾ ನಾಭವದ್ ಯತಸ್ತೇಷಾಂ ಗೃಹಭೂಮ್ಯಾದ್ಯಾ ಯಾಃ ಸಮ್ಪತ್ತಯ ಆಸನ್ ತಾ ವಿಕ್ರೀಯ

35 Et le déposaient aux pieds des apôtres; on le distribuait ensuite à chacun selon qu’il en avait besoin.

ತನ್ಮೂಲ್ಯಮಾನೀಯ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಚರಣೇಷು ತೈಃ ಸ್ಥಾಪಿತಂ; ತತಃ ಪ್ರತ್ಯೇಕಶಃ ಪ್ರಯೋಜನಾನುಸಾರೇಣ ದತ್ತಮಭವತ್|

36 Joseph donc, surnommé par les apôtres Barnabé (qu’on interprète par fils de consolation), lévite et Cypriote de naissance,

ವಿಶೇಷತಃ ಕುಪ್ರೋಪದ್ವೀಪೀಯೋ ಯೋಸಿನಾಮಕೋ ಲೇವಿವಂಶಜಾತ ಏಕೋ ಜನೋ ಭೂಮ್ಯಧಿಕಾರೀ, ಯಂ ಪ್ರೇರಿತಾ ಬರ್ಣಬ್ಬಾ ಅರ್ಥಾತ್ ಸಾನ್ತ್ವನಾದಾಯಕ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಸಮಾಹೂಯನ್,

37 Comme il avait un champ, le vendit, et en apporta le prix, et le déposa aux pieds des apôtres.

ಸ ಜನೋ ನಿಜಭೂಮಿಂ ವಿಕ್ರೀಯ ತನ್ಮೂಲ್ಯಮಾನೀಯ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಚರಣೇಷು ಸ್ಥಾಪಿತವಾನ್|